ملاقات با مرسدس‌ بنز SL550

وای از روزی که آدم‌های باکلاس و متشخص، عصبانی شوند. اصلاً قاطی کردن افرادی که همیشه آرام و سربه‌زیر هستند، یک جور خطرناکی است. معمولی‌ها داد می‌زنند و پرخاش می‌کنند؛ اما آنهایی که همیشه متین می‌روند و متین می‌آیند وقتی به جنون می‌رسند، زمین و زمان را به آتش می‌کشند. وقتی خون جلوی چشم‌شان را بگیرد، کت‌وشلوار شیک و مجلسی خود را در می‌آورند و قمه دست می‌گیرند و یک محله را به آشوب می‌کشند. امروز با یکی از همان باکلاس‌هایی که وحشی شده ملاقات کرده‌ایم؛ اسپرتی به اسم SL550. آن روی خشن مرسدس‌ بنز.

قبل از این‌که وارد اصل داستان بشویم، نیاز است تا همه‌چیز را از اولِ اول شروع کنیم. از جایی که SL خلق شد. نه خودِ خودروی SL، خودِ SL. کلمه SL. خیلی‌ها می‌گفتند این عبارت از مدل افسانه‌ای SSKL (مخفف ترکیب آلمانی Super Sport Kurz Leicht به معنی سوپراسپرت کوتاه سبک) الهام گرفته شده است. هیولای مسابقه‌ای که در سال 1931 دنیا را تکان داد. حتی بعضی‌ها بر این باور بودند که این کلمه در سال 1952 و هم‌زمان با معرفی 300 SL خلق شده است؛ اما مرسدس آن سال هم چنین چیز را مطرح نکرد. این موضوع تا سال‌ها مثل یک راز باقی مانده بود. تا اینکه مجله آلمانی auto motor und sport در سال 2012 اسناد جدیدی از «رودولف اوهلنهاوت» سرمهندس و راننده اصلی تیم موتوراسپرت مرسدس که اغلب او را با 300 SLR تاریخی می‌شناسند، منتشر کرد. در این اسناد رسمی اوهلنهاوت اعتراف کرده بود که 2 مهندس سابق مرسدس‌بنز خودشان با ایده و خلاقیت خودشان از مخفف Super Leicht (به معنی سوپر سبک) برای تعریف SL استفاده کرده‌اند. دلیل اینکه چرا مرسدس به‌صورت رسمی این نام‌گذاری را تأیید نکرده بود، مشخص نیست؛ اما همان مجله در سال 2021 بالاخره یک گزارش مطبوعاتی دیده‌نشده از شرکت را منتشر کرد که در آن به‌صورت واضح اشاره بود که معنی عبارت SL همان سوپر سبک پیشنهادی بوده است که مدیران شرکت هم تا حدودی با آن موافق بوده‌اند.

در حالی که پادشاه مسابقات استقامت و جی‌تی در دهه 50 میلادی، لانچیا D24، فراری 375 MM، لینکلن Capri و پورشه 550 بودند، مرسدس با W194 وارد میدان شد و در رقابت‌های معتبری مثل 24 ساعته لمان و کررا پان‌امریکانا خوش درخشید. حضور مجدد ستاره نقره‌فام در دنیای موتوراسپرت باعث شد ایده تولید یک مدل شهری با خواص مسابقه‌ای مطرح شود. این ایده سال 1954 با اولین نسل SL Class رنگ واقعیت گرفت. نسل اول SL چهره بی‌رحم مرسدس‌بنز را به تمام دنیا نشان داد. کوپه بی‌مانندی که مسیری پر از جنون و تهاجم را پیش روی این کلاس باز کرد.

آنچه امروز در بخش تست و بررسی خودرو باما به سراغش رفتیم ششمین نسل از خانواده SL هاست، که با کد R231 شناخته می‌شود. مدلی که سال 2013 فقط به‌صورت کوپه با سقف جمع‌شونده تولید شده بود. قبل از اینکه تولید این خودرو در سال 2020 به پایان برسد، شرکت سال 2017 یک فیس‌لیفت سنگین را روی آن اجرا کرد تا فضا و افکار عمومی برای پذیرش طراحی نسل هفتم با آن قیافه عجیبش، آماده شود.

این کلاس از مرسدس یکی از آن مدل‌هایی است که در طول نسل‌های مختلف، تحولات عمیقی را در طراحی‌اش تجربه کرده. شاید این تغییرات پیاپی از خودروسازی با اعتبار و اصالت مثل مرسدس بعید باشد، ولی این را هم در نظر بگیرید استراتژی بازاریابی برای محصولات اسپرت و جوان‌پسند کمی با مدل‌های شهری و حتی تشریفاتی تفاوت دارد.

