شاید بگوئید شهری که در آن کلانتری مثل فورد F-150 یا تویوتا هایلوکس نداشته باشد، طبیعتاً مجبور می‌شود به هفت‌تیرکشی پیکاپ‌های چینی تن دهد! ولی خوب چه می‌شود کرد؟! حال که شرایط خاص کشورمان نمی‌گذارد ماشین‌بازی را در سطح ایده‌آل تجربه کنیم قرار نیست زانوی غم بغل بگیریم و از همین امکانات محدود موجود نیز صرف نظر نمائیم؛ تازه خبر خوب (یا شاید هم خبر تاسف‌بار برای صنعت‌مان!) این است که هرچقدر خودروسازان داخلی با پیشرفت لاک‌پشتی‌شان ما را ناامید کرده‌اند، در عوض سرزمین دوست و برادر یعنی چین با جهشهای اعجاب‌انگیزش توانسته تا حدودی جای خالی برندهای مطرح را برایمان پر کند و حتی در عرصه دشوار پیکاپ‌های دودیفرانسیل نیز بخشی از نیازهایمان را برطرف سازد. نمونه‌اش همین JAC T8 که البته به دلیل تحریم‌ها با برند KMC (Kerman Motor Company) به بازارمان معرفی شده و به لطف مشخصات فنی و ظاهر قابل‌قبول و صد البته نبود رقبای مطرح جهانی مورد استقبال هم قرار گرفته است.
امروز قصد داریم ببینیم پشت این ظاهر پرجذبه و اطلاعات کاتالوگی به نسبت خوب، چه رازهایی پنهان شده است. سوال مهم‌تر اینکه آیا می‌توانیم به این محصول اعتماد کنیم و بجای یک هایلوکس پابه‌سن گذاشته (با قیمت مشابه) آن را برگزینیم یا اینکه در نهایت جنازه فرزند تویوتا را به T8 ترجیح خواهیم داد؟! برای یافتن پاسخ دقایقی «باما» همراه باشید.
بررسی طراحی کی ام سی T8
طراحان جک، پیکاپ خودشان را با الهام گرفتن از روی هایلوکس ریوا طراحی نموده‌اند و از این رو می‌توان گفت که با خودرویی بی‌اصالت طرف هستیم؛ ولی راستش را بخواهید من شخصاً مشکلی با این قضیه ندارم و فکر می‌کنم در رده خودروهای غیرلوکس، یک کپی موفق بهتر از ساخت فاجعه‌ای ناهماهنگ (مثل جک S3) هرچند با خلاقیت فردی خواهد بود! پس بیایید این بحث اصالت خانوادگی را کنار بگذاریم و بدون پیش‌داوری به خودرو بنگریم.
در بخش دماغه چهره مصمم و خشن کی ام سی T8با این چشمان اخمالو و بینی بزرگ حس ترس را در دل انسان ایجاد می‌کند و با توجه به قامت بلند و خطوط مستحکم ماشین به سختی می‌شود T8 را در آینه وسط دید و به آن راه نداد! فاصله سپر تا زمین هم مناسب است و همین باعث شده پیکاپ چینی قصه ما بتواند با زاویه 30.9 درجه به شیب‌ها حمله کند.
در قسمت کناری هم از خطوط ساده و حجم‌های منطقی استفاده شده است تا ضمن حفظ تناسب اندام کلی، ابهت خودرو حفظ شود. البته در این بخش رینگ‌های 18 اینچی، گلگیرهای برآمده و رکاب بزرگ خودرو نیز حسابی جلب توجه می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که این سادگی خطوط، حوصله‌تان را سر ببرد؛ با این حال هرچه از قسمت جلو به سمت انتهای خودرو می‌رویم، خلاقیت طراحان کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود تا اینکه بالاخره در زاویه پشت سر با فرمی کاملاً ساده و تاحدودی بی‌روح مواجه می‌شویم. البته اینجا هم نمی‌توان ایراد چندانی از کمپانی JAC گرفت، چراکه کاربری‌های خاص یک خودرو پیکاپ دست طراحان را حسابی بسته است. مثلاً اگر سپر را بلندتر در نظر می‌گرفتند، همین زاویه فرار 23.3 درجه را هم از دست می‌دادیم و کوچکترین پیچیدگی در بخش در عقب می‌توانست بارگیری را با مشکل روبرو سازد. نتیجه اینکه فقط مقداری روی گرافیک داخلی چراغ‌ها و رنگ‌آمیزی سپر کار نموده‌اند و در سایر قسمت‌ها زیبایی فدای کارآیی شده است.
