دانشمندان ولزی روشی برای تبدیل زبالههای پلاستیکی به هیدروژن کشف کردهاند و امیدوارند روزی بتوانند آن را به سوخت خودروها تبدیل کنند.
”آیا این طرح در رقابت سخت بین خودروهای هیدروژنی و الکتریکی میتواند برگ برنده را در اختیار هیدروژنیها قرار بدهد؟“این پروسه شامل اضافه کردن یک ماده جاذب نور به پلاستیک، قرار دادن آن داخل یک محلول و نهایتاً در معرض نور آفتاب است. دکتر موریتز کوئنل، از دانشکده شیمی دانشگاه سوانزی گفته این روش در مقایسه با بازیافت پلاستیک ارزانتر است، زیرا از هر نوع پلاستیکی میتوان برای این کار استفاده کرد و نیازی به تمیز کردن پلاستیکها هم نیست.
بعد از پخش مستند سیاره آبی 2 از شبکه بیبیسی، زبالههای پلاستیکی توجه خیلیها را در دنیا به خود جلب کردهاند. سالانه میلیاردها تن زباله پلاستیکی در سراسر دنیا تولید و فقط بخش بسیار کوچکی از آن بازیافت میشود.
PET (پلیاتیلن ترفتالات) مادهای است که بیشتر در ساخت بطریهای پلاستیکی استفاده میشود و قابل بازیافت است، ولی در واقعیت این ماده همیشه بازیافت نمیشود. علتهای مختلفی برای چرایی عدم بازیافت آن وجود دارد. اصلیترین دلیل بدون شک هزینه بالای آن بوده و ازاینرو، سوزاندن زبالههای پلاستیکی یا دفن کردن آنها بسیار راحتتر است.
بازیافت این نوع بطریهای پلاستیکی هم از سوی دیگر دردسرهای مربوط به خود را دارد. بهعنوانمثال ماده مورد بازیافت باید کاملاً خالص و تمیز باشد. به همین دلیل در پروسه بازیافت، ابتدا زبالههای پلاستیکی باید شسته شوند. حتی باوجود همه این کارها، پلاستیکی که نهایتاً در اختیار شما قرار میگیرد خیلی خوب و خالص نیست. از پلاستیک بازیافت شده دیگر برای ساخت بطریهای پلاستیکی استفاده نمیشود، زیرا کسی علاقهای به خرید بطریهای کدر ندارد.
این روش جدید که دانشمندان این دانشگاه موفق به کشف آن شدهاند چنین پیچیدگیهایی نداشته و با کمک آن میتوان همه نوع زباله پلاستیکی را بازیافت کرد. داخل زبالههای پلاستیکی، برخلاف روشهای بازیافت قدیمی، حتی اگر بهعنوانمثال کمی کره یا روغن هم وجود داشته باشد، نهتنها پروسه را متوقف نکرده، بلکه آن را بسیار بهتر هم میکند. نتیجه این پروسه تولید گاز هیدروژن است.
این مطالعه با همکاری آزمایشگاهی در کمبریج هماکنون در حال انجام بوده و بودجه آن توسط یک شرکت پتروشیمی اتریشی و شورای تحقیقات علوم فیزیکی و مهندسی بریتانیا تامین شده است. صنعتی کردن این پروژه ممکن است چند سال زمان ببرد.
یکی دیگر از مزایای این طرح این است که در پروسه تولید هیدروژن، از باقیمانده مواد میتوان برای ساخت پلاستیک جدید هم استفاده کرد. طبق توضیحات دکتر کوئنل، PET از ترفتالیک اسید و اتیلن گلیکول تشکیل شده و این دو ماده، با هم زنجیرهای میسازند که منجر به تولید پلیمر میشود.
با تجزیه اتیلن گلیکول در پروسه، هیدروژن و دیاکسید کربن تولید میشود و باقی مواد دستنخورده داخل محلول باقی میمانند. از هیدروژن برای تولید سوخت خودرو و از ماده شیمیایی باقیمانده برای ساخت پلاستیک جدید میتوان استفاده کرد.
بدون شک چنین پروژهای اگر به سرانجام برسد، میتواند علاوهبر حل بخش اعظمی از مشکلات زیستمحیطی مرتبط با انباشت زبالههای پلاستیکی، رونق بسیار زیادی هم به دنیای خودروهای هیدروژنی و سلول سوختی بدهد. به نظر شما، آیا این موضوع در صورت به ثمر رسیدن میتواند در رقابت بین خودروهای هیدروژنی و الکتریکی برگ برنده را به هیدروژنیها بدهد؟