اگر به ظرافت و لطافت و خصلت‌های فانتزی علاقه دارید، بهتر است که همین الان دور بزنید و برگردید و بیهوده وقت‌تان را پای این مقاله تلف نکنید. چون اینجا هیچ چیز جذابی برای ارائه به شما نخواهیم داشت! در واقع مهمان امروز ما احتمالاً زشت‌ترین و قلدرترین و خشن‌ترین خودرو رده قیمتی خودش محسوب می‌شود و صرفاً برای افرادی با روحیات خاص یا جهت استفاده‌های ویژه نظامی، صنعتی و بیراهه‌نوردی کاربرد دارد و از دید سایرین، چیزی جز یک جعبه چهارچرخ درشت و زمخت نخواهد بود!
”پاتریوت به درد افرادی می‌خورد که محصولی متفاوت با قابلیت‌های خاص می‌خواهند“همانطور که از تصاویر مشخص است، مشغول صحبت از یوآز پاتریوت هستیم. رفیق قلچماق روسی که بویی از مهربانی و خوش‌رویی نبرده و با این چهره نخراشیده مانند «حبیب نورماگومدوف» با همه، سر جنگ دارد و در برابر رقبا حسابی گردن‌کلفتی میکند! البته پاتریوت هرچقدر که در پارامترهای فانتزی و لاکچری ضعیف است، در عوض برای شرایط سخت، پخته و آبدیده شده و با کمترین میزان استهلاک و بالاترین مقاومت ممکن، همچون یک سرباز جان برکف، به فرمانده پست رل خود خدمت می‌نماید. خوب حال که تا اینجای متن را خوانده‌اید، مشخص است که به این محصول متفاوت علاقه دارید، پس در ادامه هم باما همراه باشید تا در کنار هم ببینیم نماینده SUV سروش دیزل مبنا، در ظاهر و باطن چند مرده حلاج است و آیا میتواند ما را مجاب کند تا علیرغم مشکلاتی مثل: «گمنامی برند، محدودیت شبکه خدماتی و کمبود برخی آپشن‌های جانبی»، آن را به رقبای چینی و یا دست‌دوم‌های کره‌ای و ژاپنی ترجیح دهیم؟!
بررسی طراحی ظاهری یوآز پاتریوت
شاید بتوان تنها نکته مثبت ظاهر پاتریوت را در خاص بودن خلاصه نمود؛ بخصوص که احتمالاً تیراژ چندان بالایی هم از این محصول تولید نخواهد شد و در نتیجه ویژگی‌های منحصر به فرد آن، برای سالهای طولانی بر قوت خود باقی خواهند ماند. به غیر از این مورد نکته جذاب دیگری به ذهنم خطور نمی‌کند که در موردش صحبت کنم! البته چهره پاتریوت خشن و پر ابهت نیز هست و این مورد احتمالاً برای سلیقه خاص برخی از آفرودرها خوشایند باشد، اما متاسفانه طراحان یوآز موفق نشده‌اند (یا شاید هم اصلاً نخواسته‌اند) این ابهت و قلدری را با جذابیت‌های ظاهری ترکیب نمایند.
به هر حال بخشی از سادگی‌های بدنه پاتریوت به خصلت‌های نظامی و آفرودی ماشین باز می‌گردد. مثلاً ساختار جعبه‌ای بدنه که بدون هیچ‌گونه انحنای دست و پاگیر طراحی شده برای عبور ساده‌تر از مناطق جنگلی بسیار کارآمد است و سپرهای کوتاه و نزدیکی چرخ‌های جلو به دماغه، در بهبود زاویه حمله به شیب و فرار از آن تاثیرگذار خواهند بود. حتی حالت عجیب سپر عقب نیز به بارگیری ساده‌تر ماشین منتهی شده و لاستیکهای فاق بلندش در بیراهه‌نوردی مقاوم‌تر و کارآمدتر ظاهر می‌شوند.
