ملاقات با کادیلاک کوپه دویل مدل 1971

ایرانیان به لطف مونتاژ داخلی یکی از برترین مدل‌های کادیلاک در ایران با نام سویل (Se Ville) معروف به کادیلاک ایران، به خوبی با مفهوم برند کادیلاک آشنا هستند. کادیلاک یعنی تجمل، لوس‌گرایی و سطح آپشن‌های رفاهی برتر در قالب مجموعه‌ای دردسترس با قیمت نهایی عاقلانه. واژه‌ای که از باب اهمیت سال‌ها پیش به عنوان یک صفت برای توصیف سطح تجمل‌گرایی وارد دیکشنری شد.

”دویل از نادرترین و خاص‌ترین مدل‌‌های کلاسیک کادیلاک در ایران به حساب می‌آید.“اما سویل در زمان عرضه (1975-1979) به بازار جهانی، اولین و برترین نمونه تولید کادیلاک نبود. این عنوان به غول مرحله آخر کادیلاک با نام دویل (De Ville) تعلق داشت. سدان فوق لوکس و فول سایز کادیلاک که از دیدگاه طراحی، سطح آپشن‌های رفاهی و تجمل سرآمد خودروهای کادیلاک و یکی از برترین خودروهای لوکس جهان در آن دوران بود.

نام دویل اولین بار در سال 1949 میلادی تحت عنوان «کوپ دویل» یا «کوپه دویل» برای یکی از تریم‌های خاص و سوپرلوکس سری 62 کادیلاک به کار گرفته شد. کوپه دو در فاقد ستون B با تریمی که حتی از نسخه لوکس کوپه سری 62 نیز لوکس‌تر و گران‌تر بود. نام دویل (De Ville) به معنای «شهری» در اصطلاح اتاق‌سازی فرانسوی، در صورت همراه شدن با واژه کوپه معنای یک لیموزین محور کوتاه و در صورت همراهی با واژه سدان معنای یک لیموزین فول سایز را به تصویر خواهد کشید.

این نام همانند واژه الدورادو ابتدا به عنوان نام تریم به کار گرفته شد، اما در سال 1959 میلادی با تبدیل نام تریم به نام مدل انحصاری، اولین نسل از کادیلاک دویل خلق شد. این مدل تا سال 2005 در هشت نسل مجزا به تولید رسید و در سال 2006 با تغییر رسمی در شیوه نام‌گذاری محصولات کادیلاک، تحت عنوان DTS (دویل تورینگ سدان/De Ville Touring Sedan) در یک نسل دیگر به تولید رسید تا این‌که در سال 2012 با مدل جدید XTS جایگزین شد.

مبحث زیبایی بدون شک موضوعی کاملاً سلیقه‌ای خواهد بود. اگر از نادر و خاص‌ بودن طراحی نسل اول و دوم دویل بگذریم، به عقیده شخص نگارنده سبک طراحی نسل چهارم دویل پخته‌ترین، زیباترین و ساده‌ترین سبک طراحی تمامی هشت نسل کادیلاک دویل است. با در دست داشتن سکان طراحی شرکت جنرال موتورز در آن دوران، بیل میچل که درس طراحی را در سایه برترین طراح قرن، یعنی هارلی ارل فرا گرفته بود، موفق شد نسل چهارم را با الهام از المان‌های اصلی طراحی نسل سوم، به اوج زیبایی خود بر ساند.

در نتیجه نسل چهارم کادیلاک دویل (1971-1976) همانند نسل سوم از چراغ‌های دوبل جلو بهره می‌گرفت، با این تفاوت که برخلاف این نسل، حالا چراغ‌ها به صورت افقی در کنار یکدیگر قرار گرفته بودند. زیباترین المان طراحی در نمای جلو کادیلاک دویل نسل چهارم که تنها در نمونه تولید مدل 1971 (همانند نسخه مورد بررسی باما) دیده می‌شود، ایجاد فاصله چشمگیر میان چراغ‌های دوبل جلو و تزئین این فاصله با نماد شمشیر کادیلاک است. این المان که در سال‌های پایانی دهه 1960 در طراحی محصولات اولدزمبیل مدل 442 نیز مشاهده می‌شود، باعث شده است تا ظاهر خودرو به مراتب پهن‌تر از آنچه که هست دیده شود.

