یک سالاد فصل پر از مخلفات بدون سس، تقریباً مشتری ندارد. همبرگر بدون خردل، یک چیز بیمعناست. استانبولی بدون ترشی، مزه ندارد. ماهی کبابی بدون نارنج، گوجه سبز بدون دلار، انار بدون گلپر نمک، کباب بدون ریحان، آبگوشت بدون پیاز، کلهپاچه بدون دارچین، دل و جگر بدون لیمو و مثالهایی از این دست همه به یک نکته طلایی اشاره میکنند که اهمیت یک چاشنی حاشیهای چقدر میتواند در اصل ماجرا تاثیرگذار باشد.
”بیایید از این جمله تکراری بگذریم که کیا پیکانتو به درد مسافرت نمیخورد و ابعادش خوراک رانندگی در شهر است. این هاچبک کوچک بیشتر از توانش برایمان مایه میگذارد“این روزها در بازار خودرو همه دنبال کراساور هستند. فراوانی بعدی در اختیار مشتریان خودروهای سدان است. دست آخر هاچبکها و پیکاپها را میبینیم. در این میان یک گروه دیگر هم هستند که باعث رنگ و لعاب بازار شدهاند. خودروهایی که نه میشود آنها را خانوادهای به حساب آورد نه اسپرت. خودروهایی ریزاندام که قشر ویژهای را به سمت خود میکشند. داریم درباره خودروهای مینیسایز صحبت میکنیم. محصولاتی که چاشنی رنگی و خوشمزه این بازار سیاه و سفید و بدقواره هستند. بهترین مثالش همین کیا پیکانتو. کرهای منحصربهفردی که تبدیل به یک فانتزی دوستداشتنی در بازار ایران شده است. شاید طرفدار دوآتشه نداشته باشد ولی منتقد شمشیر به دستی هم ندارد.
کیا پیکانتو از کجا آمد؟
کیا پیکانتو اتفاق تازهای در صنعت خودرو نیست. کوچکترین کلاس خودرویی که برخی به آن A Segment میگویند و برخی دیگر Super Mini. گاهی به City Car معروف میشود و گاهی به Kei Car. نامهای دیگری هم دارد مثل Micro Compact یا Micro Car. سالها پیش از پیدایش شرکت کیا، انگلیسیها مینی ماینر را میساختند و ایتالیاییها فیات 500 را. شاید رویکرد فعلی صنعت و بازار جهانی خودرو کمکم از این محصولات دور میشود ولی خودروهای ریزاندام هنوز هم مشتریان خاصی دارند. دلایل مختلفی هم برای این محبوبیت وجود دارد. از طراحی فانتزی و ابعاد مناسب شهر گرفته تا مصرف سوخت بسیار پایین و لذت عجیب رانندگی.
این دلایل بود که باعث شد کیا در سال 2003 اولین پروژه A سگمنت خود را رونمایی کند. محصولی که پیکانتو نام گرفت. البته پیکانتوی اولیه بر اساس پلتفرم هیوندای Getz تولید شده بود که خود گتز روی پلتفرم مدل Altos بالا آمده بود. این یعنی کرهایها چندان هم با این کلاس غریبه نبودند.
مثل هر مینیسایز دیگری، کیا پیکانتو نیز به پیشرانهای کوچک مجهز شده بود؛ اما برتری این خودرو تجهیزات استاندارد آن نسبت به نمونههای اروپایی بود. تجهیزاتی مثل سیستم پخش CD و MP3، تهویه مطبوع، شیشههای برقی عقب و صد البته جعبهدنده اتوماتیک که رقبای غربی همه اینها را در ازای مبالغی کلان تعبیه میکردند.
نسل اول کیا پیکانتو تا 2011 عمر کرد و بعد از آن به سرعت فرزند جدید وارد بازی شد. نسل سوم پیکانتو اگرچه در ایران دیده نشد، ولی سال 2017 آمد و تا همین امروز روی کار است. پیکانتوی نسل دو از نظر طراحی، فنی، ایمنی و کیفی یک سر و گردن از مدل قبلی بالاتر بود. این خودرو خیلی زود برای تولید راهی سایتهای مالزی، تایوان، ویتنام، الجزایر و پاکستان شد. کشورهایی که خودروهای ریزاندام در آنجا اقبال بلندی دارند. درباره پیکانتو این را هم بدانید بد نیست که طراحیاش منجر به کسب جوایز معتبری مثل iF و Red Dot شده است.
