ملاقات با ب‌ ام‌ و X2 مدل sDrive18i

حالا قضیه به اون بدی‌ها هم که به نظر می‌رسد نیست. این اواخر حلقه محاصره چینی‌ها تنگ و تنگ‌تر شده بود. خود چینی‌ها به کنار، این کره‌ای‌ها و ژاپنی‌های ساخت چین داشتند ما را می‌کشتند. در حالی که احساس می‌شد دیگر کار تمام است، یک آلمانیِ واقعی که واقعاً در آلمان ساخته شده از آسمان رسید؛ نسل جدید ب ام و X2. خودرویی که احتمالاً نظر نسل جدید بیمربازها را جلب می‌کند ولی برای تیفوسی‌های باواریایی، بِگی‌نَگی فاجعه است.

شاید برایتان جالب باشد شاید هم اصلاً اهمیتی نداشته باشد، ولی ترتیب تولیدات خانواده X های ب ام و بر حسب اسمشان نیست. مثلاً شاید اینطور تصور شود که اولین محصول X1 باشد و آخرین مدل X7. در حالی که اول X5 آمد، بعد X3، بعدش هم X6. بعد از آن X1 آمد و بعد X4 و تازه ششمین فرزند این خانواده X2 بود. غول فوق لوکس X7 و شاهکار مدرن XM هم آخرین تولیدات این سری هستند. حالا شاید سری تولیدات متناسب با نام‌گذاری این خودروها نباشد، ولی توسعه آنها دقیقاً بر حسب اسمشان است؛ بنابراین ناگفته پیداست که X2 آمد تا فضای خالی بین X1 کوچکِ جمع‌وجورِ شهری و X3 اسپرتِ خانواده‌پسند را پر کند.

اما راستش را بخواهید اگر به خود ب ام و بود، هیچ‌وقت این خودرو را معرفی نمی‌کرد. حداقل در 2017 معرفی نمی‌کرد. داستانش به اوایل دهه 2010 برمی‌گردد. زمانی که مرسدس تصمیم گرفت کلاس A خود را توسعه بدهد. این خودرو در قالب یک کراس‌اور جمع‌وجور به اسم GLA در 2013 رونمایی شد. هیچ‌کسی فکر نمی‌کرد که این خودرو قرار است روی استراتژی و تفکرات ب ام و تأثیر بگذارد. چونکه خود آنها 4 سال قبلش با همین طرز تفکر X1 را ساخته بودند. مدلی که بازار خوبی داشت و خوب هم می‌فروخت. در واقع اینطور به نظر می‌رسید که هر دو شرکت نامدار آلمانی کوچک‌ترین محصولات خود (سری یک و کلاس A) را تبدیل به شاسی‌بلند کرده‌اند.

ولی چرا دل ب ام و با این توضیحات آرام نمی‌شد؟ مرسدس‌بنز GLA یک چیزی داشت که X1 نداشت و آن هم چابکی و نیم‌نگاهی به خانواده‌ها بود. طبیعی بود که ب ام و X1 را تقریباً هیچ خانواده‌ای نمی‌خرید. این موضوع حسابی باواریایی‌ها را عصبی کرده بود، ولی هیچ تغییری در سیاست‌های آنها اعمال نشد. تا اینکه در 2015 آئودی با همین رویکرد مدل Q2 را ساخت و یک سال بعدش هم راهی بازار کرد. حالا دیگر اوضاع خطرناک بود. بدون تردید X1 نمی‌توانست در دو جبهه با GLA و Q2 مبارزه کند. ب ام و خیلی سریع خودش را سر و سامان داد و سراغ سری جدید رفت؛ اما برای توسعه یک پلتفرم جدید آنقدر فرصت نداشت. به همین دلیل دست گذاشت روی زیرمجموعه‌اش Mini و کانتری‌من را به‌عنوان پایه و اساس عضو جدید خانواده‌اش انتخاب کرد. عضوی که در 2016 به اسم X2 معرفی شد. شرکت دیر جنبیده بود، زیر دست و پای سومین هم‌وطنش دوام نمی‌آورد. چراکه با یک اختلاف چند ماهه فولکس‌واگن هم T-Roc را با همین روش تولید کرد.

برگردیم به ایران. قرار است X2 توسط پرشیا خودرو عرضه شود. این خبر خوبی است. ولی خبر نه‌چندان خوب این است که فعلاً این خودرو برای همه در دسترس نیست و فقط در سامانه خودروهای جانبازی قابل سفارش است.

طراحی‌اش را می‌پسندید؟ خُب این بستگی دارد که شما چقدر به ب ام و نزدیک هستید. قدیمی‌ترها احتمالاً پاسخشان نه است. چون با استانداردهای کلاسیک آن‌ها جور در نمی‌آید؛ اما اگر به هر دلیلی با طراحی‌اش حال می‌کنید، احتمالاً جزء نسل جدید دوستداران این برند هستید و خاطره‌ای با E46 و 2002 و E39 و E24 ندارید. پس گناهی به گردنتان نیست.

دلیل این حرف‌ها این است که X2 جدید از یک زبان بصری متفاوت نسبت به سایر مدل‌های شرکت استفاده می‌کند. خیلی متفاوت. چیزی که شاید انتظار داشتیم فقط روی مدل‌های کانسپت یا حداقل روی برقی‌ها ببینیم. داریم درباره یک گرافیک تمام هندسه‌ای صحبت می‌کنیم. خطوط صاف و برش‌های ناگهانی. چندظلعی‌های بی‌نهایت. از ریزترین جزئیات درون توری جلوپنجره گرفته تا خود چراغ‌ها. استفاده در نمای عقبی همه‌چیز عادی است غیر از چراغ‌هایی که انگار توسط هوش مصنوعی طراحی شده‌اند. چطوری بگوییم؟ انگار یک شرکت چینی خواسته ادای تولیدات ب ام و را دربیاورد.

