حتی این روزها نیز بازار خودروی ایران در خلأ یک پیکاپ توانمند با قیمتی مقرون به صرفه به سر می‌برد. پارس‌خودرویی‌ها قصد داشتند این نیاز را پوشش دهند. در حالی‌که بهترین‌های این کلاس در ابتدای دهه 80 تنها پیکان وانت، مزدا 2000 و نیسان جونیور بودند، این زیرمجموعه سایپا آمد و در ادامه همکاری‌اش با نیسان، محصولی تک‌کابین (SX) و دوکابین (DX) به اسم PickUp‌ تولید کرد. خودرویی ساده که البته قیمتش به مراتب بیشتر از پیکان و جونیور بود ولی از آن‌طور قابلیت‌هایش نیز بیشتر نشان می‌داد. در واقع نیسان پیکاپ چیزی در حد و اندازه‌های یک شاسی‌بلند بود و می‌شد بارهایی سنگین‌تر و بزرگ‌تر را روی شانه‌های او قرار داد. حتی در دوره‌ای برخی برای آفرودبازی سراغ آن رفتند که البته این وانت پاسخ مناسبی برای نیاز آن‌ها نبود. یکی از مزایای اصلی پیکاپ، جعبه‌دنده و سیستم انتقال قدرت آن بود. در واقع، این تمام مزیت آن به شمار می‌رفت.