برترین خودروبرهای مسابقات اتوموبیل‌رانی تاریخ

خودروهای مسابقه‌ای همواره نمادی از تکنولوژی و شکوه مهندسی عصر خود هستند و حتی در صورت عدم موفقیت در مسابقات نیز امکان ماندگار شدن در حافظه تاریخی علاقمندان خودرو را دارند. با این حال آنچه در پشت پرده موفقیت این خودروهاست معمولاً مورد کم‌لطفی واقع شده. یکی از این عوامل موفقیت، خودروبرهایی هستند که خودرو‌های مسابقه‌ای را بین محل برگزاری مسابقات و کارخانه و سایر مکان‌ها جابجا می‌کنند. این خودروبرها خود دارای ویژگی‌هایی هستند که می‌تواند آن‌ها را به خودرو‌های جذاب و استثنایی بدل کند. «باما» باشید تا برخی از جذاب‌ترین و برترین خودروبرهای تاریخ را بشناسیم.

به لطف یک خودروبر زیبا و پیشرفته بود که امکان انتقال پیکان‌های نقره‌ای دهه سی میلادی بدون هیچ گونه مشکلی فراهم شده بود. LO 2750 یک کامیون با قابلیت حمل 2.75 تن بار و قدرت 65 اسب‌بخار بود. ویژگی‌ جذاب این خودروبر، در فضای بار آن نهفته بود که دو طرفش امکان باز شدن را داشت تا خودروی مسابقه‌ای را به نمایش بگذارد و در صورت فتح گرندپری، با رژه کامیون‌های حامل خودرو، شکوه و عظمت خود را یادآوری کند. از این خودروبر به عنوان اولین ترنسپورتر رسمی مرسدس یاد می‌شود.

تیم شخصی بریگز کانینگهام آمریکایی در دهه پنجاه درخششی گذرا اما تاثیرگذار داشت و برای جابجایی خودروهای آن نیز یک خودروبر تماماً آمریکایی انتخاب شد. این خودروبر ساخت شرکت Fageol-Twin Coach بود که از اواخر دهه بیست در زمینه ساخت اتوبوس فعالیت داشت و در حقیقت پیشوند Twin در بخش Coach آن نیز به دلیل استفاده از دو پیشرانه در محصولات آن بود. همین نکته یعنی استفاده از دو پیشرانه، قدرت و قابلیت حمل بالایی به محصولات آن می‌داد و بدین ترتیب توانست برای ت

در سال 1955 مهندسان تیم فرمول یک مرسدس‌بنز تصمیم گرفتند برای حمل‌ونقل پیکان‌های نقره‌ای کامیونی جمع‌وجور و خاص طراحی کنند. این ترنسپورتر که برای مدتی بیش از یک دهه در خدمت تیم مرسدس‌بنز بود، بسیار شبیه به گالوینگ و سریع‌ترین خودروبر زمان خود بود. پلتفرم آن براساس مرسدس S300 و پیشرانه‌اش از گالوینگ به عاریه گرفته شده بود. پس از بازنشستگی متاسفانه اوراق شد و چیزی جز تصاویر متعدد از این خودرو باقی نمانده بود تا آن که بالاخره اخیراً مرسدس‌بنز براساس همین تصاویر و قطعات مشابه نمونه اصلی، معجزه آبی را دوباره خلق کرد و در موزه خود به نمایش گذاشت.

تیم شخصی موفق Ecurie Ecosse که در مسابقات لمان دهه پنجاه موفقیت‌هایی داشت، از خودروبرهای ساخت Commer استفاده می‌کرد. این تیم در دهه پنجاه با جگوار خوش درخشید و شاید بتوان موفقیت آن را مدیون مدل D-Type دانست. پس از تعطیلی تیم در سال 1960، برای مدت یازده سال این ترنسپورتر سرگردان بود و بعدها نیز مدتی تا مرز اوراق شدن پیش رفت. خوشبختانه این خودروبر در دهه نود میلادی از نابودی نجات پیدا کرد و پس از بازسازی کامل، در سال 2013 توسط مالک سابقش که ک

دو تیم ایتالیایی در اواخر دهه پنجاه میلادی در فرمول یک و لمان درخششی استثنایی داشتند: فراری و مازراتی. اما نکته جالب در مورد این دو تیم، استفاده از یک ترنسپورتر برای حمل خودروهایشان بود. این خودروبر از یک پیشرانه 10.7 لیتری شش سیلندر به قدرت 175 اسب‌بخار بهره می‌جست که تقریباً قوی‌ترین نمونه در زمان خود بود و به راحتی می‌توانست خودروهای مسابقه‌ای را بین مقاصد گوناگون جابجا کند. سرنوشت جالب اما برای نمونه مورد استفاده فراری رقم خورد که بعدها به یک سیرک فروخته شده، مدتی رها شد تا پس از بازسازی در سال 2011 با قیمتی نزدیک به 1 میلیون دلار فروخته شود. علاوه‌براین، یک نمونه نیز توسط تیم شلبی و سپس فورد در میانه دهه شصت به کار گرفته شد که بعدها به استیو مک‌کوئین فروخته شد تا در فیلم لمان استفاده شود.

تیم مشهور بریتانیایی BRM که در دهه‌های پنجاه و شصت از موفق‌ترین‌ها در عرصه جهانی بود، از خودروبری استفاده می‌کرد که توسط کارگاه Marshal Motor در کمبریج برپایه یک کامیون Royal Tiger ساخته شده بود استفاده می‌کرد. علاوه‌بر قابلیت حمل خدمه و تجهیزات متعدد، این خودرو امکان حمل سه خودرو را داشت که در زمان خود از جادارترین و قوی‌ترین نمونه‌ها بود. تا پیش از آن

پورشه که از دهه پنجاه از خودروبرهای مرسدس‌بنز استفاده می‌کرد، در دهه شصت ترنسپورتر جذابی به نام 0317 را انتخاب کرد که به لطف ظاهر جذابش هنوز هم مور توجه است. با آن که تیم‌های متعددی از این ترنسپورتر استفاده کردند، اما این تیم Gulf بود که با رنگ‌آمیزی جذاب آبی-نارنجی مشهورش، چهره شاخص بود. پورشه 917های موفق این تیم در دهه هفتاد توسط 0317 جابجا می‌شدند. خوشبختانه این خودروبر هنوز هم در قید حیات است و در مجموعه‌ای در بریت