شرکت «جی ای سی» که در کشور ما با نام اختصاری «جک» شناخته می‌شود تاکنون مدل‌های موفقی به بازارمان عرضه کرده که همگی کم و بیش مورد استقبال مشتریان ایرانی قرار گرفته‌اند. اما نکته اینجاست که این برند در مجموع رویکرد با ثباتی ازخود نشان نداده و هر کدام از محصولاتش یک جور از آب درآمده‌اند. مثلاً از طرفی با دیدن خطوط کاملاً هماهنگ مدل‌های J5 و S5 به طراحی خودروهای جک ایمان پیدا کرده بودیم که ناگهان عرضه خودرویی به نام S3 که هیچ بویی از تناسب اندام و هارمونی خطوط نبرده ما را شوکه کرد.
یا در مثالی دیگر در شرایطی که از عملکرد جعبه‌دنده دستی J5 کاملاً راضی بودیم، با تست نمونه اتوماتیکش با جعبه‌دنده‌ای گنگ و تنبل روبه‌رو شدیم که بخش بزرگی از قدرت پیشرانه را به هدر می‌داد. البته با تمامی این صحبت‌ها اگر از یک دیدگاه کلی به قضیه بنگریم متوجه می‌شویم که خوبی‌های جک همواره بر مشکلاتش فائق آمده‌اند و در نتیجه با وجود این سابقه سینوسی و متغیر، می‌توانیم تا حدودی نسبت به مسافر جدید این شرکت یعنی J4 نیز خوش بین باشیم؛ اما بهترین کار این است که به جای پیش داوری و قضاوت از روی گذشته به سراغ جک J4 برویم تا ببینیم دست‌پخت تازه جک چه نکات مثبت و منفی را برایمان تدارک دیده است. پس لطفاً امروز هم «باما» همراه باشید.
طراحی ظاهری جک J4
همانطور که از نام J4 مشخص است، این خودرو باید در جایگاهی میان J3 و J5 قرار داشته باشد و از نظر ابعاد و سایر ویژگی‌ها، فاصله میان این دو محصول را پر نماید. جالب اینجاست که J4 حتی از نظر جذابیت‌های ظاهری هم دقیقاً در همین بین قرار می‌گیرد؛ یعنی چهره‌اش نه به اندازه J3 ارزان و اقتصادی به نظر می‌رسد و نه قادر است در حد و حدود J5 جذاب و دلربا ظاهر شود. در واقع می‌شود گفت که میهمان امروز ما قیافه‌ای کاملاً معمولی دارد که به سختی میتوان از آن ایراد گرفت اما در عین حال نکته تحسین‌برانگیز خاص و ویژه‌ای هم در ظاهرش دیده نمی‌شود که ما را وادار به تعریف و تمجید نماید.
از جمله نکات مثبت طراحی J4 می‌توانیم به چراغ‌های خوش‌استایل و سپرهای خوش‌فرمی که به خصوص در قسمت عقب با طراحی اسپرتشان نگاه‌ها را به خود جلب می‌نمایند، اشاره کنیم. خطوط جانبی هم با وجود اینکه خیلی محو و کمرنگ طراحی شده‌اند اما در بهبود جذابیت‌های نیم‌رخ خودرو تاثیرگذار بوده‌اند؛ ضمناً خطوط کلی بدنه از هارمونی کافی برخوردارند. فقط ای کاش ابعاد رینگ‌ها یک سایز بزرگ‌تر بود تا این هماهنگی تکمیل می‌شد.
اما اینجا نکات منفی هم داریم؛ به عنوان مثال فرم مه‌شکن‌های جلو و پلاستیک‌های اطرافشان حالتی کاملاً اقتصادی دارند و کمبود مواردی مثل سانروف، دیلایت یا حتی نبود لنز چراغ‌های جلو، باعث شده‌اند که شکل و شمایل جک J4 در قیاس با برخی از رقبا مقداری ارزان‌قیمت دیده شود. در واقع این خودر فعلاً و به لطف جدید بودنش می‌تواند توجهات را به خود جلب کند اما به نظر می‌رسد که پس از مدتی ظاهرش برایمان تکراری شود و همین جذابیت‌های نصفه و نیمه امروز هم از دست بروند.
