سال 1395 بود که زمزمه ورود یک سدان نیمهلوکس از شرکت رنو به گوش رسید؛ خودرویی با نام تلیسمان که بر اساس زبان جدید طراحی رنو ساخته شده بود و با آپشنهای مناسب و پیشرانه قدرتمندش نوید یک پیروزی بزرگ را میداد. در واقع به نظر میرسید که به دلیل همسو بودن ویژگیهای ظاهری و باطنی رنو تلیسمان با سلیقه ایرانی، این محصول بتواند برخلاف سدانهای نیمه لوکس قبلی رنو (مثل سفران) نظر هموطنان را به خود جلب نموده و رقابتی نزدیک با ژاپنیها و کرهای ها به راه اندازد.
درست در زمانی که همه چیز برای موفقیت آماده به نظر میرسید و با ادامه روند واردات و عرضه، رنو تلیسمان در حال جا افتادن در بازار داخلی بود، ناگهان بحث تحریم و ممنوعیت واردات پیش آمد و همه چیز خراب شد تا باز هم ما بمانیم و تعداد نه چندانی زیادی خودروی مدرن و آیندهای مبهم در وضعیت خدمات!
در هر صورت در برهوت خودرویی این روزهای کشور، این بازماندگان که توانستند قبل از بسته شدن درهای گمرک، پاسپورت ایرانی دریافت کنند به نوعی غنیمت محسوب میشوند و ماهم امروز به سراغ یکی از آنها آمدهایم تا ببینیم آیا نمونههای دست دوم رنو تلیسمان با توجه به شرایط خاص فعلی کشور ارزش خرید دارند یا خیر. پس لطفاً امروز هم «باما» همراه باشید.
طراحی ظاهری رنو تلیسمان
اگر بخواهیم ظاهر محصولات قدیمی رنو را با تولیدات جدیدش مقایسه کنیم متوجه یک رنسانس بزرگ در تاریخ طراحی این شرکت میشویم؛ در واقع خودروهای ساده و نهچندان خوشقیافه قدیمی رنو جای خودشان را به نوادگانی خوشتیپ و خوشچهره دادهاند؛ رنو تلیسمان نیز یکی از همین خودروهای جذاب است که با نگاهی خشن و اندامی متناسب توانسته توجهات زیادی را به خود جلب نماید.
در قسمت دماغه چراغهای زیبا و دیلایتهای منحصربهفرد رنو در کنار جلو پنجره بزرگ و فرم برجسته و کشیده کاپوت ظاهری جدی و تا حدی اسپرت را خلق نمودهاند. این قضیه در قسمت انتهایی هم پابرجاست و در آن زاویه نیز چراغهای کشیده در تلفیق با برجستگی لبه صندوق و سپر اسپرت و خروجیهای تزئینی دوگانه اگزوز، حس و حال هیجان را در بیننده ایجاد میکنند. اما در نیم رخ رنو تلیسمان، با طرحی ساده و شیک طرف هستیم که وقار و متانت را در اولویت قرار داده است. هرچند در این قسمت هم طرح آبششی روی گلگیرهای جلو در کنار رینگهای بزرگ، به ما یاد آوری میکنند که با سدانی با خصلتهای اسپرت سر و کار داریم.
طراحی کابین رنو تلیسمان
با ورود به داخل کابین رنو تلیسمان فضا رنگ و بوی متفاوتی به خود میگیرد. در واقع اینجا به غیر از فرم غربیلک فرمان و چند قطعه دیگر با ویژگی اسپرت و هیجانانگیزی مواجه نیستیم و خطوط کلی کابین با سرمشق قرار دادن طراحی داخلی خودروهای ولوو، بیشتر روی خاص بودن و القای حس و حال لاکچری تمرکز داشته است. البته در کابین رنو تلیسمان به دلیل وجود پلاستیکهای خشک در برخی قسمتها حالت یک سدان لوکس رویایی برایمان تداعی نمیشود اما با توجه به کیفیت مناسب بخش رویی داشبورد و چرم عالی که روی صندلیها کار شده میتوان نمره قبولی را به راحتی به این خودرو اعطا کرد.
