آرزوی 15 ساله رنو در ایران

رنو از زمانی که تندر 90 را به بازار ایران معرفی کرد قصدش بیشتر از همکاری، در تولید بود. خواسته‌های این شرکت در بازار ایران بیشتر از رقیب هم‌وطن خود یعنی پژو بود. رنو می‌خواست در ایران سالانه تا 200 هزار دستگاه خودرو بسازد و در قیمت‌گذاری آزاد باشد. نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد که قرار بود تندر 90 جایگزین پیکان و ارزان‌تر از پژو 405 باشد. این خواسته رنو با مخالفت مجلس مواجه و نهایتاً محقق نشد و خودروسازان داخلی لوگان را به تندر تبدیل کردند و قیمت آن به محدوده غیررقابتی وارد شد.

”رنو سال‌ها می‌خواست در ایران خط تولید داشته باشد؛ در دوران پسابرجام بالاخره چنین قراردادی امضا شد ولی به دلیل اختلافات داخلی و تحریم‌های خارجی به سرانجام نرسید.“تصورشان را بکنید، خودرویی که با قیمت کنونی یکی از محبوب‌ترین‌های بازار است، اگر هم قیمت تیبا بود چه فروشی در بازار داشت. طبیعتاً اگر رنو سهم بیشتری در لوگان/تندر داشت، ممکن بود به‌دفعات به‌روز شود و فیس‌لیفت‌ها و پلتفرم‌های جدیدتری در ایران عرضه کند. تصورش را کنید اگر رنو همان زمان در ایران به خواسته‌هایش می‌رسید الان رنو سیمبل، نسل جدید لوگان یا همان تندر 90، در رده ارزان‌ترین خودروهای بازار ایران بود.

با تحقق برجام رنو بار دیگر به ایران بازگشت و این بار مصمم‌تر از همیشه سرمایه‌گذاری در ایران را مشروط به داشتن خط تولید می‌دانست. قرارداد رنو این بار با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرارداد بست و قرار بود کارخانه بن‌رو در استان مرکزی به این شرکت برسد. بنا بود سایپا، مالک اصلی بن‌رو این خط تولید را به ازای مطالبات سازمان گسترش در اختیار رنو قرار دهد. این اتفاق آن‌قدر به تاخیر افتاد که رنو از ایران رفت و سایپا ملک را واگذار نکرد.

گلایه علیه خودروسازان ایرانی

در این زمینه چندی پیش محمدرضا منصوری، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با اعتراض به رفتار خودروسازان داخلی گفته بود: «سایتی که قرار بود تا پایان سال محصولات خود را به بازار عرضه کند فعالیتش به تاخیر افتاده زیرا طرف ایرانی به تعهدات خود عمل نمی‌کند. وی گفته بود تعلل در آمدن رنو به ایران از سوی خودروسازی داخلی و سنگ‌اندازی‌های آن‌هاست و این تاخیر ربطی به تحریم‌ها ندارد.» نماینده مردم ساوه همچنین اظهار کرد:«قدرت مافیای خودرو به‌قدری زیاد است که سایت‌های خارجی را هم خریده و خبرهای کذب منتشر می‌کنند.»

روایت یک مسئول سایپا از ماجرای رنو و بن‌رو

در همین رابطه سعید مدنی، مشاور عالی مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا گفت‌وگویی با روزنامه «گسترش صنعت» داشته و در آن به بررسی ماجرای بن‌رو و اختلافات قرارداد پرداخته است. در ادامه چکیده گفته‌های سعید مدنی را خواهیم خواند.

• کارخانه «بن‌رو» فروخته نشده اما قرار است در قبال مطالبات سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران از گروه خودروسازی سایپا در اختیار ایدرو قرار گیرد تا در ادامه این سازمان با مشارکت شرکت رنو تولید را در بن‌رو ادامه ‌دهد.
• در حال‌ حاضر واگذاری کارخانه به‌طور کامل منتفی نیست. در برخی جزییات مانند نرخ کارخانه اختلاف‌هایی وجود دارد که چون از زمان قیمت‌گذاری اولیه گذشته، باید دوباره این موضوع مورد کار کارشناسی قرار گیرد.
• شرکت رنو تمایل زیادی به همکاری در این زمینه دارد اما به‌هرحال شرایط تحریم تا حدودی سبب شده فعلاً مذاکرات متوقف تا تکلیف برجام مشخص شود.
• مساله قیمت‌گذاری مورد اختلاف هر سه طرف قرارداد است و هر یک از آن‌ها قیمتی را اعلام می‌کنند و لازم است روی قیمت‌گذاری به توافق برسند.
• بخشی از اختلاف‌ها مربوط به نرخ سهام بن‌رو است.
• در زمان وزارت محمدرضا نعمت‌زاده توافق اولیه‌ای به امضا رسید اما به قرارداد رسمی منجر نشد. امروز نیز با خروج یک‌طرفه آمریکا از برجام مساله مسکوت باقی‌مانده و این موضوع در کنار اختلاف در قیمت‌گذاری همچنان مطرح است. قرارداد نهایی نشد و طبیعی است در این شرایط سرمایه‌گذاری انجام نشود.
• مشخص نیست به‌طور دقیق پس از 15 مرداد چه اتفاقی قرار است رخ دهد. فعلاً این همکاری متوقف شده تا مذاکرات برجامی به نتیجه برسد. برآوردها گویا بر این است رنو به همکاری‌های خود با تیراژ پایین‌تر ادامه می‌دهد اما اینکه برای تولید سرمایه‌گذاری کنند، نمی‌توان با قطعیت پاسخ داد.
• خط تولید خودروسازی« بن‌رو» کامل است. کارخانه‌ای که خط تولید بدنه در آن مونتاژ می‌شود و خط مونتاژ نهایی و رنگ دارد کارخانه کاملی به شمار می‌رود. این کارخانه با ظرفیت تولید حدود 50 تا 60 هزار خودرو در سال، قابل توسعه است. بن‌رو ازنظر فنی، کارخانه مناسبی بوده از همین رو، شرکت رنو آن را برای تولید مدل‌های خود انتخاب کرده است.
• به دلیل مطالباتی که ایدرو از واحد سود سهام درگذشته از این سایپا دارد بن‌رو به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران واگذار خواهد شد.
• ظرفیت فعلی کارخانه بن‌رو حدود 50 تا 60 هزار خودرو است. برنامه تولید بن‌رو از سوی شرکت رنو، تیراژ 150 هزار خودرو در سال و رساندن آن به 300 هزار دستگاه است.
• پیشینه این قرارداد به دهه 80 برمی‌گردد زمانی که قرارداد ال90 بسته شد قرار بود شرکت رنو در ادامه به‌جز همکاری با گروه صنعتی ایران‌خودرو و شرکت سایپا، سایتی جداگانه با ظرفیت تولید 200 هزار خودرو در کشور ایجاد کند. در آن زمان به دلیل ایرادهایی که مجلس شورای اسلامی از برخی موضوع‌ها در قرارداد گرفت این امر محقق نشد.