اگرچه این روزها روند توسعه خودروهای برقی بیش از هر زمان دیگری سرعت گرفته ولی هنوز هم نگرانی اصلی، میزان دامنه پیمایش و زیرساخت‌های شارژ است. گروهی از محققان دانشگاه کرنل به دنبال راه‌حل این مشکل از طریق جاده‌ها هستند.
”عملیات شارژ به وسیله صفحه‌هایی انجام می‌شود که پیش‌تر زیر آسفالت تعبیه شده و میدان الکتریکی را به وجود می‌آورند. “شارژ بی‌سیم فناوری جدیدی نیست. این چیزی است که به طور فزاینده در خودروهایی که سیستم شارژ بی‌سیم گوشی‌های موبایل دارند نیز دیده می‌شود. خرم افریدی دانشیار دانشگاه کرنل که هدایت پروژه تحقیقات در این زمینه را دارد می‌گوید، چالش بزرگ استفاده از این فناوری در جاده‌ها این است که تولید میدان مغناطیسی که تلفن از آن برای شارژ استفاده می‌شود در سطح مورد نیاز خودروها بسیار گران تمام می‌شود.
جالب است بدانید اولین ایده‌ها برای میدان مغناطیسی شارژ در جاده‌ها نخستین‌بار در دهه 80 میلادی در کالیفرنیا آزمایش شد. اما مشکلی اصلی اینجا بود که میزان مصرف انرژی این سخت‌افزار از میزان تولید انرژی آن برای شارژ بیشتر بوده است. با این حال دانشمندان دانشگاه کرنل در آزمایشگاه جت ناسا به دنبال ایجاد میدان الکتریکی با فرکانس بالا به جای میدان مغناطیسی هستند که در نتیجه منجر به راندمان انرژی بهتر می‌شود. انتظار می‌رفت که تولید فرکانس الکتریکی بالا به منظور دستیابی به شارژ خودروهای برقی امکان‌پذیر نباشد، اما درنهایت این تیم به فرکانس مناسب دست پیدا کرد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که خودروهای برقی که 18 سانتی‌متر از سطح زمین ارتفاع دارند، می‌توانند با فناوری سازگار شوند. عملیات شارژ به وسیله صفحه‌هایی انجام می‌شود که پیش‌تر زیر آسفالت تعبیه شده و میدان الکتریکی را به وجود می‌آورند.
برآوردها نشان می‌دهد با این سیستم شارژ خودرویی مانند نیسان لیف چیزی بین 4 تا 5 ساعت زمان می‌برد. این مدت زمان برای خودروهای تسلا بیشتر هم خواهد بود. اما نکته اینجاست که وقتی شما در حرکت باشید این مدت زمان چندان ایراد به حساب نمی‌آید. چراکه عملاً مجبور نیستید توقف کنید.
آنچه مسلم است برای شارژ خودروهای برقی با این سیستم نیاز به تغییرات سنگین زیرساختی است. در حالی که مدیر این پروژه می‌گود نیازی به تغییر کل ساختار جاده‌ها نیست و برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌توان تنها یک لاین را مخصوص شارژ خودروهای برقی اختصاص داد.
مترجم : نیما حدادی
