10 موتورسیکلت خطرناک دنیا

برخی افراد از همه نوع موتورسیکلت، حتی یک مدل 50 سی‌سی که حداکثر سرعتی کم‌تر از یک دونده المپیکی دارد هم می‌ترسند. ولی بعضی موتورسیکلت‌ها نیز وجود دارند که حتی نزد موتورسوارهای حرفه‌ای هم به مدل‌هایی ترسناک معروف شده‌اند. این روزها که تقریباً همه موتورسیکلت‌ها بالای 100 اسب‌بخار قدرت و حداکثر سرعت‌های بالایی دارند، راحت‌تر می‌توان علت ترسناک بودن برخی از آن‌ها را درک کرد. نکته‌ای که باید به آن توجه بکنید این‌که، هنگام رونمایی این موتورسیکلت‌ها، قدرت موتور آن‌ها بسیار جلوتر از طراحی سیستم تعلیق و شاسی بوده و ترمزها و تایرهای آن‌ها حتی با استانداردهای دوچرخه‌های کوهستانی ارزان‌قیمت امروزی هم هم‌خوانی نداشته‌اند. در ادامه مطلب «باما» همراه شوید تا شما را با 10 موتورسیکلت خطرناک دنیا آشن

این هونداهای قدرتمند در زمان خود، به‌اندازه GSX-R 750 مدل 1985 مشکل داشتند؛ این موتورسیکلت به‌قدری سبک بود و فرمان‌پذیری چالاکی داشت که آن را به مدلی بسیار ترسناک تبدیل کرده بود. در دوران خود قطعاً این موتورسیکلت بسیار جذاب بود، ولی موضوع وقتی ترسناک می‌شود که بدانید به‌جای رینگ‌های 17 اینچ جلو که آن روزها بسیار مرسوم بود، این مدل به رینگ 16 اینچ مجهز شده بود. یک رینگ کوچک‌تر باعث می‌شود تا سر پیچ، موتورسیکلت عملکرد بهتری داشته باشد. این موضوع به‌خودی‌خود بد نیست، ولی به‌طورکلی، سواری با چنین موتورسیکلتی در جاده و سرعت‌های بالا می‌تواند خطرناک باشد. اگر یک موتورسوار ترسو هستید که به‌خوبی اصول موتورسیکلت‌سواری حرفه‌ای را یاد نگرفته است، این موتورسیکلت برای شما خطرناک خواهد بود. به‌عبارت‌دیگر، CBR900RR مدل 1992 برای آماتورها به‌هیچ‌وج

این سری سوزوکی موتورسیکلت‌های فوق‌العاده‌ای بودند که هم‌زمان با هوندا سوپرهاوک 996 ساخته شدند تا به سلطه دوکاتی بر مسابقات سوپر بایک پایان بدهند. پشت شاسی نسبتاً عادی این موتورسیکلت، شرکت یک فنر جدا و کمک‌فنر روتوری با میله‌های فشار به‌جای سیستم کمک‌فنر کویل‌اور نصب کرده بود. این کمک‌فنر روتوری کوچک بالطبع روغن کم‌تری در مقایسه با یک کمک‌فنر معمولی داشت، موضوعی که در صورت داغ و کثیف شدن روغن باعث می‌شود بخش عقبی موتورسیکلت به‌اصطلاح گیج بزند. در شرایط استفاده عادی، این موتورسیکلت فوق‌العاده است، ولی اگر آن را تحت‌فشار بگذارید، متوجه خواهید شد که بخش عقب موتورسیکلت با قسمت جلو هم‌خوانی ندارد. این موضوع نهایتاً می‌تواند منجر به زمین خوردن موتورسوار در سرعت‌های بالا و وارد آمدن آسیب‌های زیاد به او خواهد شد.<

