تست و بررسی پورشه ماکان 2018

اگر نگوییم کامل‌ترین خودروی کشور است، بی‌تردید صدرنشین جدول بازار پرترافیک کراس‌اورها نام خواهد گرفت. پورشه با ماکان یک جان دوباره گرفت. نه فقط در ایران بلکه در تمام بازارهای جهانی‌اش. شک نکنید که در کلاس خودش از نظر آپشن بی‌رقیبِ بی‌رقیب است. شاید در خیابان‌های کشور فقط ب‌ام‌و X4 را پیش روی خود ببیند ولی در آن‌سوی آب‌ها دستش به خون آئودی Q5، رنجرور ایووک، جگوار F-Pace و مرسدس‌بنز GLC آلوده است. بیایید خوشحال باشیم که چنین خودرویی را در کنار خود می‌بینیم. ماکان آمد تا میراث پورشه کاین را زنده نگاه دارد که خود قربانی ممنوعیت واردات خودروهایی با پیشرانه بالای 2500 سی‌سی شد. خواهید دید که اگر با قیمتش کنار بیایید در بقیه موارد او با شما کنار می‌آید. در ضمن این را هم بگوییم که قرار ملاقات امروز با یکی از زیباترین مدل‌های پورشه ماکان موجود در ایران است.

اگرچه سال 2002 پورشه با هزار ترس و استرس اولین شاسی‌بلند خود به اسم کاین را رونمایی کرد ولی به مرور فهمید که چقدر داشتن یک شاسی‌بلند در کنار سبد سواری‌های اسپرت لذت‌بخش است. درواقع کاین حسابی زیر دندان شرکت مزه کرده بود و منتظر فرصتی برای ورودی دیگر به این دنیا بود. این فرصت طلایی سال 2011 بعد از فروش بیش از نیمی از سهام پورشه به فولکس‌واگن به وجود آمد.

طرح‌های اولیه یکی یکی رد می‌شدند. درواقع نه پورشه و نه فولکس تمایل به تولید یک شاسی‌بلند نداشتند، آن‌ها چیزی جمع‌وجورتر می‌خواستند. رسانه‌ها آن روزها می‌گفتند که محصول بعدی پورشه کاجون است ولی دست‌آخر سال 2013 یک طرح به سرانجام رسید و آن هم ماکان (Macan) نام گرفت.

نکته جالبی که درباره این خودرو باید بدانید، پلتفرمش است. پلتفرمی که فولکس‌واگن آن را MLB صدا می‌زند. شرکت مادر پیش‌تر از این زیرساخت برای تولید دیگر زیرمجموعه‌اش آئودی Q5 استفاده کرده بود. بله پورشه ماکان و آئودی Q5 پسرعمو هستند. چیزی که این کراس‌اور را خاص‌تر می‌کند این است که پورشه آن را فقط در لایپزیش آلمان می‌سازد. ماکان در حال حاضر یک نسل دارد و از لحظه تولد تا یکی دو سال پیش چیزی بیش از 350 هزار دستگاه هم فروش داشته است. راستی می‌دانستید که ماکان در زبان اندونزیایی به معنی ببر است؟

به جزء چند استثنا بقیه طراحان خودروهای مهم دنیا اسامی ناآشنایی دارند. یکیش همین مایکل موئر خالق پورشه ماکان. کسی که در کارنامه‌اش مرسدس‌بنزهای V کلاس، A کلاس، SLK و حتی SL هم دیده می‌شود. او بعد از آمدن به پورشه غیر از ماکان برای این شرکت پانامرا، 911 (سری 991) و البته 918 اسپایدر را نیز طراحی کرد. پس با این پیش‌فرض جلو می‌رویم که ماکان خودروی حساب‌شده‌ای است.

اینکه چهره اصلی پورشه ماکان حس و حال مدل‌های قبلی و فعلی پورشه را یادآوری می‌کند، یک ایراد نیست. این درواقع سنتی است که شرکت به‌شدت به آن تعصب دارد. حالا ماکان که خوب است، پورشه 911 حدود 60 سال است که تقریباً همین‌شکلی تولید می‌شود. البته مدیران پورشه اکیداً اصرار دارند که اصالت 911 سرجای خود باقی بماند. به همین دلیل است که زبان بصری این کراس‌اور بیشتر به کاین نسل جدید و حتی آخرین ویرایش پانامرا نزدیک‌تر است.

