تاریخچه سدان‌های لوکس کره‌ای

هیوندای استلار

هیوندای اولین خودروساز کره‌ای بود که سعی کرد یک پله بالاتر از محصولات سابق برود و نیم نگاهی به خودروهای لوکس داشته باشد. استلار در حقیقت ترکیبی از تجارب هیوندای در مونتاژ فورد کورتینا (تانوس) در دهه‌های قبل و همکاری این برند با میتسوبیشی بود. طراحی استلار توسط جیوجیارو شکل گرفته بود و در نهایت به بازارهای متعددی راه یافت و حتی تعداد محدودی از آن هم به ایران آمد. با این حال کره‌ای‌ها جرات صدور این سدان نیمه لوکس دیفرانسیل عقب را به آمریکا نداشتند. سوناتا جانشین استلار شد.

دوو پرینس

پس از موفقیت هیوندای استلار در دهه هشتاد، دوو نیز به عنوان اولین خودروساز کره‌ای از نظر رشد و افزایش فروش، تصمیم گرفت تا برداشت خودش از یک سدان متوسط لوکس را در سال 1991 عرضه کند. این محصول با نام پرینس براساس پلتفرم اُپل رکورد دهه هشتادی شکل گرفته بود که خودش توسط دوو با نام رویال برای دو نسل مونتاژ شد. با وجود آن که پیشرانه‌های 1.8 و 2 لیتری برای پرینس قابل سفارش بودند، اما سواری نرم و آپشن‌های متعدد سبب شد تا پرینس به عنوان یک خودروی لوکس مطرح شود.

سانگ یانگ چیرمن

اولین نسل چیرمن حاصل بازار رو به رشد سدان‌های لوکس در کره جنوبی بود. در آن زمان، همکاری تنگاتنگ مرسدس‌بنز و سانگ‌یانگ سبب شد تا این مدل برپایه پلتفرم موفق مرسدس‌بنز کلاس E نسل W124 شکل بگیرد. با این حال طراحی و ابعاد چیرمن سبب می‌شد تا بسیاری به اشتباه آن را براساس کلاس S نسل W140 بدانند. چیرمن از پیشرانه‌های 4 و 6 سیلندر مرسدس‌بنز بهره می‌برد و به لطف سواری و ابعاد قابل توجه، در کره جنوبی بسیار موفق بود. صادرات چیرمن اما در بیشتر کشورها تحت برند دوو صورت گرفت و به ایران نیز تعداد اندکی وارد شد که به دلیل همزمانی با باز شدن مرزها به روی واردات، موفقیت چندانی کسب نکرد.

کیا اینترپرایز

در سال 1992 همکاری کیا و مزدا به تولید مدل پتنشیا انجامید که یک سدان لوکس بزرگ برپایه مزدا 929 بود. با این حال تفاوت چندانی بین این دو مدل محسوس نبود. دومین همکاری این دو برای تولید یک سدان بزرگ اما در مدل اینترپرایز شکل گرفت. اینترپرایز که برپایه مزدا سنتیا (نمونه فوق لوکس سری 929) طراحی شده بود، از پیشرانه 6 سیلندر 3 و 3.6 لیتری بهره می‌جست. با این حال با توجه به توافق دو شرکت، کیا هرگز تلاش چندانی برای صادرات این خودرو نداشت و موفقیت آن نیز بیشتر در کره رقم خورد.

هیوندای سنتنیال

پس از موفقیت مدل‌هایی همانند گرنجور و سوناتا، هیوندای این بار هم به سراغ میتسوبیشی رفت تا بتواند رقیبی جدی برای سانگ‌یانگ چیرمن تولید کند. محصول نهایی با نام سنتنیال در سال 1999 معرفی شد که از پیشرانه‌های 6 و 8 سیلندر میتسوبیشی بهره می‌برد و حتی نمونه کشیده آن نیز با پسوند لیموزین قابل سفارش بود. سنتنیال در بازار کره جنوبی بسیار موفق شد و توانست لقب بهترین خودروی داخلی را کسب کند. با این حال، هیوندای از صادرات آن به بسیاری از کشورها سر باز زد و به نمایش آن در چندین نمایشگاه معتبر اکتفا کرد.

هیوندای گرنجور/XG350

مدل گرنجور برای اولین بار در سال 1986 معرفی شده بود، اما در نسل سوم مشهور به XG بود که برای اولین بار هیوندای تصمیم گرفت همکاری با میتسوبیشی را کنار بگذارد و این سدان لوکس را به تنهایی طراحی کند. حاصل کار به قدری مقبول بود که هیوندای تصمیم گرفت آن را به سراسر جهان، حتی ایالات متحده صادر کند. با آن که موفقیت این مدل در بسیاری از بازارها کمتر از حد انتظار بود، اما بستر مناسبی برای ورود این خودروساز به عرصه سدان‌های لوکس در مقیاسی بزرگ فراهم شد. نسل‌های بعدی این مدل با نام آزرا به ایران نیز وارد شد.

کیا اپیروس/آمانتی

کیا که در اوایل قرن جدید تحت تملک هیوندای قرار گرفته بود، به پلتفرم جدید XG مدل گرنجور دسترسی داشت و تصمیم گرفت تا اولین سدان مستقل از مزدا را با نام اپیروس راهی بازار کند. طراحی اپیروس ملغمه‌ای از سدان‌های آمریکایی و آلمانی بود و از نظر بسیاری چندان زیبا نبود. اپیروس با نام آمانتی به آمریکا نیز صادر شد و توانست طرفدارانی برای خودش دست و پا کند. در ایران نیز اپیروس به نحوی پایه‌گذار شخصیت جدید برند کیا شد. مدل‌های کادنزا و K9 جانشین اپیروس شدند.

هیوندای جنسیس

هیوندای که سودای رقابت با محصولات اروپایی و برندهایی همانند لکسوس و اینفینیتی را در سر داشت، بالاخره جرات کرد در سال 2007 خودرویی مفهومی را با این هدف و با نام جنسیس رونمایی کند. استقبال مناسب از این خودرو سبب شد تا با هزینه اولیه بیش از 500 میلیون دلار، پروژه جنسیس استارت بخورد و در نهایت به ساخت این سدان دیفرانسیل عقب با پیشرانه‌های 6 و 8 سیلندر منجر شود. جنسیس در بازار آمریکا با استقبال خوبی از طرف متخصصان و خودرونویسان مواجه شد و در ایران نیز فروش خوبی نصیب این برند کره‌ای کرد.