پس در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت که کی ام سی T8 علیرغم ظاهر اغراق شده در برخی قسمت‌ها از تناسب اندام قابل‌قبول و هارمونی مناسب بهره می‌برد و قادر است به عنوان یک پیکاپ پرجذبه و زیبا در میان گزینه‌های این رده قیمتی خوش بدرخشد. به خصوص که رنگ‌های متنوعی هم برای این محصول در نظر گرفته شده، که در نوع خودش جالب توجه است. البته خودرو مورد تست با این کاور مات زیبا دیگر نیازی به تعریف و تمجید ما نخواهد داشت، اما در هر صورت وجود رنگ‌های متنوع برای بازار سیاه و سفید و خاکستری کشور، نکته مثبتی به نظر می‌رسد.
فقط یک نکته هم ته دلم مانده که باید با شما مطرح کنم؛ درست است که در ابتدا گفتم با کپی‌کاری از روی برندهای مطرح دنیا مشکلی ندارم، اما ای کاش این تقلیدها در بحث کیفیت هم ادامه داشته باشد. مثلاً نگاهی به سپرهای ظریف و شکننده کی ام سی T8 بیاندازید؛ اصلاً برای استفاده‌های کاری و آفرودی مناسب به نظر نمی‌رسند؛ یا این جلوپنجره بی‌کیفیت و تسمه‌های نگهدارنده درب عقبی (که مشخص نیست چرا تا این حد سست و ضعیف ساخته شده‌اند) حسابی توی ذوق آدم میزنند. در حقیقت همین چیزهاست که تفاوت یک پیکاپ اقتصادی چینی را با خودرویی نظیر هایلوکس مشخص می‌کند.
بررسی کابین کی ام سی T8
با ورود به کابین کی ام سی T8 با فضایی بی‌آلایش و منطقی روبرو می‌شویم که شاید شما را به وجد نیاورد اما ناامیدتان هم نخواهد ساخت. خطوط بکار رفته در نهایت سادگی ترسیم شده‌اند تا فضای پیش رو بیش از آنکه فانتزی به چشم آید، حس قدرت و اطمینان را به مخاطب القا کند.
فرمان خوش‌دست و جذاب است و در پشت آن نشانگرهای اسپرت و یک کامپیوتر سفری، اطاعات مورد نیاز را در اختیار قرار می‌دهند. روی کنسول مرکزی هم یک نمایشگر لمسی با انواع و اقسام قابلیت‌های معمول (نظیر: بلوتوث، Mirror-Link، دوربین دنده عقب با خطوط فعال و رهیاب ماهواره‌ای) داریم که هرچند کیفیت تصویر چندان بالایی ارائه نمی‌کند اما کارمان را راه می‌اندازد و کمی پایین‌تر هم کلیدهای سیستم تهویه الکتریکی (با تظیمات دستی) و حالت‌های مختلف انتقال قدرت خودنمایی می‌کنند. جعبه‌دنده نیز از نوع منوال است و یک ترمزدستی ساده و سنتی در جوار اهرم آن جا خوش نموده که حالتی نسبتاً خشن و مردانه دارد.
در خصوص کیفیت می‌توان شرایط کلی را متوسط ارزیابی کرد. مثلاً قسمت رویه داشبورد که بیشتر در معرض دید است جنس نرم و خوبی دارد، اما در سایر بخش‌ها از پلاستیک خشک استفاده شده و در برخی موارد (نظیر زیرآرنجی راننده) شاهد خساست کمپانی و استفاده از متریال ضعیف هستیم! البته می‌توان بهانه آورد که این یک خودرو کاری است و اصلاً قرار نبوده اتاق لوکسی داشته باشد، اما متاسفانه مشکلات به این یک مورد محدود نمی‌شوند. مثلاً زاویه نامناسب مانیتور مرکزی باعث شده گاهی نور آفتاب از روی صفحه‌نمایش بازتاب کند که نشان از ایراد در طراحی دارد. برای راننده نیز دستگیره کمکی کنار ستون A تعبیه نشده که سوار و پیاده شدن را مقداری دشوار ساخته است.