اگر به میزان قدرت هر کدام از مدل‌های GSX-R آگاه نباشید، موتورسواری با همه آن‌ها ترسناک خواهد بود، ولی سری اول این موتورسیکلت مشکل فرمان‌پذیری داشت. بازویی عقب این موتورسیکلت تقریباً 1 اینچ کوتاه‌تر از مدل‌های بعدی همین نسل بودند و خیلی‌ها می‌گویند این طول بین دو محور کوتاه موجب می‌شود موتورسیکلت در سرعت‌های بالا تعادل خوبی نداشته باشد. اکنون که بیش از 30 سال از زمان رونمایی آن می‌گذرد، می‌توان متوجه شد که موتورسواران آن دوران هنوز برای موتورسیکلتی متفاوت مانند GSX-R 750 آماده نبودند. با وزنی برابر با 181 کیلوگرم، 100 اسب‌بخار قدرت، 1422 میلی‌متر طول بین دو محور و زاویه Rake حدوداً 25 درجه‌ای، این موتورسیکلت امروزه مدلی خیلی افراطی و متفاوت محسوب نمی‌شود، ولی اگر آن را با یک موتور بالای 230 کیلوگرمی GS750 با 75 اسب‌بخار قدرت، طول بین دو محور تقریباً 152

سه‌چرخه‌ها، مخصوصاً مدل‌های ATC هوندا به‌قدری در دهه 80 میلادی محبوب شدند که کسی اهمیتی به بحث ایمنی آن‌ها نمی‌داد. در ابتدا که حداکثر سرعت آن‌ها نهایتاً 40 کیلومتر برساعت بود، خصوصیات خطرناک فرمان‌پذیری آن‌ها اهمیت زیادی نداشت. ولی زمانی که این سه‌چرخه‌ها به یکی از هدیه‌های کریسمس محبوب میان نوجوانانی که بدون کلاه ایمنی و آموزش از آن‌ها استفاده می‌کردند تبدیل شد، آیا می‌توانید تصور کنید چند نفر از این نوجوان‌ها آسیب‌های جبران‌ناپذیر دیدند؟ ازآنجایی‌که آمریکایی‌ها همه‌چیز را سریع‌تر و بزرگ‌تر می‌خواهند، شرکت‌ها سه‌چرخه‌های سریع‌تر و بزرگ‌تر هم ساختند و نتیجه، مردم بیشتری بودند که زیر این سه‌چرخه‌ها با دست و پای شکسته کارشان به بیمارستان می‌کشید. در دهه 80 اداره ملی ایمنی بز

ازآنجایی‌که امروزه این موتورسیکلت فوق‌العاده نایاب شده، دیگر نیازی نیست شما ترسی از این یاماهای قدیمی داشته باشید. هم‌اکنون تعداد کمی از آن در آمریکا وجود دارند و بخش اعظمی از همین تعداد کم، به موزه‌ها راه یافته‌اند. کنی رابرتس، یکی از مستعدترین و بهترین موتورسوارهای آمریکایی تاریخ، یک بار با این موتورسیکلت در مسابقه ایندیاناپلیس شرکت کرد و قهرمان شد، ولی هیچ‌وقت قبول نکرد دوباره با آن وارد مسابقه‌ای شود. وقتی موتورسواری حرفه‌ای مانند رابرتس از سواری با TZ750 امتناع می‌کند، افراد دیگر با چه جراتی قادر به نشستن روی صندلی آن خواهند بود؟

TM400 اولین مدل تولیدی جدی موتورکراس کلاس Open شرکت سوزوکی بود. قبل از آن شرکت با مدل‌های دست‌ساز در مسابقات شرکت می‌کرد و قهرمانی‌های مختلفی هم آورده بود، با این نسخه جدید که وارد خط تولید شد، سوزوکی قول مدلی قدرتمند در کلاس جهانی را داده بود. این قدرت بالا در کنار سیستم تعلیق نه‌چندان خوب، یک فریم انعطاف‌پذیر و طراحی بد موجب شده بود تا با یک موتورسیکلت غیرقابل‌کنترل مواجه باشیم. از سوی دیگر، این موتورسیکلت به سیستمی به نام Pointless Electronic Ignition مجهز شده بود. این سیستم بر مبنای ولتاژ خروجی و نه دور موتور کار می‌کرد و خیلی دقیق نبود. تصور کنید با این موتورسیکلت در جاده خاکی موتورسواری می‌کنید و ناگهان دور موتور افزایش پیدا می‌کند. برای رفع این مشکل، سوزوکی

