ماهیندرا XUV300، برادر هندی تیوولی

در حالی‌که اغلب خودروسازی کره را با نام کیا و هیوندای می‌شناسند، سانگ‌ یانگ را به‌عنوان چهارمین شرکت بزرگ این کشور فراموش کرده‌اند. شرکتی 64 ساله که حالا دیگر باید او را یکی از زیرمجموعه‌های ماهیندرای هندوستان بدانیم. آوریل سال 2010 (اردیبهشت ماه سال 1389) سانگ‌ یانگ اعلام کرد که پنج یا شش شرکت خارجی قصد خرید این مجموعه را دارند. درست بعد از اعلام این خبر سهام شرکت معادل 15 درصد رشد را تجربه کرد. با اصرار رسانه‌ها سانگ‌یانگ لیست این شرکت‌ها را منتشر کرد. شرکت Mahindra و گروه Ruia از هند، گروه سرمایه‌گذاری سئول، شرکت SM‌ آلومینیوم و Young An از کره جنوبی حتی رنو-سامسونگ. آگوست همان سال (شهریور ماه) اعلام شد که در بین این شرکت‌ها ماهیندرا موفق به نهایی کردن مذاکرات و خرید شده است. این قرارداد در فوریه سال 2011 (اسفند 1389) به صورت رسمی امضا و سانگ‌یانگ به‌عنوان زیرمجموعه هندی‌ها درآمد. ارزش این قرارداد بیش از 460 میلیون دلار اعلام شد.

”کراس اور جدید ماهیندرا با نام XUV300 برپایه پلتفرم مونوکوک X100 شکل گرفته البته برخلاف تیوولی برای دریافت کمک هزینه از دولت طولی کمتر از 4 متر دارد.“تیوولی از کجا آمد؟

بعد از خریداری شدن سانگ‌ یانگ توسط ماهیندرا، مدیران هندی در پی آن بودند که محصول کاملاً جدیدی را وارد بازار کنند. این ایده در قالب کراس اور به اسم Tivoli در سال 2015 شکل واقعیت به خود گرفت. اما واقعیت اینجاست که ماهیندرا و سانگ‌ یانگ از 3 سال پیش روی توسعه این خودرو کار می‌کردند. حتی پیش از آنکه تیوولی به‌عنوان یک خودروی واقعی و تولید انبوه رونمایی شود، کانسپت آن در نوامبر سال 2014 (آذر 1393) به اسم X100‌ معرفی شد. ایکس 100 به دلیل موفقیت و مهندسی سطح بالای خود بیش و پیش از آنکه زیرساختی برای تیوولی باشد، تبدیل به یک پلتفرم مستقل برای گروه سانگ‌ یانگ و ماهیندرا شد.

برداشت محصول

حالا وقت آن رسیده که ماهیندرا از باغ سانگ‌ یانگ محصولات خود را برداشت کند. ماهیندرا با تغییر لوگوی خودروهای سانگ‌ یانگ یا به عبارت دیگر ریبجینگ (Rebadging) و تغییرات اندک، آن‌ها را برای بازار هند آماده می‌کند. ماهیندرا در اولین گام شاسی‌ بلند پرچمدار سانگ‌یانگ یعنی رکستون را با لوگوی ماهیندرا و نام آلتوراس (Alturas) روانه بازار هند کردند و حالا نوبت به تیوولی رسیده تا با دست خوش تغییراتی بیشتر به بازار هند برود.

ماهیندرا XUV300، برادر هندی تیوولی

سوزوکی با عرضه ویتارا برزا (Brezza) توانسته بازار کراس‌ ‌اورهای مونتاژی در هند را قبضه کند و ماهیندرا را با محصولاتی مانند KUV100 و نوو اسپرت (Nuvo Sport) از صدر جدول پایین بکشد، به همین دلیل ماهیندرا تصمیم به عرضه کراس‌ اوری جدید گرفت که از اوایل سال جدید میلادی روانه بازار می‌شود.

کراس اور جدید ماهیندرا با نام XUV300 برپایه پلتفرم مونوکوک X100 شکل گرفته که پیش از این در سانگ یانگ تیوولی استفاده شده است و در مقایسه با پلتفرم سایر محصولات ماهیندار استحکام بیشتری دارد و سبکتر است. البته برای دریافت کمک هزینه از دولت طول XUV300 کمتر از 4 متر است این در حالی است که سانگ یانگ تیوولی 4195 میلی‌متر طول دارد.