مشتریان جسور پی‌درپی به دنبال طراحی‌های جسور هستند. به همین دلیل است که SL نسل ششم شخصیتی کاملاً متفاوت نسبت به نسل پنجم و بی‌تردید نسل هفتمش دارد. اهمیت این ماجرا حتی در فیس‌لیفت‌های میان‌دوره‌ای هم مشاهده می‌شود. مثلاً فیس‌لیفت نسل 5 را یادتان می‌آید که چطور ناگهان از چراغ‌های گرد دوبل به هم چسبیده به یک کوسه‌ماهی با چراغ‌های کشیده تبدیل شد؟ در همین نسل هم نسخه قبل و بعد فیس‌لیفت حسابی با هم توفیر دارند. با وجود تمام این تغییرات، مرسدس در بخش عقب SL سعی کرده تا حدودی سنت طراحی را بین همه مدل‌ها حفظ کند. بگذریم.

زیر پوست طراحی این خودرو خیلی ملایم و مخملی می‌توان AMG GT به‌خصوص مدل‌های قدیمی‌اش را مشاهده کرد. مخصوصاً حالت مستطیلی چراغ‌ها و کاپوت کشیده. البته که فضای عملکردی این دو کلاس از مرسدس کاملاً از یکدیگر مجزاست.

آنچه می‌بینیم، به زبانی منطقی‌تر و جدی‌تر با مخاطبش حرف می‌زند. با این حال وقتی به ریزه‌کاری‌ها دقت می‌کنیم، یک خشم فروخورده در گرافیک صورتش احساس می‌شود. در نگاه اول اهل دعوا به نظر نمی‌آید ولی بهش می‌خورد از آنهایی باشد که به وقتش می‌تواند بدجوری قشقرق به راه بیندازد. مثل آلپاچینو. درآن‌واحد هم جدی است هم بامزه. هم خشن است هم ترسناک. درب کاپوت نقش مهمی در ترسیم این سبک بصری ایفا می‌کند. کشیده و پر از زاویه. آن بالا هم به سبک مدل‌های مسابقه‌ای چند دریچه تنفس گنجانده شده.

از نمای کناری شخصیت همیشگی SL تازه خودش را نشان می‌دهد. سقف کوتاه با دری طویل. شاسی هم که مثل همیشه کمی به سمت جلو خمیده شده تا هم ظاهر تهاجمی خودرو را به نمایش بکشد و هم تأثیر مثبتی در آیرودینامیک بگذارد.

گفتیم که تنها بخشی از این کلاس که تقریباً در بین همه مدل نسل‌ها با الگویی شبیه به هم طراحی شده، طراحی عقب است. حداقل در سه نسل آخر شاهد حضور چراغ‌های مثلثی هستیم، اما فقط در همین تیپ بوده که کشیدگی این چراغ‌ها به طرز اغراق‌آمیزی بیشتر شده است. از داخل حدوداً به محفظه پلاک رسیده و از بیرون به‌وضوح روی گلگیر عقب حرکت کرده است.

وقتی وارد کابین می‌شویم اولین چیزی که به چشم می‌آید المان‌های قدیمی است. انگار درون یک کره‌ای مدل 2007 نشسته‌ایم. خیلی‌ها می‌گویند این اصرار مرسدس مبنی بر استفاده از طراحی تکراری در فضای داخلی، واقعاً عذاب‌آور است؛ اما گروهی دیگر می‌گویند زرق‌وبرق بیهوده جایی در استراتژی بااصالت این شرکت ندارد. هرچه هست باید اعتراف کنیم که حس و حال اینجا هنوز هم کاملاً پرهیجان و پرانرژی است. ما همیشه روی طراحی دریچه‌های تهویه مطبوع مکث می‌کنیم. چیزی که مرسدس همیشه با هندسه‌های عجیب‌وغریب تحویل مشتری می‌دهد.

یک چیزی عجیبی آن پایین دیده می‌شود. روی دسته‌دنده عبارت SL حک شده. ولی خُب چرا؟ مثلاً برای اینکه کسی این خودرو را با CLS اشتباه نگیرد؟

همه آن چیزهایی که فکرش را بکنید، SL550 دارد. ست کامل سنسورها و رادارها. هشدار نقطه کور و حرکت بین خطوط. گرم‌کن و سردکن. مُدهای مختلف رانندگی. سفارشی‌سازی سیستم تعلیق و خیلی از آپشن‌های آشنا؛ اما طبیعتاً ما و شما دنبال این چیزها نیستیم که.

