تاریخچه فورد موستانگ افسانه‌ای

کدام عضلانی آمریکایی را می‌توان یافت که این‌چنین تاثیرگذاری عمیق داشته باشد؟ به‌راستی موستانگ (به گویشی دیگر ماستنگ) یک فرهنگ است. چیزی خاص‌تر از شورولت کامارو، پونتیاک فایربرد، پلایموث باراکودا و حتی دوج چلنجر. مانند کتابی که در این سالیان به تیراژ ده میلیون نسخه رسیده و پیام خود را به تمام جهان ارسال کرده است. ایده‌های اولیه ساخت این خودرو به روزهای ابتدایی سال 1960 برمی‌گردد. زمانی‌که فورد قصد تولید یک مدل اسپرت را داشت ولی برای این کار نقشه راهی نداشت. درواقع آن‌ها می‌خواستند چیزی بسا

شاید عجیب باشد ولی موستانگ موفقیت 50 سال بعد خود را در همان سال اول عرضه به دست آورد. آن روزها در صنعت خودروی آمریکا، تولیدات یا بیش از حد بزرگ و سنگین بودند و یا فوق‌العاده کوچک و ضعیف. موستانگ نسل اول ترجمه جدیدی از اسپرت‌گرایی به سبک آمریکایی‌ها را ارائه داد. خودرویی که هم ذات تنومند خود را حفظ کرده بود و هم ابعادش قابل قبول بود. از نظر فنی هم می‌توانست همه را راضی نگه دارد. در لیست فروش، از پیشرانه‌های معمولی 2.8 لیتری شش سیلندر خطی 127 اسب‌بخاری موجود بود تا سری مسابقه‌ای 4.7 لیتری هشت سیلندر V شکل با 225 اسب‌بخار قدرت. این خودرو در همان نسل اولش هم مجهز به یک جعبه‌دنده 3 سرعته اتوماتیک بود.

بدشانسی برای موستانگ، زودتر از آن‌چیزی که فکرش را می‌کرد، فرا رسید. به مجرد عرضه دومین نسل از این فورد، بحرانی نفتی سال 1973 آغاز شد. دومین نسل از این خودرو ناگهان با بازاری روبه‌رو شد که دیگر میل و رغبت چندانی به خرید خودروهای عضلانی با پیشرانه‌های حجیم نداشت. فورد سریعاً تاکتیک را عوض کرد. آن‌ها به‌جای عرضه پیشرانه سنگین، تمرکز را روی نمونه‌های سبک 2.3 چهار سیلندر و 2.8 لیتری شش سیلندر گذاشتند. تنها برای خالی نبودن عریضه، یک مدل محدود 4.9 لیتری هشت سیلندر را در نظر گرفتند. اوضاع آنقدر برای شرکت وخیم بود که حتی مجبور به تولید یک سری هاچ‌بک شدند. این استراتژی آمریکایی‌ها مانع از رشد روزافزون تویوتا سلیکا و مزدا RX3 شد که در اوج بحران نفتی فروش خوبی داشتند.

فاجعه اسفبار پیشرانه‌های سبک که در نسل دوم شاهدش بودیم، می‌بایست به‌گونه مشتری‌پسند هضم می‌شد؛ اما فورد این‌بار در نسل سه، خود را به فرمی دیگر دچار چالش کرد. حالا که همه‌چیز تمام شده بود و مدل‌های بنزینی پرمصرف دوباره روی کار آمده بودند، شرکت برای نزدیک شدن به بازارهای جهانی دست به طراحی عجیب و غریبی زد. طرحی که نه پیش از آن و پس از آن دیگر تکرار نشد. به‌عقیده کارشناسان، این تغییر رویکرد فورد به دلیل همکاری‌اش با مزدای ژاپن بود. حتی باز هم موستانگ‌های این دوره از شر پیشرانه‌های محافظه‌کار خلاص نشدند؛ یعنی باز هم همان نسخه‌های فانتزی 2.3، 2.8 و نهایتاً یک مدل 4.2 لیتری. تنها حرفی که این نسل داشت، حضور یک مجهز به

شرکت باید برای حفظ نام پرافتخار موستانگ و هم‌چنین اعتبار خود کاری می‌کرد. چهارمین نسل اگر مثل دو نمونه قبلی زمین می‌خورد، دیگر باید کار این خودرو را تمام‌شده می‌دانستیم؛ اما فورد در این نسل شروعی قدرتمند داشت. ناگهان مشتریان ناامید دیدند که در لیست جدید فروش پیشرانه‌های خیره‌کننده 5.8 و 5.4 لیتری هشت سیلندر V شکل گنجانده شده است. هم‌چنین نسل جدید جعبه‌دنده‌های اتوماتیک از نوع جی‌تی، هیجان مسابقه‌ای را به خیابان‌ها آورد. از سوی دیگر، شرکت برای اولین‌بار از آپشن‌هایی مثل سیستم صوتی CD، تودوزی تمام چرم و کیسه هوای دوگانه استفاده کرد. سری Cobra در نسل چهار با آن پیشرانه تقویت‌شده 4.6 لیتری 320 اسب‌بخاری، شهرتی جهانی پیدا کرد.

با دور شدن از تمام بحران‌ها و چالش‌های فکری، طوفان موستانگ بار دیگر زمین و زمان را فرا گرفت. نسل پنج این عضلانی، باوقارتر و باابهت‌تر از هر زمان دیگری روی کار آمد. حالا این خودرو دیگر نه‌تنها با هم‌وطنان نامدار خود مقایسه می‌شد، بلکه با اعتمادبه‌نفسی مثال‌زدنی قصد جنگ با غول‌های آلمانی و ایتالیایی را پیدا کرده بود. چهره موستانگ جدید به‌طرزی مهیب، خشن و گستاخ شده بود. فورد در این نسل به جنون رسید و با معرفی مدل Shelby GT500 کابوس تلخ تمام ماسل‌های آمریکایی را رقم زد. خودرویی با قلب 5.4 لیتری و قدرت 500 اسب‌بخاری. این نسخه ویژه با تایرهای 18 اینچی سبک جدیدی از اسپرت‌های آمریکایی را تعریف کرد.

در روزهایی که اغلب خودروسازان مشهور دنیا در مدل‌های جدید خود از نظر طراحی دنده عقب می‌روند، جدیدترین نسل موستانگ یک سر و چند گردن از بقیه پیش افتاد. اسب رام‌نشدنی میشیگان اکنون با چهره کوسه‌مانند خود موجی از استقبال را در سرتاسر دنیا برای خود به ارمغان آورده است. مدرنتیه در این فورد به‌طرزی دوست‌داشتنی حلول کرده است. حفظ مبانی سنتی در طراحی و به‌روز کردن آن‌ها، از ویژگی‌های اصلی موستانگ نسل شش است. شرکت برای دوست‌داران مدل‌های فناورانه یک نمونه 2.3 لیتری توربو در نظر گرفته است. البته برای مشتریان قدیمی خود هنوز هم یک نمونه 5.2 لیتری هشت سیلندر V شکل را کنار گذاشته است.