برترین طراحی‌های 50 سال اخیر ایتال دیزاین

از اواخر دهه 60 میلادی، شرکت طراحی ایتالیایی ایتال‌دیزاین جیوجیارو S.p.A تاثیرات خود را روی طراحی انواع خودروها از لانچیاها گرفته تا بوگاتی‌ها گذاشته است. همین چند وقت پیش بود که این شرکت تولد 50 سالگی خود را جشن گرفت و به همین مناسبت، چند روز دیگر می‌خواهد ابرخودرو جدید خود به نام زیرونو رودستر را در نمایشگاه خودرو ژنو رونمایی کند. ایتال‌دیزاین همچنین یک مسابقه طراحی را استارت زده که تمرکز آن روی فلسفه 50 سال آینده کمپانی است و حتی یک تور جهانی می‌خواهد برگزار کند. در حالی که آینده برای این برند ایتالیایی فوق‌العاده روشن است، در گذشته این شرکت ما می‌تو

پس از خرید مازراتی توسط سیتروئن در سال 1968، کمپانی سریعا روی طراحی و ساخت یک خودرو اسپرت دو سرنشین برای رقابت با مدل‌های لامبورگینی و دی‌توماسو تمرکز کرد. همان‌طور که حدس زده‌اید، کمپانی برای طراحی خودرو دست به دامن ایتال‌دیزاین شد و سه سال بعد، مازراتی بورا متولد شد. همانند دیگر ابرخودروهای ایتالیایی قبل از آن، بورا یک مدل دو سرنشین موتور وسط با 320 اسب‌بخار نیرو بود، طراحی این خودرو ایتال‌دیزاین را به شرکتی تبدیل کرد که همه خودروسازها می‌توانستند زمانی که به طراحی یک ابرخودرو نیاز دارند سراغش را بگیرند.

باور کنید یا نه، نسل اول فولکس‌واگن گلف را ایتال‌دیزاین طراحی کرده است. این هاچ‌بک دیفرانسیل جلو طراحی جعبه‌ای‌تری در مقایسه با فولکس بیتلی که قرار بود جانشینش شود داشت، ولی با توجه به طراحی مدرنی که داشت، برای عموم خریداران خودرویی جذاب‌تر محسوب می‌شد. ایتال‌دیزاین دو سال بعد در طراحی نسخه قدرتمندتر GTI از این خودرو نیز به فولکس‌واگن کمک کرد.

از نخستین طرح‌های سری معروف به "کاغذ تاخورده" که توسط جورجتو جیوجیارو طراحی شده بودند، لوتوس اسپریت کاملا مبتنی بر کانسپت مازراتی بومرنگ بود که چند سال پیش ایتال‌دیزاین آن را طراحی کرده بود. اگرچه کالین چاپمن، مدیرعامل لوتوس ابتدا از طراحی این خودرو خیلی خوشش نیامد، ولی ایتال‌دیزاین در نمایشگاه خودرو تورین 1972 با نمایش یک مدل در ابعاد واقعی، نظر وی را جلب کرد. چند سال بعد این خودرو را وارد خط تولید لوتوس شد. ایتال‌دیزاین چند سال بعد هم در ساخت زیر دریایی لوتوس که در فیلم جیمز باند "جاسوسی که دوستم داشت" به عوامل فیلم کمک کرد.

M1 که بدون شک یکی از نمادین‌ترین خودروهای تاریخ ب‌ام‌و است، توسط جورجتو جیوجیارو با الهام گرفتن از خودرو ب‌ام‌و توربو مدل 1972 طراحی شد. صادقانه بخواهیم بگوییم، از نظر طراحی تغییرات زیادی در مدل تولیدی در مقایسه با مدل کانسپت انجام نشده بود، ولی برخی تغییرات کوچکی که ایتال‌دیزاین روی آن اعمال کرد، M1 را به خودرویی نمادین که قطعا تا سالیان سال در ذهن همه باقی خواهد ماند تبدیل کرد.