صندلی‌ها نسبتاً خشک هستند و با توجه به عرض کمی که دارند قادر نیستند آنطور که باید و شاید از افراد درشت‌هیکل میزبانی نمایند. البته فضای سر و زانو عالی است و برآمدگی‌های کناری هم بدن سرنشین با جثه متوسط را به خوبی در آغوش می‌گیرد اما جا داشت که برای خودرویی با این ابعاد و کارآیی، از صندلی‌های بزرگ‌تر و راحت‌تری استفاده می‌شد. راستی زیر صندلی عقب کی ام سی T8 هم محفظه‌ای برای قرار گرفتن کپسول آتش‌نشانی و ابزار قرار گرفته که در نوع خودش جالب توجه است، اما می‌توانست اندکی کاربردی‌تر طراحی شود. نکته عجیب دیگر عدم وجود کلید خاموش برای چراغ‌های اصلی است؛ در واقع شما فقط می‌توانید بین حالت روشن و یا اتوماتیک یکی را انتخاب کنید! بدتر اینکه سنسور نور T8 خیلی هم حساس تشریف دارد و حتی سایه پل را با تونل اشتباه می‌گیرد!
البته با تمامی این صحبت‌ها باز هم نقاط قوت کی ام سی T8 بر مشکلاتش برتری دارند؛ مثلاً ارگونومی قابل‌قبول است و برای دسترسی به کلیدها با مشکل خاصی مواجه نیستیم؛ از لحاظ دید پیرامونی و آینه‌ها نیز اوضاع به نسبت سگمنت خودرو راضی‌کننده است هرچند با توجه به ارتفاع ماشین جای خالی دوربین 360 درجه گاه احساس می‌شود. همچنین قسمت بار فضایی به طول و عرض 1520 و عمق 470 میلی‌متر در اختیار قرار می‌دهد که توانایی حمل بار تا 840 کیلوگرم (بصورت استاندارد) را خواهد داشت.
بررسی امکانات کی ام سی T8
مشتریان این سبک ماشین‌ها معمولاً به امکاناتی مثل دنده کمکی و قفل‌دیفرانسیل خیلی بیشتر از تهویه مطبوع اتوماتیک و صندلی برقی و اینجور چیزها اهمیت می‌دهند و کی ام سی T8 نیز با توجه به سلیقه همین افراد تجهیز شده؛ تازه برخی از گزینه‌های مکانیکی جان‌سخت‌تر از انواع الکترونیکی هستند و از این رو برای استفاده‌های سخت کاری مناسب‌تر به نظر می‌رسند. حتی سقف فلزی هم برای خودروهای آفرودی که در معرض خطر چپ شدن قرار دارند بهتر از انواع پانوراما است و خلاصه مطلب اینکه بسیاری از کمبودهای یک خودرو پیکاپ را درک می‌کنیم و نمی‌خواهیم ایراد الکی بگیریم!
با این حال جا داشت گزینه‌هایی نظیر سنسور پارک جلو و دوربین 360 درجه از روی خودرو حذف نمی‌شدند، چراکه خودرویی با این ارتفاع و ابعاد طبیعتاً نقاط کور خاص خودش را دارد که می‌تواند به هنگام پارک یا عبور از معابر تنگ دردسرساز شود. مشکل دیگر نبود دریچه‌های تهویه مجزا برای سرنشینان عقبی است که حتی سمندهای 20 سال پیش هم از آن بهره‌مند بودند!
