نیم قرن افتخار

این خودرو اساسا مدل تغییرچهره یافته نسل اول بود و تغییرات کمی در ظاهر و کابین آن انجام شده بود. به منظور انطباق بیشتر با قوانین جدید آمریکا، XJ به سپرهای بزرگتر مجهز شد و تجهیزات استاندارد بیشتری از جمله قفل مرکزی و کنترل برقی شیشه‌ها به آن اضافه شدند. پس از یک سال تولید، تمام مدل‌های شش و دوازده سیلندر در سیستم سوخت‌رسانی دچار تغییراتی شدند.

در سال 1975 نسخه کوپه آن به بازار عرضه شد، خودرویی که از دهه 60 موردنظر کمپانی بود. پس از اشکالاتی که برای تولید شیشه پنجره این خودرو به وجود آمد، کوپه جگوار

این بار به استودیو طراحی ایتالیایی پینین‌فارینا ماموریت داده شد تا دستی به سر و روی سدان جگوار بکشد. هرچند در نمای جلو و عقب شاهد طراحی سنتی جگوار هستیم، ولی در نمای جانبی تغییرات بیشتری مشاهده می‌شود. پیشرانه 12 سیلندر در 1981 تحت به‌روزرسانی قرار گرفت و از همه مهمتر نسبت تراکم آن بهبود یافت. این مدل در بازار آمریکا با اضافه شدن تعدادی تجهیزات جدید عرضه شد.

طراحی این نسل تا آن زمان مدرن‌ترین طرحی بود که برای XJ عرضه شده بود. هرچند که ظاهر خودرو همچنان طرح مکعبی و گوشه‌دار معمول دهه هشتادی را به همراه داشت، اما در مجموع خودرو مدرنی بود. غیر از این به پیشرانه شش سیلندر جدیدی مجهز شد، که در بازار آمریکا این پیشرانه را جعبه‌دنده 4 سرعته اتوماتیک همراهی می‌کرد. علاوه‌براین مدل مجهز به پیشرانه 12 سیلندر همچنان تا سال 1992 عرضه شد.

پس از تملک جگوار توسط فورد، نسل جدید XJ با کد X300 با سرمایه‌گذاری 300 میلیون دلار به تولید رسید. اهداف اصلی بهبود کیفیت و ساده‌سازی پروسه تولید بودند.طراحی کلی خودرو کمی از ظاهر جعبه‌ای و گوشه‌دار نسل‌های گذشته فاصله گرفت و کمی انحنا در چهره این خودرو ظاهر شد. همچنین پیشرانه‌های چهار لیتری 6 و 12 سیلندر مورد بهسازی قرار گرفتند.

اگرچه این نسل که با کد مشخصه X308 تغییر چندانی نسبت به مدل قبلی نداشت، اما عدد 8 که در نام‌گذاری این سری وجود داشت نشانگر عرضه اولین پیشرانه 8 سیلندر 4 لیتری جگوار به دو صورت تنفس طبیعی و توربوشارژر بود. با ورود به این نسل، پیشرانه‌های 6 و 12 سیلندر دیگر جایی در خط تولید نداشتند.

تغییرات بزرگ در باطن این خودرو اتفاق افتاده بود، چرا که استفاده از آلومینیوم در تولید بدنه باعث شد تا مقدار زیادی از وزن خودرو کاسته شود. طبق ادعای جگوار این کاهش وزن معادل 40 درصد وزن نسل‌های قبلی بود. حجم پیشرانه از 4 لیتر به 4.2 لیتر افزایش پیدا کرده و همچنان انتخاب بین پیشرانه تنفس طبیعی و یا توربو وجود داشت. در کنار مدل‌های معمولی مدل سوپرV8 معرفی شد، که همراه با پیشرانه 8 سیلندر توربوشارژ، تجهیزات و فاصله محوری بیشتری نیز ارائه می‌کرد.

اواخر دهه 2000 جگوار از تملک فورد درآمد وتوسط گروه هندی تاتا خریداری شد. حالا برای جگوار فرصت مناسبی پیش آمده بود تا به دوران جدید وارد شود. اولین گزینه برای ورود به عصر جدید، محصول پرسابقه کمپانی یعنی XJ بود. یان کالوم عهده‌دار این ماموریت مهم شد. محصول نهایی خودرویی کاملا جدید بود که طیف متنوعی از پیشرانه‌ها شامل 3 لیتری 6 سیلندر توربوشارژر و 8 سیلندر 5 لیتری تنفس طبیعی یا توربو را دربرمی گرفت. نسخه بسیار قوی‌تر با قدرت 575 اسب‌بخار نیز بعدا معرفی شد.

به مناسبت یادبود 50 سال حضور XJ در بازارهای جهانی، نسخه‌ای سفارشی تحت نام XJ50 معرفی شد. با وجود چرخ‌های 20 اینچی، جلوپنجره مشکی، دیفیوزرهای اختصاصی و نشان‌های مخصوص 50 سالگی که در کابین نصب شده، این مدل از باقی نمونه‌ها بسیار متمایز است. پیشرانه‌های 6 و 8 سیلندر همچنان برای این خودرو قابل انتخاب است.

در سال‌های اخیر جگوار روند رو به رشدی در معرفی مدل‌های جدید داشته است. از خودروهای شاسی‌بلند همچون اف-پیس و ای-پیس گرفته تا مدل برقی آی-پیس که جدیدا معرفی شده است.