نجاتمان داد. از این بلبشوی شاسی‌بلندهای بی‌هویت و الکی پررو نجاتمان داد. دیر آمد، ولی آمد تا بساط بچه‌بازی را از دنیای مدعیان توخالی آفرودر جمع کند. لامصب، خودش هم می‌داند چه جایگاهی دارد. دنیا را به مرز جنون رساند و بالاخره رخ نشان داد. لندکروزر 2022 یک بار دیگر در خاندان موروثی شاسی‌بلندهای آفرود، تاج‌گذاری کرد و روی تختی نشست که انگار همیشه برای او ساخته شده بود و دوباره شد پادشاه.
اینکه خودرویی بتواند ایرانی‌جماعت با این اخلاق سخت‌گیر و وسواسی را طی سال‌ها راضی نگه دارد، یک پدیده نادر است. خودرویی که همیشه و همه‌جا موفق باشد. خودرویی که موافق و مخالف برایش احترام بگذارند. خودرویی که سوتی نمی‌دهد. گاف ندارد. ما گفتیم نادر، ولی شما بخوانید نایاب. مثلاً پیکان با آن همه عظمتش را اغلب قدیمی‌ها دوست دارند. پراید با آن فروش خیره‌کننده‌اش همیشه خدا بد و بیراه می‌شنید. پژو 405 که هم قدیمی‌ها دوستش داشتند و هم جدیدها، این اواخر دیگر زده بود به جاده خاکی. اما لندکروزر. اما لندکروزر. شما از زمان جنگ تا الان را نگاه کنید. همیشه محبوب بوده. نه مثل خیلی از خودروهای دیگر که دوست داشتیم عکسشان را به دیوار بچسبانیم. نه. محبوب بوده، چون خوب بوده. اتفاقاً جزء آن دسته محصولاتی بود که دلبری کردن فانتزی را بلد نبود. برای خوشایند مشتری عشوه شتری نمی‌آمد. می‌توانست و نکرد. دیدیم که تویوتا چطور خاطره شیرین سوپرا را به خاک و خون کشید و توندرا را به یک دیجیمون کارتونی تبدیل کرد. راستش را بخواهید لندکروزر برای تویوتا هم یک خط قرمز است. با اینکه می‌داند دیگر شانسی برای حضور در بازار آمریکا ندارد و از آن طرف کل اروپا را برقِ برقی‌ها گرفته، ولی هنوز به احترام مشتریان پر و پا قرص قدیمی‌اش در خاورمیانه، پای کار آمده است. آقای لندکروزر مرسی که هستی!
تویوتا لندکروزرر از کجا آمد؟
در میانه‌های جنگ جهانی دوم هستیم. آمریکا هنوز ارتش منسجمی ندارد به‌خصوص نیروی هوایی‌اش که پراکنده و نامنظم سامان یافته است. از آن طرف، ژاپن تبدیل به مشت آهنین آسیا شده است. در هم می‌کوبید و پیش می‌رفت. با این حال حضور پایگاه‌های نظامی متفقین در آسیا اصلاً برای چشم‌بادامی‌ها قابل‌قبول نبود. به خصوص آن پایگاه بزرگی که آمریکا در فیلیپین داشت. نفوذ متفقین بیشتر و بیشتر می‌شد. شهریور سال 1320 رضا شاه با ورود شوروی و انگلیس (هم‌پیمانان آمریکا) استعفا کرده بود. 17 آذر همان سال (مطابق با 8 دسامبر 1941) هم ارتش امپراتوری ژاپن در تهاجمی گسترده به فیلیپین بالاخره اولین زهرش را به آمریکا ریخت و پایگاه یانکی‌ها را تصرف کرد. بگذریم که 10 ساعت بعد دوباره به طرزی جنون‌آمیز به بندر پرل‌هاربر هم یورش برد.