البته باید اعتراف کرد که کی ام سی T8 در مجموع از آپشن‌های مناسبی بهره می‌برد، که حداقل برای این کلاس بدنه تا حدود زیادی کافی هستند. به عنوان مثال سیستم ورود و استارت بدون کلید، چراغ‌های اصلی زنون مجهز به سنسور نور و تنظیم ارتفاع از داخل، چراغ‌های روشنایی در روز، مه‌شکن‌های جلو و عقب، آینه‌های جانبی برقی دارای گرمکن، فرمان هیدرولیک با روکش چرم و کلیدهای کنترلی، کامپیوتر سفری، صندلی‌های چرمی، شیشه‌های برقی مجهز به سیستم تک‌لمسی و Power Window، تهویه مطبوع الکتریکی با تنظیمات دستی (غیراتوماتیک)، سامانه نظارت بر فشار باد تایرها TPMS، کروزکنترل، سیستم مالتی مدیا با نمایشگر لمسی، دوبین دید عقب با خطوط راهنما هماهنگ با زاویه فرمان، سنسور پارک عقب و مواردی از این دست از جمله گزینه‌هایی هستند که جک T8 را به یکی از آپشنال‌ترین پیکاپ‌های این رده قیمتی تبدیل نموده‌اند و از این رو می‌توانیم از کمبودهایی که بالاتر به آنها اشاره کردیم به صورت زیرسبیلی عبور کنیم.
در بحث ایمنی هم دو عدد کیسه هوا برای سرنشینان جلو در نظر گرفته شده است و سیستم‌های کمکی ترمز و پایداری شامل: ABS , EBD , BOS , VDC , HBA , ESC , TCS از شما پشتیبانی خواهند نمود. آپشن‌هایی نظیر حالت‌های متنوع انتقال قدرت (شامل: 2L, 4H, 4L)، قفل دیفرانسیل عقب الکترونیکی و کنترل ایستایی در شیب (HAC) نیز اینجا حاضر و آماده هستند تا بتوانید با قدرت و صلابت از پس مسیرهای بیراهه (حداقل در سطح متوسط) برآیید.
بررسی مشخصات فنی کی ام سی T8
در سال‌های اخیر آنقدر ماشین چینی با موتور 1.5 لیتری تست کرده‌ام که اصلاً یادم رفته بود پیشرانه‌های دیگری هم در دنیا تولید می‌شوند! ولی خوشبختانه کمپانی JAC متوجه وزن سنگین (نزدیک به 2 تن) و کاربری‌های متفاوت یک خودرو پیکاپ بوده و از این رو نیروگاه قوی‌تری به حجم 2 لیتر مجهز به پرخوران توربو برای T8 در نظر گرفته که از نظر ساختار کلی با موتور S5 شباهت‌هایی دارد اما اینجا یک سری اصلاحات کلی و جزئی صورت پذیرفته تا انجین با آنچه یک خودرو کاری/تجاری دودیفرانسیل نیاز دارد هماهنگ‌تر شود.
این پیشرانه 4 سیلندر 16 سوپاپ قادر است در بهترین حالت 174 اسب‌بخار قدرت (دور موتور 5000) و 290 نیوتن‌متر گشتاور (از دور 1800 الی 4000) تولید نماید که شاید در نگاه اول اعداد شگفت‌انگیزی به نظر نرسندt اما پس از مقداری رانندگی با کی ام سی T8 متوجه می‌شوید که همین میزان هم واقعاً کافی بوده. بخصوص که ضرائب نسبتاً مناسب گیربکس 6 سرعته دستی در کنار سیستم انتقال قدرت سه حالته اینجا به کمک می‌آیند تا حتی در شیب‌های نسبتاً تند و آفرودهای متوسط نیز با مشکل خاصی مواجه نشویم. سه حالت مورد اشاره شامل: دیفرانسیل عقب ساده (2H)، دو دیفرانسیل سبک (4H) و دو دیفرانسیل سنگین (4L) می‌شوند. البته در حالت عادی بهتر است که جهت صرفه‌جویی در سوخت، بهبود شتاب و کاهش استهلاک در همان حالت تک‌دف بمانیم اما ته دلمان قرص است که به وقت نیاز گزینه‌های بیشتری روی داشبورد وجود خواهند داشت.
