تست و بررسی ب ام و 218i اکتیوتورر 2018

همه ما با شنیدن نام ب ام و به یاد سدان‌های جوان‌پسندانه، کوپه‌های رویایی و یا کراس‌اورهای اسپرت می‌افتیم و انتظار داریم همیشه با پکیج کاملی از لذت و هیجان روبرو شویم؛ مثلاً اگر به شما بگویم ب ام و خریده‌ام اصلاً فکرش را هم نمی‌کنید با یک مینی‌ون دیفرانسیل جلو به دنبالتان بیایم! ولی چه می‌شود کرد؟! دنیا رو به تغییر است و در جهانی که فراری به ساخت شاسی‌بلند می‌اندیشد، دیگر نمی‌توان به سنت‌شکنی‌های ب ام و خرده گرفت.

سری 2 اکتیوتورر (Active Tourer) یکی از همین محصولات متفاوت باواریایی می‌باشد که در اثر ماجراجویی ب ام و در سرزمین MPVها چشم به جهان گشوده و علیرغم تمامی انتقادها توانسته به فروش قابل قبولی در قاره سبز دست یابد. البته تمامی موفقیت‌های اکتیوتورر مربوط به بیرون از مرزهای کشورمان می‌شوند و در ایران ما شرایط برای 218i پرشیا‌خودرو کاملاً متفاوت است. در واقع میهمان امروز ما در بخش تست و بررسی خودرو برخلاف سایر خواهران و برادرانش هرگز مورد استقبال هموطنان قرار نگرفت و حالا بعد از گذشت سال‌ها از معرفی اولیه همچنان عنوان یکی از کم‌رونق‌ترین و بدبازارترین محصولات ب ام و را یدک می‌کشد.

با تمامی این صحبت‌ها باید اعتراف کرد که اکتیوتورر آنقدرها هم که به نظر می‌رسد خودروی کم‌هیجانی نیست و اگر به آن فرصت دهید می‌تواند نظراتان را تغییر دهد. پس بیائید برای دقایقی تعصب را کنار بگذاریم و سعی کنیم بدون پیش‌داوری با این محصول خاص همراه شویم تا ببینیم آیا مینی‌ون خانوادگی ب ام و به کارمان خواهد آمد یا خیر؟!

احتمالاً همه شما با دیدن ظاهر سری 2 اکتیوتورر جا خورده‌اید؛ این دیگر چه جور ب ام و ایست؟! یعنی همان برندی که حتی در ساخت کراس‌اورهای درشت‌هیکل و سدان‌های تشریفاتی هم از عنصر جذابیت‌ اسپرتی غافل نمی‌شد، چنین مینی‌ون ساده و بی‌روحی طراحی کرده؟! پاسخ آری است، اما قبل از اینکه انتقادهایتان را شروع کنید اجازه دهید کمی بیشتر توضیح دهیم.

طراحان ب ام و برای ساخت این محصول با چالش‌های زیادی روبرو بوده‌اند؛ اول اینکه پلتفرم سری 2 اکتیوتورر با محصولات مینی یکسان است و جهت ورود به یک سگمنت جدید هم محدودیت‌های بسیاری جهت کاهش هزینه و ریسک وجود داشته که به محافظه‌کاری بیشتر در طراحی انجامیده است.

نکته مهم دیگر تازه‌کار بودن برند 106 ساله ب ام و در ساخت چنین خودروهایی است، که طبیعتاً کار را برای باواریایی‌ها اندکی دشوار ساخته؛ تازه ذات کلاس MPV هم با جذابیت‌های اسپرت و جوان‌پسندانه همخوانی چندانی ندارد. اگر نگاهی به مرسدس بنز B کلاس، فولکس واگن SV و سیتروئن C4 پیکاسو بیاندازید متوجه منظورم خواهید شد. در این سگمنت اولویت بر استفاده حداکثری از فضای پیش روست و دقیقا به همین علت سری 2 اکتیوتورر از در موتور کوتاه و برجسته، سقف نسبتاً بلند و درب صندوق کاملاً ساده استفاده نموده؛ یعنی دقیقاً مواردی که از جذابیت‌های ظاهری خودرو کاسته‌اند اما در عوض به افزایش کارآیی آن کمک نموده‌اند.