سپر کرومی پلکانی بسیار بزرگ، جلوپنجره بسیار پهن شبکه‌ای در کنار سیستم روشنایی جانبی قرار گرفته بر سر گلگیرها، ظاهری بسیار خشن و تمساح مانند به نمای جلو کادیلاک دویل مدل 1971 می‌بخشد. نمای جانبی این غول 5735×2027×1384 میلی‌متری، در نهایت سادگی با ساختار فاقد ستون B تحت عنوان هاردتاپ کوپه که نام کوپه دویل را نیز باعث شده است، بدون هیچ گونه تریم تزئیناتی با نیم گلگیر پوشاننده تایرهای عقب و تایرهای بسیار بزرگ دور سفید و قالپاق‌های کرومی کامل می‌شود.

در نمای جانبی این کوپه زیبارو، ابعاد بسیار بزرگ درها، تریم تزئیناتی بسیار باریک کرومی بر لبه دامن خودرو و قاب درها، سقف چرم مصنوعی (از جنس وینایل) و فاصله محورهای 3302 میلی‌متری خود نمایی می‌کند.

برخلاف نسل‌های پیشین کادیلاک دویل، طرحی بخش انتهایی مدل 1971، با سپر کرومی بسیار بزرگ و باریک که دربر گیرنده دو چراغ لوزی عمودی به عنوان امضا انحصاری محصولات کادیلاک است، به زیبایی خودنمایی می‌کند. از حق نگذریم که رنگ‌آمیزی بنفش بادمجانی این خودرو همچون نگین انگشتری، به صورت المان تکمیل‌کننده حس لوکس‌گرایی بر آن می‌نشیند.

نمای داخلی کادیلاک دویل همانند نمای خارجی با میانه‌روی قابل توجهی قلم خورده است. داشبرد طراحی کاملاً افقی دارد، اما در سمت چپ همانند بیشتر مدل‌های تولیدی جنرال‌موتورز مخصوصا در مدل‌های لوکس نظیر بیوئیک و اولدزمبیل، به صورت راننده محور طراحی شده است. تمامی ادوات کنترلی و نشانگرها در پشت غربیلک فرمان سه شاخ سنتی کادیلاک مزین به لوگو این برند، در دسترس راننده قرار گرفته است. طرح چوب از روی داشبرد تا رودری‌های جلو و عقب امتداد یافته است و هر دو ردیف صندلی‌‌ها مجهز به زیردستی هستند. صندلی جلو و آینه‌های جانبی به صورت برقی کنترل می‌شوند و فرمان خودرو به منظور ارائه بهترین حالت رانندگی در عمق و ارتفاع قابل تنظیم است.

رودری‌های خودرو به سمت داخل اتاق برجسته است و ضمن دربر داشتن سیستم روشنایی برای دید بهتر خودروها از باز بودن در خودرو، تنظیمات و کنترل سیستم شیشه شور، قفل مرکزی، بالابر برقی شیشه‌ها و لچکی‌های جانبی و کنترل برقی آینه را بر خود جای داده است. داشبرد در سمت شاگرد تنها یک ساعت بزرگ آنالوگ برقی و چهار خروجی مجزا سیستم تهویه را در دل خود جای داده است.

قرارگیری اهرم دنده روی ستون فرمان به عنوان یکی از مهم‌ترین المان‌های لوکس‌گرایی دهه 1960 و 1970 میلادی، باعث شده است که ردیف جلو به سادگی بتواند سه سرنشین بالغ را در خود جای دهد. اگرچه شاید بتوان تا حداکثر هشت نفر را در این خودرو جا داد، اما در حقیقت این محصول با وجود کوپه بودن به دلیل داشتن فضای پای بسیار بزرگ در بخش عقب، برای حمل و نقل چهار سرنشین در حداکثر لوکس‌گرایی طراحی شده است.

آپشن‌های خاص و لوکس ارائه شده برای کادیلاک دویل در سال 1971 شامل تریم داخلی رنگی با مجموع 12 قالب استاندارد قابل انتخاب، روکش چرم یا پارچه صندلی‌ها، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، بالابرهای برقی شیشه‌های جانبی و لچکی‌های عقب، قفل مرکزی، فرمان هیدرولیک حساس به سرعت، صندلی برقی جلو، سیستم کروز کنترل، صندوق‌پران برقی، سانروف برقی، سیستم تعلیق عقب با تنظیم ارتفاع اتوماتیک، سیستم رادیو پخش، گیربکس اتوماتیک، سیستم ترمز بوستردار و سیستم نظارت بر سلامت چراغ‌های خطر و راهنماها است تا تعریف کادیلاک از عبارت «استاندارد جهانی» را تکمیل کند.

