بین هموطنان ما عشق ماشین بسیار است، در میان این عشق ماشین‌ها برخی دست به ایجاد تغییراتی روی خودروهای‌شان می‌زنند. دو دیدگاه در این رابطه وجود دارد: 1- ماشین فقط فابریک. 2- ماشین فابریک رو سوار نشو!
روز جمعه 20 خردادماه 1401 فدراسیون اتومبیلرانی، گردهمایی جالبی را ترتیب داد که دسته دوم از عشق ماشین‌ها را به امید دیدن کاردستی اهالی تیونینگ، به پیست آزادی کشاند.
همانند همیشه خودروها در پیست به چند دسته تقسیم شده بودند که دسته اول، خودروهای پشت زنجیری بودند. به محض ورود، چشم‌تان به جمال چند ماشین مسابقه روشن می‌شد: ب‌ام‌و، هوندا و نیسان‌هایی با موتور 2جی زد و 1جی زد! همین ابتدا گویی به زمین میخ می‌شدید! هرچه بیشتر خیره می‌شدید، صداهایی که در سرتان می‌پیچید بیشتر می‌شد، صدای تیراندازی‌ای که از اگزوز می آید، صدای جیغ لاستیک و صدای تخلیه بوست هنگام تعویض دنده!
شاید یکی از جالب‌ترین پروژه‌های تعویض موتور، روی تویوتا GT86 هم پشت زنجیر صف کشیده بود، تویوتا GT86 با پیشرانه گودزیلا ! یک پروژه دریفت با پیشرانه VR38DETT که خروجی 600 اسب بخار و 1000 نیوتن متر را در اختیار راننده می‌گذارد.
همین حوالی، کار دستی استادکاران کیت‌های بدنه هم مشاهده می‌شد، ب‌ام‌و E46هایی که در کمال ظرافت، به فیبرکربن و کیت بدنه M مزین شده بودند. برای دیدن خودروهای دیگر پشت زنجیر باید چشم‌هایی قوی می‌داشتید و اندکی ناامید کننده بود که در جایگاهی که شلنگ‌های سوخت رسانی و جوش هدرزها هم مورد تحسین قرار می‌گیرد، می‌بایست به سرکشی از فاصله 20 متری اکتفا می‌کردید.
از اینجا به بعد شرایط تغییر می‌کرد، برای تشخیص خودروهای ارزنده به موشکافی تمامی عناصر خودروها پرداختیم و در اکثر موارد به نتیجه خاصی نرسیدیم! عموما خودروهایی که به سیستم پنوماتیک و کاور بدنه مجهز بودند، فضا را پر کرده بودند. اگر شانس می‌آوردید و با خودروهایی مثل جنسیس کوپه ولی با موتور توربو و مزدا 323 توربو مواجه می‌شدید، در اکثر مواقع کاپوت‌ها بسته بود.
حضور دو نیسان 370Z عالی بود و صدای اگزوزشان قابل تحسین، اما جای خالی خیلی از ژاپنی‌های دستکاری شده و مدعی هم خالی بود. در قسمت GT86ها عموما خودروهایی با تیونینگ بدنه حضور داشتند و اگر تیونینگ فنی هم داشتند، صرفا در حد استیج ابتدایی بود.
هیوندای کوپه‌ها کوتاه و بلند در صحنه حاضر بودند و جسارت مالکان برای ایجاد تغییرات در آنها تحسین برانگیز بود. خودروهای اروپایی هم به این همایش آمده بودند، صدای اگزوز آکراپویچ گلف‌ها این مساله را تایید می‌کرد. اما عموما، تیونینگ‌ها ظاهری بود و یا به استیج یک محدود شده بود. جای خالی ب‌ام‌وهای E21 و E30 که در همایش ب‌ام‌و شرکت کرده بودند، خالی بود تا ثابت کنند که شش سیلندر خطی، نزد اروپایی‌ها هم توانسته به حد کمال نزدیک شود.
در قسمت جنوبی همایش، عموما خودروهای مونتاژ و ساخته شده در ایران حضور داشتند که برخی تنها ارتفاع تعلیق پایین و رینگ اسپرت داشتند و برخی تا دندان مسلح بودند اما کاپوت‌های‌شان بسته بود! حضور چند پژو 405 با پیشرانه XU10 و 206های RC که از لحاظ ظاهری هم بی‌نقص بودند، بهترین بخش خودروهای داخلی تیون شده بود. البته مزدا 323های بی‌نقصی هم در این مجموعه حضور داشتند که دقت مالکین به تمامی جزییات زیر کاپوت، نیمروز گرم‌تان را زیباتر می‌کرد.
در همایش روز جمعه خودروهای آفرودی و تورینگ هم حضور داشتند. در این بخش هم می‌بایست با دقت تمام زیربندی‌ها را نگاه می‌کردید، که البته در اکثر مواقع هم تغییری احساس نمی‌کردید. صف بلندبالای رونیزها و پاترول‌هایی که به نصب باربند و کیت لیفت، بسنده کرده بودند (که صد البته می‌توانند برای مالکان اوقات خوشی رقم بزنند)، شاید برای حضور در گردهمایی و نمایش نوآوری بیش از حد معمولی بودند. باید خاطر نشان کرد که بعضی از نیسان پاترول‌ها که در کمال آرامش گوشه‌ای نشسته بودند، زیر کاپوت‌های‌شان نیروگاه‌هایی دوست داشتنی جاخوش کرده بود که اگر شانس می‌آوردید و یکی از آنها تصمیم به گاز خلاص دادن می‌گرفت، می‌شد صدای روح افزای پیشرانه‌های شورولت بلوک کوچک‌شان را تشخیص داد.
در قسمت بیراهه‌نوردان تویوتا، اوضاع کمی فرق داشت و عموما اگر به خودتان زحمت می‌دادید و سیستم‌های تعلیق را بررسی می‌کردید، برندهای بنامی به چشم‌تان میخورد که خبر از این می‌داد که با این ماشین، قرار نیست در بیراهه‌نوردی به مشکلی بربخورید. تجهیزات سفر و حتی زندگی در طبیعت که پشت برخی نیسان‌ها هم دیده می‌شد، سمت شمالی پیست و نزد تویوتاها هم به تفصیل موجود بود و با دیدن‌شان احساس می‌کردید برخی برای حمله زامبی‌ها هم آمادگی کامل دارند.
در همین میان، ماوریک‌های شیطان هم سروکله‌شان پیدا شد و صدای پیشرانه‌های دوربالای‌شان، نظر همه را به خود جلب کرد اما طولی نکشید که آنها هم گوشه‌ای پارک شدند و هیجان گردهمایی رو به خاموشی رفت.
در نهایت همایش روز جمعه، با وجود حضور تمام عزیزانی که در کمال ذوق و علاقه به خودروی‌شان پرداخته بودند، کافی به نظر نمی‌رسید. حضور خودروهای نه چندان خاص و حضور خودروهای تا دندان مسلح اما با کاپوت بسته، ناامید کننده بود. شاید اگر تشویق‌هایی خاص از طرف فدراسیون شامل مالکین می‌شد، شاهد هیولاهای بیشتری بودیم که خیلی از ما انتظار دیدن‌شان را داشتیم.
عکاس: عرفان اسلام‌پناه
نویسنده : سیاوش رضایی
