ملاقات با لکسوس LX600

تام استولتمن را می‌شناسید؟ پسر 30 ساله اسکاتلندی که 3 دوره توانسته به مقام قوی‌ترین مرد جهان دست پیدا کند. رکوردی دست‌نیافتنی برای هیولایی با قد 203 سانتی‌متری و وزن 185 کیلوگرمی. حالا شما تصور کنید این کوه عضله با آن چهره درهم‌تنیده و دست و پایی زخم و زیلی که مدام در حال بازی با سنگ 200 کیلویی، اسکات 325 کیلویی و دِدلیفت 400 کیلویی است، ناگهان با کت‌وشلوار پشت گرند پیانو بنشیند و «دریاچه قو» را با یک صورت احساساتی بنوازد. این کاری است که تویوتا لندکروز با لکسوس LX می‌کند.

الان را نگاه نکنید آمریکا با اختلافی فاحش نسبت به چین، دومین بازار خودروی دنیاست. اواخر دهه 80 میلادی، این کشور بزرگ‌ترین بازار خودروی روی زمین و آرمان‌شهر همه خودروسازان بود. رسیدن به خیابان‌های آمریکا مساوی بود با تضمین موفقیت در سایر بازارها. استانداردهای سخت‌گیرانه و سلیقه خاص آمریکایی‌ها باعث می‌شد تا شرکت‌ها بهترین خود را به نمایش بگذارند. در این بین استراتژی ژاپنی‌ها برای حضور در این کشور، استادانه بود. چشم‌بادامی‌ها که متخصص ساخت خودروهای باکیفیت و ارزان‌قیمت بودند، فهمیدند که این دو فاکتور به تنهایی برای نفوذ به قلب و مغز مشتریان آمریکایی کفایت نمی‌کند. آنها این را هم فهمیدند که نسخه طلایی مارکتینگ در بازار آمریکا، ارائه یک نام جدید است. چراکه آن روزها برندهای‌شان آنقدر اعتبار و اصالت نداشتند که بخواهند کهنه‌کارهای نامدار آمریکایی را کنار بزنند. پس با پوشاندن لباس شیک روی خودروهایشان، برند جدیدی صرفاً برای آمریکا خلق کردند. هوندا، سراغ آکورا رفت. نیسان، برند اینفینتی را معرفی کرد و تویوتا هم لکسوس را ساخت.

داستان تویوتا کمی با بقیه فرق می‌کند. چراکه این شرکت قبل از معرفی لکسوس هم در آمریکا حضور داشت. لندکروزر، شاخص‌ترین مثال از این دگردیسی است. در حالی که 44 سال از تولید اولین لندکروزر می‌گذشت، تویوتا نسخه‌ای لوکس‌تر، پرآپشن‌تر و البته پر زرق و برق‌تر از همین خودرو را به اسم لکسوس LX در 1995 معرفی کرد؛ و این آغاز تولید یکی از خاص‌ترین شاسی‌بلندهای دنیا بود.

خودرویی که در بخش تست و بررسی خودرو سراغش رفته‌ایم مربوط به نسل چهارم LX است که بر پایه لندکروزر J300 ساخته شده.

عموماً صفاتی مثل تهاجمی، اخم‌آلود، جسورانه و غیره، تعابیری برای تفسیر طراحی خودروهای اسپرت هستند. حالا فرقی نمی‌کند کوپه، هاچ‌بک و یا سدان. هرچه هست، کم پیش می‌آید که همچین واژه‌هایی برای یک شاسی‌بلند استفاده شده باشد. با این حال باید اعتراف کنیم که چهره لکسوس LX600 هم حالت هجومی دارد، هم اخم می‌کند و هم اینکه سرشار از جسارت است.

گرافیک بصری این خودرو در راستای زبان طراحی است که شش هفت سال اخیر توسط لکسوس معرفی شده است، که آرام‌آرام به سمت گفتمان تند و تیز می‌رود. البته LX چشمه‌هایی از این سبک را اواخر تولید نسل قبلی طی یک فیس‌لیفت معرفی کرده بود.

اولین چیزی که در چهره این خودرو جلب توجه می‌کند، هماهنگی فوق‌العاده زوایا و هندسه چراغ‌ها با سپر و جلوپنجره بزرگ است. چیزی که قبلاً به طور استادانه روی RX350 (موجود در ایران) هم دیده بودیم. هنوز هم امضای اصلی در نمای جلویی، LED تیز زیر قاب چراغ است. بیاییم نمای عقب. آقا یک چیزی می‌گوییم، داستان درست نکنید. چراغ عقب LX600 شبیه آریزو 6 پرو نیست

جدا از شوخی این برای اولین‌بار است که لکسوس برای شاسی‌بلندهای خانواده LX سراغ سبک چراغ عقب‌های بزرگ به هم متصل می‌رود. راستش قبلاً بالانس دوست‌داشتنی بین چراغ‌های جلو و عقب می‌دیدیم. این ایده قبلاً به طرزی فاجعه‌بار روی نسل جدید نیسان سانتافه اجرا شده بود.