وقتی ژاپنی‌ها به فیلیپین رسیدند و وارد پایگاه آمریکایی‌ها شدند، وسیله نقلیه‌ای عجیبی را پیش روی خود دیدند. یک خودروی ارتشی در ظاهر ساده که تقریباً از پس هر کاری برمی‌آمد. چنان روی پستی‌بلندی‌ها حرکت می‌کرد که گویی دارد راست‌راست راه می‌رود. این خودرو همان جیپ ویلیز بود که داشت فرماندهان ژاپنی را دیوانه می‌کرد. مهندسی سطح بالای ویلیز چیزی بود که تا آن روز هرگز، هیچ‌وقت و هیچ‌جای دیگر دیده نشده بود. دولت ژاپن عملاً احساس حسادت می‌کرد و به همین دلیل به تویوتا دستور ساخت محصولی مشابه را داد. حاصل کار یک تقلید فاجعه‌بار به اسم Model AK شد که البته هرگز با ویلیز قابل‌مقایسه نبود. تویوتا آنقدر این در و آن در زد که بالاخره با AK10 توانست نسخه بسیار مضحکی از ویلیز را بسازد.
9 سال بعد از جنگ جهانی، بین جیپ و تویوتا یک اختلاف حقوقی شکل گرفت چراکه طرف ژاپنی هیچ ایده خلاقانه‌ای نداشت و جیپ را گذاشته بود روی کاربُن و داشت کپی می‌کرد. همان شد که مدیر فناوری آن روز شرکت، پروژه ساخت اولین خودروی مستقل ارتش ژاپن را عمیقاً متحول کرد و نام Land Cruiser برایش انتخاب شد. از آن به بعد شرکت آرام‌آرام راه خودش را پیدا کرد و تویوتا لندکروزر را وارد مسیری کرد که از یک تقلیدکاری صد در صدی به یک منبع الهام صد در صدی تبدیل شد.
ما ایرانی‌ها به وفور با لندکروزر خاطره داریم. از خودروهای امدادی و ارتشی در زمان جنگ تحمیلی گرفته تا فوق لوکس‌های گران‌قیمتی که هنوز هم در خیابان‌ها حضور دارند. از مدل‌های 2F گرفته تا آن J100 های خراب‌نشو. خیلی‌ها هنوز نمی‌دادند که پرادو یکی از مشتقات لندکروزر به حساب می‌آید. اوج درخشش لندکروزر در ایران حضور مدل‌های J200 بود که به لطف توانایی‌های خیره‌کننده و آن قد و بالای دلهره‌آور، لقب «حضرت» را برایش به ارمغان آورد.
این قبول که J200 در بازارهای جهانی هم با استقبال گسترده‌ای مواجه شده بود ولی حضورش دیگر داشت خیلی تکراری می‌شد. سال 2020 یعنی 13 سال بعد از تولید این نسل، اولین حرف و حدیث‌ها درباره تولید نسل جدید لندکروزر مطرح شد ولی تویوتا هیچ‌وقت آن را تأیید یا تکذیب نکرد. خلاصه که 19 خرداد همین امسال بود که ژاپنی‌ها سرانجام J300 یا همان لندکروزر جدید را رونمایی کردند. امروز سراغ مدل 2022 همین خودرو رفته‌ایم.
بررسی طراحی تویوتا لندکروزرر 2022
رفقای امروزی انتظار داشتند، تویوتا لندکروزر جدید چهره‌ای خاص‌تر داشته باشد. مدرن‌تر باشد. پرزرق و برق باشد. چطور بگوییم، مثل خیلی‌های دیگر، خشن و تهاجمی باشد. ولی خُب اینطوری نشد؛ یعنی نباید هم می‌شد. تویوتا لندکروزر در تمام سال‌های عمرش از نظر زبان طراحی، مسیر کم تلاطمی را طی کرده است. در این مدت سعی نداشته با چهره‌اش مشتریان را جذب کند. درواقع لندکروزر بودن، فرهنگی است که پایه و اساس آن شکوه و صلابت در بیرون و عملکرد و پایداری در داخل است. درست مانند مسیری که اسطوره‌هایی مانند جیپ رانگلر و مرسدس‌بنز G کلاس طی کرده‌اند؛ کمترین تغییرات در ظاهر و بیشترین تحولات در باطن. البته J300 آنقدرها هم محافظه‌کار و معمولی نیست. حداقل چهره مدرن با آن چراغ‌های LED کشیده‌اش که اینطوری نشان نمی‌دهد.
