رنگ و لعاب شرقی بازار

پرفروش‌ترین خودروهای چینی در ایران

27 اردیبهشت 1400 17:10

از اواسط دهه 80 شمسی و با خروج نسل اول کره‌ای‌هایی مانند دوو و هیوندای و درست در بزنگاه افت کیفی خودروهای تولید داخل، برای اولین‌بار شاهد حضور خودروهای چینی در بازار کشور بودیم. خودروهایی با طراحی اغراق‌آمیز، ایمنی بحث‌برانگیز ولی با آپشن‌هایی جذاب و البته شرایط فروشی مشتری‌پسند. اکنون بعد از حدود 15 سال حضور مستمر شرکت‌های چینی در بازار ایران، شاهد یک جایگاه تثبیت‌شده برای آن‌ها هستیم.

”اکنون بعد از گذشت سومین سال ممنوعیت واردات، تنها چینی‌ها هستند که یارای تغییر رنگ و لعاب بازار را دارند. “در روزهایی که آنتن برقی برای محصولات داخلی یک آپشن به حساب می‌آمد، چینی‌ها با ارائه شیشه‌های برقی، جعبه‌دنده اتوماتیک و سانروف آمدند و سبک جدیدی از خودروهای اقتصادی را استارت زدند. به لطف استراتژی بلندمدت شرکت‌های چینی این فرایند آرام آرام توسعه پیدا کرد و خودروهای چینی نه تنها از فاز رقابت با محصولات داخلی خارج شدند بلکه از نظر قیمتی به حدی رسیدند که می‌شد آن‌ها را با مدل‌های وارداتی نیز مقایسه کرد.

اکنون بعد از گذشت سومین سال ممنوعیت واردات، تنها چینی‌ها هستند که یارای تغییر رنگ و لعاب بازار را دارند. شرکت‌هایی که در اوج بحران اقتصادی و البته تحریم‌ها برخلاف همکاران اروپایی خود پا به فرار نگذاشتند و حالا دارند مزد این صبر و بردباری خود را با مشتریانی پر و پا قرص می‌گیرند.

تجربه این چند ساله نشان می‌دهد که همواره یکی از گزینه‌های خرید خودرو برای مشتریان ایرانی خودروهای خوش خط و خال چینی هستند. تردیدی نیست که نمی‌توان تمام مدل‌های چینی موجود در بازار ایران را موفق تلقی کرد. با این حال بررسی‌ها نشان می‌دهد 5 خودروی چینی زیر از نظر میزان فروش نسبت به سایر هم‌وطنان خود موفق‌تر ظاهر شده‌اند.

جک S5

باید اعتراف کرد که کرمانی‌ها بعد از یک دوره پر فراز و نشیب که با مدل‌های سدان لیفان تجربه کردند، ناگهان جهشی چشم‌گیر را با شاسی‌بلند جک S5 به ثبت رساندند. این خودرو یکی از پیشگامان استفاده از پیشرانه توربوشارژ بود. محصولی که اولین حضورش در سال 93 بود ولی سال 94 به دست مشتریانش رسید. جک S5 برخلاف بسیاری دیگر از کراس‌اورهای چینی از نظر طراحی بسیار محافظه‌کار و منطقی بود. چراغ‌های جلو و عقبش آن زیاده‌روی همیشگی را نداشتند. جک در حالی به این موفقیت می‌رسید که جعبه‌دنده آن دستی بود. دوران طلایی فروش این خودرو در سال 95 و با آغاز عرضه نسخه اتوماتیک بود. در این خودرو آپشن‌هایی مانند صندلی برقی راننده با مموری، گرمکن صندلی‌های جلو، ترمز پارک، ایربگ‌های جانبی جلو، استارت دکمه‌ای، سنسور باران، سنسور جلو، تهویه اتومات و دوربین عقب دیده می‌شد که آن روزها اغلب روی محصولات گران‌قیمت وارداتی تعبیه می‌شد.

