شاید دیگه وقت تسلیم شدن رسیده. به همین سوی چراغ، خیلی جنگیدیم. خیلی دست و پا زدیم. خیلی. ولی نشد. بالاخره برقیها از راه رسیدند. مایی که هامر H2 و بامو X7 تست کردیم. مایی که پشت فرمون مازراتی استراداله و لامبورگینی هوراکان نشستیم. با فورد ماستنگ شلبی و جگوار F-Type دوردور کردیم. با کوروت C8 و آئودی R8 جلسه خصوصی گذاشتیم. بابا، ما با فراری F8 و رولزرویس ریث ملاقات کردیم. خلاف سنگین ما تست اپتیما هیبریدی بود. همین. ولی بالاخره کاری است که شده. حداقل خدا رو شکر امروز با یکی از بهترین برقیهای حال حاضر رو در رو شدهایم. انصافاً اینیکی چیز خوبی است.
آگهیهای مرتبط
آواتر 11 از کجا آمد؟
هفت هشت سال پیش، چین مثل آب خوردن عنوان بزرگترین تولیدکننده خودرو در دنیا را برای خودش تثبیت کرده بود. درست در همین زمان، تسلا در اوج موفقیت خود با فروش خودروهای برقی بود. البته چینیها هم دور از دنیای محصولات الکتریکی نبودند. بیوایدی نسبتاً فروش خوبی داشت ولی نه آنقدری بتواند با غولهای موجساز دنیا همکاری کند. آنها در این مدت حسابی روی فناوری مربوط به محصولات برقی کار کرده بودند. شرکتهای جدید در قالب سرمایهگذاری مشترک تأسیس شدند تا آینده جدیدی برای صنعت خودروسازی چین رقم بزنند.
یکی از همین مجموعهها، برند Avatr Technology بود که ابتدا با سرمایهگذاری مشترک بین چانگان و Nio (یکی از سازندگان خودروهای برقی چین) در 2018 تأسیس شد. کمی بعد نیو به دلیل برخی از مشکلات مالی از این پروژه کنار رفت و جای خودش را به غول باتریسازی این کشور CATL داد. ترکیب تجربه خودروسازی در کنار فناوری برقیسازی، آواتر را در جایگاه خوبی قرار داد. سه سال بعد این برند برای رسیدن به اولین پروژه جدی خودش با هواوی همکاری کرد و ماحصل این معجون تمام چینی خودرویی شد به اسم 11 (بخوانید یک یک).
پاییز سال 1403 بود که خبر عرضه این خودرو توسط گروه بهمن منتشر شد. فروردین سال بعدش یعنی 1404 این خودروی برقی با قیمت سنگین وارد سامانه وارداتیها شد. خرداد ماه همان سال بود که این خودرو با قیمت ترسناکی راهی بازار آزاد شد و مشتریان را شوکه کرد. جالبتر اینکه سایپا در نمایشگاه خودرو مشهد 1404 نسخه تک موتوره همین خودرو را رونمایی کرد. بازی عجیب شد.
بررسی طراحی آواتر 11
اگر احساس میکنید نمیتوانید با طراحی خودروهای برقی بهویژه نسخههای تازهوارد، ارتباط برقرار کنید، حق دارید. زبان بصری برقیهای نسل جدید اصرار ویژهای روی آیندهنگری دارند؛ یعنی مخصوصاً سعی میکنند از طراحی مدلهای متعارف بنزینی فاصله بگیرند. اگرچه که باید اعتراف کنیم گرافیک بنزینیهای نوظهور هم دستکمی از برقیهای فانتزی ندارند. مشخصه اصلی همه خودروهای الکتریکی، حذف جلوپنجره توری سنتی است. درواقع این خودروها چون عملاً نیازی به تجهیزات خنککننده مثل رادیاتور و فن ندارند، پس این قسمت نیز دیده نمیشود.
به همین دلیل است که نمای جلویی آواتر 11 شکل و شمایل سادهتری پیدا کرده است. یک خودروی برقی را میتوان از روی امضای همیشگی آنها یعنی چراغهای فضاییشان تشخیص داد. چراغهای جلوی آواتر 11 هم در اوج ساختارشکنی هستند. باریک و با زاویهای غیرقابلپیشبینی. نکته جالب در طراحی قسمت جلوی این محصول، فرو رفتن بخش پایینی نوار LED به داخل سپر است؛ یعنی جایی که مهشکن قرار گرفته. این ایده، یک حالت مواج و منعطف را ایجاد کرده است.
در نمای جانبی چند المان جذاب دیده میشود. اول از همه شیب سقف است که با ملایمت به قسمت انتهایی رسیده و این کراساوور را نزدیک به طراحی CUV ها (کراس-کوپهها) کرده است. دستگیرههایی که درون بدنه مخفی میشوند در کنار محفظه شارژ، همگی یک سادگی چشمنواز را برای بیننده ایجاد کردهاند.