قابل توجه شرکت‌هایی که خودخواهانه سراغ جلوپنجره بزرگ می‌روند؛ این قطعه فقط باید روی خودرویی با این قد و قواره نصب شود. تویوتا بعد از 5 دهه تجربه، فهمیده که چطور باید اصول و قواعد مهمانی غول‌ها را رعایت کند. به همین خاطر هنوز ساختار جعبه‌ای را حفظ ولی با زیرکی تمام ریزه‌کاری‌های دوست‌داشتنی را به آن اضافه کرده است. مثلاً به طرزی استادانه ستون سوم را تغییر داد. حتی باید اعتراف کرد گلگیرهای مکعبی ایده خلاقانه‌ای بود که به خوبی روی این خودرو نشسته است. روی کاپوت یک برش معنادار دیده می‌شود که برای پیدا کردن مرکز جاده به آفروردها کمک می‌کند. در نمای پشتی هم می‌توان این فروتنی را مشاهده کرد. شرکت می‌توانست با هیجان‌زدگی سراغ چراغ‌های جوان‌پسندی برود که شبیه منجوق‌دوزی است، ولی با نگاهی به آینده، بحث ماندگاری در تاریخ را فراموش نکرد.
البته همه این‌ها را گفتیم، این را هم بگوییم که لندکروزر جدید به مراتب نسبت به تمام نسخه‌های قبلی، لوکس‌تر و تشریفاتی شده است. این را استفاده به‌جا از نوارهای فلزی و کرومی در سرتاسر طراحی بیرونی به‌ویژه روی فریم مه‌شکن به خوبی نشان می‌دهد. البته که اگر در این زمینه زیاده‌روی می‌شد، مفهوم و فلسفه لکسوس LX600 جدید زیر سؤال می‌رفت.
داخل کابین بیشتر از همه‌جای دیگر می‌توان اصالت و فرهنگ لندکروزر بودن را لمس کرد. جایی که مدرنیته به شکلی کنترل‌شده و منطقی لحاظ شده است. تویوتا پل‌هایی که به سختی ساخته بود را برای خوش‌خوشان مشتریان تازه‌واردش خراب نکرد. به همین دلیل است که فرمان شکل و شمایلی سنتی دارد. اگرچه جانمایی دکمه‌ها روی آن حالا خواستنی‌ترش کرده است.
نمایشگر عریض 9 اینچی دیجیتالی روی کنسول نزدیک‌ترین مواجهه تویوتا لندکروزر J300 با دنیای فانتزی امروزی بوده است. نمایشگر پشت فرمان هم نیمه دیجیتالی-نیمه مکانیکی شده است، تا استانداردهای همیشگی یک خودروی تاریخ‌ساز رعایت شود.
شرکت حتی در استفاده از دکمه‌ها هم مراقب بوده و سراسیمه سراغ پنل‌های لمسی نرفته است. شاید چون بهتر از همه می‌دانسته دکمه‌های مکانیکی هم‌چنان قدرت و وقار را بهتر منتقل میکنند. ولی از طرفی استراتژی تقسیم کردن فضاهای مدرن و سنتی در داشبورد دو طبقه آن، حرکتی زیرکانه و حرفه‌ای به حساب می‌آید.
در گرافیک بصری این خودرو نکات عجیبی هم به چشم می‌خورد. مثلاً لوگوی تویوتا در جلوپنجره به صورت شیشه‌ای است، ولی همین لوگو در عقب به صورت سنتی برجسته شکل داده شده است. آن عقب فونت LAND CRUISER هم کمی باریک‌تر و با حروفی که فاصله بیشتری از هم دارند، دیده می‌شود. ولی هنوز مشخص نیست که چرا تویوتا چراغ‌های راهنمای روی آینه‌های لندکروزر جدید را کوچک‌تر کرده است؟
بررسی تجهیزات تویوتا لندکروزرر 2022
لندکروزر سواران بهتر از هر کس دیگری می‌دانند که اولویت این شاسی‌بلند، وفور آپشن نبوده است. تویوتا همیشه چیزهایی روی این خودرو می‌گذاشته که لازم بوده. این طرز فکر در مدل جدید هم رعایت شده است. اگرچه عقل سلیم می‌گوید حالا با سطح جدیدتر و جذاب‌تری از آپشن‌ها روبرو باشیم. تجهیزاتی که بیشتر از شوآف و عوام‌زدگی، روی ذات آفرود و عملکردی آن تمرکز داشته‌اند.