به نظر من طراحان بایرنی با وجود این همه محدودیت کارشان را خیلی هم خوب انجام داده‌اند و موفق شده‌اند با کمک خطوط جذاب بدنه، چراغ‌های خشن و تناسب اندام قابل‌قبول، به فرمی مطلوب دست یابند. در واقع علت عدم محبوبیت اکتیوتورر این است که مینی‌ون ب ام و را با کوپه‌ها، سدان‌ها و هاچ‌بک‌های کمپانی آلمانی مقایسه می‌کنیم؛ وگرنه میهمان امروز ما در کلاس MPVها، خودرویی زیبا و دلرباست.

برخلاف طراحی بیرونی، ب ام و در داخل کابین به تمامی اهدافش رسیده و موفق شده ضمن حفظ جذابیت‌های بصری، فضایی مناسب و کاربردی (به نسبت ابعاد بدنه) در اختیار قرار دهد. اینجا تمامی سرنشینان از جای پا و سر کافی برخوردارند و محفظه‌های بسیاری هم برای قرار دادن وسایل شخصی در نظر گرفته شده که شاید در نگاه اول خیلی مهم به نظر نرسند اما در عمل بسیار کاربردی هستند.

البته صندوق عقب اکتیوتورر به نسبت انتظاری که از یک مینی‌ون می‌رود خیلی جادار نیست اما امکان حمل چند چمدان متوسط را به شما میدهد که با اختلاف معناداری از خودروهای هاچ‌بک بهتر است. تازه برای سفرهای دونفره می‌توان صندلی‌های پشتی را خواباند و به فضای بسیار بزرگ‌تری دست یافت.

از لحاظ ارگونومی، دسترسی به ادوات و دید پیرامونی هم اوضاع بر وفق مراد است و ترکیب تمامی این‌ها با کیفیت عالی متریال مورد استفاده حس بسیار خوبی به سرنشینان هدیه می‌کند.

درخصوص چیدمان داخلی ادوات هم شاهد همان سبک و سیاق همیشگی ب ام و هستیم که شاید خیلی آینده‌نگرانه نباشد، اما همچنان چشم را نوازش می‌دهد. البته نشان‌گرهای پشت‌آمپر، پنل سیستم صوتی و دریچه‌های تهویه مطبوع 218i برای این روزها مقداری تکراری به نظر می‌رسند، ولی در عوض یک اصالت خانوادگی را به رخ می‌کشانند که برای طرفداران متعصب ب ام و از هر چیزی مهم‌تر است.

راستی محل قرار گیری نمایشگر HUD هم جالب است و اطلاعات مورد نیاز، به جای شیشه جلو بر روی یک صفحه کوچک فانتزی نمایش داده می‌شوند.

به طور کلی ب ام و 218i اکتیوتورر علیرغم تمامی ویژگی‌های اقتصادی که دارد، هنوز خودرویی لوکس و فوق‌العاده خوش‌ساخت به حساب می‌آید، که از نشستن داخل کابینش لذت خواهید برد.