این اخلاق همیشگی آلمان‌ها است که طی سال‌ها کمترین تغییر را در چهره محصولاتشان اعمال می‌کنند. شاید هم ما به کره‌ای‌ها عادت کرده‌ایم که هر شش ماه یک بار فیس‌لیفت که هیچی، نسل عوض می‌کنند.

چهره پورشه ماکان اصلاً ماجراجو و مدعی نشان نمی‌دهد. این را بگذارید به حساب فروتنی و پختگی‌اش. طراحان در هیچ‌جای قسمت جلویی اضافه‌کاری نکرده‌اند. هیچ اثری از اغراق دیده نمی‌شود. حتی LED های نور روز در ساده‌ترین شکل ممکن سر جای خود قرار گرفته‌اند. مه‌شکن را نگاه کنید که با سنتی‌ترین روش ممکن در محل استاندارد خود فرو رفته است. با این حال پورشه برای اینکه دیگران نگویند چیزی برای گفتن نداشته، در قسمت عقب تلافی کرده است.

برخلاف نمای روبرو، چراغ‌های عقبی بیشترین گرایش را به سبک چراغ‌های 911 داشته است؛ اما به فرمی خاص و منحصربه‌فرد. در حالی که رایج‌ترین روش ممکن در طراحی چراغ‌های عقب کاسه‌های بیرون‌زده و یا درنهایت فریم‌هایی هم‌سطح بدنه است، در ماکان چراغ‌هایی فرورفته و توکار را می‌بینیم. کشیده شدن چراغ‌ها تا روی گلگیرهای عقب هم در روز نمایش جذابی دارد و هم در شب وقتی آن هاله قرمزرنگ اطرافش را می‌پوشاند. فضای یکدست و خالی بین دو چراغ را معنادار تلقی کنید. بیرون‌زدگی هوشمندانه این قسمت هم به خاطر افزایش فضای بار بوده و هم به دلیل بالا بردن ضریب آیرودینامیک.

در کل ماکان به زبان نرم و سلیس با مخاطبش صحبت می‌کند. پورشه همیشه با این تله شکار را گیر می‌اندازد. احساس می‌کنید این جریان آرام، ادامه‌دار است تا وقتی در خودرو را باز می‌کنید. اینجاست که ناگهانی برگ نه برگ‌های برنده پورشه خشکتان می‌کند.

کابین پورشه ماکان در اصل یک سری دکمه بوده که رویش فرمان چسبانده شده. با این همه آپشن چشم آدم لوچ می‌شود؛ یعنی اگر دو سانتی‌متر جای خالی بوده، پورشه سه تا پیچ یا کلید گنجانده است. طعمه‌ای که ماکان سر قلابش زده بود، حسابی در دهان مشتری گیر می‌کند؛ این چیزی نیست جزء طوفان مدرنیته در طراحی داخلی.

دنبال چیز خاصی نباشید. این چیز خاصی که دنبالش هستید فقط همان ساعت عقربه‌ای روی کنسول است. چیز خاص یعنی همینی که می‌بینید. شاید به نظر این اتاق زیادی شلوغ و پلوغ باشد ولی چیدمان این همه تجهیزات حقیقتاً یک هنر است.

اگرچه پورشه ماکان با یک مدل پیشرانه وارد کشور شد ولی می‌شود تیپ‌های مختلف سفارشی آن را در بازار پیدا کرد. شمردن دکمه‌ها، کلیدها و پیچ‌های داخل کابین ماکان خودش یک نصفه روز زمان می‌برد. روال کارمان را از قبل می‌دانید. ما برای خودروهای شاخص همه آپشن‌ها را معرفی نمی‌کنیم، نه نیازش هست و نه توانایی‌اش. مثلاً همین پورشه امروز همه سیستم‌های کنترلی حرکتی، پیمایشی و کنترلی را دارد. مضاف بر این‌که کروز کنترل هوشمند نیز روی آن دیده می‌شود. پورشه ماکان‌های استاندارد واردشده به ایران همگی سه حالت رانندگی کلی یعنی کامفورت، اسپرت و اسپرت پلاس را دارند؛ اما در مدل‌های سفارشی می‌توان مدل حیرت‌انگیز موسوم به 9 کلید را نیز خریداری کرد.

