پس از سالها کپیکاری، آزمون و خطا و ساخت محصولات بیکیفیت و نا امن، بالاخره چینیها موفق شدند ماشینهای قابلاحترامی روانه بازار کنند که برای عموم مردم حکم وسایل نقلیه کاربردی و قابل اعتماد را پیدا کرده است؛ با این حال هنوز هم طرفداران متعصب برندهای اصیل که اغلب از مخالفان سرسخت ماشین چینی هم هستند، با تاکید بر کیفیت متوسط، پرفورمنس و لذت رانندگی پایین و از همه مهمتر استاندارهای ایمنی نه چندان عالی، اینجور محصولات را به باد تمسخر میگیرند؛ حال نسل جدید خودروهای سرزمین اژدها از راه رسیدهاند تا با ارائه ویژگیهای متفاوت زبان این قبیل منتقدان را نیز کوتاه نمایند.
یکی از آنها چری اُمودا 5 (OMODA 5) است که البته در کشور ما با نام فونیکس FX شناخته میشود و قصد دارد به عنوان یکی از سریعترین و ایمنترین ماشینهای تازهوارد بازار به همه نشان دهد چری از دوران سیاه "ویانا" چقدر فاصله گرفته و اکنون میشود صدای نفسهایش را بیخ گوش کرهایها احساس کرد. بخصوص که این محصول از پس استاندارهای ایمنی اروپا هم برآمده و مجوز ورود به قاره سبز را در دست دارد. شاید تصور کنید در موردش اغراق میکنیم اما اگر در ادامه "باما" همراه باشید متوجه خواهید شد که این زیباروی شرقی لیاقت تعریف و تمجید را دارد.
بررسی طراحی ظاهری فونیکس FX پریمیوم
اُمودا 5 همانطور که از نامش مشخص است خیلی روی مُد و فشن تاکید داشته و برای ساختش از آخرین متدهای ترند روز استفاده شده؛ البته در نهایت به عامهپسندی امثال تیگو 8 پرو از آب در نیامده ولی در عوض جلوه خاص و متفاوتی دارد که سرها را به سمت خود باز میگرداند. شاید جالبترین قسمت طراحی فونیکس FX پریمیوم جلوپنجره بدون فریم باشد که با ایجاد حفرههای کهکشانی داخل سپر شکل گرفته و ترکیب آن با چراغهای دوتکه، چهرهای مدرن به خودرو بخشیده. چراغهای عقب نیز هرچند در گوشهها مرا به یاد محصولات جدید نیسان (مثلاً نسل 8 ماکسیما) میاندازند اما در وسط بهم پیوند خوردهاند و الگوی روشنایی جالب توجهی دارند.
ضمناً اِلمانهای اسپرت بسیاری روی ماشین کار شده که خوشبختانه با باطن ماشین همخوانی کامل دارد. حتی دریچههای دو سمت سپر واقعی هستند و هوا را به سمت دیسکهای ترمز هدایت میکنند. آینههای جانبی به سبک خودروهای مسابقهای از بدنه بیرون زدهاند و بالچه دوتکه انتهای ماشین نیز علاوه بر جذابیت بصری، روی بهبود آیرودینامیک اثر میگذارد. خطوط شکسته بسیاری هم در جایجای بدنه ترسیم شدهاند تا FX از هیچ زاویهای معمولی به نظر نرسد؛ بخصوص خط برجسته گلگیر عقب که حالتی عضلانی و جنگنده را پدید آورده.
در این بین نباید از رینگهای 18 اینچی مشکی با کلیپرها و تزئینات قرمز غافل شد چراکه همین نکته در کنار خطوط سیال کناری و ستون معلق C، حس پویایی را به اوج رسانده است. شیب انتهای سقف نیز باعث شده FX به کراساوورهای کوپه شبیه باشد. البته دوست داشتم داخل دیفیوزر عقب با اگزوزهای واقعی روبرو شوم اما متاسفانه این محصول هم مثل بسیاری از خودروهای جدید بازار، سراگزوزهای فیک را ترجیح داده و بخار بازدمش بجای سوراخ بینی از زیر بدن بیرون میآید!
در یک جمعبندی کلی میتوان گفت طراحی آینده نگرانه فونیکس FX برای جوانان به سطح ایدهآل نزدیک است؛ هرچند باید این را هم در نظر داشت که معمولاً چنین الگوهای ساختارشکنی، به همان اندازه که جلب توجه میکنند ممکن است در آینده زودتر از رقبای سادهتر از مد بیفتند.