637750958874896905.jpg)
اما با تمامی این صحبت‌ها باز هم نمی‌توان برای چراغ‌های نازیبا و جلوپنجره ناموزون و قوس عجیب ابتدای کاپوت پاتریوت، توجیهی دست و پا کرد! شیشه‌های جانبی هم که گویا با خط‌کش بچه‌ها طراحی شده‌اند و ما را به یاد محصولات کاملاً اقتصادی نظیر تندر90 میندازند. در واقع جعبه‌ای بودن ساختار بدنه و آفرودر بودن ماشین دلیل نمی‌شوند که نتوانیم خودرو زیباتری خلق نمائیم، چراکه محصولاتی همچون میتسوبیشی پاجرو، بنز G کلاس، تویوتا پرادو، اف‌جی کروزر و بسیاری از SUVهای دیگر علیرغم ساختار مکعبی، موفق شده‌اند جذابیت‌های ظاهری را هم به تصویر بکشند.
البته نباید از این واقعیت غافل شد که یوآز پاتریوت یک محصول ارزان و اقتصادی است (منظورمان از واژه غریب ارزان، قیمت‌های بازار جهانی بود!)، و شاید بخشی از زمختی‌هایش (مثل لولاهای بیرون زده درب صندوق یا سادگی قالب‌های کناری) به همین نکته مربوط باشد؛ ولی شاید هم نه! چراکه روس‌ها در کل اهل سوسول‌بازی نیستند و اصلاً بعید نیست که عمداً کلاشینکف چهارچرخ خود را با این سبک طراحی کرده باشند!
637750947079624889.jpg)
در هر صورت یوآز از نظر ظاهری شرایطی مشابه شاسی‌بلندهای قدیمی سانگ‌یانگ دارد؛ یعنی عموم مردم با ظاهرش ارتباط برقرار نمی‌کنند اما در عوض همین ویژگی باعث شده که پاتریوت‌سواران بتوانند از حس خوب متفاوت بودن لذت ببرند. بخصوص که آفرودرها بعضاً سلایق عجیب و غریب خاص خودشان را هم دارند و چه بسا برخی از آنها از این ظاهر گنگسرگونه لذت بیشتری ببرند.
بررسی کابین یوآز پاتریوت
با ورود به داخل کابین نیز اوضاع از نظر ظرافت و زیبایی چندان بهتر نمی‌شود؛ اینجا هم مثل قسمت بیرونی، اولویت بر کارآیی و دوام و استحکام بوده و پارامترهای لاکچری و خصلت‌های فانتزی، جایی در برنامه‌های تیم طراحی یوآز نداشته‌اند. حاصل این تفکر، به فضایی جادار و نسبتاً ارگونومیک منتهی شده که شاید در نگاه اول چشم شما را نوازش ندهد اما قطعاً حس خوبی از قدرت و جسارت را برایتان به ارمغان خواهد آورد.
637750949170920075.jpg)
ادوات درشت ماشین بادوام نشان می‌دهند و حتی در سخت‌ترین شرایط رانندگی به راحتی زیر دست لمس می‌شوند. متریال مورد استفاده نیز تا حدود زیادی خشک و خشن درنظر گرفته شده تا مقاومت بالاتری داشته باشد. البته این نکته، به فضای کلی کابین رنگ و بوی اقتصادی بخشیده اما کیفیت مونتاژ قابل قبول و ضخامت مناسب پلاستیک‌های بکار رفته، تاحدودی مشکلات را کمرنگ نموده‌‌اند.
637750950241821608.jpg)
داشبورد پاتریوت شکل و شمایل کاملاً معمولی دارد و با یک خط افقی از کنسول میانی جدا شده است. در بخش فوقانی دریچه‌های تهویه، نشانگرهای پشت آمپر و نمایشگر مرکزی به ساده‌ترین شکل ممکن سر جای خود قرار گرفته‌اند و هرچقدر هم که سعی کنید، حس هیجان خاصی به شما منتقل نخواهند کرد؛ در عوض همین سادگی‌ها باعث شده همه چیز خوانا و در دسترس باشد.
