برترین خودروهای ژاپنی تاریخ

نسل اول سیویک به نظر بسیاری سرآغاز حقیقی هوندا برای ساخت خودرویی با مصرفی مناسب بود. اما جایگاه حقیقی این خودرو در میانه دهه هشتاد میلادی و با عرضه نسل‌های چهارم و پنجم کسب شد. در این دو نسل هوندا با عرضه مدل‌هایی نظیر Si، روح حقیقی خودرویی اسپرت را در سیویک دمید. از آن زمان تا کنون کسانی که به دنبال خرید یک خودروی اقتصادی ژاپنی هستند که ملال‌آور نیست، به سراغ هوندا سیویک می‌روند. هوندا از همان زمان سعی کرده با افزودن تکنولوژی‌های برتر و حفظ مدرنیته در طراحی، سیویک را در صدر نگه دارد.

تویوتا نتوانست ایده ساخت یک خودروD اسپرت پرفروش را در میانه دهه شصت به خوبی پیاده کند و نهایتاً مدل 2000GT به یک شکست اقتصادی بدل شد. نیسان کمی بعد و در سال 1969 توانست این ایده را به خوبی و با ساخت 240Z عملی کند. نسل اول نیسان Z به پرفروش‌ترین خودروی اسپرت جهان بدل شد تا نیسان تصمیم بگیرد سری

اولین محصول ژاپنی که توانست جایگاه سوپراسپرت‌های اروپایی را به خطر بیاندازد، هوندا NSX بود. تجارب مسابقات فرمول یک درکنار استفاده از توصیه‌های آیرتون سنا و همین‌طور طراحی پنین‌فارینا را در ساخت و طراحی یک خودرو جمع کنید تا در نهایت یک سوپراسپرت استثنایی ساخته شود. هوندا NSX هنگامی که در سال 1989 معرفی شد، از فراری 348 بهتر بود و به لطف راحتی سواری و دوامش، برخلاف فراری برای استفاده روزمره نیز مناسب بود. نسل جدید NSX نیز به عنوان یک سوپراسپرت هیبریدی، توانسته مفهوم سوپراسپرت ژاپنی را جابجا کند. امروزه نسل اول NSX به یک خودرو کلاسیک بدل شده.

خودروسازان متعددی از دهه هفتاد میلادی تلاش قابل توجهی در راستای ساخت خودروهای پاک داشتند. این تلاش‌ها در دهه نود میلادی شدت یافت و این تویوتا بود که با عرضه مدل پریوس در سال 1997، بازی را عوض کرد. تویوتا پریوس اولین خودرو هیبریدی جهان نبود، اما اولین محصول در دسترس، بادوام و در عین حال کم‌آزاری بود که با این تکنولوژی به مرحله تولید انبوه رسید. پریوس به قدری موفق ظاهر شد که رفته رفته تویوتا از نام آن برای مدل‌های هیبریدی دیگری در ابعاد متفاوت نیز استفاده کرد. موفقیت پریوس توانست همه خودروسازان را مجاب کند که باید محصولات هیبریدی بسازند.