پیمان پاریس پس از حضور اکثریت کشورهای جهان در سال 2016 به توافق رسید. این پیمان که برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای توسط 194 کشور از جمله ایران به امضا رسیده است، هدف اصلی تثبیت افزایش دمای کره زمین تا کمتر از 2 درجه سانتیگراد را دنبال می‌کند.
”درحال حاضر میانگین دی‌اکسید کربن تولیدی توسط خودروهای موجود در کشور 80 گرم بالاتر از استاندارد خودروهای مجاز به تردد در اروپاست و انتظار می‌رود این رغم در سال 2025 به عدد 115 گرم برسد.“در این میان آمارها از تولید 78% از کل دی‌اکسید کربن نشر شده به جو کره‌ی زمین توسط تنها 14 کشور پرده برداشت و نام کشورمان هم در آن‌ها حضور دارد. فراکسیون محیط زیست و توسعه پایدار مجلس سهم اصلی از دی‌اکسید کربن تولیدی را به شرکت ملی نفت ایران مربوط دانست و حالا پس از گذشت چند سال که با شدت گرفتن محدودیت‌ها امکان نوسازی تجهیزات نفتی سخت شده، خبری هم از راهکارهایی در حوزه‌های دیگر برای کاهش حجم آلایندگی نیست.
دردسرهای پیش‌رو
طبق مفاد پیمان پاریس کشورهای امضاکننده موظف به کاهش نشر دی‌اکسید کربن هستند و در غیر این صورت احتمال مواجه شدن با جریمه‌های سنگین، بالا خواهد بود. علاوه‌براین با توجه به اقلیم خشک ایران، برخلاف افزایش چشمگیر بارندگی در برخی فصول، خطر کم‌آبی و تغییرات اقلیمی بیشتر از بسیاری از کشورها سلامت هموطنان و اکوسیستم‌های ارزشمند میهنمان را تهدید می‌کند.
گره‌هایی که به دست خودروسازان باز می‌شوند
علاوه‌بر افزایش آگاهی مردمی در رابطه با کاهش نشر گازهای گلخانه‌ای صنعت خودروسازی به عنوان تولید کننده یکی از محصولات اصلی منتشر کننده‌ی دی‌اکسید کربن در مرحله‌ای حیاتی برای تصمیم‌گیری و اقدام به سر می‌برد.
درحال حاضر میانگین دی‌اکسید کربن تولیدی توسط خودروهای موجود در کشور 80 گرم بالاتر از استاندارد خودروهای مجاز به تردد در اروپاست و انتظار می‌رود این رغم در سال 2025 به عدد 115 گرم برسد. درشرایطی که اروپا اعلام کرده تولید خودروی بنزینی تا سال 2030 بیشتر ادامه نخواهد داشت.
با توجه به جهانی بودن این نگرانی، استعداد تغییر بازار خودرو امریست که اگر خودروسازان ما هرچه زودتر اقدام به وفق یافتن با این بازار جدید کنند، حرکتی شایسته و ناجی صنعت خودرو سازی خواهد بود.
دیگران چه می‌کنند؟
در سال 2013 کشور هند برنامه‌ای برای کاهش آلایندگی با چشم‌اندازی مدون در سال 2020 آغاز کرد و پس از پیمان پاریس دولت تصمیم به تغییر کلی برنامه برای تجهیز گسترده ناوگان حمل و نقل به تکنولوژی هیبرید و برقی گرفت.
دولت با حمایت دوجانبه از خریدار و تولیدکننده با در نظر گرفتن تسهیلات 1400 میلیون دلاری برای خریداران و تخصیص 140 میلیون دلار به ساخت زیرساخت‌های شارژ، باعث سرعت بخشیدن به گسترش تکنولوژی‌های پاک در حمل و نقل شد.
علاوه برآن برنامه‌ای برای تطبیق سریع و تولید خودروی هیبرید و برقی در جریان است که در این راه به نتایج جالبی در رابطه با کم‌هزینه‌تر بودن تولید، تعمیر و عرضه خودروهای الکتریکی دست یافتند. ساده‌تر بودن خط تولید این تکنولوژی و کمتر بودن قطعات متحرک در این خودروها نقش اصلی در این نتایج را بازی می‌کند.
در ادامه بررسی مختصر خودروهای جدید کاملاً الکتریکی عرضه شده در بازار هند خالی از لطف نیست:
e-Verito
- شرکت سازنده ماهیندرا
- توانایی پیمایش 188 کیلومتر با یک بار شارژ
- شارژ کامل در یک ساعت و نیم
- توان 31 کیلووات
- حداکثر سرعت 90 کیلومتر برساعت
- قیمت تقریبی 9000 دلار
e2o
- شرکت سازنده ماهیندرا
- توانایی پیمایش 140 کیلومتر با یک بار شارژ
- شارژ کامل در یک ساعت و نیم
- توان 19 کیلووات
- حداکثر سرعت 90 کیلومتر برساعت
- قیمت تقریبی 13000 دلار
Nexon
- شرکت سازنده تاتا
- توانایی پیمایش 312 کیلومتر با یک بار شارژ
- شارژ کامل یک ساعت و بیست دقیقه ( شارژ80% در یک ساعت)
- توان معادل 130 اسب‌بخار
- حداکثر سرعت 120 کیلومتر برساعت
- قیمت تقریبی 18000 دلار
نویسنده: سیاوش رضایی
منبع : باما