637750950519527643.jpg)
در قسمت پایین هم کنسول کت و کلفت مرکزی خودنمایی میکند که کلیدهای درشت و مردانه سیستم تهویه و برخی تنظیمات دیگر را در خود جای داده و در کنار دست راننده، اهرم تعویض دنده منوال و ترمزدستی بزرگ ماشین، یادآور خودروهای قدیمی و نوستالژیک بازار است. کمی عقب‌تر کلید چرخان مربوط به مکانیسم انتقال قدرت، گرمکن‌ها و جالیوانی قرار دارند که برای چیدمان آنها نیز کوچک‌ترین زحمت و خلاقیتی صرف نشده است!
خلاصه اینکه اینجا هم مثل بیرون ماشین، هیچ قطعه فانتزی روئیت نمی‌شود و تنها نکات لاکچری به استفاده از چرم در روکش صندلی‌ها و حضور چند آپشن جانبی خلاصه می‌گردد. از نظر فضاسازی اما اوضاع بر وفق مراد است. صندلی‌ها بزرگ و راحت هستند و فاصله محوری مناسب در کنار سقف مرتفع ماشین، دست به دست هم داده‌اند تا تمامی سرنشینان (حداقل قبل از حرکت!) روی نشیمنگاه خود احساس آسایش کامل را تجربه کنند. تنها مشکل صندلی‌ها، تنظیمات محدود و محل قرارگیری نامناسب اهرم آنهاست که درهنگام استفاده، شما را وادار به انجام حرکات کششی خواهند نمود!
637750949551883039.jpg)
قبل از پایان بررسی کابین، سری هم به صندوق عقب زدیم که فضای بسیار خوب و جادار آن توجهمان را به خود جلب نمود. این محفظه تقریباً 650 لیتری، که با برداشتن کاور و خواباندن صندلی‌ها به بیش از 2400 لیتر خواهد رسید، خوارک سفرهای خانوادگی و حمل ابزارهای کمپینگ به نظر می‌رسد و با توجه به توان تحمل وزن بالای پاتریوت، میتواند خیلی کارآمد ظاهر شود.
بررسی امکانات رفاهی و ایمنی یوآز پاتریوت
یوآز پاتریوت قطعاً مجهزترین گزینه موجود در بازار نیست و با توجه به فقدان سانروف، ایربگ‌های جانبی، صندلی‌های برقی و مواردی از این دست در برابری بسیاری از رقبای قیمتی (یا حتی گزینه‌های ارزان‌تر) فقیر به نظر می‌رسد. با این حال به نسبت ظاهر خشک و خشن آفرودی که دارد، آنقدرها هم دست و پا بسته نیست و با ارائه برخی از آپشن‌های خاص میتواند رضایت تقریبی شما را (البته نه به طور کامل) جلب نماید. مثلاً فرمان و 4 صندلی پاتریوت به گرمکن تجهیز شده‌اند و شیشه جلو از سیستم یخ‌زدا بهره می‌برد. مواردی که با توجه به سرمای روسیه کاملاً ضروری بوده‌اند!
637750951806904076.jpg)
همچنین سیستم تهویه مطبوع از نوع اتوماتیک است و برای سرنشینان عقب دریچه جداگانه با امکان تنظیم پرتاب باد در نظر گرفته شده. جدا از این موارد گزینه‌هایی نظیر: نمایشگر لمسی مرکزی با قابلیت اتصال به تلفن همراه، کامپیوتر سفری، کول‌باکس، چراغ‌های روشنایی در روز، تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو از داخل، شیشه‌ها و آینه‌های برقی، سنسورهای پارک، کروز کنترل و محدودکننده سرعت، ترمزهای مجهز به ABS و EBD، سیستم ترمز کمکی، کنترل کشش و پایداری هوشمند و 2 عدد کیسه هوا نیز داخل یوآز پاتریوت یافت می‌شوند که هرچند برای خودرویی در این سطح قیمتی، امکانات افتخارآمیزی به حساب نمی‌آیند اما در هر صورت اجازه نمی‌دهند که با کمبود وحشتناکی روبرو شوید.