بررسی طراحی کیا پیکانتو
قبلاً یک بار وقتی هیوندای i20 را تست کردیم گفتیم که طراحی خودروهای کوچک چرا و چقدر سخت است. این سبک از محصولات دست و پای طراح را برای اعمال خلاقیت میبندند. از طرفی طراح باید مطابق با استانداردها رفتار کند و جزئیات اصلی را با مقیاس خودرو کوچک در نظر نگیرد. مثلاً چون یک خودرو کوچک است که چراغهایش نمیتواند کوچک باشد یا اینکه سپرش باریک در نظر گرفته شود. پیکانتو هم دقیقاً در چنین فضایی تفسیر میشود. بازی با زوایای خودرویی که طولش حدود 3.5 متر است، کمی غیرمنطقی به نظر میرسد. البته کیا هم نخواسته شقالقمر کند. همینکه در نمای جلویی شاهد الگویی متفاوت هستیم، برای خودرویی در این قد و قواره بس است.
درباره ترکیببندی چراغها و جلوپنجره کیا پیکانتو یک چیز میخواهیم بگوییم فقط به کسی برنخورد. کیا خیلی خفیف آمده و ساختار بصری این خودرو را از تویوتا IQ قرض گرفته است. نمیگوییم تقلید کرده، میگوییم خیلی مخملی و زیرپوستی روی آن یک کاربُن ریز گذاشته است. درباره نمای جلویی پیکانتو یک چیز دیگر هم باقی مانده است. اصرار کیا برای تعبیه امضای این نسل از خودروهایش یعنی آن جلوپنجره معروف Tiger Nose کمی نابجا به نظر میآید. با این حال در قسمت عقب پیکانتو یک تصویرسازی مستقل و منحصربهفرد را شاهد هستیم. حقیقتاً در خودرویی با این ابعاد چراغهای افقی جایی ندارد اما اینکه چگونه میشود چراغهای عمودی را کار گذاشت هم برای خودش داستانی است.
داخل کابین که دیگر نگو و نپرس. اوج بینظمی و نهایت شلختهکاری. قشنگ معلوم است که قافیه طراح در اینجا به تنگ آمده است. آنچه داخل کیا پیکانتو دیده میشود نه برگرفته از فلسفه مینیمالیستی است و نه استفاده از ابزارهای فانتزی. اینجا یک فلسفه وجود دارد و آن هم فلسفه «از هر دری سخنی» است. ما نمیفهمیم الگوی هندسی اینجا مستطیل است، دایره است، بیضی است، مثلث است، چیست بالاخره؟ دکمه فلاشر شاید بر اساس ماهیت اضطراری آن جدا افتاده و دم دست است ولی محل قرارگیری آن مثل یک زائده روی کنسول دیده میشود.
اگر کیا میخواسته نشان دهد چقدر به اصالت و سنت عجیب و غریبش پایبند است، چرا فرمان این خودرو را شبیه هیچیک از دیگر تولیداتش نساخته؟ اینکه دیگر ربطی به کوچکی سایز ندارد. خلاصه که کابین کیا پیکانتو آن حسی که باید از یک مینیسایز کارتونی دریافت کنیم را نمیبینیم.
بررسی تجهیزات و امکانات کیا پیکانتو
آپشنهای کیا پیکانتو یک جوری است که نه میشود آن را فولآپشن خواند و در زمره خودروهای بی همهچیز قرار میگیرد. مثلاً خیلی عادی کروز کنترل، کنترل پایداری و کنترل ایستایی در سربالایی دارد ولی مثلاً سنسور جلو و سنسور باران ندارد. این روزها دیگر چینیهای معمولی هم کنترل فشار باد تایر دارند.