می‌دانیم که با یک ب ام و تیپ پایه روبرو هستیم؛ با این حال امکانات مناسبی نظیر: کنترل کشش و پایداری هوشمند، ترمز کمکی، سیستم کنترل ترمز در پیچ‌ها، 6 عدد کیسه هوا، ترمز پارک برقی به همراه اتوهلد، کروزکنترل هوشمند، رادار پیشگیری از تصادف جلو، سامانه بازیابی انرژی حاصل از ترمز، چراغ‌های اتوماتیک تطبیق‌پذیر مجهز به تنظیم ارتفاع خودکار و نوربالا اتومات، ورود و استارت بدون کلید، سیستم نورپردازی داخلی، فرمان برقی 4 حالته حساس به سرعت، امکان انتخاب حالت‌های مختلف رانندگی، دوربین دنده عقب، سیستم صوتی HiFi، سیستم نمایش سربالا یا همان هدآپ دیسپلی، تهویه مطبوع خودکار دوکاناله به همراه دریچه مجزا برای سرنشینان عقب، صندلی‌های جلو برقی مجهز به گرمکن، صندلی راننده دارای حافظه، صندوق عقب برقی، سانروف چند حالته برقی، آینه الکتروکرومیک، سنسورهای پارک، برف‌پاک‌کن هوشمند، سامانه پایش فشار باد تایرها و بسیاری موارد دیگر بصورت پیش‌فرض و یا در غالب امکانات سفارشی (نسخه فول) برای ب ام و 218i اکتیوتورر در نظر گرفته شده‌اند که به راحتی نیازهایمان را برطرف خواهند ساخت؛ به خصوص که می‌دانیم آپشن‌های یک خودروی آلمانی با چه دقت بالایی وظایفشان را انجام می‌دهند.

در این بخش با کلکسیونی از عجایب روبرو خواهید شد؛ اول از همه استفاده از پیشرانه 3 سیلندری است که نه تنها در محصولات ب ام و بلکه در سایر خودروها نیز چندان رایج نیست.

به طور کلی بالانس پیشرانه با تعداد سیلندر فرد دشوارتر از انواع زوج است و به همین دلیل نام انجین‌های 4، 6 و 8 سیلندر را بیشتر از انواع 3 و 5 سیلندر شنیده‌اید. با این حال ب ام و در این بخش عالی عمل کرده و توانسته علیرغم تمامی مشکلات پیش رو، پیشرانه‌ای با حداقل لرزش و سر و صدای اضافه تولید نماید.

کمبود حجم پیشرانه 1.5 لیتری ب ام و 218i اکتیوتورر هم به کمک یک پرخوران از نوع توربوشارژر تا حدودی جبران شده است و حالا چیزی حدود 136 اسب‌بخار قدرت (در دور موتور 4400) و 220 نیوتن‌متر گشتاور (از دور موتور 1250) در اختیار داریم که هرچند نوید یک شتاب عالی را نمی‌دهد اما برای استفاده‌های خانوادگی کافی به نظر می‌رسد.

برای درک بهتر مطلب بد نیست بدانید که مینی‌ون خانوادگی ب ام و، که تازه در نسخه 218i ضعیف‌ترین شرایط ممکنه را دارد، همچنان از رقیبی مثل DS 5 (با یک سیلندر بیشتر و کلی اسب و تورک اضافه)، چالاک‌تر است و با شتاب صفر تا صد رسمی 9.3 ثانیه و حداکثر سرعت 205 کیلومتر برساعت به راحتی کارتان را راه خواهد انداخت؛ تازه نماینده باواریا خیلی هم کم‌اشتهاست و اگر با بنزین گوارا سیرابش کنید، در هر صد کیلومتر فقط به 5.3 لیتر سوخت (شرایط رانندگی ترکیبی) نیاز خواهد داشت که این عدد با مصرف برخی از خودروی هیبریدی (مثل هیوندای سوناتا) قابل مقایسه است.

گیربکس اتوماتیک 218i هم برخلاف اکثر محصولات هم دوره ب ام و از نوع 6 سرعته انتخاب شده و عجیب‌تر اینکه نیروی حاصله را به چرخ‌های جلوئی منتقل می‌کند. البته هماهنگی مناسب میان جعبه‌دنده با پیشرانه در کنار کارآیی عالی سیستم تعلیق که در جلو از نوع مک‌فرسون و عقب چند اتصالی (مولتی‌لینک) است باعث شده پشت فرمان حوصله‌مان سر نرود، اما به طور قطع اینجا از هیجانی که در بررسی ب ام و 220i کوپه تجربه کرده بودیم خبری یافت نخواهد شد.

