آمار تولید تویوتا کرولا به 50 میلیون رسید

شاید استفاده از واژه موفقیت برای نسل اول چندان مناسب نباشد. کرولای اولیه تنها آمد که اسمی از تویوتا را حمل کند؛ اما شرایط برای نسل دو کمی دستخوش تغییر شد. چهره کرولا جدید اندکی بروزتر و مشخصات فنی‌اش قابل قبول‌تر شد. این خودرو که با 73 اسب­‌بخار قدرت و جعبه‌دنده 2 سرعته اتوماتیک به بازار وارد شده بود، پس از بروز بحران نفتی در سال 1973 با استقبال مشتریان روبرو شد. نسخه کوپه SR-5 از کرولا هم در سال 1972 و با پیشرانه 1.6 لیتری با 88 اسب­‌بخار قدرت و جعبه‌دنده 5 سرعته دستی به میدان آمد. فروش کرولا در همین نسل به رقمی رسید که عنوان پرفروش‌ترین خودروی جهان را به دست آورد.

کمی که از دهه 70 گذشت، کرولا جای خود را در بازار ژاپن باز کرد. این خودرو همان چیزی شد که مدیران ارشد می‌خواستند؛ یعنی یک خودرو مقرون‌به‌صرفه شهری. به‌منظور توسعه بازار، شرکت ویرایش‌های کوپه، استیشن، ون و لیفت‌بک را نیز به لیست فروش اضافه کرد. تصور کنید آن سال‌ها تویوتا با این خودرو توانست پیشرانه‌ای تولید کند که از فناوری DOHC (دو میل‌سوپاپ روی سیلندر) استفاده می‌کرد. این همان پیشرانه معروف 1.6 لیتری 124 اسب‌بخاری بود که هنوز هم از نظر مهندسی جایگاه بالایی دارد. البته نباید فراموش کرد که یکی از دلایل کارایی بالای موتورهای کرولا، وزن پایین آن بود. نسل سوم کرولا تنها 880 کیلوگرم وزن داشت.

تمرکز بیش از حد شرکت روی مباحث مهندسی، باعث فراموش شدن ریزه‌کاری‌های طراحی شده بود. نسل چهار با یک تحول عظیم در زبان بصری معرفی شد. چهره کرولا دیگر مانند اسلاف خود، فانتزی نبود. حالا دیگر می‌شد به این خودرو لقب خودروی سنگین و رنگین داد.

تویوتا با این مدل تمام رکوردهای قبلی خود را شکست. آن‌ها توانستند به تیراژ تولید روزانه 2346 دستگاه برسند. دقیقاً در همین نسل بود که آمار کل تولید کرولا از مرز یک میلیون دستگاه عبور کرد. اضافه شدن تایلند و نیوزیلند به لیست تولیدکنندگان این خودرو در این رکوردزنی بی‌تأثیر نبوده است. کرولا برای نسل چهارم به پیشرانه 1.8 لیتری دیزلی (گازوئیل‌سوز) با قدرت 65 اسب‌بخار مجهز شد، تا دوست‌داران این نوع پیشرانه‌ها را نیز راضی کرد.

این نسل یکی از عجیب‌ترین اتفاق‌ها در کل صنعت خودروسازی بود. در حالی‌که کرولا نسل چهارم هم‌چنان روی خط تولید بود، تویوتا نسل پنج را معرفی کرد. شرکت هیچ‌گاه درباره این اقدام خود توضیح نداد. هرچه بود، حضور این مدل در بازارهای جهانی نیز اتفاق خوبی محسوب می‌شد. چراکه با پایان تواید نسل پنجم، مجموع تولید کرولاها به 3.3 میلیون دستگاه رسید.

بزرگ‌ترین شانس تویوتا، حضور آن در آمریکا و تاسیس یک خط تولید ساده بود. درست به همین دلیل بود که ژاپنی‌ها یک نمونه سفارشی را باب میل آمریکایی‌ها تولید کردند. این خودرو یک کوپه با دیفرانسیل عقب بود، به همین دلیل است که از آن زمان تاکنون، AE86 در میان طرفداران دریفت به اسطوره تبدیل شده است. البته لازم به ذکر است که کرولا برای نخستین بار در نسل پنجم به عنوان یک خودروی دیفرانسیل-جلو هم عرضه شد.