هایما S7

تصور عامه مردم از کراس‌اورهای چینی، شاسی‌بلندهای ریزاندامی بودند که درواقع تنها کمی از یک هاچ‌بک بزرگ‌تر نشان می‌دادند. اما ایران خودرو و شریک چینی‌اش یعنی هایما در سال 94 نشان دادند که می‌توانند این ذهنیت را تغییر بدهند. بزرگ‌ترین غفلت این خودرو ورود آن با پیشرانه تنفس طبیعی بود، نقطه ضعفی که بر بازار خرید و فروش هایما در آن روزها بسیار تاثیرگذار بود. شرکت دو سال بعد نسخه توبوشارژ S7 را عرضه کرد و از آن زمان این خودرو تبدیل به یکی از جذاب‌ترین گزینه‌های میدان شد. محصولی با ابعاد تنومند که حالا به لطف پیشرانه توانمندش، منتقدان قبلی را هم راضی نگاه می‌دارد. البته این روزها آبی‌های جاده خصوص با خروج هایما به دلیل تحریم‌ها نه فقط S7 را بلکه برادر کوچک‌ترش S5 و البته پروژه سدان M5 را نیز نقش بر آب می‌بینند.

برلیانس H330

از اوایل دهه 90 شمسی در حالی که اقبال کراس‌اورهای چینی با شیب تند در حال افزایش بود، سایپا از طریق زیرمجموعه بزرگ خود پارس خودرو ریسک سنگینی به جان خرید و چهار محصول برلیانس را وارد بازار کرد. H220 هاچ‌بک، H230 سدان، H320 هاچ‌بک و H330 سدان. اگرچه باید قبول کرد که به لطف دولتی بودن این خودروساز، همواره شرایط فروش این خودروها متنوع بوده است ولی از میان این خانواده چهار نفره نسخه H330 اگرچه گران‌ترین عضو بود ولی با توجه به آپشن‌های بیشتری که ارائه می‌داد، با استقبال بیشتری هم روبرو شد. این خودرو اواخر سال 93 رونمایی شد ولی اولین مدل‌های آن سال 94 به دست مشتریانش رسیدند. برلیانس فوق از نظر فنی یک برگ برنده طلایی داشت و آن هم زنجیر تایم بود که مشکلات همیشگی تعویض را برطرف می‌کرد. برلیانس‌ها از اواخر سال 96 با یک تغییر انقلابی روبرو شدند. پیشرانه‌های جدید 1.65 لیتری آن‌ها توانستند هم قدرت بهتری را فراهم کنند و هم مصرف پایین‌تری را.

ام‌وی‌ام X33

اولین کراس‌اور مونتاژی بازار خودرو X33 بود که توسط مدیران خودرو در سال 89 وارد میدان شد. این خودرو از نظر طراحی، ایمنی و کیفیت ساخت با انتقادات فراوانی روبرو شد، اما با توجه به شرایط فروش متنوع و قیمتی کاملاً جذاب توانست خیلی زود جای خود را در میان مشتریان باز کند. سال 93 مدیران خودرو فیس‌لیفت جدیدی از X33 را رونمایی کرد که به لطف طراحی بهتر داخلی و خارجی و البته اضافه شدن آپشن‌های جدید توانست بخشی از منتقدین قبلی را راضی کند و تبدیل به یکی از گزینه‌های قابل قبول فروش خودرو کند. روند پیشرفت X33 در سال 95 هم‌زمان با رونمایی از مدل X33 S به نقطه عطف خود رسید. حالا با کراس‌اوری جذاب و باکیفیت روبرو بودیم که برخی از مشتریانی که حتی با خودروهای چینی مشکل داشتند را نیز به سمت خودش کشید.

دانگ‌فنگ H30 کراس

سال 94 وقتی ترافیک کراس‌اورهای ریز و درشت در بازار ایران شکل گرفت، ایران خودرو ارزان‌ترین عضو این کلاس را در همکاری با دانگ‌فنگ تولید کرد. این خودرو از نظر طراحی بدنه چیزی مانند رنو ساندرو استپ‌وی بود؛ یک هاچ‌بک قدبلند. موفقیت کوتاه‌مدت H30 کراس را باید مدیون پلتفرم قدیمی سیتروئن و پیشرانه پژو آن دانست. پیشرانه‌ای که همان زمان روی 206 تیپ 5 نیز نصب شده بود. یکی از دلایل فروش چشم‌گیر این خودرو قیمت بسیار مقرون به صرفه آن بود که خود این اتفاق نیز از لیست نه‌چندان بلندبالای آپشن‌هایش ناشی می‌‍شود.

نویسنده : نیما حدادی

منبع : باما