بررسی کابین فونیکس FX پریمیوم
با ورود به داخل کابین فونیکس FX با فضایی شیک روبرو میشویم که از لحاظ مدرن بودن با ساختار بیرونی ماشین همخوانی کامل دارد اما در این بخش از جلوههای اسپرت کمتری استفاده شده. البته حضور فرمان D شکل، صندلیهای یکپارچه و دربهای بلند اندکی حال و هوای مسابقه را به داخل کابین دمیدهاند اما در سایر بخشها سبک مینیمال و سادهگرایی در اولویت قرار گرفته.
کنسول میانی خیلی پهن است و طرحی معمولی دارد اما محل قرارگیری اهرم تعویض دنده الکترونیکی و شارژر وایرلس از ارگونومی خوبی برخوردارند. مانیتورهای بهم پیوسته روی داشبورد نیز با کیفیت تصویر بالا به راننده خدمات رسانی مینمایند؛ البته تعداد زیاد آپشنها باعث شده پیدا کردن گزینه مورد نظر گاه دشوار شود، بخصوص که برای اکثر گزینهها دکمه فیزیکی جداگانه درنظر گرفته نشده است. حتی برای تنظیمات لمسی تهویه و سردکن صندلیها مجبوریم چشم از جاده برداریم که شاید اینکار مقداری خطرناک باشد؛ شاید هم نه! در واقع برای خودرویی که کروزکنترل هوشمند، سیستم هشدار خروج از خط و سامانه ترمز اضطراری و پیشگیری از تصادف دارد این حواسپرتیهای لحظهای مشکل خاصی ایجاد نخواهند کرد؛ بخصوص که فونیکس FX به آپشن فرمان صوتی هم تجهیز شده تا کار برای راننده ساده شود.
در این بین یک سری مشکلات کوچک وجود دارند که شاید برای شما خیلی مهم نباشند اما من وظیفه دارم به آنها اشاره کنم. مثلاً نبود شیفتر تعویض دنده در پشت فرمان برای خودرویی با این حجم از خصلتهای اسپرتی چندان جالب نیست؛ تازه برای تعویض دنده بصورت تیپترونیک هم مجبوریم اهرم دنده را زیادی بالا و پایین کنیم که عادت کردن به آن مقداری زمان میبرد. نشانگرهای دور موتور و سرعت نیز حس خوبی به ماشینبازها نمیدهند و با ابعاد کوچک و تاخیر در واکنشهایشان مقداری روی اعصاب میروند. البته کوچک بودن نشانگرها یک دلیل موجه هم دارد و آن انبوه آپشنهای رفاهی و ایمنی است که باید در نمایشگرها گنجانده میشده و چارهای جز فشردهسازی نبوده.
کیفیت متریال مورد استفاده نیز اندکی پایینتر از سایر محصولات فونیکس به نظر میرسد. البته کیفیت اکثر قطعات در سطح مناسبی است اما با روئیت سایر تولیدات جدید سری فونیکس مثل تیگو 7 و 8 پرو یا حتی آریزو 6 پرو انتظار داشتیم اینجا هم با پلاستیکهای کمتری روبرو شویم. به نظر میرسد چری قصد داشته میان فرزند اسپرتش با محصولات لوکس خانواده تفاوت قائل شود و این نکته حتی در مورد کیفیت چرم صندلیها نیز تا حدودی احساس میگردد.
در خصوص فضاسازی باید در نظر داشت که FX برای خانوادههای جوان ساخته شده و طبیعتاً به راحتی سرنشینان جلو اهمیت بیشتری میدهد؛ البته جای پای نفرات عقب نیز قابل قبول است اما اگر قدی بلندتر از 180 سانتیمتر داشته باشید احتمالاً از کوتاهی سقف گلایه خواهید کرد. بخصوص که فرم یکپارچه صندلیهای جلو، بالا بودن خط شانه و نبود سقف پانورامیک باعث شده سرنشینان عقب در سفرهای طولانی مقداری حس خفگی فضا و در نتیجه خستگی زودرس را تجربه کنند.
صندوق هم به نسبت انتظاری که از یک کراساوور کامپکت میرود جادار است و به راحتی نیازهای معمول یک خانواده را پاسخ خواهد داد اما نباید انتظار خیلی زیادی هم از آن داشته باشید.