دیفرانسیل عقب هم به قفل الکترونیکی تجهیز شده تا احتمال گیر افتادن خودرو در مسیرهای ناهموار به حداقل برسد. البته نباید از کی ام سی T8 انتظاری در سطح آفرودرهای حرفه‌ای داشته باشید، اما کاملاً مشخص است که با پیکاپ دست و پا بسته‌ای هم طرف نیستیم.
در خصوص مصرف سوخت باید گفت که این پارامتر در شرایط آفرودی قابل اندازه‌گیری نیست چون اشتهای موتور بسته به شیب، ناهمواری یا چسبندگی زمین و همچنین حالت انتقال قدرت و بسیاری موارد دیگر به شدت متغیر خواهد بود، اما در مسیرهای آنرود مصرف ترکیبی خودرو چیزی در حدود 10 الی 12 لیتر (شرایط رانندگی ترکیبی) تجربه شد و در ازای هر گونه شتاب‌گیری و شیطنت می‌توانید یک لیتر به این عدد اضافه کنید! از دیگر مشخصات فنی کی ام سی T8 می‌شود به مواردی نظیر شاسی مستقل، سیستم تعلیق جناغی دوبل در جلو و فنرتخت یکپارچه عقب و همچنین ترمزهای چهارچرخ دیسکی اشاره نمود.
تجربه رانندگی با کی ام سی T8
بالاخره کلید استارت را فشرده و با اشتیاق فراوان آماده حرکت می‌شوم اما هنوز ماشین از زمین کنده نشده باید دنده را عوض کنم! در واقع ضریب دنده 1 به شکل عجیبی سنگین در نظر گرفته شده تا در هنگام باربری یا عبور از مسیرهای آفرودی، لگ اولیه توربو مانع کار نشود اما این مورد در ترددهای شهری مقداری روی اعصاب می‌رود به شکلی که گاه هوس می‌کنیم با دنده 2 حرکت را آغاز کنیم! دنده‌های بعدی ضرایب مناسب‌تری دارند و عملکرد کلی کلاچ و گیربکس نیز از نظر نرمی و راحتی نمره‌ای بالاتر از متوسط به دست می‌آورد.
یکی از نگرانی‌های من وزن بسیار سنگین خودرو بود اما خوشبختانه پیشرانه توربوشارژ کی ام سی T8 به خوبی از پس این جثه بزرگ برآمد و توانستیم در مسیر مسطح، شتابی در حوالی 12 الی 12.5 ثانیه را ثبت نماییم که برای خودرویی در این سگمنت جای گله و شکایت باقی نمی‌گذارد. شتاب ثانویه هم مناسب است و با اینکه طبق ادعای کمپانی نباید از 150 کیلومتر برساعت فراتر برویم اما در سرعت‌های بالاتر از 100 نیز واکنش‌ها به پدال گاز راضی‌کننده بود.
گشتاور کی ام سی T8 از دور موتور 1800 اوج می‌گیرد و به همین دلیل نیاز چندانی به معکوس‌های پیاپی نداریم و در اتوبان می‌توان با کمک دنده 6 فشار را تا حد زیادی از روی پیشرانه برداشت. فقط ای کاش ترمزها نیز مقداری قوی‌تر بودند، چراکه در شرایط فعلی گاه حس سنگینی خودرو (البته فقط در ترمزگیری‌های شدید) به راننده منتقل می‌شود.
از خودروهای این سگمنت انتظار فرمان‌پذیری ایده‌آل نداریم و کی ام سی T8 هم در سرعت‌های بالا با حرکات عرضی مواجه است، اما با در نظر گرفتن مرکز ثقل و سیستم تعلیق و شاسی خاص یک پیکاپ می‌توان گفت که هندلینگ خودرو قابل‌قبول است. خوشبختانه کنترل پایداری هوشمند هم روی ماشین کار شده که در بسیاری مواقع می‌تواند نجات‌بخش باشد. شعاع گردش فرمان نسبتاً خوب است و بواسطه ابعاد کوچک‌تر بدنه می‌توانیم قدرت مانور شهری به مراتب بهتری در قیاس با آمیکو آسنا داشته باشیم! هرچند به دلیل ارتفاع بالا، نقاط کوری پدید آمده که در برخی معابر کمی آزارمان می‌دهد.