البته باید به این واقعیت نیز اشاره کنیم که اکثر خودروهای خوش‌قیافه چینی «در نمونه اتومات» قیمتی بالاتر از 100 میلیون تومان دارند و در نتیجه میتوان به طراحی ساده J4 اندکی تخفیف داد؛ در واقع میهمان امروز ما با تمام سادگی‌هایش از امثال تندر 90 بسیار زیباتر است و به راحتی می‌تواند با رقبایی مثل آریو یا جیلی GC6 به رقابت بپردازد؛ پس اگر قیمت J4 به بالاتر از 100 میلیون تومان پرواز نکند می‌توانیم به همین ظاهر بی‌آلایش هم نمره قبولی را بدهیم.
طراحی داخلی جک J4
با ورود به داخل کابین اوضاع خیلی بهتر می‌شود. در واقع بر خلاف طراحی خارجی که زیادی معمولی بود اینجا با محیطی گرم و صمیمی مواجه شدیم که حس خوبی به ما منتقل کرد. البته متاسفانه کیفیت پایین متریال استفاده شده مقداری از این حس خوب ما را کاهش داد و جنس خشک پلاستیک‌های داخلی، اقتصادی بودن جک J4 را توی چشممان کوبید؛ اما با این حال باید اعتراف کنیم کابین J4 که به طور کامل از روی هیوندای اکنست کپی‌برداری شده، ظاهر جذابی دارد و با چیدمان مناسب ادواتش چشم را نوازش می‌دهد.
فقط ای کاش نمونه عرضه شده در کشور از امکانات بیشتری بهره می‌برد؛ مثلاً تصور کنید اگر کابین زیبا و خوش‌تراش J4 به گزینه‌هایی مثل سانروف و نمایشگر مرکزی نیز تجهیز شده بود و به جای آن درپوش پلاستیکی عجیب، سیستم کیلس در آن قسمت تعبیه می‌شد، کابین چقدر مدرن‌تر و شیک‌تر جلوه می‌کرد. به هر حال با وجود تمامی این کمبودها از طراحی داخلی خودرو راضی بودیم و می‌توانیم از داشبورد J4 به عنوان یکی از زیباترین‌های این رنج یاد کنیم؛ از لحاظ جادار بودن نیز شرایط خودرو در قیاس با کلاس بدنه‌اش واقعاً خوب است. البته در این خصوص باید حتماً ابعاد بدنه را در نظر داشته باشید چرا که با همین پول می‌شود به سراغ گزینه‌های بزرگ‌تر و جادارتری مثل آریو رفت؛ اما J4 نیز به نسبت ابعاد جمع‌وجورش فضای داخلی مناسبی دارد و درنتیجه می‌توانیم به عنوان یک خودرو خانوادگی هم روی این محصول حساب باز کنیم. ضمناً با گشودن در صندوق J4 با فضایی بسیار مناسب روبه‌رو شدیم که خیالمان را از بابت جا دادن چمدان‌های بزرگ و حجیم آسوده نمود.
آپشن‌های رفاهی و ایمنی جک J4
در بحث آپشن با موقعیتی دوگانه مواجه شدیم؛ در واقع ابتدا با روئیت گزینه‌هایی مثل کروز کنترل، چراغ‌های اتوماتیک مجهز به سیستم مشایعت، روکش‌های چرمی صندلی‌ها، سیستم کنترل فشار باد تایرها، فرمان برقی و مواردی از این دست که بعضاً در برخی از خودروهای گران‌تر هم دیده نمی‌شوند حسابی به جک J4 امیدوار شده بودیم اما در ادامه و با آگاهی از کمبودهای این خودرو، امیدواری ما جای خود را به یاس و کمی دلخوری داد.