تجهیزات و امکانات رفاهی در خودروهای لکسوس واقعاً آپشن (گزینه انتخابی) نیستند. این خودرو با فلسفه جذابیت و کیفیت برای مشتری تولید شد؛ بنابراین باید هم انتظار لیست بلندبالایی از قر و فرهای امروزی را داشته باشیم.

اولین چیزی که در این خودرو برایمان جالب بود نمایشگر اصلی 12.3 اینچی بود که تقریباً می‌شد همه‌چیز خودرو را با آن کنترل کرد. سیستم صوتی و مسیریاب و تنظیمات مربوط به کنترل پیمایش مالتی-تِرین. آن پایین یک نمایشگر جذاب 7 اینچی هم وجود دارد، که اولش فکر کردیم فقط مربوط کنترل تهویه مطبوع است. در حالی که این نمایشگر به‌عنوان یک پشتیبان نمایشگر اصلی کار می‌کند و تصاویر دوربین عقب و بعضی از داده‌های مربوط به راننده را اعلام می‌کند.

معجزه این خودرو در صندلی‌های عقبش است. جایی که عملاً هم با یک تخت‌خواب فوق لوکس روبرو هستیم و هم با یک میز مدیریتی اشرافی. جایی که صندلی‌های جذاب چرمی با قابلیت تغییر 48 زاویه تعبیه شده است. حتی برای این صندلی‌ها زیرپایی و چراغ مطالعه مستقل نیز در نظر گرفته شده.

ریزه‌کاری‌های باحالی را می‌توان روی LX دید که اغلب در لوکس‌های تنومند آلمانی دیده بودیم. مثل دریچه سیستم تهویه مطبوع روی سقف و نمایشگر سفارشی برای سرنشینان عقب. آن وسط بین دو نفر پشتی هم یک صفحه هوشمند قرار گرفته است، تا بتوانند تنظیمات این چیزها را دست بگیرند. بعد از معرفی سیستم حرکتی Crawl (خزیدن) روی تویوتا لندکروزر، طبیعی است این مکانیزم جذاب روی نسخه لوکس این خودرو نیز نصب شود.

قفل دیفرانسیل 3 حالته، حالت انتخاب زمین و آب و هوا، دستیار فرود از سراشیبی و تنظیم ارتفاع ازجمله دیگر امکانات آفرودی این شاسی‌بلند است. لکسوس LX600 از نظر ایمنی با ارائه ست کاملی از سیستم‌های هشداردهنده، سطح بسیار قابل اطمینانی را به نمایش می‌گذارد. 9 ایربگ، هشدار تصادف از جلو، ترمز اضطراری خودکار، سیستم تشخیص عابر پیاده، هشدار خروج از خط و تشخیص علائم راهنمایی و رانندگی برخی از این امکانات هستند.

رونمایی از نسل J300 لندکروزر علی‌رغم یک جهش چشم‌گیر در طراحی، امکانات و ایمنی، با انتقاد بزرگ همراه شد و آن هم حذف پیشرانه V8 بود و قاعدتاً این تصمیم روی همزاد این خودرو هم اعمال شد.

هنوز هم ما در خیابان می‌توانیم نسل قبلی این خودرو با مدل LX570 و پیشرانه 5.7 لیتری را ببینیم؛ اما نکته اینجاست که پیشرانه جدیدی که تویوتا برای لندکروزر و LX در نظر گرفته شاید V6 باشد، ولی به لطف استفاده از دو توربوشارژر، قدرت بیشتری تولید می‌کند.

شرکت برای LX600 یک پیشرانه 3.4 لیتری در نظر گرفته که می‌تواند 409 اسب‌بخار نیرو تولید کند. در حالی که خروجی مدل 5.7 لیتری 383 اسب‌بخار بود. نصب جعبه‌دنده 10 سرعته جدید تویوتا باعث شده تمام گشتاور 650 نیوتن‌متری این خودرو به‌صورت هوشمند به هر چهار چرخ منتقل شود. به همین دلیل است که شتاب صفر تا صد LX600 در کمال ناباوری زیر 6 ثانیه ثبت شده است.

عددی رؤیایی برای یک غول 5 متری 2.5 تنی. حضور یک باک 80 لیتری کاملاً مصرف سوخت 12 لیتری این خودرو را موجه می‌کند. اصلاً همه‌چیز این خودرو بزرگ، حجیم، زیاد، دراز و خلاصه پت و پهن است. مثل تایرهای 265.50 میلی‌متری 22 اینچی، فاصله از سطح زمین 205 میلی‌متری، گردش فرمان 12.8 متری و فضای قسمت بار 311 لیتری که در حالت خوابیدن صندلی‌ها به 1812 لیتر می‌رسد.

به خاطر همین توانایی‌ها و امکانات است که قیمت پایه LX600 از حدود 88 هزار دلار شروع می‌شود. تازه حالا خوبه قرار بود این یک خودروی ارزان‌قیمت برای آمریکایی‌ها باشد.

_{عکاس: پژمان ترابکی}