کیا پیکانتو در قسمت ترمز تقریباً کامل ظاهر شده و علاوه بر ABS که دیگر چیز خاصی نیست، سیستم توزیع نیروی ترمز و ترمز کمکی هم دارد. حالا کسی نداند فکر میکند پیکانتو یک غول 6 متری با 3 تن وزن است.
چون طول خودرو کوچک است پس سقف آن هم جمعوجور شده. تعبیه شدن سانروف روی این سقف کوتاه خیلی جالب از آب درآمده است. این روزها برای ما ایرانیها علاوه بر سانروف، گرمکن فرمان هم یک آپشن تعصبی به حساب میآید که البته کیا پیکانتو این گزینه را هم دارد. شاید ابعاد این خودرو آنقدری نیست که دید اطراف را از دست بدهید ولی نداشتن دوربین عقب برای خودروهای جدید کرهای را نمیپذیریم. کیا پیکانتو سیستم ورود بدون کلید و استارت بدون سوئیچ هم دارد.
احتمالاً درباره ایمنی این خودرو چیز خاصی به گوشتان نخورده است؟ مثلاً میدانستید که همین خودروی ریزه میزه 6 ایربگ دارد و کمربندهایش پیشکشنده است؟ پس حتماً فکرش را هم نمیکردید که همین خودرو با کسب 4 ستاره از یورو NCAP تبدیل به یکی از ایمنترین محصولات دنیا شده است.
بررسی مشخصات فنی کیا پیکانتو
یکی از دلایلی که کیا پیکانتو را دوست داریم به خاطر همین پیشرانهاش است. قلبی که به قیافه کوچکش نمیخورد که بتواند 85 اسببخار قدرت را در 6000 دور در دقیقه تولید کند. گشتاورش هم 120 نیوتنمتر در 4000 دور در دقیقه ثبت شده است. در نظر داشته باشید که اینها خروجی یک قلب 1.2 لیتری است.
شاید اگر کیا جعبهدنده دیگری غیر از آن بلوک تنبل 4 سرعته اتوماتیک روی این خودرو نصب میکرد، شتابی بهتر از 12 ثانیه به دست میآمد. چراکه وزن نهایی این خودرو حتی به یک تن هم نمیرسد. دقیقتر بگوییم 940 کیلوگرم. ولی قسمت خوب ماجرا اینجاست که سرعت نهایی پیکانتو 175 کیلومتر برساعت شده که عدد معقولی به حساب میآید.
کیا پیکانتو روی کاغذ در هر 100 کیلومتر 5.6 لیتر بنزین میسوزاند ولی حقیقت آن است که این رکورد در دنیای واقعی اختلاف چندانی ندارد. حتی اگر مصرف آن صدی 6 لیتر هم باشد باز هم با یک باک 35 لیتری دغدغه کمتری برای اتمام بنزین داریم.
چون فاصله محوری کیا پیکانتو تقریباً با طول کلی خودرو همپوشانی میکند، فضای داخلی خودرو به طرز عجیبی حجیم و جادار به نظر میآید. درست به همین خاطر است که آن را 4 در در نظر گرفتهاند.
انتخاب تایرهای 15 اینچی نهایت کاری بود که کیا میتوانست برای این فرزندش انجام دهد. تایرهای بزرگتر، فضای زیر گلگیر را پر میکرد و عملاً فنربندی را از بین میبرد. در قسمت آپشنها به تکمیل بودن ترمزهای این خودرو اشاره کردیم. ترمزهایی که در محور جلو از دیسکهای 241 میلیمتری و در محور عقب از دیسکهای 234 میلیمتری استفاده میکنند.