بررسی امکانات فونیکس FX پریمیوم
برای آنهایی که حوصله خواندن یک متن طولانی را ندارند خیلی خلاصه بگویم که این ماشین به غیر از سقف پانوراما، پدل شیفتر، ماساژور، نمایشگر HUD، سیستم AFLS، چراغشور و یکی دو مورد جزئی دیگر، هر آپشنی که فکرش را بکنید دارد! پس میتوانید همین حالا به تیتر بعدی مراجعه کنید و خیالتان از بابت تکمیل بودن امکات خودرو راحت باشد؛ ولی اگر قصد دارید تکتک تجهیزات فونیکس FX را بخوانید، پیشنهاد میکنم اول یک استکان چای برای خودتان بریزید، نور صفحه نمایش را کم کنید و در ریلکسترین حالت ممکن قرار گیرید؛ چون یک متن بسیار طولانی پیش رو خواهید داشت.
قبل از هر چیز این را بگویم که FX در دو تیپ پریمیوم و اکسلنت به بازارمان عرضه شده که این دو از نظر سطح آپشن تفاوت خاصی با یکدیگر ندارند و اختلافشان به مسائل فنی نظیر موتور، گیربکس و تعلیق عقب مربوط میگردد. فقط در مدل قویتر یعنی پریمیوم، 3 حالت رانندگی پیشفرض (Normal/ECO/Sport) در نظر گرفته شده و این در حالیست که مدل اکسلنت فقط از دو مود ECO و Sport بهره میبرد.
اجازه دهید از سیستمهای کمک رانندگی هوشمند یا همان ADAS آغاز کنیم؛ فونیکس FX از گزینههای بسیار خوبی شامل رادار نقطه کور BSD، هشدار خروج از پارک RCTA، هشدار خروج از لاین LDW، هشدار تغییر لاین LCA، جلوگیری خروج از لاین LDP، رادار حرکت بین خطوط ELK، کروزکنترل تطبیقپذیر با قابلیت تعیین فاصله با خودرو جلوئی ACC، رادار کمکی برای رانندگی در شرایط پرترافیک TJA، سامانه کروز یکپارچه ICA، سیستم هشدار برخورد از جلو FCW، سیستم هوشمند جلوگیری از برخورد Intelligent Avoidance و ترمز خودکار اضطراری AEB برخوردار است. یعنی میتوان گفت این محصول مشابه تیگو 8 پرو قابلیت رانندگی خودکار در سطح 2.5 را دارد.
از دیگر تجهیزات ایمنی ماشین هم میشود به کیسه هوا برای راننده و سرنشین کناری، ایربگهای جانبی و پردهای (جمعاً 6 عدد)، سیستمهای کمکی ترمز و پایداری نظیر ABS, EBD, BOS, TCS, EBA، نسل جدید سیستم کنترل پایداری BOSCH ESP 9/3 و کنترل حرکت در سربالایی و سرازیری اشاره نمود. فکر میکنم ترمز پارک برقی و سیستم اتوهلد را از قلم انداختم.
خسته که نشدید؟! هنوز ادامه دارد، تازه به آپشنهای رفاهی رسیدیم؛ امکانات زیادی مثل: برفپاککن هوشمند، سامانه پایش فشار باد تایرها TPMS، چراغهای جلو، عقب و دیلایتها همگی از نوع LED، Auto Light، تنظیم ارتفاع خودکار نور چراغهای جلو بهمراه نوربالای اتومات IHC، چراغ مشایعت، روکشهای چرم، فرمان برقی، تنظیم الکترونیکی صندلی راننده در 6 جهت و شاگرد 4 جهت، گرمکن و سردکن صندلیهای جلو، کول باکس، شارژر بیسیم، تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه با فیلتر PM 2.5 و خروجی مجزا برای سرنشینان عقب، نورپردازی داخلی با 64 رنگ، ورود و استارت بدون کلید، درب صندوق برقی با قابلیت بازشدن از طریق حسگر سویچ و تنظیم ارتفاع، سانروف برقی، امکان استارت خودرو با ریموت کنترل و آینه الکتروکرومیک هم اینجا داریم. ضمناً اهرم تعویض دنده فونیکس FX از نوع الکترونیکی است و دو مانیتور بهم پیوسته 10.25 اینچی (جمعاً 20.5 اینچ) مجهز به Apple Car Play, Android Auto و بلوتوث برای کنترل آپشنها و نمایش اطلاعات مورد نیاز روی داشبورد تعبیه شدهاند.