در خصوص کیفیت سواری هم ابتدا باید بدانید با چه نوع خودرویی سر و کار دارید؛ حتی اسطوره‌ای مثل هایلوکس نیز بواسطه شاسی مستقل و تعلیق فنرشمش عقب (حداقل در هنگام سبک بودن قسمت بار) با تکان‌های زیادی در داخل کابین (بخصوص روی صندلی عقب) مواجه است؛ پس باید قبول کرد که این نقطه ضعف به نوعی برای پیکاپ‌های دودیفرانسیل آفرودی (حداقل در این رده قیمتی) تا حد زیادی طبیعی است. البته کی ام سی T8 به دلیل وزن سنگین‌تر اندکی نرم‌تر است اما همچنان نمی‌تواند سواری مشابه کراس‌اورهای هم‌قیمت را ارائه نماید. به خصوص که صندلی‌هایش کمی سفت هستند و در نتیجه خشکی ذاتی تعلیق را خنثی نمی‌کنند.
با تمامی این صحبت‌ها وقتی قسمت بار ماشین سنگین شود اوضاع تغییر می‌کند و کیفیت سواری به شکل محسوسی بهبود می‌یابد. عایق‌بندی اتاق هم قابل قبول است و در دورهای پایین صدای چندان زیادی به کابین نفوذ نخواهد کرد. تازه با توجه به گشتاور مناسب در دور موتور پایین نیازی نیست خیلی به خودرو فشار بیاوریم و از این رو در اکثر مواقع سکوت و آرامش قابل‌قبولی در داخل کابین کی ام سی T8 حکم‌فرماست. سیستم تهویه مطبوع هم با اینکه از نوع ساده دستی است، اما پرتاب باد و قدرت مطلوبی دارد و به خوبی از پس خنک‌کاری اتاق نسبتاً بزرگ کی ام سی T8 برمی‌آید.
حال بد نیست کمی دل به بیراهه بزنیم تا توانایی‌های کی ام سی T8 در آفرود نیز مشخص شود؛ البته انتظار نداریم که نماینده KMC در سطح جیپ رانگلر از دیوار راست بالا رود، اما با توجه به قد و قامت خودرو و شاسی مستقل و سیستم دو دیفرانسیل، حق داریم انتظاراتی فراتر از یک خودرو عادی داشته باشیم.
همانطور که قبلاً اشاره شد زوایای حمله و شکست و فرار کی ام سی T8 نسبتاً مناسب درنظر گرفته شده است و حتی در صورت سه‌لنگ شدن خودرو، قفل‌دیفرانسیل الکترونیکی (که البته فقط در بخش عقب وجود دارد) به کمک می‌آید. در هنگام مواجهه با شیب‌های تند هم ضریب سنگین دیفرانسیل (4L) گشتاور بسیار خوبی در اختیار قرار می‌دهد، که لبخند رضایت را بر لبانتان جاری خواهد ساخت. تازه فراموش نکنید که میهمان امروز ما به تایرهای گل‌جنگی تجهیز نشده و از این رو مثل کوهنوردی است که کفش‌های مجلسی پوشیده است! مطمئن باشید در صورت استفاده از تایرهای مناسب توانایی‌های آفرودی کی ام سی T8 دوچندان خواهد شد.
تنها مشکل پیش رو، لگ توربو است که برای مسیرهای خارج‌جاده‌ای قلق متفاوتی (نسبت به خودروهای تنفس‌طبیعی) می‌طلبد. البته ضریب سنگین دنده 1 در کنار آپشن کنترل ایستایی در شیب و دسترسی به گشتاور بالا در دور موتور پایین دست به دست هم داده‌اند تا این مشکل خیلی آزاردهنده نباشد، اما اگر تجربه سواری با آفرودرهای اتمسفریک نظیر تویوتا هایلوکس را داشته باشید متوجه می‌شوید که شرایط T8 مقداری متفاوت است و در نتیجه مجبوریم در شیب‌های تند، با دور موتور بالاتر از حد معمول نیم‌کلاچ کنیم.