تجربه رانندگی با کیا پیکانتو
راستش را بخواهید برخلاف تمام تستهای قبلی پیش از آنکه شوق نشستن پشت فرمان را داشته باشیم، هوس نشستن روی صندلی عقب کیا پیکانتو به سرمان زده است. خیلی دوست داشتیم ببینیم، واقعاً در ردیف پشتی چطوری میشود نشست. خبر خوب این بود که ارتفاع مناسب خودرو کاری کرده بود که مشکلی با برخورد سر و کلهمان به سقف نداشتیم. ولی خبر بد اینجا بود که کیا مشتریان پیکانتو را اهالی سرزمین لیلیپوت تصور کرده بود. عجیب است که چطور در کارت این خودرو نوشته شده ظرفیت 5 نفر. بهتر بود مینوشتند 2 خانم نوجوان به همراه 2 کودک خردسال و یک گربه. نه اینکه نشستن در این خودرو عذابآور باشد ولی منصفانه بگوییم، پر کردن تمام صندلیهای این خودرو عقلانی نیست.
برمیگردیم به جایی که باید باشیم؛ پشت فرمان. اینکه عرض خودرو کم است خودش را قشنگ اینجا نشان میدهد. اگر تنها پشت فرمان باشید که مشکلی نیست ولی وقتی صندلی بغلی شما هم یک نفر دیگر باشد آن وقت اوضاع دیدنی میشود. ولی از اینکه همهچیز دم دست است، حس خوبی داریم. اینکه از پیشرانهاش چه انتظاری میتوان داشت، به شدت در کیفیت سواری شما تاثیرگذار است. خُب معلوم است که کیا پیکانتو نای پیشرانههای 1.6 و 1.8 لیتری را ندارد. گفتیم که جعبهدندهاش 4 سرعته است. اینها یعنی اگر بگوییم چرا کند است و تنبل، مثل این است که بگوییم چرا با تراکتور دریفت نمیکشند؟
با این حال کیا پیکانتو خوب راه میرود. ترمزهایش را به خصوص در زمان بیش فرمانی دوست داریم. البته به گفته برخی از مشتریان این ترمزها در مدلهای 2015 آزاردهنده شده بودند. وقتی حرکت میکنیم چیز خاصی از وزن سبکش حس نمیکنیم. درست مثل هر خودروی دیگری. فقط وقتی ناگهان فرمان میدهیم، کمی به محور جلو فشار میآید. البته قسمت تلخ ماجرا افتادن در دستاندازها و پریدن روی سرعتگیرها است که حسابی دل و رودهتان را به هم میریزد. وقتی دارید با کیا پیکانتو حرکت میکنید، انگار دارید در خیابان میدوید. هنوز هم با جعبهدنده این خودرو کنار نیامدهایم. امیدواریم کرهایها دلیل خوبی برای تعبیه نکردن نسخه 5 سرعته و یا 6 سرعته اتوماتیک داشته باشند.
در نهایت از اینکه پشت فرمانش هستیم، حال خوبی داریم. از اینکه کیا پیکانتو بیشتر از توانش برایمان مایه میگذارد، حال خوبی داریم. از اینکه سوار کوچکترین خودروی کیا هستیم هم حال خوبی داریم.
راند نهایی با کیا پیکانتو
بیایید از این جمله تکراری بگذریم که کیا پیکانتو به درد مسافرت نمیخورد و ابعادش خوراک رانندگی در شهر است. منتقدینش بدجور پشتش حرف میزنند. جاروبرقی و اسباببازی، محترمانهترین صفاتی است که دربارهاش میگویند. ولی کیا پیکانتو از آنهایی نیست که نشان میدهد. با منطق دودوتا چهارتا پشت فرمان آن بنشینید. دیگر هر کسی میداند که صندوق سمند چقدر خوب است و پیشرانه جک S5 چقدر قوی است و آپشنهای چری تیگو 7 چقدر زیاد.
جدول کامل مشخصات فنی و آپشنهای کیا پیکانتو
حرفهایی که اول بحث زدیم را فراموش نکنید. کمی سلیقهتان را عوض کنید. بگذارید مذاقتان کمی با چاشنیهای خوشمزه آشنا شود. انقدر آیندهنگر و اقتصادی نباشید. لذت و جوانگراییتان را فدای سودآوری در ماههای آتی نکنید. کیا پیکانتو خودرویی است برای چهارچوب شکنی.
عکاس: بامداد صفائیان
نویسنده : نیما حدادی
منبع : باما