کادیلاک دویل نسل چهارم با دو پیشرانه V8 از نوع 16 سوپاپ (OHV) مجهز به کاربراتور چهار دهانه راچستر کوآدراجت روانه بازار شد، که شامل نسخه 472 V8 و 500 V8 به ترتیب به حجم7.7 لیتر و 8.2 لیتر است که خودروی مورد بررسی «باما» از پیشرانه 7.7 لیتری بهره می‌گیرد. نسل چهارم دویل با ارائه نسخه 8.2 لیتری حجیم‌ترین پیشرانه را در تمامی نسل‌های دویل ارائه می‌داد. مشخصات فنی پیشرانه 7.7 لیتری مدل 1971 برابر با 345 اسب‌بخار در دور 4400 و 680 نیوتون‌متر در دور بسیار پایین 2800 است. پیشرانه قدرتمندتر 8.2 لیتری اما قادر به تولید قدرت 375 اسب‌بخار و گشتاور خیره‌کننده 715 نیوتون‌متر است.

هر دو پیشرانه به گیربکس سه سرعته اتوماتیک بسیار بادوام توربو هایدراماتیک 400 (TH400) متصل هستند. وزن نهایی خودرو وابسته به پیشرانه انتخابی و سطح آپشن‌های سفارش‌گذاری شده، بین 2.2 تا 2.4 متغیر است. با این حال این خودرو بسیار سنگین وزن می‌تواند در حدود 10 ثانیه از حالت سکون به تندی 100 کیلومتر برساعت دست یابد و درگ 402 متر را در 17.4 ثانیه و با سرعت 130 کیلومتر برساعت به پایان برساند و بسیاری از محصولات پلاستیکی و زباله‌های چینی امروز بازار ایران را شرمنده خود کند. این اعداد و ارقام بسیار خیره‌کننده است، اما در پیشرانه 8.2 لیتری بدون تردید به مراتب بهتر خواهد بود.

در رقابت سالانه غیر رسمی کنِنبال (Cnnonball Run/رقابت غیر قانونی ثبت سرعت متوسط در مسافت 4500 کیلومتر از نیویورک تا لس‌آنجلس) در سال 1971، یک کوپه دویل مدل همان سال موفق شد با ثبت بالاترین رکورد سرعت متوسط برابر با 136 کیلومتر برساعت و مصرف سوخت متوسط 26 لیتر در هر 100 کیلومتر، عنوان سوم رقابت را به خود اختصاص دهد.

همان‌طور که از ابعاد و اندازه این غول لوکس برمی‌آید، مصرف سوخت متوسط آن در حالت استاندارد چیزی در حدود 20 لیتر در هر صد کیلومتر است که با مد نظر قرار دادن تکنولوژی پیشرانه به منظور استفاده از بنزین بدون سرب و سیستم‌های کاهنده آلایندگی و وزن 2.2 تا 2.4 تنی این خودرو بسیار قابل توجه است. اما در خودرویی به این اندازه زیبا و لوکس واقعا چه کسی به میزان مصرف سوخت آن توجه می‌کند؟

دویل نسل چهارم بر پلتفرم بسیار بزرگ C جنرال‌موتورز سوار است. سیستم تعلیق آن در جلو از نوع جناغی دوبل و در عقب از نوع چهار نقطه اتصال به همراه کمک هیدرولیکی و فنرهای لول در هر دو محور است، که در ترکیب با ارتفاع بسیار کم و عرض بسیار زیاد خودرو، سواری نرم، پایدار و کاملاً کنترل شده را به راننده و سرنشینان انتقال می‌دهد در حالی که اگر راننده نیت کند، می‌تواند به سادگی تایرهای عقب خودرو را دود کرده و به هوا بفرستد یا این هیولای لوکس سنگین وزن را در پیچ‌ها همانند یک خودرو ویژه مسابقات دریفت سُر دهد.

دویل، سویل و الدورادو همگی از زیباترین و لوکس‌ترین محصولات تولیدی تاریخ کادیلاک به شمار می‌آیند، که با ارائه عملکرد فنی خیره‌کننده و سطح رفاهی و لوکس‌گرایی در بازه قیمت نصف رقبای اروپایی، استاندارد لوکس‌گرایی را در جهان خودرو رقم زده و نام برند کادیلاک را به عنوان یک صفت برتر و تعریف‌کننده حجم و میزان لوگس‌گرایی وارد فرهنگ واژگان انگلیسی کردند. عنوانی که نصیب هیچ یک از لوکس‌سازان مشهور دنیا از جمله رولزرویس، بنتلی یا حتی بوگاتی نشد.

دویل به دلیل داشتن قیمت به مراتب بالاتر در مقایسه با سایر مدل‌های کادیلاک در دوران پیش از انقلاب در تیراژ به مراتب محدودتری وارد کشور شد و در نتیجه امروزه از نادرترین و خاص‌ترین مدل‌‌های کلاسیک کادیلاک در ایران به حساب می‌آید.

_{عکاس: پژمان ترابکی}