آخرین بازمانده از خاص‌ترین نسخه کوروت

اوایل دهه 70 میلادی برای طرفداران خودروهای آمریکای، تاریخ خوبی نبود. اعمال هزینه‌های سنگین مالیاتی و وضع قوانین جدید کنترل آلایندگی‌های محیط‌ زیستی و البته نصب سپرهای سنگین (قانون سرعت 8 کیلومتر برساعت) همه و همه هزینه‌های سنگینی به صنعت خودروهای عضلانی وارد کردند.

”درمورد این کوروت خاص، اولین چیزی که جلب توجه می‌کند بدنه پلاستکی آن است که به شرکت اجازه داده است تا از جرم کمتر بدنه نهایت بهره را ببرند.“اما با این حال همه خودروها درگیر این آفت بزرگ نشدند. سال 1973 پونتیاک از افسانه ترنس‌ام Super Duty رونمایی کرد. تردیدی نیست که بزرگ‌ترین اتفاق آن روزها، پروژه‌های شرکت Motion Performance یعنی Manta Ray بود. مانتا ری درواقع یک به‌روزرسانی عمیق روی شورولت کوروت C3 بود.

موشن پرفورمنس در آن سال قبل از ورشکستگی و بستن درهای کارخانه تنها 2 مانتای دیگر ساخت. آنچه می‌بینید تنها بازمانده از محصولات فوق است که قرار است در ماه آینده میلادی در مراسم Mecum’s Indy در معرض فروش قرار بگیرد.

درست مانند نسخه Yenko استاندارد که شورولت می‌ساخت، این عضلانی نیز از بدنه‌ای عضلانی و برجسته استفاده می‌کرد. اما با این تفاوت که موشن پرفورمنس با خلاقیت خود تغییرات جذاب روی گلگیرها، سپرها و حتی کاپوت اعمال کرده بود. یکی از ویژگی‌های مانتا ری، تایرهای پهن‌تر (نسبت به ویرایش استاندارد) آن به حساب می‌آیند.

درمورد این کوروت، اولین چیزی که جلب توجه می‌کند بدنه پلاستکی آن است که به شرکت اجازه داده است تا در روزهایی که اساساً وزن بالای خودروها چالش خاص به حساب نمی‌آید، از جرم کمتر بدنه نهایت بهره را ببرند. در نتیجه اسپرت جدید آمریکایی‌ها تبدیل به خودرویی برای قتل‌عام شده بود تا با سبز شدن چراغ به سرعت از صحنه جرم متواری شود.

اطلاعاتی در دست است که نشان می‌دهد دو دستگاه مانتا ری دیگر با پیشرانه 7.3 لیتری هشت سیلندر Vشکل بلوک بزرگ با کاربراتو چهار دهنه هم تولید شده بود، اما واقعیت این است که نسخه استاندارد این خودرو با پیشرانه 5.7 لیتری هشت سیلندر Vشکل و جعبه‌دنده 3 سرعته اتوماتیک تولید شد. ارزش‌گذاری یک خودروی بسیار کم‌یاب، پروسه‌ای دشوار به حساب می‌آید. با این حال خودروی فوق قبل از بازسازی در سال 2016 به قیمت 100 هزار دلار فروخته شده بود.