آنچه در عقب آواتر 11 میبینیم همان سبک و سیاق ترند امروز دنیای خودرو است. البته مدرنتر و شیکتر؛ یعنی همان خطِ باریکِ قرمزرنگِ سرتاسری. منطقی گرافیکی در این قسمت به مراتب بیشتر از بخش جلویی احساس میشود. بهویژه ریزهکاریهایی مثل چراغ خطر و یا برجستگی براق روی سپر که قسمتی از آن با پوشش فیبر کربن هم مقاومتر شده و هم چشمنوازتر. حضور یک بال عقب متحرک برقی شاید عملاً ابزاری برای کنترل آیرودینامیک باشد ولی وقتی از محفظه خود بیرون میآید به جذابیتهای اسپرت آن اضافه میکند.
باید اعتراف کنیم که داخل این خودرو شاهد یکی از مدرنترین کابینهایی هستیم که تا کنون دیده بودیم. همهچیز مینیمال و دیجیتال. همهجا نمایشگر و نورهای سطحی. بله این همان چیزی است که مشتری امروزی میخواهد و میپسندد. البته شاید این چیدمان باب میل قدیمیترها نباشد. راستش را بخواهید شکل فرمانش را دوست داشتیم. اگر قرار بود شبیه برقیهای خاص و لوکس مثل لکسوس RZ450e یا تسلا Model X نصفهنیمه باشد دیگر آن حس و حال «خودرو» بودنش را از دست میداد. با این حال برای اینکه تفاوت را به رخ بکشد، با هندسه نیمدایرهای، روی سادهگراییاش تاکید کرده است.
تقریباً هرچه باید درباره طراحی آواتر میگفتیم را گفتیم. غیر از مهمترین نکتهاش. این خودرو را یک ایرانی طراحی کرده؛ نادر فقیهزاده. کسی که مسئول طراحی داخلی باموهای سری 7 (نسل پنجم)، سری 6 (نسل سوم) و طراح ارشد پروژههای X3 (نسل سوم)، سری 3 (نسل هفتم) و سری 7 (نسل ششم) بوده است. فقیهزاده حالا سرطراح اصلی شرکت آواتر است.
بررسی تجهیزات و آپشنهای آواتر 11
اگر بخواهیم تعریف جدیدی از فولآپشن در خودروهای مدرن امروزی داشته باشیم، احتمالاً آواتر 11 بهترین مثال این تعریف است. این خودرو تقریباً همهچیز دارد. نمیدانیم از کجا شروع کنیم؟
بیایید با صندلیها استارت بزنیم. صندلیهای جلوی این خودرو قابلیت Zero-Gravity (گرانش صفر) تولید شدهاند. این فناوری با الهام از صندلی شاتل ناسا طراحی شده که بدن را در حالت بیوزنی و فشار یکنواخت و متعادلی بر استخوانها، ستون فقرات و عضلات قرار میدهد. خلاصه که این ساختار، خستگی را به حداقل میرساند. این صندلیها مجهز به ماساژور پنجحالته (قابلتنظیم در 3 شدت) هستند.
تهویه مطبوع مجهز به پمپ حرارتی و فیلتر ذرات کمتر از 2.5 میکرومتر با کربن فعال است. این تهویه، دارای سیستم خوشبوکننده هوشمند با کارتریج جداگانه است. سیستم صوتی آواتر 11 محشر است. برند مرِیدین با مجموع 25 بلندگو بزرگ و کوچک و البته آمپلیفایر.
اما نمایشگرها. در این خودرو سه نمایشگر اصلی وجود دارد. نمایشگر 10.25 پشت فرمان، نمایشگر مرکزی 15.6 اینچی و نمایشگر 10.25 اینچی مخصوص سرنشین جلو. سیستم ناوبری حرفهای آواتر 11 که یکی از شاهکارهای هواوی است ژستهای حرکتی را تشخیص میدهد و به لطف چهار میکروفون یک رابط کاربری کاملاً تعاملی (و نه لمسی) را فراهم میکند. داخل کابین بیش از 10 هزار و 500 LED رنگی وجود دارد که مجموعهای از افکتها مثل خوشآمدگویی و یا حالت آرامش را ایجاد میکنند.
