نارضایتی مدیرعامل تویوتا از انقلاب خودروهای برقی

حقوقدانان سراسر جهان معمولاً به استفاده از اصطلاحات لاتین، علاقه­‌ای وافر دارند. یکی از جالب‌ترین این اصطلاحات jus sperniandi بوده که به معنای حق فریاد برای توضیح دادن یک مسئله است. به نظر می‌­رسد مدیرعامل تویوتا یعنی آکیو تویودا اخیراً در جریان کنفرانس سالانه خودروسازان ژاپنی از این حق برای نکوهش گسترش تولید خودروهای برقی استفاده کرده باشد.

”شاید علت اصلی حملات مدیرعامل تویوتا به خودروهای برقی، احساس خطر از اعمال ممنوعیت بر مدل‌های هیبرید باشد.“به اعتقاد وی افزایش تولید خودروهای برقی باعث از بین رفتن برخی کسب و کارها، آسیب به درآمد خودروسازان و تولید دی‌اکسید کربن بیشتر خواهد شد.

احتمال دارد نیت وی از بیان این موارد منصرف نمودن دولت ژاپن از ممنوع کردن فروش خودروهای مجهز به پیشرانه درون‌سوز باشد. براساس شنیده‌ها، فروش خودروهای مجهز به پیشرانه درون‌سوز از سال 2035 در ژاپن ممنوع خواهد شد. فعلاً مشخص نیست که آیا همچون بریتانیا این محدودیت دامن‌گیر مدل‌های هیبرید و پلاگین هیبرید (قابل شارژ با پریز برق) نیز خواهد شد یا خیر اما شاید علت اصلی حملات مدیرعامل تویوتا به خودروهای برقی، احساس خطر از اعمال ممنوعیت بر مدل‌های هیبرید باشد.

شرکت تحت رهبری آقای تویودا از مدت‌ها پیش در بازار خودروهای هیبرید حضوری فعال و موفقیت‌آمیز داشته و زمانی که دولت‌های جهان شروع به وضع ممنوعیت برای فروش خودروهای بنزینی کردند، تویوتا وعده داد از سال 2025 اقدام به عرضه خودروهای مجهز به باتری حالت-جامد نماید.

به هرحال اعمال محدودیت‌ها بسیار جدی بوده و مدیرعامل تویوتا نیز به این موضوع واقف است. درواقع این شرکت از مدتی پیش مجبور شده نمونه‌های برقی لکسوس UX و تویوتا C-HR را در چین به فروش برساند. زمانی هم تویوتا سعی کرد خودروهای برقی خود را به موتور الکتریکی و باتری ساخت تسلا مجهز نماید اما پس از مدتی و بدون اعلام دلیل، این اقدام را متوقف نمود.

جالب است که تویوتا خوشبینی زیادی نسبت به آینده خودروهای پیل سوختی با سوخت هیدروژن دارد و ساخت مدل میرای را می­‌توان محصول پافشاری بر این عقیده دانست اما نباید فراموش کرد که گسترش استفاده از خودروهای هیدروژنی نیاز به سرمایه‌گذاری عظیم در ایجاد زیرساخت برای جایگاه‌های عرضه سوخت هیدروژن دارد. بنابراین جای تعجب دارد که آقای تویودا به خرج تراشی مدل‌های برقی برای خودروسازان اشاره کرده است.

ادعای دیگر وی که به آلایندگی دی‌اکسید کربن خودروهای برقی اشاره کرده نیز از مدت‌ها پیش رد شده است. درواقع اگر وی به دغدغه‌ها در مورد ایمنی باتری‌های لیتیوم-یون یا وارد شدن لطمه به محیط‌ زیست به دلیل استخراج عناصر موردنیاز تولید باتری از معادن اشاره کرده بود، شاید افراد بیشتری قانع می­‌شدند هرچند نباید فراموش کرد که این موارد می­‌تواند درباره محصولات تویوتا هم صادق باشد.

هرچند تحمیل هزینه‌های بیشتر به دولت‌ها و خودروسازان به دلیل گسترش زیرساخت خودروهای برقی واقعیتی غیرقابل انکار است، اما باید در نظر داشت که افزایش هزینه‌­های مربوط به مشکلات تنفسی در برخی کشورها، دولت‌ها را به استفاده بیشتر از خودروهای برقی مجاب کرده است. از سوی دیگر، استفاده از فناوری و امکانات جدید همواره به از بین رفتن مشاغل قدیمی و تولید فرصت‌های شغلی جدید منجر شده است.

بنابراین به نظر می‌­رسد اظهار نارضایتی مدیرعامل تویوتا از گسترش ساخت خودروهای برقی حق وی بوده ولی به حل مشکلات کمکی نخواهد کرد.