ضلع سوم مثلث فرانسوی‌ها
سرگذشت خودروهای سیتروئن در ایران
هفت دهه حضور
در بین برندهای فرانسوی، شاید تنها خودروسازی که در دوران طلایی صنعت خودرو فرانسه در دهه سی میلادی در کنار بوگاتی درخشید و هنوز هم در میان ما حضور دارد، سیتروئن باشد. از همان ابتدای تاسیس برند و عرضه محصولاتش، سیتروئن به عنوان خودروسازی پیشرو شناخته می‌شد که محصولاتش به طور محسوسی از زمان جلوتر بودند. بسیاری از تکنولوژی‌های جدید در محصولات این برند متولد شدند و معرفی هر مدل جدید سیتروئن، معمولاً بسیار جنجالی می‌شد. در ایران هم سیتروئن بیش از هفت دهه است که به طور رسمی و پررنگ حضور دارد و طرفدارانی برای خودش دست و پا کرده است.
پیش از دهه چهل: گذشته درخشان فراموش شده
سیتروئن از ابتدای ورود خودرو به ایران در اوایل قرن بیستم، به نحوی به ایران وارد شد. با این حال باید اولین ورود رسمی محصولات این برند را مترادف با ورود چندین دستگاه مدل محبوب و جاودانه Traction Avant بدانیم. پس از عرضه مدل DS و برادر کم آپشن آن یعنی ID اما، سیتروئن به طور جدی‌تری وارد ایران شد. در آن زمان کمتر کسی در ایران و جهان خودرویی ظاهر فضایی و تنظیم ارتفاع و سیستم تعلیق جالب DS
دهه چهل؛ آغاز مونتاژ
در سال 1345، شرکت سهامی ایرانی تولید اتوموبیل‌های سیتروئن Societe Annonyme) Iranienne De Production Automobile Citroen) در زمینی به مساحت 240 زار متر مربع و سرمایه اولیه 16 میلیون تومان تاسیس شد. در ابتدا اولین محصول این شرکت کوچک، ون‌های کوچک 2CV بود که با قیمتی کمتر از 13500 تومان به بازار عرضه شد. جاداری و قیمت مناسب این محصولات، درونمایه اصلی تبلیغات شرکت نوپای SAIPA
دهه‌های پنجاه و شصت؛ ژیان نامه!
شرکت سایپا توانست به لطف موفقیت ون‌های کوچکش، سایر محصولات سیتروئن را نیز به ایران بیاورد. با آن که واردات شخصی و محدود مدل DS هنوز ادامه داشت، اما بیشتر تمرکز سیتروئن روی مدل جدید دایان (ژیان)، آکا دایان (ژیان وانت/ون) و همچنین مدل Baby Brousse بود که در ایران با نام ژیان مهاری تولید شد. علاوه‌براین، سایپا تعداد محدودی سیتروئن مهاری فایبرگلاس (نمونه اصلی) را نیز تولید کرد. واردات محدود مدل استثنایی SM نیز گویا از طریق همین شرکت صورت گرفته اس
دهه هفتاد؛ طلیعه زانتیا
دهه هفتاد شمسی همزمان بود با دوران نوسازی و شکوفایی دوباره اقتصادی. در ابتدا برخلاف پژو و رنو که برای سهم‌خواهی به بازار ایران آمدند، سیتروئن واکنش خاصی نشان نداد. در آن دوره تعداد بسیار محدودی از مدل‌های XM و BX و برخی محصولات دیگر این برند، به صورت محدود و برای استفاده سفارتخانه‌ها به ایران آمدند. مذاکرات تولید مجدد محصولی از سیتروئن در سایپا اما از دهه هفتاد شروع شد و در نهایت قرار شد تا مدل زانتیا به ایران بیاید. این سدان متوسط که پلتفرمی مشترک با پژو 406 داشت، المان‌های اصلی یک سیتروئن سنتی یعنی طراحی جذاب (طرحی از برتونه ایتالیا) و همچنین تعلیق هیدروپنوم
دهه هشتاد؛ کش و قوس ماندن و رفتن
در دهه هشتاد بود که زانتیا به عنوان یکی از گرانترین محصولات بازار داخلی ایران، راهی جاده‌ها شد. عملکرد فنی خوب و امکانات رفاهی آن، سبب شد تا زانتیا محصولی موفق باشد. همین موفقیت زانتیا سبب شد تا سیتروئن و سایپا سعی کنند تا سطح همکاریشان را بالا ببرند. در ابتدا قرار بود تا مدل ZX و سپس مدل Xsara راهی بازار ایران شوند، اما سرانجام قرعه به نام مدل C5 افتاد. ظاهر C5 با سلیقه ایرانی هماهنگ نبود تا در کنار عواملی مانند
نویسنده : حامد معتمدی
منبع : باما