در طول دهه 70 میلادی، شرکت ایتال‌دیزاین و به خصوص جورجتو جیوجیارو چندین مدل لانچیا را طراحی کردند. ولی بدون شک و با اختلاف زیاد، بهترین دست‌آورد آن‌ها هاچ‌بک دلتا بود. پس از معرفی در سال 1979، این خودرو توانست عنوان خودرو سال 1980 اتحادیه اروپا را به دست بیاورد و در همان سال کمپانی دو نسخه قدرتمند HF Integrale و HF Integrale Evoluzione مخصوص رالی را رونمایی کرد.

اگر هالیوود با سه گانه فیلم‌هایی در مورد سفر در زمان که یکی از ستاره‌های اصلی‌اش همین خودرو دلورین بود به کمک کمپانی نمی‌آمد، احتمال این که DMC-12 خیلی زود به دست فراموشی سپرده شود، بسیار بالا بود. این خودرو از یک موتور شش سیلندر خورجینی قرض گرفته شده از پژو که موتور ضعیفی هم بود استفاده می‌کرد، ولی بدون شک کسی نمی‌توانست روی طراحی بدنه زیبا و شیک با درب‌های گالوینگ بزرگ آن ایرادی بگذارد. این خودرو فقط چند سال تولید شد، ولی بدون شک همه آن را به عنوان یکی از نمادین‌ترین خودروهای دهه 80 میلادی می‌شناسند.

در حالی که بخش اعظمی از طراحی بدنه این خودرو با فیات کروما و لانچیا تِما (هر دو توسط ایتال‌دیزاین طراحی شده بودند) یکی بود، ساب 9000 سوئدی قطعا در میان آن‌ها بیشترین توجه همه را به خود جلب می‌کرد. ساب 9000 در مقایسه با فیات و لانچیا خودرویی لوکس‌تر و جادارتر بود و به لطف سیستم محافظت در برابر تصادف از کناره‌ها، خودرویی بسیار ایمن هم محسوب می‌شد. گفته می‌شود کمپانی در طراحی صندلی‌های این خودرو از صندلی‌های استفاده شده در نمایش عروسکی جیم هنسون به نام Pigs in Space الهام گرفته که به نوبه خود بسیار عجیب و غریب است!

از اواخر دهه 80 میلادی تا اوایل دهه 90، ایتال‌دیزاین تمرکز خود را از طراحی مدل‌های تولیدی به مدل‌های کانسپت معطوف کرده بود. البته، این شرکت در آن دوران هنوز هم روی طراحی مدل‌های تولیدی از برندهایی مانند سئات، دوو، مازراتی و چندین خودروساز دیگر کار می‌کرد، ولی کانسپت بوگاتی ID 90 را به جرات می‌توان یکی از زیباترین طراحی‌های دهه 90 ایتال‌دیزاین به حساب آورد. این کانسپت همچنین به زنده شدن دوباره برند کمک زیادی کرد و الهام‌بخش مدل تولیدی EB110 بود.

این خودرو شاید زیباترین خودرو طراحی شده در تاریخ ایتال‌دیزاین نباشد، ولی کسی در خاص بودن ب‌ام‌و نازکا M12 مدل 1991 شکی ندارد. فقط سه دستگاه از این خودرو ساخته شد و تنها یکی از آن‌ها تحویل حسن البلقیه سلطان برونئی و برادر او شاهزاده جعفر البلقیه شد. نیروی این خودرو از یک پیشرانه دوازده سیلندر خورجینی 5 لیتری قرض گرفته شده از سری 8 با 380 اسب‌بخار نیرو تأمین می‌شد، دو سال بعد کمپانی یک نسخه رودستر از این خودرو را هم تولید کرد.