ما در این رنج قیمتی توقع صندلی‌های برقی و دوربین 360 درجه را نداشتیم و حتی با نبود امکاناتی مثل تهویه مطبوع اتوماتیک و کیلس و استارتر هم به راحتی کنار آمدیم؛ اما اوضاع J4 خیلی وخیم‌تر از این حرف‌هاست و جای خالی آپشن‌های نسبتاً ساده‌ای مثل سانروف برقی، نمایشگر مرکزی، دوربین دنده عقب، چراغ‌های روشنایی روز و ... در این خودرو به وضوح احساس می‌شود. در بخش ایمنی هم کاسه‌ای بودن ترمزهای عقب در کنار عدم ارائه سیستم‌های کمکی پایداری و ایربگ‌های جانبی در نسخه عرضه شده در کشور جای تامل و نگرانی دارد؛ هرچند که متاسفانه نبود امکانات ایمنی کافی برای بسیاری از خودرو های زیر 100 میلیونی بازار ما به امری طبیعی بدل شده و در نتیجه نمی‌توانیم در این مورد خیلی به J4 خرده بگیریم؛ باز هم جای شکرش باقی است که این خودرو توانسته هر 5 ستاره موسسه ایمنی C-NCAP چین را بدست آورد؛ هرچند که این ستار‌ه‌ها نیز مربوط به نمونه 6 ایربگ J4 می‌شوند و این در شرایطی است که نمونه عرضه شده در کشور تنها از 2 کیسه هوا بهره می‌برد.
از دیگر امکانات جک J4 میتوان به مواردی مثل ترمزهای مجهز به سیستم ضد قفل ABS و توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD، سنسور دنده عقب، سیستم ضد سرقت، شیشه‌ها و آینه‌های جانبی برقی، کامپیوتر سفری و مواردی از این دست اشاره نمود.
پیشرانه و سیستم انتقال قدرت جک J4
با گشودن در کاپوت جک J4 با یک پیشرانه 4 سیلندر تنفس طبیعی کوچک مواجه شدیم؛ این پیشرانه 1.5 لیتری قادر است در بهترین حالت 103 اسب‌بخار قدرت در دور موتور 6000 و 146 نیوتن‌متر گشتاور، در دور موتور 4500 در اختیار راننده قرار دهد؛ خوب این اعداد چندان شگفت‌انگیز نیستند اما برای یک خودرو اقتصادی شهری که وزن نسبتاً سبکی هم دارد کافی به نظر می‌رسند. در واقع بسیاری از رقبای هم قیمت این خودرو مثل تندر 90، دانگ‌فنگ H30 کراس و 207 صندوقدار هم علیرغم پیشرانه‌های اندکی حجیم‌تر (1.6 لیتری)، قدرت کم و بیش مشابهی ارائه می‌کنند و امثال آریو و دنا پلاس هم آنقدرها قوی‌تر ظاهر نمی‌شوند که بخواهیم از تعداد کم اسب‌های جک J4 به عنوان یک نقطه ضعف بزرگ یاد کنیم. در هر صورت نباید از خودرویی با این مشخصات توقع شتاب خارق‌العاده‌ای داشته باشیم؛ به خصوص که جک برای این محصول از جعبه‌دنده اقتصادی CVT استفاده کرده است.
در مورد مصرف سوخت خبرهای خوبی برایتان داریم. در واقع اگر با J4 به نرمی رفتار کنید و در سربالایی‌ها فشار زیادی به پیشرانه نیاورید، مصرف ترکیبی خودرو مناسب و در حوالی 7 لیتر در 100 کیلومتر (برای رانندگی ترکیبی) باقی خواهد ماند که به عدد اعلامی رسمی 6.2 لیتری بسیار نزدیک است.