برگ برنده اصلی یوآز اما در بخش آپشن‌های آفرودی رو می‌شود، یعنی جایی که مواردی مثل: «ژیروسکوپ و GPS با امکان نمایش ارتفاع از سطح دریا، شیب سنج، قطب‌نما، اطلاعات مختصات جغرافیایی، حالت رانندگی آفرود (کنترل حرکت در شیب) و از همه مهم‌تر حالت‌های متنوع برای انتقال قدرت» وجود دارند تا پاتریوت را به یک آفرودر بهتر تبدیل کنند.
بررسی مشخصات فنی یوآز پاتریوت
مشخصات فنی یوآز پاتریوت هم مثل ظاهرش خاص و ویژه هستند. زیر کاپوت یک پیشرانه 4 سیلندر 2.7 لیتری قرار گرفته که فقط 149 اسب بخار قدرت (در دور 5000) تولید میکند. این عدد با توجه به حجم پیشرانه ناامیدکننده به نظر می‌رسد اما نکته اینجاست که برای خودرویی با کاربری یوآز، گشتاور به مراتب مهم‌تر می‌باشد و 235 نیوتن‌متر تورک تولیدی (که در دور موتور 2650 به نقطه اوج می‌رسد) مقداری از نگرانی‌هایمان را برطرف نموده.
637750953183666335.jpg)
نکته دیگر اینکه موتور پاتریوت از نوع قدرتی و گشتاورمحور است و با شاتون‌های بلندتر، اندکی دیرتر دور می‌گیرد و در دورهای بالاتر هم صدای خشن‌تری تولید میکند، اما در عوض بهنگام نیاز، مثلاً برای حمل بارهای سنگین یا عبور از مسیرهای دشوار، بوضوح قوی‌تر از خودروهای سواری عادی (یا کراس‌اوورها) ظاهر می‌شود. نتیجه اینکه به زحمت می‌توانید با پاتریوت به شتابی بهتر از 13 یا 14 ثانیه دست یابید و رسیدن به سرعت‌های بالاتر از 150 کیلومتر برساعت نیز دور از ذهن به نظر می‌رسد؛ اما وقتی پای باربری و بکسل و عبور از شیب‌های تند به میان آید، لبخند رضایت بر لبانتان جاری خواهد شد. البته وزن سنگین 2125 کیلوگرمی پاتریوت یک عامل بازدارنده است که در برخی شرایط (مثلاً مسیرهای ماسه‌ای) میتواند دردسرساز شود.
این وزن نسبتاً زیاد روی مصرف سوخت هم تاثیر منفی گذاشته به شکلی که فرزند یوآز در هر صد کیلومتر رانندگی ترکیبی حدود 11.5 لیتر بنزین از باک 68 لیتری خود طلب میکند و این تازه مربوط به شرایط استاندارد است و در عمل شاهد اشتهای بیشتری از جانب غول روسی هستیم.
وظیفه انتقال قدرت هم بر عهده یک جعبه دنده 5 سرعته دستی قرار گرفته که قادر است نیرو را به محور عقب و یا تمامی چرخ‌ها منتقل نماید. در واقع شما می‌توانید با استفاده از کلید چرخشی الکترونیکی موجود، نوع انتقال قدرت را بسته به نیاز خود روی حالت 2H (یا همان دیفرانسیل عقب)، 4H (دو دیفرانسیل سبک) و 4L (دو دیفرانسیل سنگین) و یا 4L+ با قفل دیفرانسیل عقب (سفارشی) تنظیم نمائید تا حتی در مسیرهای صعب‌العبور هم با مشکل خاصی مواجه نشوید. ضمناً بد نیست اشاره کنیم که قرار است در آینده نزدیک نسخه مجهز به گیربکس 6 سرعته اتومات پاتریوت نیز به سبد محصولات "سروش دیزل مبنا" اضافه گردد.