هنوزم که هنوزه در خیلی از خودروهای مدرن استفاده از گوشی موبایل برای کنترل خودرو، یک آپشن فضایی است. ولی مرسدس نزدیک به 20 سال پیش با معرفی فناوری mbrace2 یک سوییچ مجازی را روی گوشی موبایل تدارک دیده بود. استفاده از سیستم صوتی حرفه‌ای هارمن/کاردون Logic 7 اوج باسلیقه بودن شرکت را به رخ کشیده است. در این خودرو از سیستم انحصاری و ابداعی FrontBass استفاده شده است، که برخلاف خیلی از خودروهای دیگر، ساب‌ووفر را در قسمت جلوی خودرو تعبیه می‌کند.

برای خودروهای روباز همیشه معضل گرمایش و سرمایش زمانی که سقف باز است وجود دارد؛ اما مرسدس یک سیستم ابداعی دیگر به اسم AIRSCARF روی SL550 سوار کرده که به لطف دریچه‌های پشت سر راننده که روی صندلی تعبیه شده، حتی در تابستان و زمستان هم فضای داخلی را به دمای مطلوب می‌رساند.

یکی از فناوری‌های خیره‌کننده این خودرو Attention Assist است. چیزی که در برخی از خاص‌ترین خودروها به اسم هشدار خواب‌آلودگی معروف شده است. هوش مصنوعی این سیستم با بررسی سبک رانندگی و تحلیل الگوی فرمان دادن و جمع‌آوری داده‌های مربوط به مسیر حرکت خودرو در جاده، می‌تواند تشخیص دهد که وضعیت هوشیاری راننده در چه سطحی است. بعد از تأیید خواب‌آلودگی و یا حواس‌پرتی راننده، سیستم نقشه‌خوان اولین کافه یا استراحت‌گاه بین‌راهی را به راننده نشان می‌دهد.

این نسل از SL کلاس از نظر فنی کاملاً پرخاشگر معرفی شده است. مرسدس‌ بنز در این نسل برای آخرین‌بار از پیشرانه‌های 12 سیلندر استفاده کرد. غیر از آن هیولای SL65 با 621 اسب‌بخار قدرت و 1000 نیوتن‌متر گشتاور، حتی سبک‌ترین عضو خانواده یعنی SL350 هم زیر 300 اسب‌بخار قدرت تولید نمی‌کند.

پس خبر خوب این است که SL550 به طور حتم اسب‌های بیشتری زیر کاپوتش پنهان کرده. خودرویی با قلب 4.6 لیتری هشت سیلندر V شکل که به کمک 2 توربوشارژر با توان 13 psi و 2 اینترکولر، می‌تواند 429 اسب‌بخار قدرت و 700 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. وقتی این خروجی به جعبه‌دنده 7 سرعته 7G-Tronic متصل می‌شود و چرخ‌های عقب را به حرکت درمی‌آورد، صفر تا صد در 4.5 ثانیه طی می‌شود. ای کاش محدودیت قانونی در سقف سرعت خودرو نبود تا آن وقت می‌دیدیم چقدر می‌تواند بیشتر از 250 کیلومتر برساعت برود.

در بخش‌های قبلی چندبار به کاپوت کشیده این خودرو اشاره کردیم. اتفاقی که به تنهایی باعث شد طول این خودرو از یک دو در متعارف بزرگ‌تر باشد. مرسدس‌ بنز SL550 با طول 4617 میلی‌متر حتی از یک سدان شهری هم بزرگ‌تر است. ذات اسپرت بودن SL را می‌توان از فاصله محوری بزرگ‌تر از حد استانداردش هم فهمید. 2585 میلی‌متر تقریباً 55 درصد طول این خودرو را به خودش اختصاص می‌دهد. با همه این‌ها مهمان امروز ما وزنی حدود 1.8 تن دارد، که نشان‌دهنده مهندسی ناب آلمانی در استفاده از مواد فوق سبک است.

این خودرو در حساس‌ترین مرز صنعت خودروسازی دنیا قرار دارد. مرزی بین نوآوری محض از یک سو و دنیای اصیل خودرو از سوی دیگر. مرسدس نه فقط نسل جدید SL را بلکه تمام خودروهای جدید خود را وارد دنیای دیجیتال کرد. نه که اتفاق شومی باشد. به هر حال یک روز دنیا شیفته فناوری و طراحی SL گالوینگ بود ولی حالا به آن با دید یک کلاسیک شاهکار نگاه می‌کند. ایراد بزرگ غوطه‌ور شدن در دنیای فناوری‌های آینده‌نگر، مصرف‌گرایی بودن بیش از حد آنها است. چیزی که SL شش نسل جلوی آن مقاومت کرد ولی درنهایت در نسل هفتم مجبور شد برای رقابت با کابوسی به اسم پورشه 911 دست به تغییرات بنیادین بزند.

_{عکاس: عرفان اسلام‌پناه}