اواسط دهه 60 شمسی، نسخه 2در پاترول به موازات نسخه 4در پاترول نیز روی خط تولید پارس خودرو رفت و مونتاژ آن تا حدود 17 سال در کشورمان ادامه داشت. نیسان پاترول 2در، در ابتدای تولیدش در ایران به پاترول هاردتاپ معروف شده بود چراکه نسخه‌های 2در کروک (یا اصطلاحا سافت‌تاپ) آن هم به صورت انگشت‌شماری در بازار ایران وجود داشت. برخلاف پاترول استیشن (یا 4در) که هم با موتور 4 سیلندر و هم با موتور 4 سیلندر تولید می‌شد، اما 99% از پاترول‌های 2در، از موتور چهار سیلندر Z24 بهره می‌برند؛ موتوری که بعدها نسخه ایرانیزه شده آن در اواسط دهه 70 شمسی در شرکت مگاموتور به تولید رسید و تا مدت‌ها در دل وانت نیسان آبی هم قرار گرفت. پاترول 2در با اینکه موتور کوچکتری نسبت به پاترول 6 سیلندر دارد اما تصور نکنید که اشتهای کمتری در بلعیدن بنزین هم داشته باشد! چراکه مصرف آن در سرعت 90 کیلومتربرساعت، معادل تقریبی 11 لیتر و در سرعت 120 کیلومتربرساعت نیز معادل تقریبی 16 لیتر است. همین اشتهای زیاد باعث شده تا بسیاری از مالکان پاترول، سیستم‌های دوگانه‌سوز را روی خودروی‌شان نصب کنند. پارس خودرو همچنین در آخرین سال‌های تولید پاترول، تعداد بسیار محدودی از این خودرو را به موتور 16 سوپاپ انژکتوری تجهیز کرد. این خودروها بعدها به «پاترول موتور رونیزی» معروف شدند. پاترول 2در، در بحث امکانات و تجهیزات، تفاوت خاصی با نسخه 4در ندارد. البته در اینجا می‌توان به ارتفاع بلندتر صندلی‌های ردیف دوم نسبت به ردیف اول اشاره کرد؛ این ویژگی را اصطلاحا با نام «صندلی‌های استادیومی» می‌شناسند و شبیه همین ویژگی را بعدها در نیسان رونیز هم دیدیم. همچنین حداکثر وزن مجاز روی سقف پاترول 2در حدود 50 کیلوگرم اعلام شده است درحالیکه پاترول 4در، توانایی تحمل دوبرابر این میزان را هم دارد. پاترول هاردتاپ همانند پاترول استیشن (4در)، دارای گیربکس کمکی چهار حالته است: حالت 2H که فقط چرخ عقب را درگیر می‌کند و برای دست‌یابی به حداکثر سرعت است. حالت 4H که چرخ‌های جلو و عقب را درگیر می‌کند و برای حرکت سبک در مسیرهای شنی، برفی و لغزنده استفاده می‌شود. حالت 4L که بازهم چرخ‌های جلو و عقب را درگیر می‌کند ولی با این تفاوت که برای حرکت سنگین در مسیرهای سخت بوده و به همین دلیل نیز سرعت خودرو در این حالت نباید بیش از 50 کیلومتربرساعت باشد. چهارمین حالت گیربکس نیز N است. به این معنی که گیربکس از حالت کمکی خارج شده و همچنین در این حالت، می‌توان از گشتاور گیربکس برای به حرکت انداختن وینچ، پمپ‌ها و غیر نیز استفاده کرد. اما پاترول‌های پارس خودرو مانند همه خودروهای قدیمی و هم‌عصرش، در کنار خوبی‌های بسیار زیادش، معایبی نیز دارد. مهم‌ترین نکته منفی پاترول، ضرایب سنگین گیربکس است که این موضوع هرچند باعث افزایش قابلیت‌های آفرود، افزایش عمر گیربکس و کاهش استهلاک گیربکس شده اما از طرف دیگر، شتابگیری با پاترول را بسیار کسل‌کننده و سخت کرده است؛ این مشکل، آنقدر جدی است که در برخی مسیرها، می‌توان از دنده 1 صرف‌نظر کرد و شروع حرکت را با دنده 2 انجام داد! به همین دلیل است که گیربکس‌های 5 دنده، محبوبیت بیشتری میان پاترول‌سواران دارد چراکه هم گشتاور بالا را در دور پایین فراهم می‌کنند و هم می‌توانند مصرف سوخت و حداکثر سرعت خودرو را بهبود دهند. تعلیق خشک، دومین نکته منفی در پاترول‌هاست که البته به دلیل استفاده از فنرهای تخت است. در پاترول‌های 2در به دلیل وزن کمتری که دارند، خشکی تعلیق بسیار محسوس‌تر از پاترول‌های 4در است و به همین دلیل نیز برخی مالکان، این نوع فنرها را با فنرهای پارابولیک تغییر می‌دهند تا از پاترول، خودرو شهری‌تری بسازند! سومین نکته منفی پاترول، صندلی‌های نمیکتی آن است که به هیچ عنوان، بدن سرنشینان را در تکان‌های جانبی، حمایت نمی‌کنند. شاید به همین دلیل است که آفرودبازها هیچ علاقه‌ای به صندلی‌های استاندارد پاترول ندارند و آنها را تعویض می‌کنند. چهارمین نکته منفی پاترول، درباره ارتفاع سیستم تعلیق آن است؛ پاترول ذاتا یک آفرودر است اما طول نسبتا زیاد در برابر ارتفاع اندکش از زمین (که حدود 22 سانتیمتر است، باعث شده تا زاویه حمله و زاویه فرار آن مناسب مسیرهای آفرود نباشد. پس اگر بدنبال آفرودسواری هستید، حتما باید فکری برای افزایش حساب‌شده ارتفاعش داشته باشید. جالب است بدانید که نیسان پاترول در سال 1370 با قیمتی در حدود 5 میلیون تومان برای مدل 4در و با قیمتی در حدود 4.5 میلیون تومان برای مدل 2در، یکی از شاسی‌بلندهای لوکس بازار کشورمان محسوب می‌شد.