بررسی تکامل پیشرانه V12 فراری

V12 پیش از فراری

برای اولین بار پیشرانه V12 توسط ویلهم دایملر طراحی و ساخته شد. این نوع پیشرانه به دلیل صدای جذاب، لرزش کم، تعادل بالا و توان مناسب در هواپیماها، قایق‌های موتوری و بعضاً خودروهای گرانقیمت و مسابقه‌ای استفاده می‌شد. پورشه، هیسپانو سوئیزا، رنو، سانبیم و میباخ هر یک V12 خود را داشتند.

اولین تپش‌ها

انزو فراری که تیمش با حمایت آلفارومئو در دوران پیش از جنگ به مقام‌های متعددی دست یافت، شرکت خودش را تاسیس کرد. اولین محصولش با نام 125S از یک پیشرانه 1.5 لیتری V12 بهره می‌جست که توسط کولومبو طراحی و ساخته شده بود. این پیشرانه 24 سوپاپه با زاویه 60 درجه، سرآغاز V12 های فراری بود.

دومین V12

فراری برای مدتی مدید از پیشرانه طراحی شده توسط کولومبو در خودروهای خیابانی و مسابقه‌ای استفاده می‌کرد. با این حال پیشرانه جدیدی نیز توسط لامپردی برای خودروهای مسابقه‌ای طراحی شد. این پیشرانه 24 سوپاپه در انواع 2.7 تا 4.5 لیتری برای مدل‌های مختلفی استفاده شد و مقام‌های متعددی نصیب فراری کرد. اولین قهرمانی فراری در فرمول یک با همین پیشرانه به دست آمد.

تخت دوازده‌تایی

پس از مدت‌ها توسعه پیشرانه کولومبو توسط مهندسانی همانند فورگیری، فراری تصمیم گرفت انقلابی جدید به راه بیندازد و برای پایین‌آوردن هر چه بیشتر مرکز ثقل، یک پیشرانه V12 با زاویه 180 درجه بسازد که در حقیقت تخت محسوب می‌شد. آنجلیس و بلی اولین نمونه خیابانی را در سال 1973 برای مدل جدید BB ساختند. در دهه هشتاد این پیشرانه با تغییراتی به تستاروسا به ارث رسید.

موفقیت تخت‌ها

با آن که مائورو فورگیری در سال 1964 برای اولین بار پیشرانه مسابقه‌ای تخت را برای فراری طراحی کرده بود، اما این پیشرانه 312T2 نصب شده روی خودروی نیکی لائودای قهرمان است که اوج شکوه 12 سیلندرهای تخت فراری محسوب می‌شود. حرف T در نام خودرو نشان از قرارگیری عرضی جعبه‌دنده دارد.

از شش به دوازده

از اواخر دهه هشتاد، فراری تصمیم گرفت تا ایده پیشرانه تخت را کنار بگذارد و برای همین برپایه پیشرانه V6 دینو که در دهه شصت طراحی شده بود، یک پیشرانه 5.5 لیتری با زاویه 65 درجه و 48 سوپاپ ساخت تا در مدل‌هایی نظیر 456 و 550 مارانلو مورد استفاده قرار گیرد. بعدها این پیشرانه با تغییراتی به فراری 612 نیز به ارث رسید.

آخرین V12 سنتی

در سال 2003 پیشرانه F140 برای مدل جاودانه انزو طراحی و ساخته شد. این پیشرانه 6 لیتری 12 سیلندر با تغییراتی تاکنون در خط تولید مانده است. به نظر بسیاری، این پیشرانه آخرین نمونه سنتی و تنفس طبیعی V12های فراری خواهد بود. اکنون مدل‌های GTC4Lusso و 812Superfast نیز از آن بهره می‌برند.

V12 پاک

سوپراسپرت جدید فراری به مناسبت هفتادمین سالگرد تاسیس این خودروساز با نام لافراری با نوع جدیدی از پیشرانه F140 روانه بازار شد. این پیشرانه اولین نمونه تولیدی هیبریدی فراری است که قدرت آن به مدد موتور الکتریکی، به مرز 1000 اسب‌بخار رسیده است. لافراری در کنار مکلارن P1 و پورشه 918 اسپایدر، پرچمداران ابرخودروهای مدرن هستند.

آینده مبهم

پیشرانه F140 هنوز هم درخشش خاص خود را دارد و با تغییرات، بدون استفاده از هرگونه سیستم پرخوران، استاندرادهای آلایندگی را گذارنده و به محصولات امروز فراری رسیده. همین پیشرانه است که مدل 812Superfast را یک سر و گردن از رقبایی همانند استون‌مارتین DBS بالاتر نگه داشته است.