تجربه رانندگی با جک J4
پشت فرمان دید به اطراف عالی است و با توجه به اینکه جک J4 نقاط کور چندانی ندارد و ابعادش هم جمع‌وجور است، خیلی زود به خودرو عادت می‌کنیم؛ البته در این بین نباید از ارگونومی مطلوب ادوات هم غافل شد چرا که با کاربری ساده‌ای که دارند شرایط را برای راننده راحت‌تر کرده‌اند؛ فضای داخلی هم همانطور که قبلاً گفتیم کافی به نظر می‌رسد و طراحی صندلی‌ها در قیاس با توقعی که از یک خودروی اقتصادی می‌رود قابل قبول است. البته متاسفانه تنظیمات بسیار محدود صندلی راننده باعث شده که موقعیت قرارگیری اشخاص در پشت فرمان بستگی به قد آن‌ها داشته باشد؛ زیرا صندلی راننده J4 برخلاف بسیاری از خودروها فقط در 4 جهت تنظیم می‌شود.
بالاخره موتور را استارت زده و آماده حرکت می‌شویم؛ در همان آغاز بررسی فرمان روان و سیستم تعلیق نرم خودرو توجهم را به خود جلب کرد. در واقع از یک خودروی اقتصادی در این سطح توقع این کیفیت سواری را نداشتم و باید اعتراف کنم که از میزان راحتی خودرو تا حدودی غافلگیر شدم؛ البته این محصول نتوانسته نرمی سیستم تعلیق را با فرمان‌پذیری مناسب ترکیب کند و در نتیجه در سرعت‌های بالا یا در هنگام مواجهه با پیچ‌های تند، با احساس ناپایداری و حرکات عرضی مواجه می‌شویم. به خصوص که خودروی امروز ما از هیچ گونه سیستم کمکی پایداری هم بهره‌ای نبرده و در نتیجه در صورت بروز مشکل و از دست رفتن چسبندگی قسمت انتهایی فقط باید روی توانایی‌های شخصی و صدقه‌ای که قبلاً کنار گذاشته‌اید حساب باز کنید! البته در رانندگی روزمره بسیار بعید به نظر می‌رسد که به مرحله از دست رفتن کنترل برسید، مگر آن‌که با سطحی یخ‌زده طرف باشید.
در خصوص عایق‌بندی داخلی هم باید بگوییم که وضعیت J4 قابل قبول ارزیابی شد و صدای پیشرانه و کمک‌ها خیلی کم به داخل کابین نفوذ کردند؛ البته از خودروی در این رنج انتظار یک کابین کاملاً ایزوله و بی‌صدا را نداریم و همین که میزان نفوذ صدا به داخل آزاردهنده نیست می‌بایست از شرایط ابراز رضایت کنیم؛ همچنین جعبه‌دنده J4 بر خلاف بسیاری از مدل‌های CVT که روی خودروهای اقتصادی کار می‌شوند، صدای چندانی ندارد و با آرامش مناسبی به انجام وظیفه می‌پردازد.
در مورد همه چیز صحبت کردیم به جزء توانایی‌های حرکتی. در این مورد نسبت به توانایی‌های جک J4 کمی تردید دارم چرا که این خودرو نه پیشرانه قدرتمندی دارد و نه از جعبه‌دنده چابکی بهره می‌برد؛ بنابراین با پیش‌زمینه ذهنی کاملاً منفی و تنها به این امید که وزن نسبتاً سبک خودرو به داد جک J4 برسد پا را بر پدال گاز فشردم؛ خوب نتیجه آنقدرها که فکر می‌کردم هم بد نبود. البته J4 خودرو کاملاً سریعی نیست اما روند افزایش سرعتش به خصوص در شتاب ثانویه از آنچه که انتظار داشتیم اندکی بهتر ارزیابی شد و توانست رضایت ما را تامین کند. به خصوص که از نظر کشش هم وضعیت خودرو قابل قبول است و در حد و اندازه خودرویی اقتصادی با پیشرانه 1.5 لیتری انتظارات را برآورده می‌سازد. جالب است بدانید که شتاب‌گیری با جک J4 تقریباً از تمامی خودروهای رقیب (در نسخه‌های اتوماتیک) سریع‌تر است. بنابراین شتاب این خودرو گرچه شما را در صندلی فرو نمی‌برد اما می‌تواند در یک نبرد هم سگمنت، لبخند پیروزی را برایتان به ارمغان آورد. در بحث لذت رانندگی هم شاید جک J4 به گرد پای برلیانس‌های مجهز به پیشرانه 1.65 نرسد اما قطعاً می‌تواند از خانواده پژو 206 یا تندر 90 و ساندرو بالاتر ظاهر شود.