راستی سری 2 اکتیوتورر در سال 2014 هر 5 ستاره ایمنی موسسه Euro-NCAP را بدست آورده و از این بابت جای نگرانی وجود ندارد.    

قبول دارم که میهمان امروزمان روی پلتفرم مینی توسعه یافته و از این رو ممکن است از دید برخی یک باواریایی اصیل به نظر نرسد؛ این را هم می‌دانم که سری 2 اکتیوتورر زیبایی کوپه‌ها، جسارت سدان‌ها و ابهت کراس‌اورهای خاندان ب ام و را ندارد و با این پیشرانه 3 سیلند 1.5 لیتری، اصلاً قرار نیست غوغایی به راه بیاندازد؛ ولی باور کنید یا نکنید او هنوز هم یک ب ام و است. خوی وحشی‌گری و جنگجویی زیر پوست لطیفش حس می‌شوند و هرچقدرهم که ادای آدم بزرگ‌های موجه را درآورده باشد باز هم بی‌تاب هیجان و جوانی کردن است. البته شتابش در سطحی نیست که شانه‌هایتان را در صندلی فرو برد و سر پیچ‌ها هم از آن بیش‌فرمانی جذاب بیمرهای قدرتمند دیفرانسیل‌عقب خبری یافت نمی‌شود ولی اصلاً تصور نکنید با یک خودرو حوصله سر بر و پیرمردی طرف هستید.

درست است که یک هیوندای آوانته دنده‌ای ارزان قیمت همین حدود شتاب و تاپ اسپید را به شما ارزانی خواهد داشت و خودروهای چینی با قیمت کمتر از نصف 218i، آپشن‌های بیشتر و فضای جادارتری در اختیارتان قرار ‌می‌دهند اما اینجا با چیز کاملاً متفاوتی سر و کار داریم. یک مجموعه کامل از قدرت کافی، تسلط عالی، ایمنی بالا، کیفیت فوق‌العاده و فضای کارآمد که در کمتر خودرویی (در این رده) می‌توان تمامی آن‌ها را در کنار هم جمع‌آوری نمود.

ب ام و 218i اکتیوتورر نه آنقدر درشت است که قدرت مانور درون شهری را کاهش دهد، نه آنقدر ریزنقش که برای سفرهای خانوادگی نامناسب باشد؛ نه آنقدر قوی که مصرف سوخت و استهلاک را بالا برد و نه آنچنان ضعیف که در سبقت‌گیری‌ها نا امیدتان کند. عایق بندی خودرو هم عالی است و ترکیب این قضیه با سر و صدای کم پیشرانه کوچک 218i باعث شده سکوت مناسبی در کابین حکم‌فرما باشد. طراحی مناسب صندلی‌هایش اجازه نمی‌دهد که خیلی زود خسته شوید و به لطف دربرگیرندگی عالی کناره بدن و زیر زانوها با حس خوش امنیت و آسایش همراه هستیم.

البته سواری ب ام و 218i اکتیوتورر طوری نیست که آب در دلتان تکان نخورد، اما سر اولین پیچ متوجه می‌شوید که خشکی نسبی سیستم تعلیق، دلایل خاص خودش را داشته و توانسته فرمان‌پذیری خودرو را به سطح ایده‌آل نزدیک کند. در واقع هندلینگ سری 2 اکتیوتورر یک سر و گردن از تمامی مینی‌ون‌هایی عادی برتر است و انسان را به یاد سدان‌های اسپرت میان‌رده می‌اندازد. البته ناگفته نماند که نسخه 218i خیلی هم ماشین قدرتمندی نیست که چالش خاصی در پیچ‌ها ایجاد کند اما ب ام و برای نسخه‌های قوی‌تر (که متاسفانه در ایران حضور ندارند) سیستم X-Drive (دو دیفرانسیل) را هم پیشنهاد می‌دهد که چسبندگی بسیار بهتری به ویژه در مسیرهای لغزنده خواهد داشت.