شاید برتری طلایی آواتر 11 سیستم رانندگی هوشمند آن باشد. چیزی که شاید تا این لحظه در بازار ندیده بودیم. هواوی در این بخش غوغا کرده. ترکیبی از 3 لیدار، 3 رادار، 11 دوربین و 12 سونار. این پوشش 360 درجه میتواند از پارکینگ مبدأ تا پارکینگ مقصد (موسوم به Door-to-Door) را پشتیبانی کند. البته شاید به خاطر برخی از محدودیتهای ترافیکی و علائم جادهای در کشور، نتوانید خیلی از این قابلیت خودران بودنش استفاده کنید.
در این خودرو فناوری موسوم به GAEB (مخفف ترمز اضطراری عمومی) تعبیه شده که پستیبلندهای غیرمتعارف مثل تپه خاکی، سنگهای پرتشده در جاده و حتی تنه درخت رهاشده را هم تشخیص میدهد. سیستم هشدار باز شدن دربها یا DOW میتواند با پایش نقاط کور، احتمال برخورد درب را با موانع ثابت و متحرک را به راننده و سرنشینان تذکر بدهد. آواتر 11 سیستم TLR یا تشخیص چراغ راهنمایی و RAEB هشدار ترمز ترافیکی عرضی و جلو و عقب هم دارد ولی در نظر داشته باشید بخش عمدهای از این فناوریها با ساختار شهری چین توسعه پیدا کردهاند.
و در آخر یکی از آن چیزهای جذاب آواتر 11، سنسور روی ستون B آن است که شبیه به محصولات تسلا، با قرار دادن سوئیچ و یا کارت NFC میتوان وارد کابین شد.
بررسی مشخصات فنی آواتر 11
بیایید یک راست برویم سر اصل مطلب. بالاخره هرچی باشد با یک خودروی برقی ملاقات کردهایم و باید تمرکزمان روی فاز الکتریکی بودن و باتری و این چیزها باشد.
آواتر 11 یک کراساوور با گرایش لوکس است که دو موتور برقی دارد. یکی روی محور جلو، یکی روی محور عقب. البته میدانید که خروجی موتورهای برقی قاعدتاً با واحد اسببخار اعلام نمیشوند و این یک تبدیل بر حسب واحد متریک است. طبیعی است که هر کدام از این موتورها، گشتاور خاص خودشان را هم تولید میکنند. خروجی آواتر 11 واقعاً حیرتانگیز است. 569 اسببخار قدرت با 650 نیوتنمتر گشتاور. اعدادی که باعث میشوند شتاب صفر تا صد آن 4.5 ثانیه شود. چیزی در حد و اندازه یک پورشه 911 توربو S. البته انتظار سرعت نهایی در حد لامبورگینی نداشته باشید. آواتار 11 نهایتاً تا 200 کیلومتر در ساعت راه میرود. شما ابعاد حجیم و وزن تقریباً 3 تنی این محصول را هم در نظر بگیرید.
یادتان باشد میزان پیمایش خودروهای برقی بر حسب اینکه با کدام چرخه محاسبه میشود، فرق دارد. مثلاً در چرخه CLTS این خودرو با یک بار شارژ میتواند 680 کیلومتر پیمایش کند؛ اما در چرخه WLTP این عدد به 815 کیلومتر میرسد. تفاوت این محاسبات در میزان مصرف برق با احتساب سایر المانهای رفاهی و تجاری است. به هر حال آنچه درباره این خودرو گفته شده، 700 کیلومتر با یک بار شارژ است. اگر بخواهید وقتی باتریهای این خودرو کاملاً خالی هستند را با شارژر خانگی پُر کنید، حداقل به 13 ساعت زمان نیاز دارید؛ اما در صورت استفاده از سیستم شارژ سریع این اعداد بهشدت کاهش پیدا میکنند. پر کردن باتریها از صفر تا 80 درصد در این حالت 45 دقیقه و از 30 تا 80 درصد فقط 25 دقیقه زمان نیاز دارد.
آواتر 11 یک پدیده در دنیای پدیدهها است. یک خودروی برقی ساختارشکن که میتواند تبدیل به یک نماد بین تمام برقیهای تازهوارد باشد؛ اما گیرِ کار اصلاً مباحث فنیاش نیست. حتی ماجرای هزینههای گزاف نگهداری و کمبود خدمات پس از فروشش نیست. گیرِ کار قیمتش است. قیمتی که حتی از پکیج باتریهایش هم سنگینتر است. خیلی سنگینتر.
نویسنده : نیما حدادی
مطالب مرتبط
مهم ترین اخبار و رویدادها
ثبت نام سایپا؛ شرایط فروش فوق العاده و پیش فروش
وارداتی سایپا آماده فروش شد
ثبت نام در سامانه یکپارچه خرید خودرو وارداتی (آذر
لیست جدید خودروها منتشر شد
ثبت نام ایران خودرو؛پیش فروش و فروش فوق العاده و ا
دهمین فروش یکپارچه خودروها از امروز
