طراح معروف خودروهای اسپرت و مسابقهای یعنی آقای Gordon Murray که طراحی خودروی افسانهای مکلارن F1 را نیز در کارنامه کاری خود دارد، پس از چند سال فعالیت در شرکتهای مختلف در سال 2007 تصمیم گرفت یک استودیو طراحی به نام خود ثبت نماید. اکنون که این نام به عنوان یک شرکت خودروساز مطرح شده، طرحی از سوی آن ارائه شده که T.50 نام دارد و به جرات میتوان آن را جانشین مکلارن F1 دانست هرچند که نشان مکلارن را بر خود ندارد.
”شرکت گوردون موری قصد دارد تنها یکصد دستگاه T.50 را با قیمت پایه 3.08 میلیون دلار تولید نماید.“این خودرو که T.50 نام گرفته، به پیشرانه 12 سیلندر 4 لیتری تنفس طبیعی مجهز شده که 654 اسببخار قدرت و 467 نیوتنمتر گشتاور تولید میکند. اگر از خواندن این اعداد متعجب نشدهاید باید به نکته جالب دیگری در مورد این خودرو اشاره کنیم که همانا نصب یک فن در قسمت عقب آن بوده که پایداری آن روی جاده را افزایش میدهد.
در نمای جلو نمیتوان شباهت T.50 با مکلارن F1 را نادیده گرفت که شامل فرم دماغه و چراغها میشود. جلوپنجره خمیده، پنجرههای بزرگ جانبی و پنل سقف همگی باعث شباهت این خودرو به یک گلخانه متحرک شده است. کانالی که روی سقف جانمایی شده، جریان هوا را به پیشرانه 12 سیلندر ارسال میکند.
درپوش پیشرانه نیز به صورت گالوینگ و به جهت بالا باز میشود. شاسی و بدنه خودرو از فیبرکربن ساخته شده که باعث کاهش چشمگیر وزن خودرو شده است. گوردون موری مجموع وزن قطعات بدنه و شاسی مونوکوک را کمتر از 150 کیلوگرم اعلام کرده است.
همانطور که اشاره شد، یک فن به قطر 400 میلیمتر در عقب T.50 نصب شده تا 7 هزار دوردر دقیقه چرخش داشته باشد. این فن به یک موتور الکتریکی 48 ولتی متصل شده است. این قطعه در کنار اسپویلرهای فعال عقب و دیفیوزرها برای افزایش 50 و 100 درصدی نیروی رو به پایین به ترتیب در هنگام رانندگی عادی و ترمزگیری فعالیت میکند. علاوهبراین، کار کردن این فن باعث افزایش 49 اسببخار قدرت پیشرانه نیز میشود.
برای آزمایش نحوه عملکرد این سیستم نوآورانه، متخصصان این شرکت نوپا از مهندسین تیم فرمول یک Racing Point یاری گرفته و از تونل باد این تیم استفاده کردهاند. فن 400 میلیمتری این خودرو جریان هوا را از میان دیفیوزر عقب عبور میدهد. یک مسیر ورودی عمودی به یاری فن میآید تا اشیای روی سطح جاده به فن وارد نشوند. جریان هوا برای خنک کردن روغن پیشرانه نیز وارد شده و دو باله فعال در عقب نیز میزان نیروی روبه پایین را کنترل کرده تا ضریب درگ کاهش یابد.
با توجه به طول 4.35 متری T.50، این خودرو 2.5 سانتیمتر کوتاهتر از پورشه کیمن 718 است. در مقام مقایسه بد نیست به طول 4.63 متری شورولت کوروت 2020 اشاره کنیم. به دلیل استفاده از سازه مونوکوک و پنلهای بدنه که از جنس فیبرکربن ساخته شدهاند، وزن کلی خودرو به 980 کیلوگرم محدود شده است.
پیشرانه این خودرو در اثر همکاری مشترک میان Cosworth و Gordon Murray Automotive شکل گرفته و می تواند تا 12,100 دور بر دقیقه دوران کند. با توجه به وزن 177.8 کیلوگرمی این پیشرانه، گوردون موری آن را سبک وزنترین پیشرانه 12 سیلندر نصب شده در خودروهای خیابانی دانسته است. حجم دقیق این پیشرانه 3994 سیسی است و شرکت سازنده از آن به عنوان واحد 3.9 لیتری یاد کرده. پیشرانه به جعبهدنده شش سرعته دستی متصل شده که متخصصان شرکت سازنده زمان زیادی برای اطمینان از عملکرد دقیق و سریع آن صرف نمودهاند.
فضای کابین T.50 نیز تاحد زیادی یادآور مکلارن F1 بوده چراکه مثل آن سوپراسپرت افسانهای با چیدمان سه نفره و محل نشیمن راننده در وسط ، طراحی شده است. بیشتر کنترلهای مورد نیاز راننده در اطراف فرمان نصب شده که یکی از مهمترین موارد، پدالهای تیتانیومی تعویض دندهها به شمار میآید.
بد نیست بدانید هرکدام از خریداران این خودرو میتواند به محل کارخانه گوردون موری مراجعه کرده تا متخصصان شرکت موقعیت فرمان، صندلی و پدالها را مطابق میل ایشان تنظیم نمایند.
شرکت گوردون موری قصد دارد تنها یکصد دستگاه T.50 را با قیمت پایه 3.08 میلیون دلار تولید نماید. فرآیند تولید از ژانویه 2022 آغاز میشود و تحویل خودرو به مشتریان از اواخر همان سال شروع خواهد شد.
مترجم : عماد رحمتیراد
منبع : carscoops.com