محکوم به پیروزی

دوشنبه شب نیکی لائودا قهرمان 4 دوره از مسابقات فرمول یک در 70 سالگی درگذشت. شهرت این اتریشی تنها به خاطر تعداد پل پوزیشن و تعداد قهرمانی‌هایش نبود. لائودا مصرترین راننده تاریخ فرمول یک است. کسی که در اوج تا پای مرگ رفت و دوباره به اوج بازگشت. او در فرمول یک آغاز شد، در فرمول یک به کمال رسید و در فرمول یک از خط پایان گذر کرد.

”شب گذشته نیکی لائودا راننده مشهور فرمول یک در 70 سالگی درگذشت، نمادی از پایداری در دنیای فرمول یک با ویترینی از افتخارت.“مانند بسیاری دیگر از اسطوره‌های فرمول یک، او نیز در کودکی شیفته پیست و سرعت شد. با این‌که خانواده‌ای متمول داشت ولی به دلیل آمار بالای مرگ و میر در مسابقات رانندگی با حضور او در این رشته مخالفت شد. حتی هزینه حضور در مدرسه اتومبیلرانی را از طریق وام بانک پرداخت کرد.

خودش خیلی زود فهمید که در رانندگی چیزی بیش از مهارت را در اختیار دارد. وقتی تنها 24 سال سن داشت با تیم BRM قرارداد بست. می‌گویند به طرزی جنون‌آمیز روی پیست رانندگی می‌کرد و تقریباً از هیچ چیز هراسی نداشت. هنوز یک سال از حضورش در مسابقات گرندپری نگذشته بود که نظر انزو فراری را جلب کرد.

لائودا در 1974 به فراری پیوست و در همان فصل گرندپری هلند و اسپانیا را فتح کرد. تازه‌کاری که مسیر طولانی بزرگان را در کمترین زمان ممکن می‌پیمود. فصل بعد لائودا پخته‌تر از قبل و با انرژی جدید وارد کارزار شد و توانست به صورت پیاپی در رقابت‌های موناکو، بلژیک، فرانسه و آمریکا به پیروزی برسد و سرانجام اولین قهرمانی‌اش را به دست بیاورد. جوان اتریشی خیلی زود از سوی طرفداران وسواسی فراری ایتالیا با استقبال شدیدی روبه‌رو شد. پیروزی برایش دیگر یک عادت بود. چراکه در فصل بعدی 1976 در پنج رقابت نیز به پیروزی رسید.

لائودا رویای دومین قهرمانی را در سر می‌پروراند که در گرندپری آلمان و طی یک مسابقه خشن در پیست نوربرگ‌رینگ دچار حادثه‌ای دردناک شد. دور دوم هنوز به پایان نرسیده بود که لائودا به دیواره برخورد کرد و خودرواش آتش گرفت. تمام بینندگان بر این باور بودند که هیچ موجودی نمی‌تواند از این آتش زنده بیرون بیاید؛ اما نیکی لائودا اگرچه با آسیب‌دیدگی شدید ولی در این رقابت مرگ و زندگی نیز پیروز شد. لائودا در این ماجرا گوش چپ خود را به کلی از دست داد. بخش اعظمی از صورتش سوخت و تا پایان عمر با مشکلات تنفسی دست و پنجه نرم می‌کرد. زنده ماندن او می‌توانست پایان باشکوهی برایش تلقی شود ولی لائودا کمتر از 6 هفته بعد سرپا شد و در گرندپری مهم ایتالیا شرکت کرد و مقام دوم را هم به دست آورد. پیش از این مسابقه پزشکان به او هشدار داده بودند که احتمال خونریزی داخلی وجود دارد.

لائودا که به قهرمان نامیرا تبدیل شده بود در همان فصل بزرگ‌ترین چالش زندگی‌اش را تجربه کرد. در گرندپری ژاپن بارانی سیل‌آسا باریدن گرفته بود. رقابت حیثیتی نیکی لائودا و جیمز هانت به اوج خودش رسیده بود. گفته می‌شود این نفس‌گیرترین دوئل خودرویی در تاریخ رقابت‌ها بوده است. لائودا به توصیه مدیران تیم و البته شخص انزو فراری از ادامه مسابقه سر باز زد. اتفاقی که برایش در رسانه‌های ایتالیایی بسیار گران تمام شد. هانت آن سال قهرمان شد و لائودا از سر عصبانیت با تیم فراری خداحافظی کرد. نکته جالب اینجاست که او سال بعد یعنی در 1977 از سر لج‌بازی با تیم جدیدش Brabham توانست یک قهرمانی دیگر به دست بیاورد. او سال 1978 در روز تمرین گرندپری کانادا ناگهان اعلام کرد که از دنیای فرمول یک کناره‌گیری می‌کند.

لائودا شرکت هواپیمایی خودش را تاسیس کرد ولی مشکلات مالی او را بار دیگر به فرمول یک کشاند. سال 1982 قراردادی عجیب با مک‌لارن بست. گفته می‌شود در این قرارداد لائودا یک دلار به خاطر رانندگی و الباقی را به خاطر شخصیتش دریافت خواهد کرد. در 1984 وقتی به شدت تحت فشار آلن پراست بود توانست سومین و آخرین قهرمانی‌اش را کسب کند. لائودا به عنوان راننده در آخرین گرندپری سال 1985 از دنیای فرمولا خداحافظی کرد.

لائودا سال 2013 مدیرفنی تیم مرسدس شد و همان زمان به هیات‌مدیره دایملر پیوست. ماجرای رقابت تنگانگ جیمز هانت و نیکی لائودا دست‌مایه ساخت فیلمی با عنوان Rush شده بود.