در مورد ترمزها نیز باید بگوییم که در رانندگی نرمال وضعیت کلی رو به راه است و خودرو به خوبی به پدال ترمز واکنش نشان می‌دهد اما ترمزهای کاسه‌ای عقب باعث کاهش عملکرد مجموعه ترمز شده‌اند؛ ضمناً ترمزهای کاسه‌ای در قیاس با انواع دیسکی از دقت کمتری در سیستم ABS برخوردارند و در نتیجه می‌بایست از این قضیه به عنوان یک نکته منفی در برابر رقبای چهار چرخ دیسکی جک J4 یاد کنیم.
راند نهایی با جک J4
در یک جمع‌بندی کلی باید بگوییم که جک J4 خودرویی معمولی است که نه ظاهر اغواگرایانه‌ای دارد و نه حتی مثل اکثر چینی‌ها از آپشن‌های وسوسه‌برانگیزی بهره می‌برد. از نظر فرمان‌پذیری هم در شرایط کاملاً متوسطی قرار دارد و با توجه به جعبه‌دنده CVT و پیشرانه نه چندان قدرتمندش، لذت رانندگی خارق‌العاده‌ای به راننده ارزانی نمی‌دارد. پس تا اینجای کار همه شواهد بر علیه این خودرو است و اگر به دنبال رانندگی هیجانی یا لذت بردن از آپشن‌های رنگارنگ باشید بهتر است که از همین الان دور J4 را خط بکشید. هرچند سایر خودروهای موجود در این سگمنت نیز از بسیاری جهات چیز بیشتری نسبت به جک J4 ارائه نمی‌دهند. به خصوص که در صورت قطع تولید فاو بسترن B30 و برلیانس سری H300 (که تازه قیمتی بالاتر از محصول جک دارند)، عملاً با برهوت کاملی در رده خودروهای اقتصادی روبه‌رو خواهیم بود.
جدول کامل مشخصات فنی و آپشن‌های جک J4
اما محصول جدید جک علیرغم تمامی کمبودهایش ویژگی‌هایی دارد که می‌تواند بسیاری را به خود علاقه‌مند سازد؛ به عنوان مثال سواری نرم و راحت J4 در کمتر خودرو حوالی 100 میلیون تومانی (و حتی کمی بالاتر) بازار دیده می‌شود و هم اینکه خودرویی با این قیمت از جعبه‌دنده اتوماتیک بهره برده، خود به تنهایی نکته مثبتی محسوب می‌شود؛ پیشرانه‌اش هم با مصرف سوخت مناسب و کشش قابل قبول در سربالایی‌ها می‌تواند برای خیلی‌ها کافی باشد. همچنین شتاب ثانویه جک J4 نیز از حد متوسط این سگمنت فراتر است و شما را ناامید نخواهد ساخت. ضمناً به واسطه شعاع گردش خوب فرمان و ابعاد جمع‌وجور بدنه، کنترل خودرو در شهر خیلی ساده است و عایق‌بندی مناسب، فضای داخلی خوب و صندوق جادار این خودرو، جک J4 را به گزینه مناسبی برای استفاده خانوادگی تبدیل می‌کند. پس اگر به دنبال خودرویی ساده و بی‌دردسر هستید و سابقه خوبی از کرمان موتور در بحث خدمات پس از فروش و تامین قطعات سراغ دارید، بهتر است که در میان گزینه‌های مختلف بازار، جک J4 را هم در نظر داشته باشید. فقط امیدواریم روند عرضه این محصول در کشورمان ادامه‌دار باشد تا با توجه به تعداد کم خودروهای ارائه شده، با مشکل قطعات یدکی مواجه نشویم.
نویسنده : امین امیری‌فر
منبع : باما
