اندکی پس از بحران مالی جهانی بین 2008 تا 2011 و همچنین بروز رکورد اقتصادی در اروپا بین سالهای 2010 تا 2013، تعداد قابلتوجهی از برندهای باسابقه و خاطرهانگیز از صنعت خودروسازی حذف شدند. این بحران تأثیر مستقیمی بر میزان فروش خودروها و اندازه بازارها گذاشت.
” 58 درصد از شرکتهای خودروسازی چینی، کمتر از 10 سال سابقه دارند. بخش اعظم رشد سریع برندهای چینی را باید در علاقه این شرکتها به معرفی نوآوریهای جدید و البته رشد بازار خودروهای برقی جستجو کرد.“شرکتهای خودروساز که از اواخر دهه 90 میلادی و حتی اوایل دهه 2000 با رشدی محسوس در کسب و کار خود مواجه بودند، پس از وقوع بحرانهای مالی تصمیم گرفتند از شر برندهای ضعیفتر خلاص شوند.
جنرال موتورز احتمالا شاخصترین خودروسازی است که از این بحران مالی تأثیر پذیرفت. این شرکت اهل آمریکا در اواخر دهه 90 میلادی، 9 برند را زیر چتر خود داشت که تعداد آنها اکنون به 4 برند میرسد. کرایسلر و فورد نیز در طول دو دهه گذشته با برخی از برندهای خود یعنی پلیموث، ایگل و مرکوری خداحافظی کردهاند. در اروپا هم چندین برند از جمله روور و ساب از گردونه رقابت خارج شدهاند، درحالیکه برخی دیگر همچون لانچیا، به مدد تولید فقط یک مدل به حیات خود ادامه میدهند.
اما وضعیت بازار خودروی چین، تقریبا برعکس بوده است. در نخستین سالهای قرن فعلی، 25 برند خودروساز در چین فعال بودند که عموما به تولید خودروهای قدیمی اروپایی و ژاپنی برای بازار محدود داخلی این کشور میپرداختند. بین سالهای 2001 تا 2010، 14 برند دیگر به جمع برندهای موجود اضافه شد.
چین کمکم به بهشتی برای شرکتهای خودروسازی داخلی و غربی تبدیل میشد. در سال 2008 که بحران اقتصادی گریبانگیر تمام کشورهای جهان شد، صنعت خودروسازی چین در رتبه نخست تولید قرار گرفت. از آن زمان تاکنون، این روند صعودی ادامه داشته است.
با رشد تقاضا و البته درآمد سرانه مشتریان چینی، تعداد برندهای فعال در صنعت خودروسازی چین هم افزایش یافت، به نحوی که در فاصله سالهای 2011 تا 2015، 12 برند جدید شامل مکسوس، بیجینگ اتو، VGV، هاوال، ایکسپنگ، نیو، کایی، هوزون، لیپ موتور، ولتمایستر، اینوویت و LI Auto هم به جمع سایرین پیوستند.
با شروع عرضه خودروهای برقی و البته اتخاذ سیاستهای اقتصادی صحیح توسط دولت چین، برندهای بیشتری به جمع خودروسازان اضافه شده به نحوی که از سال 2016 تاکنون، 50 برند جدید خودروساز در چین فعال شده تا مشتریان چینی بتوانند از میان 99 برند مختلف انتخاب کنند. به همین دلیل است که 58 درصد از شرکتهای خودروسازی چینی، کمتر از 10 سال سابقه دارند. بخش اعظم رشد سریع برندهای چینی را باید در علاقه این شرکتها به معرفی نوآوریهای جدید و البته رشد بازار خودروهای برقی جستجو کرد.
اکنون بازار خودروی چین با فروش سالیانه نزدیک به 25 میلیون دستگاه یعنی مجموع فروش در ایالات متحده، آلمان، هند و ژاپن، در صدر تمام کشورها قرار گرفته و 32 درصد از بازار جهانی را در اختیار گرفته است.
با تعیین استراتژی مشابه با بازار خودروی آمریکا در دهه 70 و 80 میلادی، اکنون محصولات مشترک با برندهای متفاوت عرضه میشود. 99 برند حاضر در بازار خودروی چین زیر چتر 40 گروه خودروساز قرار دارند، هرچند که تمام آنها موفق نبوده و حتی برخی از آنها در سالهای اخیر از گردونه حذف شدهاند.
تقاضای عظیم بازار داخلی، حمایت قوی دولت و علاقه به توسعه خودروهای برقی، باعث پویایی بازار خودروی چین شده و انگیزه برای تولد برندهای جدید را به وجود آورده به نحوی که در همین چند ماه ابتدایی سال 2023، شش برند جدید اعلام موجودیت کردهاند. پیشبینی میشود که تا پایان امسال، سه برند جدید دیگر نیز به جمع سایرین اضافه شود.
وضعیت خودروسازان اروپا، ایالات متحده، ژاپن و کرهجنوبی کاملا فرق دارد چراکه در طول 8 سال گذشته، تعداد محدودی برند شامل آلپاین، پولاستار، کوپرا، جتا، جنسیس، رم و دی اس از طرف این شرکتها معرفی شده است.
جدیدترین اخبار خودرو را در باما بخوانید.
مترجم : عماد رحمتیراد
منبع : motor1.com