در آستانه دهه 90 و اوج‌گیری ناگهانی خودروسازان آسیایی، تویوتا برنامه‌های جدید خود را برای کرولا معرفی کرد. خط تولید کانادا مشتریان جدیدی برای آن‌ها فراهم کرد. برای اولین‌بار یک نسخه 4WD‌ نیز تولید شد. هم‌چنین برای نخستین‌بار بود که روی مدل خاص GT-Z پیشرانه 1.6 لیتری سوپرشارژ با قدرت 165 اسب‌بخار تعبیه شد.

در دهه 90 بازار هوندا سیویک و نیسان آلتیما رونق فوق‌العاده‌ای داشت. نسل ششم کرولا شاید نتوانست آن‌ها را به زیر بکشید ولی به‌طور حتم تاثیر خود را روی فروش خیره‌کننده‌ آن‌ها گذاشت. عدم اقبال نسبت به مدل استیشن این خودرو از همین نسل شروع شد.

درست در همان روزهایی که تویوتا با دیگر سدان پرفروش خود یعنی کمری ایام طلایی را تجربه می‌کرد، بازارهای متوسط به‌شدت منتظر حضور ویرایش جدید کرولا بودند. اتفاقی که در بهترین صورت ممکن رخ داد. ترکیه و تایلند بیش از هر کشور دیگری برای خرید این خودرو مشتاق بودند. چهره جوان‌گرای نسل هفتم کرولا این سدان شهری را از خودرویی که فقط مناسب افراد مسن بود، خارج کرد. بازار آمریکای جنوبی که پیش از این در سیطره خودروهای ارزان آمریکای‌شمالی بود، کم‌کم با کرولا آشنا شدند. شیلی و پرو از جمله کشورهایی بودند که درخواست‌های پیاپی خود را برای خرید این خودرو به دفتر مرکزی تویوتا ارسال می‌کردند.

با حذف سایر نسخه‌­ها، نسل هفتم تنها در دو فرم اتاق سدان و استیشن‌واگن با ابعاد بزرگتر از نسل‌های پیشین و با دو پیشرانه 1.6 و 1.8 لیتری DOHC وارد بازار شد. موفقیت این نسل، موقعیت تویوتا کرولا به عنوان پرفروش‌ترین خودروی جهان را تثبیت کرد.

وقتی حرف از انقلاب در طراحی می‌زنیم، منظور ما دقیقا چنین چیزی است. اصرار تویوتا برای باقی ماندن در بازار پرحاشیه اما مهم آمریکا، قدرت طراحان ژاپنی این شرکت را دوچندان کرد. حالا شاهد خودرویی بسیار مدرن با چهره‌ای گیرا و آینده‌نگر هستیم. البته نسل هشتم از نظر فنی هم حرف‌هایی برای گفتن داشت. به‌خصوص عرضه پیشرانه 1.6 لیتری 165 اسب‌بخاری که حتی خودروهای ساخت آمریکا را نیز تحت تأثیر قرار داده بود. نصب سیستم صوتی با چنجر سی‌دی، سان‌روف و چراغ‌های LED قابلیت‌هایی بودند که این ژاپنی محافظه‌کار را محبوب‌تر می‌کرد. پیشرانه آلومینیومی به حجم 1.8 لیتر با 120 اسب­‌بخار قدرت و سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها، ابعاد بزرگتر بدنه و کیسه هوای جانبی، از دیگر ویژگی­‌های جدید کرولا در نسل هشتم بود. به دلیل کیفیت خوب قطعات، این خودرو برای مدتی تبدیل به تاکسی رسمی انگلستان شد.