سیستم صوتی از برند مطرح سونی است و در این بین قابلیت Voice Command نیز در اختیار شما قرار دارد. دوربین 360 درجه با وضوح تصویر بالا، دوربین دنده عقب داینامیک، دوربین ثبت وقایع و سنسورهای پارک جلو و عقب نیز هنگام رانندگی به یاریتان خواهند شتافت؛ تازه این وسط آپشنهای ساده و معمول در سطح ایموبلایزر و آینههای تاشوبرقی و امثالهم را فاکتور گرفتم تا بلکه متن اندکی کوتاه شود!
بررسی مشخصات فنی فونیکس FX پریمیوم
خوب تا اینجای کار همه چیز عالی اما تقریباً قابل پیشبینی بود؛ درواقع ما چند سالی است به دیدن ماشینهای خوشقیافه و پرآپشن چینی عادت کردهایم و در این بخش (یعنی مشخصات فنی) است که عیار واقعی خودرو مشخص میگردد؛ زیر کاپوت میهمان امروزمان قلبی مشابه تیگو 8 پرو قرار گرفته؛ یعنی همان پیشرانه 1.6 لیتری توربو GDI که با ضربان 5500 دور بر دقیقه میتواند 197 اسببخار قدرت تولید کند و از دور موتور 1750 الی 4000 RPM، گشتاوری در حدود 290 نیوتنمتر را با سخاوتمندی تمام در اختیارمان قرار دهد.
این اعداد و ارقام برای یک کراساوور کامپکت 1444 کیلوگرمی عالی است. جهت انتقال قدرت هم از گیربکس 7 سرعته دوکلاچه تر استفاده شده که برخلاف اکثر ماشینهای قدیمیتر چینی، هماهنگی بسیار خوبی با موتور دارد و حالا تقریباً تمامی اسبها تا سر چرخ دوام میآورند. نتیجه تمامی اینها به شتاب صفر تا صد رسمی 7.8 ثانیه و مصرف سوخت ترکیبی 7.1 لیتر در هر صد کیلومتر ختم شده که هرچند در شرایط ارتفاع و بنزین تهران این اعداد افت نسبی خواهند داشت اما باز هم لبخند رضایت را بر لبانمان جاری میسازند. فقط ای کاش سیستم دودیفرانسیل هم قابل سفارش بود که متاسفانه فعلاً خبری از آن نیست و باید به همین نسخههای دیفرانسیل جلو دلخوش کنیم. ترمزها نیز در هر 4 چرخ دیسکی، در بخش جلو از نوع خنک شونده و مجهز به انواع و اقسام سیستمهای کمکی هستند؛ همچنین سیستم تعلیق مکفرسون در جلو و مولتیلینک در قسمت عقب وظیفه حفظ تعادل و جذب ناهمواریهای مسیر را بر عهده دارند که در بخش بعدی یعنی تجربه رانندگی عملکرد آنها را بررسی خواهیم کرد.
راستی میهمان امروز ما تیپ پریمیوم است و برتریهای فنی زیادی نسبت به نسخه اکسلنت دارد. هماهنطور که احتمالاً میدانید پیشرانه مدل اکسلنت 1.5 لیتری است و چیزی در حدود 41 اسب بخار قدرت و 60 نیوتنمتر گشتاور کمتر تولید میکند. ترکیب این موتور با گیربکس CVT و سیستم تعلیق عقب سادهتر تورشنبیم (Torsion Beam) باعث شده مدل اکسلنت در قیاس با پریمیوم شتاب، سواری و هندلینگ ضعیفتری داشته باشد؛ هرچند حتی آن مدل هم در برابر کراساوورهای همقیمت کمبود خاصی ندارد و پابه پای رقبایش میآید.
در خصوص ایمنی ماشین هم خبرهای خوبی برایتان داریم. فونیکس FX موفق شده 5 ستاره کامل موسسه Euro-NCAP را بدست آورد؛ افتخاری که معمولاً نصیب یک خودرو چینی نمیشود و به غیر از چند استثناء مثل جیلی امگراند و ام جی 6 (که تازه آنها هم فقط 4 ستاره اروپایی سال 2011 را دارند) اکثریت به ستارههای CNCAP قناعت مینمایند! حالا این محصول با امتیازات کامل اروپا آن هم در شرایط سختگیرانه سال 2022، جای هیچ گونه حرف و سخنی باقی نگذاشته است.
