نویدبخش‌ترین فناوری‌های خودرویی 2019

آینده خودرو، آینده‌ای دیجیتالی، برقی و شدیداً مسیریابی شده است. در اینجا نویدبخش‌ترین فناوری‌های خودرویی سال 2019 را مرور می‌کنیم. بعضی فناوری‌ها برای حل مشکلاتی است که به آن‌ها عادت کرده‌ایم و برخی دیگر برای کمک به پذیرش فناوری‌هایی که هنوز به آن‌ها عادت نکرده‌ایم. برخی برای بالا بردن امنیت و برخی دیگر برای افزایش بهره‌وری و کاهش ضریب مصرف هستند. بسیاری از فناوری‌های جدید با خودروهای برقی به ما معرفی خواهند شد ولی حقیقت این است که برخی از آن‌ها قائم‌به‌ذات خود هستند و فارغ از نوع سوخت مصرفی، وسیله نقلیه و جغرافیا، می‌توانند خودشان را بر ما تحمیل کنند.

جایگزینی آینه‌های بغل با دوربین، دیگر یک ایده نمایشگاهی نیست و به‌زودی یک آپشن رایج خواهد شد. همین حالا خودروهایی مثل «مک‌لارن اسپید‌تیل» و «لکسوس

ارتقای نمایشگر هدآپ

نمایشگرهای هدآپ (head up display) یا نمایشگرهای روبه‌روی راننده قبلاً در صنایع نظامی و فضایی به کار می‌رفتند؛ به همین خاطر اینجا از مخفف «HUD» که در متون نظامی هم رواج دارد استفاده می‌کنیم. در این سیستم راننده یا خلبان بدون اینکه چشم از روبه‌رو بردارد می‌تواند اطلاعات حرکتی خود را ببیند.

شیشه جلو با قابلیت نمایش اطلاعات، فناوری‌ای است که از هواپیما‌های شکاری به صنعت خودرو راه پیدا کرده است. البته ترکیب این نمایشگر با شیشه جلوی خودرو برای استفاده مستقل کاری است که این پروسه را تاکنون به تاخیر انداخته است. یک شرکت ژاپنی توانسته با روی هم قرار دادن ورقه‌های شیشه‌ای و ترکیب آن با موادی که توان واکنش به صورت نور را دارند، چنین آرزویی را محقق کند.

«اوربیس» که این فناوری را به اجرا درآورده، ادعا می‌کند این چرخ‌ها وزن کمتری نسبت به چرخ‌های معمولی دارند. آشکارترین نمود استفاده از این چرخ‌ها در خودروی هوندا سیویک تیپ R بود. اوربیس چرخ‌های عقب هوندا را با چرخ‌های برقی خود

همین حالا می‌توان چراغ‌ها، سیستم گرمایشی، فر و چیزهای دیگر خانه را با تلفن همراه روشن کرد؛ البته به لطف «اینترنت اشیا» (IOT) که در بعضی‌ جاها رخنه کرده است. خودرو هم تفاوت چندانی با مایکروفر و تلویزیون ندارد. با تعبیه سیستمی هوشمند در آن می‌توان از اطلاعات مختلف خودرو آگاه شد و حتی به آن دستور داد. تسلا چنین کاری کرده است. صاحبان مدل 3 می‌توانند با بلوتوث در تسلا را باز کنند یا خودروی‌شان را استارت بزنند. احتمال دارد خودروساز گزینه استفاده از NFC یا فناوری‌های ارتباط بی‌سیم دیگر را هم برای این قابلیت اضافه کند. سیستم ارتباطی NFC فقط از فاصله بسیار کم می‌تواند چنین دستورهایی را عملی کند ولی مزیت‌هایی نسبت به دیگر فناوری‌های ارتباطی دارد؛ مثلاً امنیت و امکان استفاده حتی در زمان خاموش بودن گوشی.

شارژ بی‌سیم یا القائی می‌تواند دردسرهای رایج شارژ کردن باتری‌ها را به فراموشی بسپارد. با تعبیه این فناوری در پارکینگ‌ها، خودرو با قرار گرفتن در جای مشخص شروع به شارژ شدن می‌کند و دیگر نیازی نیست راننده برای هر بار شارژ زمان خود را صرف درگیر شدن با اتصالات برق فشارقوی کند. به‌جای وصل کردن کابل برق کافی است دستور صوتی به خودرو داده شود و فرآیند شارژشدن آغاز می‌شود.

گفته می‌شود بازدهی دستگاه‌های شارژ بی‌سیم در حد و اندازه ایستگاه‌های معمولی است. نمونه آزمایشی کانتینتال در یک مرکز تحقیقاتی، توان القای 11 کیلووات برق را دارد. ایستگاه‌های عمومی برق شهری معمولاً توان انتقال 6 تا 7 کیلووات را دارند.

بعد از برقی کردن پیشرانه و اجزای سیستم تعلیق، حالا مهندسان مولتی‌مترهای خود را سراغ سیستم‌های ترمز برده‌اند. استفاده از «ترمز با سیم» (Brake-By-Wire) همین حالا هم در خودروهای برقی و هیبریدی رواج دارد ولی این سیستم به سرعت جای خود را میان خودروهای معمولی مثل کادیلاک «XT4» و آلفارومئوهای «جولیا» و «استلویو» پیدا می‌کند. این ترمز با کولیس‌های الکترومکانیکی یا هیدرولیکی کار می‌کند و در خودروهای فرمول 1 از هر دو این سیستم‌ها بهره می‌برد.

ترمزهای الکترومکانیکی در مقایسه با ترمزهای کاملاً هیدرولیکی مزیت‌های زیادی دارند. وزن کمتر سیستم ترمز، واکنش سریع‌تر و انعطاف‌پذیری بالا برای تقویت ازجمله این مزایا هستند