بررسی کامیونت آمیکو M5.2 ارس خودرو دیزل

از شلوغ‌ترین و متنوع‌ترین بخش‌های خودرویی در کشورمان، کامیونت‌ها هستند که تمام شرکت‌های تجاری ساز، حداقل یک محصول در این بخش دارند. رواج کامیونت‌ها از دهه هشتاد شمسی در بازار کشورمان رونق گرفت. در این میان برخی از کامیونت‌ها سعی داشتند تا جای وانت نیسان زامیاد را بگیرند و به همین خاطر هم با ابعاد کوچک و تناژ پایین، طراحی و ساخته شدند. اتفاقی که هیچ‌وقت نیفتاد؛ اما بچه کامیونت‌هایی مثل آمیکو M5.2 را روانه بازار کرد.

آمیکو M5.2 یک محصول از شرکت ارس خودرو دیزل است که ما آن را بیشتر به نام آمیکو می‌شناسیم. این خودرو در سال 1391 معرفی شده است و عمری بیش از یک دهه دارد. عرضه کامیونت‌های سایز کوچک برای گرفتن بازار حمل‌ونقل‌های شهری از دهه هشتاد شمسی آغاز شد. در آن زمان کامیونت آذرخش به عنوان یک کامیونت کوچک در بازار عرضه شد که البته با وجود فروش گسترده‌ای که داشت؛ اما به خاطر کیفیت پایین این خودرو، این روزها به ندرت در کوچه و خیابان دیده می‌شود. عرضه کامیونت‌های سایز کوچک در دهه هشتاد و نود شمسی و حتی در چند سال اخیر نیز با عرضه یک سری کامیونت میکروسایز ادامه پیدا کرده است که این عرضه، هیچ‌وقت موفق نبوده است.

در حالی که حضور کامیونت‌های زیر شش تن در کشورمان بسیار کم‌رنگ بوده و محدود به محصولاتی از ایسوزو و جک در گذشته و ساخته‌های فورس F38 و F55 در این روزها می‌شود، اما می‌توان گفت که ادامه‌دارترین محصول در این رده از بازار یا همان کامیونت‌های زیر شش تن، آمیکو M5.2 است که تناژ ناخالص مجموع آن برابر با 5.2 تن است. این خودرو که شباهت‌های فنی با نیسان وانت زامیاد دیزلی نیز دارد، در کنار آمیکو EM6 دو محصول سبک‌وزن این شرکت محسوب می‌شوند.

طراحی ظاهری کامیونت آمیکو M5.2 نسبتاً قدیمی است و می‌توان گفت مثل بسیاری از کامیونت‌های شرقی هم دوره با این خودرو، طرحی برگرفته از کامیونت نیسان cabstar است. این شباهت و الگوگیری را می‌توان در طراحی چراغ‌های این خودرو دید که سال‌هاست این طرح چراغ‌ها را می‌توان در کامیونت‌های تولیدی در آسیای شرقی مشاهده کرد. اما این طرح به لطف سادگی زیاد، هنوز هم رنگ پیری روی آن ننشسته و در این کلاس و مقیاس، قابل‌قبول است. حتی بیراه نیست اگر بگوییم از هم‌دوره‌ای‌های خودش و برخی از کامیونت‌های فعلی نیز، طرح بهتری به نظر می‌رسد. سادگی در این طرح را می‌توان در همه جای بدنه دید. نه خط و خطوط خاصی روی درب‌هاست و نه چراغ‌ها گرافیک خاصی دارند.

سادگی در داخل این خودرو نیز دیده می‌شود. داشبورد طراحی ساده‌ای دارد و شبیه به خودروهای باری سواری است تا یک کامیونت سبک‌وزن. داشبورد به رنگ مشکی است و فرمان در زاویه می‌تواند تنظیم شود. نمایشگر پشت فرمان کاملاً آنالوگ است و تعداد زیادی چراغ برای اطلاع‌رسانی به راننده دارد.

در بالای سر راننده نیز دو فن برای تهویه هوا دیده می‌شود. البته اشکال وجود فن‌های تهویه در سقف که از قدیم در برخی از خودروهای تجاری وجود داشت و امروزه نیز جای کولر درجا در برخی از خودروهای تجاری است، برخورد هوای سرد به صورت مستقیم به سروگردن راننده و سرنشین است که معایب خود را دارد.

کامیونت آمیکو M5.2 به صورت خالص امکان بارگیری تا سه تن را دارد که برای خودرویی در این ابعاد و اندازه، کاملاً کافی و یک نکته مثبت تلقی می‌شود. به همین جهت این خودرو شانس زیادی برای تصاحب جایگاه نیسان وانت را داشت که این روزها، شرکت بهمن با فورس F38 و F55 به دنبال آن هست. این خودرو از یک موتور چهارسیلندر خطی توربودیزل از استفاده می‌کند که شبیه به موتور نیسان زامیاد دیزلی است که از ساخته‌های FAW بوده و با 2.8 لیتر حجم، قادر است تا 92 اسب بخار قدرت و 220 نیوتن متر گشتاور تولید کند. گیربکس در نظر گرفته شده برای این خودرو نیز یک گیربکس دستی 1+5 سرعته است که کلاچ هیدرولیکی دارد.

این خودرو دارای ترمز کمکی از نوع خفه کن اگزوز است که برای این تناژ راضی‌کننده و کافی خواهد بود. البته وجود ریتاردر موتور و گیربکس در این تناژ از خودروهای تجاری چندان رایج نیست و ترمزها توان لازم برای کاهش سرعت این خودروها را دارند. البته اگر ترمزها حداقل در محور جلو از نوع دیسکی بودند، می‌شد امتیاز بهتری به سیستم توقفی این خودرو داد. ضمناً ترمزهای این خودرو از نوع بادی نیست و دومداره هیدرولیکی است. این ترمزها به سیستم ABS نیز مجهز هستند.

کامیونت آمیکو M5.2 امکانات خاصی ندارد و شبیه به یک خودرو سواری ساده و معمولی است. شیشه‌بالابرهای برقی، کابین تمام فولادی، مه‌شکن‌های عقب و جلو، رادیوپخش CD، سیستم تهویه‌مطبوع و کولر با دریچه‌های سقفی، صندلی راننده قابل‌تنظیم، سیستم ABS ترمز و تاخوگراف از جمله امکانات رفاهی و ایمنی این خودرو هستند.

فلسفه ساخت کامیونت‌های سایز کوچک و سبک‌وزن برای حمل‌ونقل‌های شهری و در مسافت‌های کوتاه است. این خودروها با تایرهای کوچکی که دارند برای حمل بار زیاد در مسافت‌های طولانی مناسب نبوده؛ اما برای تردد در معابر شهری، توانایی‌های زیادی دارند. کامیونت آمیکو M5.2 نیز یک کامیونت کوچک با تناژ ناخالص 5.2 تن و امکان بارگیری خالص تا سه تن است که آن را گزینه‌ای مناسب برای جایگزینی با نیسان وانت زامیاد می‌کند. ضمن اینکه از برخی از مشخصات فنی این خودرو نیز با نیسان زامیاد، شبیه و نزدیک به آن هست. این خودرو استهلاک کمی دارد و لوازم موتوری آن نیز در دسترس هستند که این قضیه آن را به خودرویی مناسب برای استفاده‌های شهری تبدیل می‌کند.