اوضاع برای برند سوبارو در دهه 80 میلادی به قدری خوب پیش رفته بود که کمپانی تصمیم گرفت قدم فراتر گذاشته و با خودرو SVX وارد سگمنت خودروهای لوکس و پرفورمنس شود. این خودرو از بسیاری جهات برای برند سوبارو اولین محسوب می‌شد، شاید مهم‌ترین آن‌ها شکل بدنه زیبا و خاصی بود که توسط جورجتو جیوجیارو طراحی شده بود. این خودرو در زمان خود قیمت بسیار بالایی داشت، مخصوصا با در نظر گرفتن این نکته که خیلی‌ها سوبارو را به عنوان برندی با محصولات ارزان‌قیمت می‌شناختند؛ این موضوع در کنار اعتبار نه چندان خوب سوبارو مبنی بر این که مدل‌های آن خیلی بادوام و با کیفیت نیستند، موجب شد SVX در سال 1996 برای همیشه از بازار خارج شود.

پس از خروج جالپا از خط تولید در سال 1988، لامبورگینی به سرعت در جست‌وجوی یک جانشین مناسب برای آن بود. این برند ایتالیایی زمانی که تحت مالکیت کرایسلر بود، با همکاری جورجتو جیوجیارو از ایتال‌دیزاین کار طراحی و توسعه نسخه تولیدی خودرو را شروع کردند. نمونه اولیه این خودرو در نمایشگاه ژنو سال 1995 رونمایی شد، ولی بعدا و با واگذاری مالکیت لامبورگینی به فولکس‌واگن در سال 1998، این پروژه به دست فراموشی سپرده شد. نهایتا جالپا جانشین خود را البته در سال 2003 پیدا کرد.

شما ممکن است فولکس‌واگن W12 را از بازی‌های ویدیویی مانند گرن‌توریسمو، Project Gotham Racing 3 و Test Drive به یاد بیاورید، ولی W12 خودرویی کاملا واقعی و بسیار زیبا بود. هدف این خودرو که سفارش طراحی آن توسط فردیناند پیچ، مدیرعامل گروه فولکس‌واگن به جورجتو جیوجیارو داده شده بود، نمایش پیشرانه 12 سیلندر فوق‌العاده فولکس به دنیا و همچنین توانایی فولکس‌واگن در ساخت خودروهای اسپرت بود. اما متاسفانه فولکس‌واگن هیچ برنامه‌ای برای وارد کردن آن به خط تولید نداشت.

مازراتی 3200 جی‌تی شاید به اندازه گرن‌توریسمو زیبا یا مثل MC12 خاطره‌انگیز نباشد، ولی این خودرو لوکس که توسط ایتال‌دیزاین طراحی شده بود، به سبک خاص خود خودرویی زیبا و پرزرق‌وبرق بود. این خودرو 4 سال در بازار حضور داشت و بعدا توسط مدل کوپه جایگزین شد، قدرتمندترین تریم این خودرو از یک پیشرانه 365 اسب‌بخاری بهره می‌برد.

اگرچه کمپانی هیچ وقت نمی‌خواست شورولت کوروت مورای را وارد خط تولید کند، ولی این کانسپت طراحی شده توسط ایتال‌دیزاین خودرویی بسیار زیبا و جذاب بود. این کانسپت که در 2003 رونمایی شد، یک ابرخودرو با بدنه‌ای فیبرکربنی بود که روی شاسی یک کوروت C5 ساخته شده بود و برخی موارد فنی دیگرش هم با آن خودرو مشابه بود. ولی با بهره‌مندی از یک طراحی دراماتیک خصوصا در بخش جلو و تغییراتی زیبا و شیک روی پنل‌های بدنه و داخل کابین، کانسپت مورای خودرویی به معنای واقعی کلمه خاص و تک بود.

موفق‌ترین و پرفروش‌ترین لامبورگینی تاریخ را ایتال‌دیزاین طراحی کرده است. گالاردو کاملا مبتنی بر کانسپت کالا که سال 1995 رونمایی شد ساخته شده بود، ولی تقریبا تمامی عناصر طراحی نهایی نسخه تولیدی را لوک دانکرولکه (Luc Donckerwolke)، طراحی کرده بود. با این حال، اگر تأثیر کلی که ایتال‌دیزاین روی طراحی این خودرو گذاشته بود وجود نداشت، گالاردو به احتمال زیاد به چنین موفقیت فوق‌العاده‌ای دست پیدا نمی‌کرد.