637817582536250660.jpg)
ببینید چی بود که خود شرکت می‌گوید، محصول جدید از نظر توانایی‌های خارج جاده‌ای، به کمال رسیده است. حضور سیستم رصد Multi-Terrain به راننده این امکان را می‌دهد که موانع پیش رو به خصوص آنهایی که در زیر خودرو وجود دارند و از چشم پنهان می‌مانند را مشاهده کند. البته مشاهده جغرافیای پیرامونی تنها بخشی از توانایی‌های سیستم مالتی-ترین است. درواقع قدرت اصلی این سیستم، تطبیق کلی عملکرد خودرو با شرایط است. یا شما به سیستم می‌گویید که اوضاع از چه قرار است یا خودش به صورت هوشمند این موضوع را می‌فهمد.
وقتی دارید با سیستم نظارت 360 درجه آن رانندگی می‌کنید، یک حس خلبانی را تجربه می‌کنید. همه‌چیز مثل یک فیلم 4K در اطرافتان به تصویر کشیده می‌شود. نزدن به جدول کنار خیابان‌ها برای پارک کردن با این غول یک چالش است. ولی حالا به لطف این دوربین‌ها می‌توانید، حتی ارتفاع جدول‌ها را هم بفهمید. این ماجرا در آفرود کردن و عبور از صخره‌ها و سنگلاخ‌ها خیلی به کار می‌آید.
تویوتا چند سالی است که از فناوری ECT PWR روی تاکوما و لندکروزر و برخی مدل‌های لکسوس استفاده می‌کند؛ اما اکنون در ویرایش جدید همین فناوری را بهینه‌سازی کرده است. با فعال کردن این سیستم کارایی جعبه‌دنده جسورتر می‌شود و در دور موتورهای بالاتری شیفت می‌کند. هم‌چنین دریچه گاز نیز رفتار سریع‌تری از خود به نمایش می‌گذارد. از این دکمه زمانی باید استفاده کنیم، که قصد بهره‌گیری از حداکثر توان تویوتا لندکروزر را داریم.
کمتر پیش آمده بود که شرکت روی تولیداتش از سیستم صوتی مایه بگذارد؛ اما حالا گُله به گُله لوگوی JBL نشان می‌دهد، که با چه طنین پرطنینی طرف هستیم. سایر تجهیزات و آپشن‌ها هم در نوع خودشان جالب هستند. از یخچال و شارژر وایرلس گرفته تا دستیار دور زدن و باز کردن در عقب با پا. یک چیز جالب هم آن عقب داریم؛ پریز برق شهر. نه فندکی 6 ولت. نه خروجی 120 ولت. داریم درباره یک پریز واقعی 220 ولت صحبت می‌کنیم. غیر از این‌ها، سیستم تصفیه هوا و تشخیص اثر انگشت را هم به آپشن‌های جالب این خودرو اضافه کنید.
پس از مدت‌ها تویوتا فهمید که باید فضای صندلی‌های ردیف سوم را درست و حسابی تغییر دهد. در لندکروزرهای قبلی صندلی‌های پشتی به طرفین تا می‌شدند که همین باعث می‌شد تا بخشی از فضا هدر برود؛ اما در لندکروزر جدید صندلی‌ها کاملاً صاف می‌شوند تا بتوان از حداکثر فضا بهره بگیریم.
حضور سیستم تشخیص عابر پیاده و دوچرخه‌سوار در تقاطع و چهارراه‌ها، سطح بالای ایمنی J300 را به رخ می‌کشد. بحث ایمنی شد این را هم مدنظر داشته باشید چون تویوتا لندکروزر در آمریکا عرضه نمی‌شود و احتمال فروشش در بازار اروپا هم ضعیف است پس هیچ خبری از نتایج تست‌های تصادف NHTSA (آمریکا) و NCAP (اروپا) نیست. با این حال چون این خودرو در بازار استرالیا مشتری دارد A-NCAP آن را تست و 5 ستاره کامل هم نصیبش کرد. (نتیجه تست تصادف تویوتا لندکروزر)
خیلی به این بخش بی‌ربط است ولی یکی از دلایلی که باعث شد تویوتا لندکروزر از بازار خودروی آمریکا حذف شود این بود که طی 10 سال از 1999 تا 2020 فروشش حدود 15 هزار دستگاه کاهش پیدا کرد. این را به حساب ایراد تویوتا نگذارید. بگذارید به حساب درخشش غول‌های آمریکایی.