جدای از این موارد، وجود نمایشگر چند منظوره بزرگ مرکزی در کنار نشانگرهای دیجیتالی پشت آمپر و چیدمان متفاوت برخی ادوات مثل محل نمایش سیستم هدآپ، دست به دست هم دادهاند تا درون کابین رنو تلیسمان مدرن و شیک به نظر برسد.
از نظر فضا هم صندلیهای جلو وضعیتی مناسب دارند و طراحی مناسب و دربرگیرندگی کافی صندلیها، حس خوبی به سرنشینان میدهد؛ اما در قسمت عقب ایرادهایی به رنو وارد است؛ البته نه اینکه روی صندلی عقبی با محدودیتهای شدیدی مواجه باشیم اما به هر حال از خودرویی که لقب «سدان نیمه لوکس خانوادگی» را یدک میکشد انتظار فضای دلبازتر و راحتتری میرفت. ولی در خصوص حجم صندوق عقب وضعیت مجدداً به شرایط ایدهآل نزدیک میشود و تلیسمان با ارائه یک محفظه جادار و کارآمد خیالمان از این بابت را آسوده مینماید.
آپشنهای رفاهی و ایمنی رنو تلیسمان
درست است که رنو تلیسمان وارد شده به کشور به نوعی نسخه کرهای تلیسمان یا همان سامسونگ SM6 محسوب میشود و به همین دلیل از آپشنهای مدل اروپایی مثل تابلوخوان، رادار حرکت بین خطوط، کروز کنترل هوشمند تطبیقپذیر و از همه اینها مهمتر سیستم 4Control (فرمانپذیری هر 4 چرخ) بهرهای نبرده؛ اما باز هم لیست آپشنهای نمونه فول رنو تلیسمان به اندازهای پر و پیمان است که جای هیچ گله و شکایتی باقی نمیگذارد.
به عنوان مثال تلیسمان جدای از امکانات معمول مثل ترمزهای ABS و EBD، سیستم کنترل پایداری ESP، سامانه ضد لغزش، کیسههای هوا برای راننده و سرنشین کناری به همراه ایربگهای جانبی و پردهای، چراغها و برف پاککن اتوماتیک، صندلیهای جلو مجهز به تنظیمات برقی به همراه گرمکن و تهویه، گرمکن صندلیهای عقب، نمایشگر فشار باد تایرها TPMS، امکان انتخاب حالتهای مختلف رانندگی، سقف پانوراما به همراه سانروف برقی، رادار نقطه کور و.. به گزینههای جذاب دیگری مثل ماساژور صندلیهای جلو، سیستم صوتی حرفهای Bose مجهز به 13 بلندگو همراه با سیستم مالتیمدیا R-link2 با نمایشگر بزرگ 8.7 اینچی، سامانه هوشمند کمکی پارک، سیستم نمایش سر بالا یا همان هدآپ دیسپلی و.. نیز تجهیز شده است تا داخل خودرو به اندازه کافی رفاه و سرگرمی داشته باشیم.
ضمناً در خصوص امنیت هم اوضاع رو به راه است و رنو تلیسمان با داشتن 5 ستاره ایمنی از موسسه معتبر Euro-NCAP خودرو مطمئنی نشان میدهد.