9 کلید اشاره به 9 دکمه زیر دسته‌دنده این خودرو دارد که شامل دکمه‌های اسپرت و اسپرت پلاس (برای تنظیم همزمان حساسیت فرمان، پدال گاز، جعبه‌دنده و تعلیق)، دکمه تعلیق هوشمند یا PASM (با سه حالت کامفورت+اسپرت+اسپرت پلاس)، دکمه تنظیم ارتفاع (کاهش ارتفاع تعلیق به میزان 10 میلی‌متر)، دکمه کنترل پایداری (ESP)، دکمه آفرود (برای مسیرهای شنی، برفی و یخی)، دکمه ماندن در لاین (کنترل فرمان خودرو برای ماندن بین دولاین)، دکمه اگزوز اسپرت، دکمه استارت استاپ انجین (خاموش کردن پیشرانه در حالت توقف برای کاهش مصرف سوخت) می‌شوند.

پیش از این مدل چراغ‌های پیچیده‌ای را روی مدل‌های پانامرا، کاین و البته 911 دیده بودیم. چراغ‌هایی شبیه سفینه، تلسکوپ و روبات. این فقط یک بازی نمایشی با لامپ‌های LED نیست. این یکی از مدرن‌ترین فناوری‌های مربوط به سیستم نور خودروهای امروزی است که شرکت نامش را PDLS Plus گذاشته است.

درباره پخته بودن این خودرو پیش‌تر حرف‌هایی زده بودیم، در همین رابطه بد نیست بدانید تریم دودی چراغ‌های عقب ماکان خودش یک آپشن سفارشی است. البته بعضی از رفقا به لطف اسپری و طلق مشکی این کار را انجام می‌دهند!

برسیم به سیستم صوتی. اینجا غوغایی به پا است. در پورشه ماکان استاندارد شما یک پکیج 300 واتی با 10 اسپیکر را خواهید دید. اگر این برایتان کافی نبود سیستم BOSE با 11 اسپیکر و قدرت 665 وات را سفارش می‌کنیم. اگر این هم جوابتان را نداد قطعاً سیستم Burmster که 16 اسپیکر با قدرت 1000 وات دارد شما را رگ به رگ می‌کند.

صندلی راننده هیچی نباشد 14 حالته استاندارد است. البته در مدل‌های فول‌تر امکان سفارش صندلی با 18 حالت نیز وجود دارد؛ یعنی شما اراده کنید پشت فرمان یوگا بزنید، ماکان پا به پایتان می‌آید.

این ژاپنی‌ها چقدر می‌گفتند که پیشرانه 2 لیتری توربو یک معجزه است، کسی گوش نکرد. همه رفتند دنبال بلوک‌های حجیم و سیلندر روی سیلندر گذاشتند. تا این‌که همین اواخر فهمیدند واقعاً حق با چشم بادامی‌ها بود. می‌بینید که لوکس‌های مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و این اواخر با پیشرانه 2 لیتری توربوشارژ می‌آیند و می‌روند. پورشه که دیگر جای خود دارد، خودش استاد توربو است.

لازم به تذکر دوستان نبود و خودمان هم می‌دانیم که ماکان مدل‌های 3 و 3.6 لیتری هم دارد. مهم این است که تنها مدل موجود در بازار همینی که هست. داریم درباره یک قوای محرکه 252 اسب‌بخاری با 370 نیوتن‌متر صحبت می‌کنیم.