بررسی مشخصات فنی تویوتا لندکروزرر 2022
با اینکه سال‌ها تویوتا تغییر عمیقی روی لندکروزر 200 اعمال نکرده بود، ولی باز هم این شاسی‌بلند از نظر فنی بی‌نقص بود. تکمیلِ تکمیل. گیر کار اینجا بود که از زمین و زمان به شرکت انتقاد می‌کردند که تویوتا سراغ مدل جدید نمی‌رود چون توان ساخت یک پلتفرم موفق مثل این سری را ندارد. می‌گفتند نه توانش را دارد نه جراتش را. چون می‌ترسد لندکروزر بعدی نتواند از اسم و رسم بزرگ خود محافظت کند. می‌گفتند تویوتا دیگر مدافع عنوان قهرمانی نیست؛ اما شرکت TNGA (نسخه GA-F) را رو کرد. یک پلتفرم کاملاً جدید برای نسل جدید که پیش از این روی مدل‌های 2021 سکویا و توندرا و البته نسل جدید لکسوس LX استفاده شده بود؛ یعنی خانواده هیولاها. حالا اینطوری هم نیست که مثلاً مهندس تویوتا صبح وارد دفترش شود و شب یک پلتفرم جدید را ایمیل کند برای مدیرعامل. تغییر در پلتفرم، یعنی تغییر در انتقال قدرت، قوای محرکه و شاسی.
637817577696227824.jpg)
امروز می‌خواهیم یک کشف علمی را با شما در میان بگذاریم. تقریباً تمام منابع خودرویی درباره قوای محرکه جنجالی این خودرو گفته‌اند که لندکروزر جدید با پیشرانه 3.5 لیتری عرضه می‌شود. ولی خُب اصل داستان این است که حجم دقیق پیشرانه این خودرو 3444 سی‌سی است. پس باید آن را به پایین گِرد کنیم (ریاضی ششم دبستان) و آن را 3.4 لیتری بخوانیم. اینکه گفتیم جنجالی، دلیل داشت. پرچم‌دار لندکروزرها در سالیان اخیر پیشرانه‌های V8 تنفس طبیعی داشتند. اساساً شرکت هیچ علاقه‌ای به استفاده از توربوشارژر روی این محصولش نداشت؛ اما در مدل جدید، هم پرچم‌دار V6 شده و هم اینکه سراغ توربو رفته است.
خیلی‌ها تویوتا را به خاطر این کار سرزنش کردند ولی خُب چاره دیگری هم نداشت بنده خدا. با اینکه به لطف استفاده از سقف آلومینیومی به جای فولادی و رژیم لاغری در سرتاسر خودرو، وزن خشک تویوتا لندکروزر نسب به قبل 200 کیلوگرم سبک‌تر شده ولی باز هم نیاز به یک قوای محرکه تازه‌نفس احساس می‌شد. از نظر قد و قواره هم که ماشاا.. هنوز همان هیبت قدیم را دارد. طولش فقط 5 میلی‌متر کمتر شده که آن هم چشم گاو است. در عوض پهنای آن 10 میلی‌متر بیشتر شده است.
خروجی پکیج دو توربو J300 دقیقا 409 اسب‌بخار با 650 نیوتن‌متر گشتاور است، که حتی از مدل 5.7 لیتری هم قوی‌تر شده است. این خروجی توسط یک جعبه‌دنده 10 سرعته مثل همیشه به هر چهار چرخ منتقل می‌شود. اگرچه هیچ بنی‌بشری تا حالا آمار شتاب صفر تا صد لندکروزر را نگرفته ولی ما به شما می‌گوییم که این عدد برای مدل J300 دقیقاً معادل 6.7 ثانیه است. تازه مصرف سوختش هم 9.3 لیتر شده که نسبت به آن لندکروزرهای قبلی که باکشان سوراخ بود و بنزین نازنین را تباه می‌کردند، به‌شدت پایین‌تر است. حالا متوجه معجزه توربوشارژر شدید؟
گفتیم که لندکروزر جدید از نظر آفرودی یک پیشرفت قابل توجه را تجربه کرده است. این خودرو با سه قفل دیفرانسیل ساخته شده است، که پایداری وحشتناکی را برایش به ارمغان می‌آورد. زاویه حمله هنوز 32 درجه باقی مانده ولی زاویه فرار بر حسب مدل می‌تواند تا 26.5 درجه هم افزایش پیدا کند. غیر از آن ماجرای ECT PWR، روی این خودرو نسخه جدید سیستم CRAWL (خزیدن) هم تعبیه شده است. صبر کنید، باز هم داریم. سیستم تعلیق متغیر تطبیقی یا AVS و سیستم تعلیق دینامیکی با کنترل الکترونیکی یا E-KDSS را هم به‌عنوان بخشی از قابلیت‌های پایداری و آفرود این خودرو حساب کنید.