تجربه رانندگی با فونیکس FX پریمیوم
تا الان از همه چیز راضی بودم و به غیر از چند ایراد عمدتاً بنی اسرائیلی که به زور از ماشین بیرون کشیدم در سایر قسمتها اوضاع رو به راه بود؛ با این حال بحث رانندگی میتواند متفاوت باشد. بارها برای خودم پیش آمده که روی کاغذ از یک ماشین چینی حس خوبی گرفتم اما در عمل و پشت فرمان احساس کردم بجای اسببخار، با پونی بخار(!) سر و کار دارم؛ حالا با این پیشزمینه ذهنی فونیکس FX را استارت میزنم تا ببینم این تازهوارد پرمدعا که از بسیاری جهات با خودروهای قبلی چری متفاوت است در عمل هم مرا راضی نگاه خواهد داشت یا خیر.
در آغاز حرکت که شرایط خوب به نظر میرسد و گیربکس بدون وقفههای معمول در جعبهدندههای دوکلاچه نیرو را به چرخهای جلو منتقل میکند. لگ توربو هم بسیار اندک است و به ندرت احساس میگردد. در دورهای پایین سکوت خوبی در کابین حکمفرماست، همچنین دید جلو و کنارهها به لطف طراحی مناسب و آینههای بزرگی که از بدنه بیرون زدهاند عالی به نظر میرسد. البته برای دیدن پشت سر اصلاً روی شیشه باریک عقب حساب نکنید ولی نگران هم نباشید چون دوربین داینامیک و دوربینهای 360 درجه با دقت و کیفیت خوبی فضای پیرامون را پوشش دادهاند. تازه کلی سنسور و رادار هم داریم که برای کمک آماده به خدمت هستند.
صندلیها دربرگیرندگی خوبی دارند و با فرم یکپارچه خود حس و حال اسپرتی را به سرنشینان منتقل میکنند. در خصوص کیفیت سواری نیز شرایط از آنچه گمان میکردم بهتر بود. اگر تجربه رانندگی با کراساوورهای کامپکت اسپرت را داشته باشید حتماً میدانید که مقداری کوبش در این رده طبیعی است، اما چری موفق شده خشکی ذاتی این کلاس را به حداقل برساند و نتیجه اینکه سواری فونیکس FX به سدانهای خانوادگی تقریباً نزدیک شده.
تازه برای رسیدن به این مهم هندلینگ را فدا نکردهاند و ماشین در پیچهای تند از پایداری قابلقبولی برخوردار است؛ در واقع با توجه به مرکز ثقل پایینتر و تقسیم وزن بهتر نسبت به تیگو 8 پرو، شاهد فرمانپذیری دقیقتری در قیاس با آن مدل هستیم. حرکات عرضی و الاکلنگی نیز به خوبی مهار شدهاند و ثبات ماشین به نسبت انتظاری که از یک کراساوور تکدیفرانسیل میرود مناسب است. سیستمهای فعال کمکی نیز با دقت به وظایفشان عمل میکنند و این مهم برای برندی با سابقه اندک، جای تحسین دارد.
البته هنوز نباید چری را با تسلا و خیابانهایمان را با اتوبانهای آلمان اشتباه گرفت! در واقع با توجه به خطکشیهای گمراهکننده، رانندگیهای انتحاری برخی هموطنان و هوشیاری سطح 2.5 این محصول، همچنان باید با چشمان باز مراقب حرکات ماشین بود و ترجیحاً دست از فرمان برنداشت؛ ولی در ترافیکهای طولانی آن هم در برخی مسیرهای مطمئن میشود رانندگی را به سیستم خودکار سپرد. خوشبختانه پکیج کاملی از رادارهای پیشگیری از تصادف و هشدار خروج از خط و.. نیز از جان ما و خانوادهمان محافظت میکنند که از آنها ممنونیم!
خوب پس نتیجه میگیریم فونیکس FX برای خانوادههای کمجمعیت گزینه بسیار خوبی است؛ هم سواری راحتی دارد، هم امن است و هم اینکه به لطف آپشنهای پرشمار سرگرمکننده به نظر میرسد؛ ولی آیا برای علاقهمندان به شتاب و هیجان هم وضعیت به همین خوبی خواهد بود؟
پاسخ "آری" است! فونیکس FX نه فقط برای رانندگی معمولی به اصطلاح پیرمردی، بلکه برای جوانان دیوانه سرعت هم یک گزینه عالی به حساب میآید و با شتاب صفر تا صد در حدود 8.1 ثانیه (که تازه با بنزین بهتر و فشار هوا در سطح دریا به زیر 8 ثانیه خواهد رسید) لذت رانندگی نزدیک به یک خودرو اسپرت واقعی را برایتان شبیهسازی میکند.
