بعد از بازگرداندن یک دستگاه میورا SV به دوران اوج خود، لامبورگینی از یک دستگاه میورا SVR که به صورت کامل بازسازی شده است در پیست ناکایامای ژاپن رونمایی کرد. بازسازی این خودرو با شماره شاسی 3781، از صفرتاصد توسط دپارتمان بازسازی خودروهای لامبورگینی موسوم به پولو استوریکو (Polo Storico) انجام شده است.
”بازسازی کامل میورا SVR نوزده ماه طول کشیده است.“جالب است بدانید این میورا، با شماره پیشرانه 2511 و شماره بدنه 383 ابتدا به‌عنوان یک مدل S و به رنگ بدنه سبز با کابین مشکی متولد شده بود. شرکت بعد از خروج آن از کارخانه، خودرو را در نمایشگاه تورین 1968 به نمایش گذاشت. بعدها در 30 نوامبر همان سال، این میورا S به یک نمایندگی در شهر تورین تحویل داده شد.
طی گذشت شش سال از زمان تولیدش 8 بار میان مالکان مختلف دست‌به‌دست شد تا نهایتاً در سال 1974 هاینز اشترابر (Heinz Straber) آلمانی آن را خریداری کرد. بعدها او خودرو را به کارخانه لامبورگینی در سنت‌آگاتا برد و از طراحان شرکت خواست تا میورای وی را به یک مدل SVR تبدیل کنند. در این پروژه، لامبورگینی از میورا جوتای معروف باب والاس (Bob Wallace) هم الهام گرفت.
این پروژه تقریباً 18 ماه زمان برد و پس از پایان کار، خودرو را هیرومیتسو ایتو (Hiromitsu Ito) از ژاپن خریداری کرد. بعدها در ژاپن این میورا SVR الهام‌بخش سری داستان‌های مصور «Circuit Wolf» شد و مدتی پس از آن، شرکت سازنده اسباب‌بازی به نام کیوشو، یک سری ماکت از این خودرو روانه بازار کرد.
پائولو گابریلی (Paolo Gabrielli)، از اعضای تیم بازسازی لامبورگینی در مورد پروژه می‌گوید: «بازسازی کامل میورا SVR نوزده ماه طول کشید چراکه مجبور بودیم به شیوه‌ای متفاوت از روش کار متداول روی آن کار کنیم. اطلاعات و مشخصات ساخت مدل اولیه هم خیلی کمکی نمی‌کرد. زیرا ما بیشتر روی بازسازی خودرو با توجه به تغییرات اعمال شده در سال 1974 متمرکز بودیم. چالش تیم ما با توجه به این که خودرو به‌صورت سرهم و کامل به کارخانه نیامد، سخت‌تر هم شده بود. تنها موارد متفاوت این خودرو در مقایسه با مدل اصلی شامل اضافه شدن کمربند ایمنی 4 نقطه‌ای، صندلی‌های جدید و یک میل تعادل قابل جدا شدن می‌شود. این تغییرات البته به درخواست مالک جدید و به منظور افزایش ایمنی خودرو برای حضور در پیست اعمال شده است.»
