10 خودروی به یادماندنی با چراغ‌های پلکی

طراحی خودروهای با چراغ مخفی‌شونده در کاپوت، سنتی بود که در دهه‌های 80 و 90 میلادی و در طراحی بسیاری از خودروهای اسپرت به کرات استفاده شده و بسیاری از خودروهای به یادماندنی تاریخ خودروسازی جهان با چنین چراغ‌هایی تولید شدند. این روش طراحی چراغ‌ها به منظور راهی برای آفرینش چهره‌ای اسپرت و بهبود آیرودینامیک خودرو در بسیاری از مدل‌های اسپرت آن دوران استفاده شد. اما بسیار جای تاسف است که از سال‌ها پیش، این سبک طراحی به دست فراموشی سپرده شده است.

1 - آلفارومئو مونترال

آلفارومئو مونترال از چراغ‌های پلکی استفاده نمی‌کرد اما طراحی چراغ‌های آن به اندازه‌ای زیباست، که شایسته تقدیر و توجه بیشتری باشد. در هنگام رانندگی با مونترال در قسمت بالای چراغ‌های جلو پنلی قرار داشت که همچون پلک چشم به نظر می‌رسید. وقتی زمان روشن شدن چراغ‌ها فرا می‌رسید، این قطعات به سوی پایین چراغ‌ها رفته و در زیر آن جمع می‌شدند. در نتیجه هنگام روشن کردن چراغ‌های مونترال منظره جالبی پدید می‌آمد.

طراح معروف جهان خودرو یعنی جیورجتو جیوجیارو در دورانی شروع به طراحی خودروهای اسپرت با طراحی زاویه‌دار و چراغ‌های مخفی‌شونده کرد، که طراحی آیرودینامیک بسیار فراگیر بود. کار شکل‌دهی خودروی اسپرت ب‌ام‌و یعنی M1 نیز به او واگذار شد. طراحی نوک تیز این خودرو به همراه چراغ‌های پلکی چنان تاثیرگذار از آب درآمده که به نظر می‌رسد این خودروی کمیاب ب‌ام‌و قابلیت پرواز کردن هم دارد.

فراری در طول سالیان متمادی از چراغ‌های پلکی در طراحی خودروهای خود استفاده کرد. شروع این کار در دهه 70میلادی و با مدل 365 GTB/4 دیتونا بود و آخرین آن‌ها نیز در اواخر دهه 90 با مدل 456M به بازار آمد.

امروزه افراد میانسال آمریکایی همچنان سریال جذاب

برای خرید خودرویی مجهز به چراغ‌های پلکی حتماً نیاز نبود پول زیادی خرج کنید، چرا که خودرویی همچون فورد پروب نیز با این چراغ‌ها عرضه می‌شد. در آن زمان اولین نسل این خودرو با مشارکت شرکت مزدا تولید شد. قرار بود پروب به عنوان جایگزین فورد موستانگ نقش‌آفرینی کند که البته فورد مدتی بعد متوجه اشتباه خود شد.

در عوض، پروب پاسخ فورد به خودروهای اسپرت دیفرانسیل جلوی ژاپنی بود که در آن دوران به سوی بازار خودروی آمریکا هجوم برده بودند. هوندا پریلیود، میتسوبیشی اکلیپس و تویوتا سلیکا را می&zwnj

امروزه برای ما بسیار سخت است که لامبورگینی کونتاش دوست‌داشتنی را بدون چراغ‌های پلکی تصور کنیم، چراکه این چراغ‌ها با فرم گوه‌ای شکل این خودروی سوپراسپرت هماهنگی داشته و جلوه‌ای دوچندان به آن بخشیده بودند.

لامبورگینی در ابتدای امر کونتاش را به عنوان کانسپت در سال 1971 معرفی کرد ولی خودروی نهایی در سال 1974 به بازار فروش عرضه شد که تولید آن تا سال 1990 ادامه یافت. در طول سال‌های حیات کونتاش، به‌روزرسانی‌های فراوانی روی بدنه و قدرت پیشرانه این خودرو انجام شد ولی چ

این خودرو نیز توسط جیوجیارو و با اصول او در آن دوران که شامل طراحی گوه‌ای و نوک تیز و چراغ‌های پلکی بودند، شکل گرفت. هرچند در سال 1987 طراحی آن توسط پیتر استیونز مورد به‌روزرسانی قرار گرفت، اما اصول اولیه طراحی آن دست نخورده باقی ماندند.

بین تمام خودروهایی که در این فهرست از آن‌ها نام بردیم، نسل اول مزدا میاتا که در میان علاقمندان به NA مشهور است، تنها خودرویی است که هنوز هم شانس دیدن آن را در جاده‌ها دارید. در هنگام عرضه، میاتا خودرویی قابل اعتماد با قیمت مناسب بود و به دلیل خوشنامی که به دست آورد، در سال‌های بعد نیز توانست بازار دست دوم خوبی داشته باشد. همین دلایل کفایت می‌کنند که هنوز هم تعداد زیادی از مزدا میاتاهای مجهز به چراغ‌های پلکی در جاده‌ها تردد داشته باشند.

پورشه نیز در آن دوران به جمع خودروسازانی پیوست که نمونه‌ای مجهز به چراغ‌های پلکی را در فهرست مدل‌های تولیدی خود داشتند. از مهمترین آن‌ها می‌توان به مدل 924 و مدل تولید محدود 930 اشاره کرد؛ همچنین مدل 944 که از سال 1982 تا 1991 روی خط تولید کارخانه قرار داشت و در طول سال‌های تولید پذیرای بهسازی‌های فنی و ظاهری متعددی بود. مجهز کردن آن به پیشرانه توربو یکی از این تغییرات بود.

نسل اول تویوتا سلیکا به عنوان کوپه اسپرت و کوچک در سال 1970 معرفی شد که البته از نظر ظاهری موردپسند بسیاری از افراد قرار نگرفت. اما با عرضه نسل‌های بعدی در طی سال‌های دهه 80 میلادی، طراحان تویوتا سعی کردند از سبک روز زمانه غافل نباشند و اینگونه بود که سلیکا نیز صاحب چراغ‌های پلکی شد. با معرفی نسل ششم سلیکا در سال 1994 همه چیز تغییر کرد و این خودرو نیز همچون بسیاری از رقبای معاصر خود به چراغ‌های ثابت مجهز شد.

اکنون می‌خواهیم درباره خودرویی صحبت کنیم که تفاوت‌های بنیادی با دیگر مدل‌های حاضر در این فهرست دارد. ولوو 480 خودرویی بود که از سوی سازنده سوئدی در سال 1986 و به عنوان نماینده این شرکت برای رقابت با خودروهای جمع‌وجور اروپایی عرضه شد. کار ساخت ولوو 480 که اولین خودروی دیفرانسیل جلو ولوو بود، تا سال 1995 ادامه یافت.

با نگاهی به طراحی کلی این خودرو می‌توان دریافت که جا برای نصب چراغ‌های ثابت روی بدنه آن وجود داشته، ولی طراحان ولوو در طی تصمیمی عجیب روی 480 چراغ‌های پلکی نصب کرده‌اند که در نهایت باعث شده این هاچ‌بک کوچک ظاهر عجیبی داشته باشد.