پیشرانه و سیستم انتقال قدرت رنو تلیسمان
زیر کاپوت رنو تلیسمان پیشرانهای کوچک با تواناییهای بزرگ خفته که از برخی جهات خیلی عالی است و از برخی جهات دیگر میتواند پر دردسر باشد. در واقع اگر عاشق شتاب و سرعت هستید، قطعاً از شنیدن اینکه پیشرانه 1.6 لیتری توربو رنو تلیسمان قادر است 190 اسببخار قدرت و 260 نیوتنمتر گشتاور تولید کند به وجد میآیید و شتاب صفر تا صد رسمی 7.7 ثانیه خودرو هم شما را برای استارت هر چه سریعتر پیشرانه و کلکل با سایر خودروها وسوسه خواهد کرد؛ اما وقتی احساسات را کنار بگذاریم و بخواهیم با دید هزینه/فایده به قضیه نگاه کنیم ممکن است با خود بگویید یک پیشرانه تنفس طبیعی 2.4 لیتری مشابه آنچه که روی امثال کیا اپتیما قرار گرفته، هرچند شتاب و راندمان پایینتری دارد اما به دلیل حساسیت کمتر به کیفیت سوخت و روغن و استهلاک پایینتر ناشی از فشار کمتر و.. میتواند انتخاب کم دردسرتری باشد.
در مورد جعبهدنده هم اوضاع دقیقاً مشابه پیشرانه است و جعبهدنده 7 سرعته دو کلاچه رنو تلیسمان در عین حال که برای رانندگی اسپرت ایدهآل به نظر میرسد میتواند در بخش استهلاک، هزینه بیشتری از مالکش طلب کند؛ به خصوص که جعبهدندههای دوکلاچه برای رانندگی در شهر پر ترافیک و کوهپایهای (مملو از مسیرهای شیبدار) مثل تهران فشار یبیشتر از نمونههای عادی را تحمل میکنند. البته یک وقت از این صحبت من برداشت اشتباه نکنید؛ منظور من به هیچ عنوان این نیست که پا روی احساستان بگذارید و همیشه سعی کنید کمدردسر بودن را به لذت و هیجان ترجیح بدهید! ما فقط موقعیت را برایتان تشریح میکنیم و در نهایت تصمیم با خود شما خواهد بود.
ضمناً بد نیست اشاره کنیم که پیشرانه کمحجم و پر بازده رنو تلیسمان، مصرف سوخت بهینهای دارد و با توجه به سوزاندن 6.2 لیتر در صد کیلومتر در حالت ترکیبی (البته در شرایط کشور باید حداقل 20 درصد به این عدد رسمی اضافه کرد) میتواند صرفهجویی مناسبی در قیاس با رقبا ایجاد کند و در طولانیمدت بخشی از هزینههای نگهداری بالاتر خود را جبران نماید.
تجربه رانندگی با رنو تلیسمان
پشت فرمان رنو تلیسمان از طرفی به دلیل خطوط ساده و شیک داخلی حس آرامش داریم و از طرف دیگر پیچیدگی نسبی برخی از آپشنها مقداری ما را سردرگم میکند؛ البته ارگونومی کلی از نظر فرم صندلیها، دید به اطراف، دسترسی به ادوات اصلی و مواردی از این دست مناسب ارزیابی شد اما برای عادت کردن به محل قرارگیری تمامی امکانات خودرو به مقداری زمان احتیاج است.
در ابتدای تست، نرمی فرمان و واکنشهای دقیق و به موقع جعبهدنده و پدال گاز توجهم را به خود جلب کرد؛ عایقبندی کابین هم مناسب است و فقط در هنگام شتابگیری و بالا رفتن سرعت متوجه صدای پیشرانه و زوزه توربو میشویم که آن هم اصلاً آزاردهنده نیست و حتی حس خوبی به انسان منتقل میکند. ضمناً شما میتوانید حالتهای مختلف رانندگی از قبیل Comfort , Eco , Neutral , Sport و همینطور گزینه شخصی مورد نظر خودتان یعنی Perso را از روی نمایشگر مرکزی انتخاب نمائید که از نظر تنوع واقعاً عالی است.