قرن 21، آغازگر عصر نوین کرولا بود. نسل نهم کرولا بیش از هر خودروی اروپایی و آمریکایی، حس و حال غربی داشت. در حالی که بازار خودروهای سایز کوچک شهری آمریکای شمالی غرق در خرید پونتیاک Vibe بود، این ژاپنی تمام معادلات را به هم ریخت. تویوتا با این مدل یک بار دیگر سراغ پیشرانه‌های سوپرشارژ رفت. عرضه نسخه 1.8 لیتری 215 اسب‌بخاری موفقیت قابل قبولی برای شرکت به همراه آورد. البته هم‌چنان پرفروش‌ترین مدل کرولا همان سری 1.6 لیتری 109 اسب‌بخاری بود. عربستان برای اولین‌بار به لیست خریداران کرولا اضافه شد.

دومین انقلاب طراحی در دنیای کرولاها در نسل دهم رخ داد. تویوتا با عرضه این مدل کمی چاشنی جسارت و هیجان را بیشتر کرد. اقدامی که اتفاقا خیلی هم با استقبال روبه‌رو شد. پس از سال‌ها از عرضه اولین کرولا، برای اولین‌بار شرکت روی این خودرو جعبه‌دنده اتوماتیک 5 سرعته و یک نمونه CVT تعبیه کرد.

تا پیش از این معروف بود که کرولاها خودروهای کم‌آپشنی هستند؛ اما روی این نسل می‌شد امکاناتی مانند سنسور جلو و عقب، دوربین، کروز کنترل هوشمند، نمایشگر لمسی، نقشه‌خوان، گرم‌کن صندلی، امکان ارتباط با آی‌پاد و بلوتوث و همچنین دکمه‌­های روی فرمان دید. شاید پرفروش‌ترین ویرایش این خودرو نمونه 1.8 لیتری 136 اسب‌بخاری باشد، ولی شرکت برای دوست‌داران سرعت یک نمونه جی‌تی 1.5 لیتری توربو با 150 اسب‌بخار قدرت نیز تدارک دیده بود. علاوه‌براین نسخه XRS هم پیشرانه 2.4 لیتری متعلق به تویوتا کمری را به عاریت گرفت.

اقبال خیره‌کننده‌ای که دنیا به کرولا نشان داد، تویوتا را مجبور کرد تا با صرف هزینه سنگین چند میلیون دلاری یک پلتفرم جدید برای آن طراحی کند. کرولاهای جدید آنقدر توسعه‌یافته بودند که شرکت برای هر بازار، مدل مخصوصی را تدارک می‌دید؛ یعنی آنچه در هند عرضه می‌شد، با چیزی که در چین به فروش می‌رفت، تفاوت داشت. آنچه در پاکستان عرضه می‌شد با مدل فروخته‌شده در سنگاپور توفیر می‌کرد. شاید بزرگ‌ترین تفاوت بین مدل‌هایی بود که در آمریکا فروخته می‌شدند، چرا که مانند عکس فوق از طراحی کاملاً متفاوتی با سایر کرولاهای هم‌نسلش بهره می‌برد.

نکته مهم درباره نسل یازدهم کرولا آن بود که شرکت دیگر دست از آن پراکندگی پیشرانه‌ها کشید و تنها روی دو مدل پیشرانه 1.8 و 2 لیتری متمرکز شد. علاوه بر تغییرات طراحی، فناوری­‌های پیشرفته همچون ترمز خودکار اضطراری، تشخیص عابرپیاده، هشدار خروج از خط و دستیار فرمان هم به نسل یازدهم کرولا راه پیدا کرد.

نسخه هاچ‌بک تویوتا کرولا پس از مدت‌ها غیبت در نسل دوازدهم این خودرو به بازار بازگشت و نسخه XRS هم به پیشرانه 2 لیتری با 169 اسب‌­بخار قدرت مجهز شده است. نکته مهم اینکه کرولا کراس هم به عنوان عضوی تازه به خانواده مدل‌های این محصول اضافه شده تا به یاری محبوبیت برند کرولا، ادامه‌دهنده راه موفق سایر اعضای خانواده باشد.