تجربه رانندگی با تویوتا لندکروزرر 2022
مثل یک قرار اداری در دفتری لوکس بود. ملاقاتی با تشریفات خاص. همه‌چیز تر و تمیز و مرتب. لندکروزر ملاقات‌شونده و ما هم ملاقات‌کننده. قبلاً تویوتا لندکروزر V8 را در شرایط تقریباً پرفشار تست کرده بودیم، ولی این‌بار فقط فرصت یک گپ‌وگفت کوتاه ه و یک معاشرت دوستانه داشتیم. وقتی وارد اتاق مدیریت شدیم، اولین چیزی که حس کردیم فضایی آشنا علیرغم تغییر همه‌چیز بود. مثل صحبت کردن با قهرمان جوان المپیکی که قبلاً شیش تیغ می‌کرد، ولی الان ریش گذاشته. هنوز هم قهرمان است ولی اکنون به لحاظ شرایط سنی‌اش، پوششی شکیل‌تر و سنگین‌تر دارد. اعتراف می‌کنیم که اینجا دیگر خبری از آن زمختی قدیم نیست. حضور تکنولوژی کاری کرده که تویوتا لندکروزر، کمی ملاحظه جوانان را بکند. با اینکه شرکت تلاش کرده بود سادگی را هم‌چنان رعایت کند و دکمه‌های متنوعی روی آن دیده نشود ولی باز هم سر و گوشمان به دنبال پیدا کردن یک چیز جدید، می‌جنبد.
وقتی یک خودروی پهن‌پیکر از پیشرانه حجیم هشت سیلندر V شکل با حفظ ابعاد به شش سیلندر توربو تبدیل می‌شود، یک حس عجیبی به آدم دست می‌دهد. یکجور حس پر کردن جای خالی یک نفری که خیلی دوستش داشتیم با یک نفر غریبه. اولش فکر می‌کردیم مثل شورولت کوروت با پیشرانه 1.5 لیتری توربو باشد. نه اینکه بخواهیم الکی دفاع کنیم. نه به خدا. نه راه افتادنش، نه شتاب گرفتنش، نه متوقف شدنش هیچ‌کدام شبیه آماتورهای تازه به دوران رسیده نبود. ما که نشد بریم بزنیم به کوه و کمر ولی در همان دست‌اندازهای شهری که دست‌کمی از صحرای داکار نداشتند، فهمیدیم که تویوتا هنوز شخصیت لندکروزر برایش مهم است.
یکی از بحران‌های روحی آفرودبازهای طرفدار لندکروزر، جعبه‌دنده جدید این خودرو است؛ یعنی وقتی می‌گوییم 10 سرعته، حالشان بد می‌شود و تب میکنند. نگران نباشید، تویوتا آن همه سیستم پایداری را برای شما کنار گذاشته تا اینطوری تاول نزنید. بعدشم، قرار نیست تویوتا جریمه سنگین سازمان‌های بین‌المللی را بابت مصرف سوخت و آلایندگی به جان بخرد، چون که ما دوست نداریم گیربکسش در هر دور موتوری یک دنده را انتخاب کند.
بعضی وقت‌ها ما عاشق یک چیزهایی در خودروها می‌شویم، که برای آدم عاقل گفتنش سخت است. مثلاً چطوری توضیح بدهیم که هِی دوست داشتیم با دکمه‌های سیستم تهویه مطبوعش بازی کنیم. گرم‌کن و سردکن صندلی‌ها را خاموش روشن کنیم. خُب به هر حال هرکسی علاقه‌ای دارد. شاید اگر یک روز می‌زدیم به دل کویر از این نکته شگفت‌زده می‌شدیم که شاسی مستقل لندکروزر باعث می‌شود حرکت جدا شدن چرخ‌ها از بدنه عمودی باشد ولی راستش را بخواهید نه کویر دم دست بود نه اینکه صاحب‌ماشین به چیزی بیشتر از بازی کردن با دکمه‌ها راضی می‌شد!
عکاس: بامداد صفائیان
نویسنده : نیما حدادی
منبع : باما