637750953462200316.jpg)
سیستم تعلیق یوآز در جلو و عقب از نوع غیرمستقل با میل تعادل است تا ضمن برخورداری از مقاومت بالا، انعطاف مناسبی هم داشته باشد (انعطاف‌پذیری تعلیق با نرمی اشتباه گرفته نشود). ضمناً در بخش جلو از فنرلول و عقب فنر شمش استفاده شده تا تحمل فشار و باربری (525 کیلوگرم) افزایش یابد. البته آفرودرها خوب میدانند که نباید از چنین مجموعه‌ای انتظار سواری نرم و راحتی داشت، چراکه تکان‌های بیشتر برای این نوع سیستم تعلیق و زیربندی اجتناب‌ناپذیر می‌باشد.
ترمزها در جلو از نوع دیسکی و عقب کاسه‌ای هستند، اما خیلی هم ناامید نشوید زیرا استفاده از ترمزهای کاسه‌ای عقب، برای این قبیل خودروها تاحدودی رایج است و این مدل در برخی شرایط خاص مقاوم‌تر از انواع دیسکی ظاهر می‌شود.
تجربه رانندگی با یوآز پاتریوت
با قرار گرفتن پشت فرمان یوآز پاتریوت حس متفاوتی به انسان دست میدهد. از طرفی بدلیل سادگی خطوط و طراحی نسبتآً کسالت‌آور کابین، احساس می‌کنیم در خودرویی قدیمی و از مدافتاده قرار گرفته‌ایم و از طرف دیگر قامت بلند و حال و هوای قلدر ماشین، اعتماد به نفسمان برای مواجهه با انواع چالش‌ها را افزایش داده است. به علت ارتفاع زیاد ماشین در برخی زوایا نقاط کوری پدید آمده که ای کاش با دوربین 360 درجه مرتفع میشد اما در سایر موارد ارگونومی کلی قابل قبول به نظر می‌رسد. گیربکس 5 سرعته ماشین ضرائب به نسبت نزدیک و سنگینی دارد و با تعویض‌های سفت و محکمش، بیش از چالاکی بر قدرت تاکید میکند. فرمان هم از نظر نرمی و راحتی شرایط متوسطی از خود نشان میدهد اما ترمزهای قدرتمند ماشین به خوبی از پس مهار این غول 2 تنی بر می‌آیند.
637750959335785956.jpg)
صندلی‌های یوآز که با ترکیبی از چرم و پارچه پوشیده شده‌اند، فضای مناسبی در اختیار تمامی سرنشینان قرار داده‌اند و از نظر راحتی و دربرگیرندگی هم وضعیت‌شان قابل قبول است. در واقع نرمی همین صندلی‌ها باعث شده که سواری با پاتریوت قابل تحمل شود وگرنه اگر قرار بود نیمکت‌های خودرویی مثل رنو داستر روی چنین ماشین خشک و خشنی قرار گیرد اوضاع خیلی وخیم‌تر از این حرف‌ها میشد. با این حال در هنگام حرکت، دست‌اندازهای مسیر در داخل کابین احساس می‌شوند و تکان‌های اتاق و حرکات عرضی در پیچ‌ها تا حدودی آزاردهنده است. البته نباید پاتریوت را با کرس‌اوورها مقایسه کنیم؛ این ماشین یک SUV واقعی با شاسی نردبانی و سیستم تعلیق یکپارچه است و تمامی این موارد به کاهش کیفیت سواری و ضعف هندلینگ منجر می‌شوند. در واقع می‌توان گفت که این نقاط ضعف برای یک SUV، حداقل در این رده قیمتی، تا حدود زیادی طبیعی هستند. ضمناً فرزند یوآز با این ارتفاع بلند و مرکز ثقل آسمانی (!) مستعد واژگونی به نظر می‌رسد و ساختار ساده فرمانش هم در پیچ‌های تند آنقدر که باید و شاید دقیق عمل نمی‌کند. البته سیستم‌های هوشمند پایداری خودرو اجازه نمی‌دهند که به این سادگی اوضاع از کنترل خارج شود اما اگر مقداری سرعت را بالا ببرید، در اولین پیچ متوجه میل به بیش‌فرمانی خواهید شد.