علاوه‌بر تغییرات در پلتفرم، از لحاظ ظاهری هم این دو خودرو تفاوت‌هایی با هم دارند. تغییر فرم چراغ‌ها در جلو و عقب، طرح جدید جلوپنجره، فرم متفاوت ستون C، طراحی متفاوت کاپوت و رکاب‌های جانبی از جمله این تغییرات است.

در کابین هم تغییراتی به چشم می‌خورد اما برای فهمیدنشان باید کمی دقیق شد. از تغییرات این بخش می‌توان به فرم جدید غربیلک فرمان و طراحی متفاوت گیج‌های سرعت و دور موتور اشاره کرد. سطح امکانات XUV300 هم قابل قبول است و در لیست تیپ فول آپشن امکاناتی مانند: 7 کیسه هوا، سانروف، سیستم تهویه مطبوع دو منطقه‌ای، صندلی‌های چرم، صفحه نمایش لمسی با قابلیت اتصال به اپل کارپلی و اندروید اتو، سنسور و دوربین دید عقب، ABS (ترمز ضد قفل) و EBD (سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز) به چشم می‌خورد.

برای کراس اور کوچک ماهیندرا دو پیشرانه بنزینی و دیزلی در نظر گرفته شده است. نسخه دیزلی 2.2 لیتری آن که در دیگر محصولات ماهیندرا مانند مدل مارازو (Marazzo) هم استفاده شده 123 اسب‌بخار قدرت و 300 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند و XUV300 را تبدیل به قوی‌ترین کراس اور کوچک و دیزلی بازار هند کرده است. برخلاف پیشرانه دیزلی، قلب بنزینی XUV300 طراحی کاملاً جدیدی دارد و با ظرفیت 1.2 لیتر به توربوشارژر مجهز است. البته هنوز از جزئیات عملکرد این پیشرانه خبری نیست. در نسخه استاندارد هر دو پیشرانه را جعبه‌دنده 6 سرعته دستی همراهی خواهد کرد. جعبه‌دنده AMT هم بعداً به لیست آپشن‌ها اضافه خواهد شد، اما فعلاً از آن خبری نیست.

پیش‌بینی قیمت اولیه ماهیندرا XUV300 چیزی در حدود 750 هزار روپیه (در حدود 10.6 هزار دلار) است و احتمالاً در گران‌ترین تیپ به 1 میلیون روپیه (در حدود 14.2 هزار دلار) هم خواهد رسید.

Rebadging بازی با هویت

شاید به‌درستی نتوان ترجمه دقیقی از ریبجینگ ارائه کرد. بازآفرینی نشان، تغییر نماد و یا نشانه‌گذاری مجدد نزدیک‌ترین معانی به این اصطلاح باشد. در واقع Badging (اسم مصدر Badge‌ معنی نشان یا نماد) اشاره به پروسه تعیین نام و نماد تجاری برای یک محصول دارد. این ماجرا در صنعت خودرو به وفور دیده می‌شود. برخی از خودروسازان بزرگ که شرکت‌های مختلف با برندهای متنوع را به‌عنوان زیرمجموعه خود دارند، برای توسعه بازار و پیشبرد اهداف استراتژیک خود، برخی از محصولات را با برندهای دیگر عرضه می‌کنند. یا در حالتی دیگر، روی یک پلتفرم ثابت، چند خودرو را تولید می‌کنند. شاید با چند مثال این اصطلاح روشن‌تر شود. زمانی که جنرال‌موتورز مالک برند Opel بود، نسخه Corsa را هم با برند اوپل عرضه می‌کرد و هم با برند Vauxhall. در مورد ریبجینگ از طریق پلتفرم می‌توان به مثال سیتروئن C1 و پژو 107 اشاره کرد. دو خودرو با طراحی متفاوت ولی از یک کلاس و با مشخصات فنی متفاوت. هر دوی این خودروها را گروه پژو-سیتروئن تولید می‌کند.

ریبجینگ اتفاق جدیدی در صنعت خودرو نیست. شرکت آمریکایی Nash Motors‌ اولین‌بار از این تکنیک در سال 1926 استفاده کرد. آن زمان شرکت محصولی داشت به اسم Light Six ولی هم‌زمان به صورت موازی مدلی مشابه به اسم Ajax‌ را نیز روی خط تولید می‌برد. جنرال‌موتورز یکی از اساتید جابه‌جایی برندها است. سال 1958 در حالی که بیوک به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌ها مدل رودمستر Riviera را تولید می‌کرد، دیگر زیرمجموعه شرکت یعنی کادیلاک مدل الدورادو را می‌ساخت.