مصاحبه با راننده ایرانی، نیکلاس لطیفی

تیرماه امسال وارد 24 سالگی‌اش شد. یک ایرانی-کانادایی که نزدیک‌ترین فرد بین تمام هم‌وطنانش برای حضور در مسابقات فرمول یک است. نیکلاس لطیفی در حال حاضر راننده رزرو تیم فورس ایندیا قرار دارد. الگوی پاک و مناسبی برای نوجوانان که اغلب به خاطر موفقیت‌هایش در دنیای رقابت‌های جی‌تی شناخته می‌شود. نیکلاس چند قهرمانی در رقابت‌های موستانگ جی‌تی و تویوتا ریسینگ به دست آورده بود. ولی تردیدی نیست که سکوی قهرمانی‌اش حضور در رقابت‌های فرمول 3 ایتالیا بوده است. لطیفی سال 2013 با تیم ب‌ام‌و در این رقابت‌ها حضور پیدا کرد و به یمن وجود پدر ثروتمندش توانست به‌عنوان راننده تست تیم رنو سال 2016 وارد دنیای فرمول یک شود.

+بازگشت به دنیای تست F1 مخصوصاً حضور در خانه یعنی کانادا باید حس خوبی داشته باشد. بعد از آخرین دور حضور برایمان بگو.

-من واقعاً لذت بردم. این نقطه درخشش در دور اخیر مسابقات برای من بود. فکر می‌کنم به‌عنوان یک نقطه درخشان در امسال ثبت شود. دلیل دیگرش این بود که من در خانه توانستم به این جایگاه دست پیدا کنم.

+این مسابقات برای واقعی ساختن تبدیل‌شدن به یک راننده فرمول یک چقدر تاثیر دارد؟

-صادقانه باید بگویم که من مسابقه دادن را درست به‌محض حضور در گرندپری‌ها آغاز کردم. این برای من فضای عجیبی نبود. من از 13 سالگی پشت فرمان خودروهای حرفه‌ای قرار گرفته‌ام. درست مانند رانندگانی مثل چارلز لکرک و مکس ورشتاپن که آن‌ها هم در همین سن شروع به رانندگی کردند. این را هم بگویم اگرچه پیش از آن در گرندپری‌های متعددی شرکت کرده بودم حضور در رقابت‌های آماده‌سازی F1 چیزی بود که هرگز تجربه‌اش را نداشتم.

+گفته می‌شود که شما و فورس ایندیا برنامه‌هایی برای آینده دارید. آیا می‌توان درباره آن صحبت کرد یا این‌که هنوز همه‌چیز سری است؟

-بله متاسفانه هنوز نمی‌توان به‌روشنی درباره آن صحبت کرد. در حال حاضر من و فورس ایندیا پروژه‌های متعددی را پیش می‌بریم. ولی تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که فعلاً تمرکز اصلی‌ام روی مسابقاتی است که برگزار می‌شود.

+جایگاه راننده رزرو و یا آن‌طور که حرفه‌ای‌ها می‌گویند راننده توسعه، چه ویژگی‌هایی دارد؟

-من فکر می‌کنم این جایگاه چیزی است که باید بر سر آن بین راننده و تیم به توافق رسید. یعنی باید این جایگاه ساخته شود. من شخصاً تنها کسی هستم که پیش از برگزاری مسابقه اصلی همه‌چیز را شبیه‌سازی می‌کنم. می‌دانید که این شبیه‌سازی بخش بزرگی از مسیر رسیدن به موفقیت است. اثبات توانایی‌هایم به‌گونه‌ای بود که سرانجام توانستم در دور بارسلون پای به میدان واقعی بگذارم. پیش از آن فقط پشت فرمان قرار می‌گرفتم و بازخوردهایم را برای مهندسان و مدیران تیم مطرح می‌کردم.

+یک بار گفته بودی تمام تلاشت را می‌کنی که بتوانی در فصل 2019 راننده اصلی بشوی. بیشتر توضیح می‌دهی؟

-به‌طور حتم این در حال حاضر بزرگ‌ترین هدف من است. قصد دارم آن‌قدر تلاش کنم که بالاخره روزی بتوانم راننده اصلی تیم بشوم. امیدوارم فصل 2019 این اتفاق رخ دهد.

+همیشه برای مخاطبان این سوال پیش می‌آید که رانندگان فرمول یک بعد از رقابتی فشرده چگونه استراحت می‌کنند؟

-طبیعی است که میزان و فرم ریلکس کردن بعد از یک مسابقه، به چگونگی برگزاری آن ارتباط مستقیم دارد. باید این نکته را متذکر شوم که همه‌چیز فقط استراحت نیست. بخشی از این پروسه مربوط می‌شود به بخش مهمی به اسم ریکاوری. ازآنجایی‌که رانندگان با سرعت و شتاب بالا حرکت می‌کنند و با همین وضعیت در دورها می‌پیچند، به‌شدت تحت تاثیر فشار نیروی G قرار می‌گیرند. عضلات و اعصاب آن‌ها نیاز به روشی پیچیده برای بازگشتن به حالت اول دارد. بخشی از این کار توسط فیزیوتراپ‌ها انجام می‌شود و بخشی دیگر نیز باید توسط خود راننده و با آرامش عصبی که برقرار می‌کند، انجام شود. برای من این کار با خلوت کردن در هتل صورت می‌گیرد.

+یک تصادف چگونه روی کیفیت مسابقه بعدی تاثیر می‌گذارد؟

-تصادف و برخورد در یک مسابقه آن‌هم رقابتی در سطح F1، تاثیرات گسترده‌ای دارد. از مباحث مالی و استراتژی مربوط به تیم گرفته تا فشار عصبی ناشی از عقب افتادن و یا از دور خارج شدن. اما رانندگان حرفه‌ای می‌بایست طوری آموزش دیده باشند که این تصادف برای آن‌ها در همان لحظه حادثه به فراموشی سپرده شود. من شخصاً خیلی سریع آن را فراموش می‌کنم. اگرچه درس‌های لازم را از آن به ذهن می‌سپارم ولی اگر بخواهم روی آن تمرکز کنم، در مسابقه بعدی به‌شدت راندمان پایینی خواهم داشت.