637750955356035918.jpg)
به حرکت ادامه میدهیم؛ سرباز یوآز قرار بوده از مسیرهای آبی تا عمق 50 سانتی‌متر نیز عبور کند و به همین دلیل عایق‌بندی نسبتاً خوبی دارد، اما حتی این عایق‌بندی هم نتوانسته جلوی نفوذ صدای پیشرانه به داخل کابین را به طور کامل بگیرد. با اولین تلاش برای شتاب‌گیری متوجه می‌شویم که این ماشین اصلاً برای سرعت رفتن ساخته نشده و علیرغم پیشرفت محسوس نسبت به نسخه‌های قبلی همچنان رفتار به نسبت کند و معمولی از خود نشان میدهد. در واقع پاتریوت در شهر و جاده صرفاً کارتان را راه میندازد تا زمانی که به کوه و دشت و بیابان برسید! تازه آنجاست که قابلیت‌های واقعی میهمان روسی نمایش داده می‌شوند و دوستانتان درک خواهند کرد که چرا به جای چری تیگو 7 زیبارو، این غول بی شاخ و دم را انتخاب کرده بودید! ارتفاع مناسب از سطح زمین (21 سانتی‌متر) در کنار زوایای ورود و خروج و شکست مناسب باعث شده که بتوانیم با جسارت به تپه‌ها و رمل‌ها حمله کنیم و بازی مناسب سیستم تعلیق یکپارچه ماشین هم تا حد امکان جلوی سه‌لنگ شدن را گرفته است. حتی اگر چنین اتفاقی هم بیفتد سامانه هوشمند الکترونیکی پاتریوت با درگیر کردن موقتی سیستم کنترل کشش، اتومبیل را از چالش پیش رو بیرون می‌کشد. در نسخه مجهز به قفل دیفرانسیل می‌توان از نعمت انتقال برابر گشتاور به چرخ‌های عقب نیز بهره برد که جایگاه خاص خودش را دارد.
نکته مهم دیگر که شاید روی کاغذ روئیت نشود، مقاومت بسیار خوب قطعات زیربندی است. این مهم به لطف آلیاژ مقاوم و سادگی ساخت حاصل شده تا پاتریوت در برابر انواع ناهمواری‌ها خم به ابرو نیاورد. در واقع سیستم‌های پیچیده فنی در زمین‌های سنگلاخی و دشوار خیلی زودتر از انواع ساده مستهلک می‌شوند اما پاتریوت در چنین شرایطی مثل کوه استوار است. شاید تنها نقطه ضعف یوآز در خارج از جاده به سنگینی خودرو مربوط شود، بخصوص که قدرت و گشتاور تولیدی موتور هم چندان ایده‌آل نیست و در نتیجه ممکن است گاه کمبود قدرت (نسبت به وزن) را احساس نمایید؛ البته به لطف ضرائب مناسب گیربکس و دیفرانسیل این مشکل هم خیلی کمرنگ شده، چراکه ضریب انتقال قدرت در حالت کمک سنگین به 2.542 می‌رسد و ضعف پیشرانه را تا حدود زیادی جبران می‌نماید.