زبان بصری این خودرو را نمی‌شود با جملات همیشگی تعریف کرد. انگار می‌خواهد جسور و تهاجمی باشد ولی درنهایت زورش نمی‌رسد. یا شاید هم نمی‌خواهد که اینطور باشد. این خودرو خوراک نسل Z است. تعبیر و تفسیر خاص خودش را دارد. با اینکه X2 یک خودرو در کلاس SAC یا Sport Activity Coupe است ولی کوپه بودنش مثل X6 خیلی توی چشم نیست.

خدا را شکر حداقل داخل کابین این خودرو، ب ام و بودنش بیشتر احساس می‌شود. اینجا جایی است که مدرنیته حتی در شدیدترین حالتش هم پذیرفتنی است. ساختارشکنی در این بخش نمی‌تواند زننده باشد. مثلاً نمایشگر خمیده به سمت راننده یا تک دریچه تهویه مطبوع آن وسط و یا حتی دو دریچه سمت شاگرد، با اینکه هیچ تعادلی در جانمایی‌شان نیست ولی با این حال خیلی اسپرت و امروزی به نظر می‌آیند.

یک ب ام و با چهارتا چرخ و یک فرمان همینطوری از خیلی خودروها گران‌تر است. پس اگر واردکننده بخواهد حتی کمی روی لیست آپشن‌هایش مایه بگذارد آن وقت احتمال دارد که اختلاف شدید قیمتی‌اش باعث شود، که از کوران رقابت عقب بماند. متوجه شدید که داریم درباره چی صحبت می‌کنیم؟ بله X2 جدید خیلی آپشنال نیست. نه اینکه لخت و عور باشد. آن چیزهای عجیب و غریبی که انتظار داریم، رویش نیست. پس بریم سر وقت اصل‌کاری‌ها.

اول از همه خبر خوب این است که پرشیا خودرو هر دو مدل X2 عرضه‌شده به ایران یعنی sDrive18i و sDrive25i را با تریم M-Sport وارد کرده است. این یعنی این مدل‌ها یک پله نسبت به نسخه‌های استاندارد، اسپرت‌تر هستند. در این خودرو نوع ملایمی از سیستم خودران وجود دارد که شامل کروز کنترل تطبیقی با قابلیت ماندن در خط و ترمز خودکار می‌شود. مکانیزم‌های ایمنی شامل هشدار نقاط کور و هشدار خروج از خط که همیشه بوده‌اند. حالا هشدار باز شدن ناگهانی درب در صورت نزدیک شدن دوچرخه‌سوار و عابر هم به آن اضافه شده است.

چیزی که در این X2 دوست داریم Comfort Access است که همان سیستم باز و بست درب بدون لمس و فقط با موبایل است. در این خودرو قابلیت OTA یا به‌روزرسانی نرم‌افزاری از راه دور هم وجود دارد. ایشالا که قضیه فیلترشکن این وسط مطرح نباشد.

فکر و خیال بد نکنید. فقط خواستیم بگوییم که پیشرانه 1.5 لیتری 3 سیلندر توربوشارژ این خودرو روی محصولات مینی هم نصب می‌شود. خلاف نیست که. ب ام و مالک ب ام و است. اصلاً دلش می‌خواهد اینجوری بکند. مثلاً تاتا موتورز هند مالک لندرور است. بیاید یکی از آن موتورهای 1.2 لیتری سی‌ان‌جی سوزش را بگذارد روی دیفندر 2025. ایرادی دارد؟ این، آن روی عجیب صنعت خودرو است؛ یعنی نزول شرکت‌های بزرگ به سطح بازارهای عامه‌پسند و پرفروش.

البته که منصف هستیم. آنچه روی مینی نصب شده را هم همین ب ام و طراحی می‌کند. حتی آنچه امروز هم با آن ملاقات کردیم، چیز بدی نیست. چیزی که گفتیم یک درد و دل بود. بگذریم. کراس‌اور X2 با همین پیشرانه می‌تواند حدود 140 اسب‌بخار قدرت و 220 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. حالا هِی می‌خواهیم بحث رو کش ندهیم، نمی‌شود. بابا لاماری با همین حجم موتور و یک توربو 195 اسب‌بخار نیرو تولید می‌کند. واقعاً 138 اسب‌بخار؟ واقعاً صفر تا صد 9.8 ثانیه؟ اون هم با وزن 1.5 تنی و یک جعبه‌دنده حرفه‌ای 7 سرعته دوکلاچه. بگذریم.

ب ام و X2 آنقدری که نشان می‌دهد، بزرگ نیست. ما با یک کراس‌اور کوپه 4.5 متری طرف هستیم. خودرویی که مثل شاسی‌بلندهای تنومند، فاصله محوری 2.7 متری دارد و این یعنی فضای داخلی کابینش فوق‌العاده است. حضور تریم M-Sport باعث شده تا دست‌کم شاهد تعبیه تایرهای 19 اینچی باشیم. اگر مصرف سوختش 6.5 لیتر در هر 100 کیلومتر نبود که دیگر دیوانه می‌شدیم.