7 - موتورسیکلت‌های هشت سیلندر

قبلاً، چنین موتورسیکلت‌هایی فقط انواع دست‌سازی بودند که افرادی مانند E.J. Potter طراحی و تولید می‌کردند. ولی اکنون، شرکت Boss Hoss سالیانه چندین دستگاه از آن‌ها می‌سازد، موتورسیکلت‌هایی که به یک پیشرانه هشت سیلندر خورجینی خودرویی فول سایز مجهز هستند و فقط اندکی کیفیت ساخت و مهندسی بهتری در مقایسه با نمونه‌های دست‌ساز E.J. Potter دارند. البته، این نوع موتورسیکلت‌های مدرن از مزایای ترمزهای دیسکی جدید، سیستم تعلیق هیدرولیکی و یک کلاچ بهره می‌برند؛ سه موردی که روی موتورسیکلت‌های هشت سیلندر پاتر خبری از آن‌ها نبود.

در سال 1969، کاوازاکی از مدل تریپل H1 Mach III با پیشرانه 500 سی‌سی دو زمانه رونمایی کرد و بعدها، نسخه H2 Mach IV را با پیشرانه 750 سی‌سی به سال 1972 روانه بازار نمود. این موتورسیکلت‌ها به دلایل مختلفی برای عموم مردم ترسناک بودند، ولی برخی از افراد سواری هیجان‌انگیز و ترشح آدرنالینی که با سوار شدن بر آن می‌توانستند تجربه کنند را دوست داشتند. هر دو موتورسیکلت تقریباً 180 کیلوگرم وزن داشتند، صندلی راننده عقب‌تر و تقریباً روی چرخ قرار گرفته بود و تک‌چرخ زدن با آن کار بسیار راحتی محسوب می‌شد. آن‌ها همچنین فریم‌های لوله‌ای باریک و سبکی داشتند و خبری از استحکام پیچشی نبود. دوشاخ جلو نیز وضعیت خوبی نداشت و با قطر فقط 34 میلی‌متری، بسیار باریک‌تر از بسیار موتورسیکلت‌های زمان خود بود. ترمز کاسه‌ای اورجینال روی مدل H1 و ترمز دیسکی که بعدها روی این دو مدل معرفی شدند ه

حتی اسامی این سه موتورسیکلت هم می‌تواند ترس را در دل موتورسوار احتمالی آن‌ها بیندازد. کسانی که توانسته بودند با مدل‌های ابتدایی آن‌ها سواری کنند هنوز هم از تجربه وحشتناک خود با آب‌وتاب سخن می‌گوید. مشخصات و آمار و ارقام فنی آن این روزها شاید خیلی زیاد به نظر نرسند، ولی در زمان خود، این موتورسیکلت‌ها سریع‌ترین‌های دنیا بودند. مشکل آن‌ها به فرمان‌پذیری و ترمز باز می‌گردد. همه این سه مدل به ترمزهای کاسه‌ای 7 اینچی در جلو و عقب مجهز بودند. موتورسیکلت هوندا Dreams، که 10 سال بعد از وینسنت‌ها وارد بازار شد، درحالی‌که نصف قدرت پیشرانه آن‌ها را داشت، به ترمزهای بهتری مجهز شده بود. وینسنت همچنین هیچ فریمی نداشت و بازویی عقب و دوشاخ به پیشرانه جوش داده شده بودند. این سیستم، در دهه 30 میلادی برای موتورسیکلت‌هایی با 25 اسب‌بخار قدرت بسیار پیشرفته محسوب می&

هیچ‌چیزی ترسناک‌تر از موتورسواری با موتورسیکلت‌های دست‌ساز نیست. کافیست سری به وب سایت‌های مختلف بزنید تا با بیشمار پروژه‌های دست‌ساز آشنا شوید، موتورسیکلت‌هایی که سوار شدن روی آن‌ها شاید دست خودتان باشد، ولی سالم پیاده شدنتان با خداست! ازاین‌رو، پیشنهاد می‌کنیم هیچ‌وقت سراغ این نوع موتورسیکلت‌ها نروید.

جهت مشاهده آخرین قیمت محصولات کویر موتور شامل انواع موتورسیکلت کویر، موتورسیکلت وسپا، موتورسیکلت KTM اتریش و سایر محصولات کویر موتور، مقاله قیمت کویر موتور فروش اقساطی را مطالعه کنید.