نگرانی دیگر در خصوص پاتریوت مربوط به احتمال عدم سازگاری یک خودرو روسی با آب و هوای کشورمان بود، اما بررسی‌های اولیه نشان داد از نظر قدرت سرمایش کولر و همچنین توانایی سیستم خنک‌کنندگی پیشرانه، حداقل در شرایط نرمال و طبیعی مشکل خاصی وجود ندارد؛ هرچند اگر قرار بر مقایسه با آفرودرهای تویوتا و نیسان باشد، باید گفت که تحمل سامورایی‌ها در کویرهای داغ وطن، بیش از میهمان روسی ماست؛ ضمناً پاتریوت یک تازه وارد محسوب می‌شود و باید در گذر زمان نیز برادری خود را اثبات نماید. البته ناگفته نماند که «سروش دیزل مبنا» وعده داده با برخی اصلاحات روی سنسورها و مواردی از این دست، شرایط یوآز را با گرمای هوای ایران بیش از پیش تطبیق دهد.
راند نهایی با یوآز پاتریوت
طراحی زمخت یوآز پاتریوت تنها مشکلی نیست که خریداران باید با آن کنار بیایند، بلکه موارد دیگر نظیر کمبود آپشن‌های رفاهی، سواری خشک و محدودیت شبکه خدماتی (بخصوص در شهرستان‌ها) نیز پیش روی علاقه‌مندان این خودرو قرار دارند. البته پاتریوت به این راحتی‌ها خراب نمی‌شود و به این زودی‌ها نیاز به قطعات یدکی پیدا نخواهد کرد اما با این حال عدم گستردگی مراکز خدماتی و تامین‌کنندگان قطعات یدکی، حداقل روی بازار دست دوم ماشین تاثیر منفی خواهد گذاشت و با توجه به ماهیت سرمایه‌ای (و نه مصرفی) خودرو در کشورمان این مورد به ریسک بالاتر خرید چنین خودرویی منتهی خواهد شد. پس در یک جمع‌بندی خلاصه باید گفت که یوآز پاتریوت برای هر شخص و سلیقه‌ای مناسب نیست. در واقع اگر قصد سفرهای خارج‌جاده‌ای را نداشته باشد، لزومی ندارد که این محصول را به کراس‌اوورهای راحت‌تر، مجهزتر، زیباتر، سریع‌تر و خوش‌بازارتر ترجیح دهید!
637750959579399673.jpg)
یوآز پاتریوت صرفاً به درد افرادی می‌خورد که محصولی متفاوت با قابلیت‌های خاص می‌خواهند. مثلاً اگر محل کار شما یک معدن در مسیری صعب‌العبور است و یا اهل سفرهای آفرودی و بیراهه‌نوردی و ماجراجویی هستید، قطعاً امثال چری تیگو 7 به کارتان نخواهد آمد! تویوتا لندکروزر یا حتی سوزوکی ویتارا هم که خیلی گران‌تر هستند؛ تازه با این اجرت‌های تعمیر و قطعات یدکی وحشتناک امروزی، خرید یک ماشین قدیمی، دل شیر میخواهد! اینجاست که پاتریوت به عنوان یک گزینه جان‌سخت صفر کیلومتر، در این رده قیمتی خوش می‌درخشد و با دوام فنی بسیار خوب، قابلیت بیراهه‌نوردی عالی، قدرت پیشرانه و آپشن‌های کافی و فضای جادار کابین و صندوق، میتواند به عنوان گزینه‌ای مناسب و منطقی مطرح باشد.
فقط امیدواریم عرضه این محصول تا مدت معقول ادامه یابد تا خریداران به سرنوشت مالکین خودروهایی که در سالهای اخیر سرک کوتاهی به سرزمین‌مان کشیدند و بعد در برهوت بلاتکلیفی رها شدند، دچار نشوند.
عکاس: بامداد صفائیان