در واقع اگر ماشین سریعتری میخواهید باید سراغ گزینههای بسیار گرانتر یا قدیمیتر بروید که اغلب از دسترس عموم مردم دور هستند؛ در این رنج قیمتی FX بهترین شتاب را در میان خودروهای صفر کیلومتر (حداقل تا زمان نگارش این متن) به شما هدیه خواهد کرد. ترمزها نیز هرچند با توجه به شتاب بسیار خوب ماشین میتوانستند اندکی بهتر باشند اما همچنان مستحکم و قوی نشان میدهند و میشود به آنها اعتماد کرد. بخصوص که به این راحتیها داغ نمیکنند و دچار افت عملکرد نمیگردند.
البته هنوز نمیتوانم لذت رانندگی که پشت فرمان آلفارومئو جولیتا تجربه کرده بودم را با این ماشین تکرار کنم، ولی باور کنید یا نه، شتابش تقریباً به همان خوبی است و این یعنی با یک کراس اسپرت واقعی طرف هستیم. فقط چند مشکل کوچک مثل عملکرد ضعیف تیپترونیک، نفوذ صدای موتور به داخل کابین در دورهای بالا و تاخیر در نشانگرهای دیجیتال کلاستر وجود دارد که با فشردن پدال گاز همگی آنها را هم به دست فراموشی خواهید سپرد.
راند نهایی با فونیکس FX پریمیوم
همانطور که در مقدمه اشاره کردیم فونیکس FX خودرویی است که منتقدان ماشین چینی را به سکوت وادار کرده! قبول دارم، هنوز هم کاراکتر و اصالت یک ماشین آلمانی، روح خودرو ایتالیایی یا ارگونومی و کیفیت ژاپنیها را ندارد، اما اگر از آخرین تجربه شما با ماشین چینی مدت زیادی گذشته، قول میدهم این محصول شگفتزدهتان کند. تازه اگر نگاهی به قیمت خودروهای ژاپنی و اروپایی موجود در بازار بیندازید راحتتر با نقطه ضعفهای اندکش کنار خواهید آمد. مثلاً در زمان نگارش این متن یک تویوتا CHR مدل 2018 با موتور ضعیفتر، کابین کوچکتر و امکانات کمتر در بازار آزاد برچسب قیمتی بیش از دو برابر فونیکس FX پریمیوم (مدل 1402 یا به عبارتی 2023) دارد، درنتیجه نباید انتظار داشته باشید که از نظر دوام و کیفیت ساخت هم برتری با رقیب چینی باشد!
تنها مشکل اصلی این محصول حساسیت بالای موتور توربو GDI به کیفیت سوختهای وطنی است که با توجه به نایاب شدن بنزین سوپر میتواند برایتان دردسر ایجاد کند. پس اگر با تامین اکتان اصل و نگهداری دقیقتر از پیشرانه کنار بیائید، فونیکس FX یک ماشین همه فن حریف برایتان خواهد بود که با طراحی خوب، آپشنهای عالی، پرفورمنس بالا و شتاب لذتبخش شما را به خودش علاقهمند میسازد؛ مگر اینکه خانواده پرجمعیتی داشته باشید که در این صورت میتوانید به سراغ گزینههای جادارتر بازار بروید. راستی یادتان باشد که FX با ستارههای ایمنی اروپایی و پکیج ADAS حس امنیت کامل را نیز برایتان به ارمغان خواهد آورد.
ضمناً اگر حوصله تامین سوخت باکیفیت و نگهداری از گیربکسهای دوکلاچه را ندارید، میتوانید قید این شتاب عالی را بزنید و با خرید نسخه 1.5 لیتری CVT (اکسلنت)، ضمن صرفهجویی مالی، دردسر کمتری متحمل شوید؛ هرچند اگر نظر من را بخواهید با اطمینان به شما میگویم که نسخه 1.6 لیتری GDI (پریمیوم)، ارزش تمامی دردسرهایش را دارد.
*عکاس: سیاوش سیدنژاد
نویسنده : امین امیریفر
منبع : باما