نکته دیگر بحث دوام و استحکام زیربندی و سایر قسمت‌های فنی خودرو است که فعلاً نمی‌شود قضاوت صحیحی در این مورد داشت و باید به نماینده KMC زمان بیشتری بدهیم؛ هرچند برخی گزارشات نشان می‌دهد که کی ام سی T8 نقطه‌ضعف‌هایی در این خصوص دارد و در برخی قسمت‌ها زودتر از حد انتظار دچار خرابی شده است. حتی خود پیشرانه هم بواسطه استفاده از تکنولوژی توربو حساسیت بالاتری به کیفیت سوخت و شرایط نگهداری دارد و با اینکه در نسخه‌های وطنی به نوعی با بنزین‌های ما سازگار شده است، اما باز هم قادر نیست در سطح یک موتور تنفس‌طبیعی جان‌سخت و بی‌دردسر ظاهر شود.
راند نهایی با کی ام سی T8
در پایان بررسی به سوالی که در ابتدا مطرح کرده بودیم باز می‌گردیم. آیا KMC T8 می‌تواند جایگزین هایلوکس دست‌دوم با قیمت مشابه (مثلاً مدل 2008) باشد؟ پاسخ هم آری است و هم خیر! اجازه بدهید بیشتر توضیح بدهم.
در طول بررسی مشخص شد که کی ام سی T8 شباهت‌های بسیاری به نماینده تویوتا دارد. خوش‌قیافه و پر ابهت است، فضای کابین جادار و سواری شاید حتی نرم‌تری ارائه می‌کند و با پیشرانه قدرتمند‌تر و آپشن‌های جانبی به مراتب بیشتر می‌تواند به عنوان جایگزینی شایسته برای پیرمرد ژاپنی مطرح باشد. روی جاده هم که چالاک و خارج از آن توانا ظاهر شد تا ثابت کند که نه یک اسباب‌بازی چینی، بلکه خودرویی کارآمد و قابل احترام است؛ تازه شما با پول خرید یک تویوتا سیزده/چهارده ساله با کارکرد بسیار بالا می‌توانید KMC T8 صفر کیلومتر با گارانتی و شبکه خدماتی نسبتاً خوب کرمان‌موتور را داشته باشید که در گرانی‌های اخیر یک نعمت بزرگ محسوب می‌شود.
با این حال هنوز هم سامورایی خسته ژاپنی علیرغم سن و سال بالا و تکنولوژی قدیمی و گرانی برخی از لوازم یدکی یکی از قابل اعتمادترین گزینه‌های موجود در بازارمان به حساب می‌آید و با توجه به وجهه و اعتبار بالاتر، عملکرد فنی کم‌نقص و قابلیت آفرود مناسب، طرفداران خاص خودش را خواهد داشت. مهم‌تر از همه کیفیت ساخت بسیار بالا و استهلاک پایین هایلوکس است که نمی‌شود به راحتی از آنها گذر کرد. هرچند باید پذیرفت که حتی با کیفیت‌ترین قطعات هم بعد از گذشت این همه سال می‌توانند دچار خستگی و فرسودگی شوند. به قول آن شعر معروف که می‌گوید: درجوانی به خویش می‌گفتم / شیر شیر است گرچه پیر بوَد، چونکه پیری رسید دانستم / پیر پیر است گرچه شیر بوَد! تویوتا هایلکوس قدیمی همان شیر قصه ماست!
البته در این بین رقبای صفرکیلومتر دیگری نظیر کلوت مکث‌موتور، آمیکو آسنا و فوتون تونلند هم وجود دارند که می‌توانید به جای کی ام سی T8 انتخاب کنید، اما وقتی تمامی پارامترها را کنار هم قرار دهیم متوجه می‌شویم که نماینده کرمان‌موتور به نسبت قیمت یکی از کامل‌ترین گزینه‌هایی است، که می‌توان برای استفاده‌های چندمنظوره برگزید.
عکاس: عرفان اسلام‌پناه
نویسنده : امین امیری‌فر
منبع : باما