ترمزها نیز دقیقاً همان رفتاری را دارند که انتظار داریم و با قدرت مناسبشان حس اعتماد به نفس را در دل انسان زنده نگاه می‌دارند؛ به خصوص که دایو دماغه نسبت به ارتفاع خودرو اندک است و همین کنترل خودرو و میزان تسلط را بهبود بخشیده است.

خلاصه مطلب این‌که پشت فرمان 218i اگر خیال کل‌کل با سایر خودروها را نداشته باشید، می‌توانید از یک سواری لذت‌بخش توام با آرامش بهره‌مند شوید.  

ب ام و سری 2 اکتیوتورر علیرغم تمامی سنت‌شکنی‌ها و انتقادهای اولیه و پیش‌بینی شکست مفتضحانه، به خودروی نسبتاً موفقی تبدیل شد و با فروش قابل‌قبول در اروپا توانست مدیران کمپانی را برای ادامه تولید و معرفی نسل جدید مجاب کند. با این حال ما در کشوری خاص با شرایطی کاملاً متفاوت با اروپا زندگی می‌کنیم و از این رو نمی‌توانیم فروش مناسب سری 2 اکتیوتورر در قاره سبز را دلیلی بر تکرار موفقیت در کشورمان بدانیم.

اینجا مشکلات سر راه این مینی‌ون آلمانی بسیار بیشتر است. مثلاً قیمت گران خودرو از یک طرف و هزینه ارزان سوخت از طرف دیگر، امتیاز کم‌مصرف بودن 218i سه سیلندر را تا حد زیادی خنثی نموده و این وسط فقط کمبود اسب‌های زیر کاپوت است که به چشم می‌آید. نکته دیگر اینکه واردات بسیار محدود این مدل به ضعف در خدمات پس از فروش و از رونق‌افتادن بازار دست‌دوم اکتیوتورر منتهی شده است.

ایرانی‌ها هم که به طور کلی با کلاس مینی‌ون‌ ارتباط نمی‌گیرند و خودروهای بزرگ مثل سانتافه 7 نفره یا سدان‌های خانوادگی را ترجیح می‌دهند. حتی برای طرفداران متعصب ب ام و هم نسخه‌های قدیمی‌تر X1 بواسطه قدرت بالاتر و ابهت بیشتر، جذاب‌تر خواهد بود. جوان‌ترها هم که به کل با خودرو خانوادگی میانه خوبی ندارند و از میان این همه کوپه یا هاچ‌بک لوکس، یک MPV را انتخاب نخواهند کرد. تازه اگر هم به دنبال یک خودرو خاص و متفاوت می‌گردید و حوصله دردسرهای نگهداری از خودرویی با واردات محدود را دارید برادر ناتنی 218i یعنی مینی کلاب‌من با مشخصات فنی به مراتب برتر اینجا حاضر و آمده است.

پس با این تفاصیل ون کامپکت بیمر برای چه کسانی مناسب خواهد بود؟! شخصی که این ب ام و 218i اکتیوتورر را می‌خرد باید قدری سلیقه اروپایی داشته باشد. یعنی میزان آلایندگی موتور، سهولت پارک خودرو در مکان‌های کوچک، کیفیت ساخت، پایین بودن استهلاک و بالا بودن ایمنی برایش مهم‌تر از شتاب و قلدری و بازار دست دوم و اینجور چیزها باشد. تصور می‌کنم، ب ام و 218i اکتیوتورر برای خانم‌ها یا مردان محجوب خانواده‌ که هنوز نیم‌نگاهی به دوران مجردی دارند خودرویی کامل به حساب می‌آید چراکه با کمترین میزان مصرف سوخت، استهلاک قابل‌قبول، ایمنی بالا و کیفیت مثال‌زدنی می‌تواند به عنوان یک خودرو کم‌نقص به ایفای نقش بپردازد.

_{عکاس: عرفان اسلام‌پناه}