ایتال‌دیزاین با همکاری فرانک استفنسون، طراح خودرویی بسیار معروف آمریکایی، به اعتقاد خیلی‌ها نمادین‌ترین خودرو تاریخ مازراتی را طراحی کردند. این خودرو که بر پایه فراری انزو طراحی شده بود، مدلی بود که پس از 37 سال غیبت، مازراتی را به مسابقات اتومبیلرانی بازگرداند و فقط 50 نمونه جاده‌ای از آن تولید شد. قیمت پایه این خودرو 670 هزار دلار بود، ولی برای این که امروز بتوانید یک مدل MC12 خریداری کنید باید بیش از 1 میلیون دلار پول برای خرج کردن داشته باشید.

آلفارومئو 159 شاید سریع‌ترین یا زیباترین خودرو لیست ما نباشد، ولی این خودرو هنوز هم یکی از نمادین‌ترین مدل‌های تاریخ آلفارومئو است. کمپانی بین سال‌های 2005 تا 2011 بیش از 240 هزار دستگاه از این خودرو فروخت و در سال 2006، آلفارومئو 159 موفق شد رتبه سوم جایزه خودرو سال اروپا را به دست بیاورد. کار طراحی این خودرو را ایتال‌دیزاین با همکاری طراحان آلفارومئو انجام داده بودند.

بریویدو (Brivido) هرچقدر هم که از نظر شما خودرویی فوق‌العاده زیبا باشد، ولی کمپانی هیچ وقت برنامه‌ای برای وارد کردن آن به خط تولید نداشت. ایتال‌دیزاین این ابرخودرو زیبا را طراحی و به یک پیشرانه هیبریدی مجهز کرد و گفت که هدفش از طراحی چنین خودرویی "کمک به حفظ کره زمین" است. زیر کاپوت این خودرو پیشرانه شش سیلندر خورجینی 3 لیتری و یک موتور الکتریکی وجود دارد که روی هم رفته 768 اسب‌بخار نیرو تولید می‌کنند. این خودرو حداکثر سرعتی برابر با 275 کیلومتربرساعت دارد. با امکاناتی مانند سیستم اطلاعات سرگرمی سه بعدی با عینک‌های ویژه، این خودرو مدلی بسیار آینده‌نگرانه بود.

پس از موفقیت بریویدو، ایتال‌دیزاین تصمیم گرفت تا یک ابرخودرو فوق‌العاده خاص دیگر تولید کند. پارکور به مناسبت چهل و پنجمین سالگرد تاسیس کمپانی طراحی شد و خصوصیات یک خودرو اسپرت با ارتفاع زیاد را با یک شاسی‌بلند ترکیب کرده بود. طراحی خودرو به قدری زیبا و تهاجمی بود که جیوجیاریو پارکور توانست جایزه بهترین خودرو کانسپت نمایشگاه خودرو ژنو 2013 را برای ایتال‌دیزاین به ارمغان بیاورد. پیشرانه 10 سیلندر خورجینی 5.2 لیتری زیر کاپوت آن قرار گرفته بود و 550 اسب‌بخار نیرو تولید می‌کرد. متاسفانه، پارکور هیچ وقت نتوانست راه خود را به خط تولید بیابد.

جدیدترین طراحی ایتال‌دیزاین، با بهره‌مندی از 50 سال تجربه غنی طراحی و توسعه مدل‌های مختلف، ابرخودروی زیرونو است که از یک بدنه فیبرکربنی و پیشرانه‌ای 610 اسب‌بخاری بهره می‌برد. فقط 5 دستگاه از این خودرو ساخته شد و قیمت هر کدام 1 میلیون و 600 هزار دلار بود. در شرایطی که تمامی مدل‌های کوپه این خودرو خیلی سریع به فروش رفت، کمپانی نسخه کانورتیبل آن را در نمایشگاه خودرو ژنو 2018 رونمایی کرد.