اهمیت این قطعه زمانی خودش را نمایان می‌کند که کار نکند. رانندگی بدون آن را در شرایط بارانی و یا برفی حتی نمی‌توان تصور کرد. ظرف چند ثانیه شیشه خودرو به‌کلی پوشیده می‌شود و دید راننده از اطراف به تقریباً صفر می‌رسد. همین تیغه‌های لاستیکی ساده هستند که فضای اطراف را برای شما روشن می‌کنند.
”با شروع بارندگی‌ها، لازم است تا برف پاکن‌های خود را بررسی کنید تا دید شما در مسیر مختل نشود.“برف پاک‌کن یکی از اختراعات تاثیرگذار بود که توسط خانمی آمریکایی به اسم مری اندرسون در سال 1903 معرفی شد. جالب است که نیاز به چنین وسیله‌ای حتی در 115 سال پیش نیز حس می‌شده است. مدل‌های اولیه دستی بودند. نمونه برقی آن در 1922 معرفی شد.
سیستم برف پاک‌کن در اغلب خودروها ساده و پیرو تنظیماتی اولیه است. دو موتور برقی رفت و برگشت که به لحاظ افزایش سرعت می‌بایست از نوع سرعتی باشند. دو بازوی متصل به اهرم موتور که با فنری به سمت شیشه فشرده می‌شوند. دست آخر دو تیغه لاستیکی یا فوم فشرده که روی شیشه می‌لغزند بی آن‌که به آن فشار بیاورند. این تمام ساز و کار سیستم برف پاک‌کن است.
ویژگی‌های برف پاک‌کن
این روزها اغلب خودروهای مدرن از تیغه‌های موسوم به ژله‌ای و یا سیلیکونی بهره می‌گیرند. تیغه‌هایی که در ساخت آن از ژلاتین فشرده استفاده می‌شود. مزیت اصلی این تیغه‌ها چسبندگی بیشتر آن‌ها به شیشه است. این مدل از تیغه‌ها در رفت و برگشت هم اثری از خود باقی نمی‌گذارد؛ اما ایراد بزرگ این نوع از تیغه‌ها عمر کوتاه آن‌ها است. در ضمن بعد از بین رفتن خاصیت ژلاتینی برف پاک‌کن امکان آسیب فیزیکی به شیشه نیز وجود دارد.
تیغه‌های لاستیکی شاید قدیمی و کلیشه‌ای باشند ولی در مقابل نمونه‌های جدیدتر، مقاومت بیشتری در برابر گرما و تابش مستقیم آفتاب دارند. تأثیر اشعه UV بر این مدل کمتر از ژله‌ها است. با این حال به علت دلایل متعدد از جمله سر و صدای کمتر نسخه‌های سیلیکونی، استفاده از آن‌ها رو به کاهش است.
یادتان باشد که آب درون مخزن برف پاک‌کن‌ها بخش مهمی از این سیستم هستند. این مایع ترجیحاً باید دارای ترکیبات صابونی باشد که ضمن سهولت در رفت و برگشت تیغه‌ها، اثر لکه بر شیشه‌ها را در درازمدت از بین می‌برد.
منبع : باما