کدام کراس‌اوری را سراغ دارید که صفر تا صد را در 6.7 ثانیه پُر کند؟ این رکورد را علاوه بر مهندسی پیشرانه باید مدیون انتقال قدرت دو محور با کنترل الکترونیکی و البته جعبه‌دنده 7 سرعته دوکلاچه سبک‌وزن آن بدانیم. اگر سرعت نهایی 230 کیلومتری برایتان کافی نیست باید بدانید که ماکان GTS سیصد و خورده‌ای می‌رود و جواب کار شما را می‌دهد.

اصلاً به نظر نمی‌رسد که این سازه 4.7 متری وزنی حدود 1.7 تن داشته باشد. برای چنین ابعادی در نظر گرفتن تایرهای ناهمسان کار هوشمندانه‌ای بوده است. به طوری که در محور جلو شاهد تایرهای 235.60 میلی‌متری و در محور عقب 255.55 میلی‌متری هر دو جفت 18 اینچی هستیم. شنیده‌ها حاکی از آن است که در همین بازار رینگ و تایر 20 و 21 اینچی هم موجود است.

یادتان باشد در این دوره زمانه اگر یک خودروی اسپرت سراغ باک 65 لیتری برود، یعنی خیلی روی مصرف سوختش اطمینان دارد. شما مصرف بنزین ماکان را در حالت ترکیبی بیشتر از 7.5 لیتر حساب نکنید، کمتر هست که بیشتر نیست. البته این فرزند برومند پورشه به شدت نسبت به کیفیت بنزین آلرژی دارد؛ یعنی اگر غیر از بنزین سوپر استفاده کنید، «ناک زدن» روی شاخش است.

خیلی سریع است، خیلی. این اولین حسی است که پشت فرمان ماکان تجربه می‌کنید. جسارت در این خودرو تعریفی فاخر دارد. راننده به مثابه رئیس‌جمهوری است که کلیه فرامین را صادر می‌کند ولی او تابع قوانینی است که از سوی ECU یا همان کنگره ابلاغ می‌شود. چطور بگوییم؟ این پورشه، اسپایدرمن است در لباس جیمزباند. هری پاتر است در لباس ای‌کیو سان. پورشه ماکان برای یک آماتور محافظه‌کار، وسیله‌نقلیه‌ای است ساده و پرزرق و برق. برای یک حرفه‌ای پیست‌بلد، وسیله‌نقلیه‌ای است پویا و کاربلد.

فرصتی نشد از ابتدا شروع کنیم؛ یعنی روشن کردن این خودرو برخلاف آنچه تصور می‌کنید با انفجار و غرش اگزوز همراه نیست. البته این تا زمانی است که شما چیز دیگری از آن بخواهید. کافیست سیستم تنفس خودرو را روی حالت اسپرت بگذارید تا احساس کنید کاتالیست آن به حنجره اژدها وصل می‌شود.

اگر تا پیش از این پشت هیچ یک از تولیدات پورشه ننشسته باشید، احتمالاً از کوچکی عجیب فرمان آن تعجب می‌کنید؛ اما این سنت عجیب شرکت است که حتی روی 911 هم دیده می‌شود. درواقع این برند اسپرت-محور فرمان‌پذیری را دقیقاً وابسته به خود راننده می‌داند و به همین دلیل استفاده از نهایت مهندسی این خودرو دقیقاً به میزان هنر رانندگی شما بستگی دارد.

فریب دکمه اسپرت پلاس را نخورید. ماکان بال درنمی‌آورد و از دهانش آتش بیرون نمی‌آید. افزایش کنترل‌شده چابکی در فرمان‌پذیری، ترمزگیری، دور موتور و اوج گشتاور واقعاً تنها اتفاقی است که رخ می‌دهد.

جدول کامل مشخصات فنی و آپشن‌های پورشه ماکان

خیلی‌ها این خودرو را با ب‌ام‌و X4 مقایسه می‌کنند. در حالی که ماکان یک اسپرت با گرایش به خواص خانوادگی است. در مقابل X4 یک خانوادگی با خواص اسپرت است. این پورشه قوی‌ترین خودرویی نیست که تستش کردیم. ولی تردیدی نیست که یکی از بهترین نمایش‌ها را با آن شاهد بوده‌ایم.

_{عکاس: بامداد صفائیان}