در خصوص کیفیت سواری رنو تلیسمان باید گفت شراط کلی مناسب است و به دلیل رفتار بیصدا و منطقی سیستم تعلیق، سرنشینان شکایتی از کوبشهایی که گاه به کابین منتقل میشود نخواهند داشت؛ اما در هر صورت باید بدانید که سواری رنو تلیسمان نسبت به امثال تویوتا کمری و هوندا آکورد در سطح پایینتری قرار دارد و بیشتر قابل قیاس با رقبای کرهای است. ضمناً با توجه به حذف سیستم 4Control از روی نسخه آسیایی تلیسمان، فرمانپذیری خودرو نسبت به مدل مذکور دچار افت شده است ؛ به خصوص که سیستم تعلیق عقب هم از نوع نیمهمستقل بوده که برای خودرویی در این سطح زیادی ساده به نظر میرسد. البته تمامی این انتقادات ما در قیاس با حالت ایدهآل مطرح شد و برای یک سواری عادی و مقایسه با بسیاری از رقبای موجود، میتوان از فرمانپذیری و پایداری رنو تلیسمان ابراز رضایت کرد. در واقع تایرهای بزرگ، مرکز ثقل پایین، مهندسی مناسب شاسی و وجود سیستمهای پایداری هوشمند، سادگی تعلیق عقب خودرو را تا حد زیادی جبران کردهاند و در نتیجه خودرو به خوبی به زمین چسبیده و به این راحتیها اسیر حرکات عرضی یا نیروی گریز از مرکز نمیشود.
از همه این صحبت که بگذریم به پدال گاز میرسیم. به نظر من بهترین قسمت سواری با رنو تلیسمان همین بخش شتابگیری است. جایی که 260 نیوتنمتر گشتاور خیلی زود یعنی در 2500 دور بر دقیقه در اختیار راننده قرار میگیرد و همه چیز را برای شلیک شدن آماده میکند؛ در این لحظه است که ایرادات کوچک خودرویتان را فراموش کرده و از فشردن پدال گاز لذت خواهید برد. البته در لحظه آغاز حرکت لگ اولیه توربو محسوس است اما پس از آن اوضاع عالی پیش میرود و رنو تلیسمان با شتاب خوب و یکنواختی به جلو میتازد. همانطور که قبلاً اشاره شد جعبهدنده هم با دقت و به موقع دندهها را برای پیشرانه سرو میکند تا راندمان کلی دچار افت نگردد. ضمناً تا یادمان نرفته این را هم بگوییم که ترمزهای خودرو نیز شرایط مناسبی داشتند و از آزمونهای ما سربلند بیرون آمدند.
نتیجه گیری
رنو تلیسمان خودروی خوشقیافهای است؛ کیفیت قابل قبولی دارد و از نظر امکانات و ایمنی هم میشود رویش حساب باز کرد. جدای از همه اینها یک پیشرانه 1.6 لیتری قدرتمند توربو هم زیر کاپوت مخفی کرده که به کمک آن قادر است انواع و اقسام رقبای تنفسطبیعی این رده را شکست داده و حتی برای هیبریدیهای بازار شاخ و شانه بکشد. خوب پس تا اینجا همه چیز عالی است و رنو تلیسمان یک انتخاب بسیار مناسب به نظر میرسد. اما همانطور که در طول مقاله اشاره کردیم این خودرو هم مشکلات خاص خودش را دارد که اگر روی آنها حساس باشید شما را برای خرید دچار شک و تردید خواهد کرد. مثلاً اینکه رنو تلیسمان از نظر کیفیت سواری بهترین گزینه بازار نیست و روی صندلیهای عقبش هم در قیاس با برخی رقبا، فضای محدودتری وجود دارد.
جدول کامل مشخصات فنی و آپشنهای رنو تلیسمان
رنو تلیسمان از نظر بازار دست دوم هم مشابه کرهایهای رند بازار نیست و باید در هنگام فروش مقدرای صبوری به خرج دهید. اما شاید مهمترین مورد همان بحث همیشگی و تکراری استهلاک بالاتر و دردسرهای بیشتر نگهداری از خودروهای توربو باشد؛ مشکلی که با توجه به تیراژ بسیار پایین عرضه رنو تلیسمان در کشور و به دنبال آن محدودیتهای خدماتی و گرانی قیمت لوازم یدکی، حتی جدیتر از قبل هم شده است.
*عکاس: بامداد صفائیان
نویسنده : امین امیریفر
منبع : باما