گزارش تصویری فستیوال سرعت گودوود 2018

مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش فستیوال سرعت گودوود، پیست مسابقه‌ای آن است که خودروها برای ثبت رکورد سریع‌ترین زمان، با یکدیگر رقابت می‌دهند. این پیست مسابقه‌ای تنها 1.86 کیلومتر طول (2.5 کیلومتر در پیست رالی جنگلی) دارد. گودوود، یک پیست کوهستانی هم برای مسابقات Hill Climb دارد که اختلاف ارتفاع ابتدا و انتهای آن، به حدود 93 متر می‌رسد.

به این پیست‌ها، علاوه‌بر مدل‌های مسابقه‌ای، خودروهای دیگری نیز قدم می‌گذارند؛ مثل جدیدترین مدل‌های روز دنیا، خودروهای مفهومی، نسخه‌های تیونینگ‌شده، خودروهای کلاسیک، انواع موتورسیکلت‌ها، مدل‌های مسابقه‌ای حال حاضر جهان و غیره.

جالب است بدانید که همه خودروهای حاضر در این فستیوال، صرفاً برای مسابقه‌دادن به گودوود نمی‌آیند؛ بعضی مدل‌ها برای جنبه‌های تبلیغاتی و برخی دیگر نیز برای انجام حرکات نمایشی در گودوود، شرکت می‌کنند.

از سال 1997، مدیران اجرایی فستیوال سرعت تصمیم گرفتند، نمادی را به‌عنوان بزرگداشت یک برند یا یک اتفاق خاص، در محوطه جلویی خانه گودوود قرار دهند. این نماد بعدها به مجسمه مرکزی (Central Sculpture) یا نماد مرکزی (Central Feature) گودوود مشهور شد.

سال 2017 این مجسمه به افتخار برنی اکلستون (Bernie Ecclestone) ساخته شد؛ شخصی که با چهار دهه فعالیتش توانست مسابقات فرمول 1 را به رویدادی بین‌المللی با میلیاردها دلار گردش مالی، تبدیل کند. این برای اولین‌بار در تاریخ فستیوال سرعت بود که مجسمه مرکزی، برای یک شخص ساخته می‌شد.

برای گودوود 2018 نیز این افتخار به پورشه رسید. پورشه اولین‌بار در سال 1998 (به مناسبت 50 سالگی‌اش) و دومین‌بار در سال 2013 (به‌مناسبت 50 سالگی 911)، مجسمه مرکزی گودوود را در اختیار گرفته بود. برای سال 2018 نیز به‌مناسبت 70 سالگی پورشه، این مجسمه دوباره

برای اولین‌بار در اروپا، مردی با کوله‌پشتی پرواز کرد! این یکی از تیترهای جالبی بود که رسانه‌های انگلیسی بعد از اولین پرواز JetPack آن را منتشر کردند. البته رسانه‌ها حق داشتند چون برای اولین‌بار بود که کسی در اروپا یا حتی در انگلستان، با جت‌پک پرواز می‌کرد.

جت‌پکی که امسال در فستیوال سرعت 2018 به نمایش درآمد، JB11 نام داشت؛ مدلی که می‌تواند بیش از 320 کیلومتربرساعت سرعت بگیرد و تا ارتفاع 3 کیلومتری نیز بالا برود.

جت‌پک نخستین محصول جهان است که موفق شده از اداره هوانوردی فدرال (FAA) مجوز پرواز بگیرد. پرواز موفق JB11 در فستیوال سرعت امسال، با خلبانی دیوید می‌من (David Mayman) انجام و در کتاب رکوردها نیز ثبت شد.

ارزان‌ترین محصول تسلا، که قیمتش تقریباً نصف قیمت سایر محصولات این شرکت است، برای اولین‌بار در معرض دید اروپایی‌ها قرار گرفت. این رونمایی یعنی احتمال عرضه آن از سال 2019 در بازار اروپا بسیار بالاست.

تسلا مدل 3 علی‌رغم قیمت 35 هزار دلاری‌اش، اما محصول مهمی برای تسلاست چون نخستین خودرو این شرکت است که افراد غیر ثروتمند هم توانایی خریدنش را دارند. مدل 3 در همان هفته اول پیش‌فروشش، بیش از 325 هزار مشتری داشت که رکورد جدیدی برای خودروهای الکتریکی جهان محسوب می‌شد.

علی‌رغم انتظار زیاد مشتریان آمریکایی،

مدت‌هاست که تصاویر جاسوسی از نسل جدید سوپرا، از گوشه و کنار جهان در رسانه‌های خبری، منتشر می‌شود. اوایل سال 2018 نیز نسخه مفهومی سوپرا در قالب خودرویی مسابقه‌ای با نام GR Supra در نمایشگاه ژنو رونمایی شده بود. هفته گذشته هم تویوتا نسخه ناسکار سوپرا را به مسابقات Xfinity فرستاد. پس با این پیش‌زمینه، چرا تویوتا فکر کرده که آوردن سوپرا آن هم با لباس مبدل، چیز هیجان‌انگیزی برای بازدیدکنندگان گودوود 2018 است؟!

به مناسبت 50 سالگی GT-R و ایتال‌دیزاین، مهندسان نیسان و طراحان این استودیوی ایتالیایی، دست به دست هم دادند و مفهومی GT-R50 را ساخته‌اند؛ خودرویی که هرچند ابهت GT-R را ندارد ولی خاص است. آلفونسا آلبیاسا (Alfonso Albaisa)، معاون ارشد طراحی جهانی نیسان، درباره این خودرو می‌گوید: «همان GT-R ولی بدون هیچ محدودیتی».

GT-R50 در گودوود، دو خبر مهم برای هوادارانش داشت؛ خبر خوب این‌که احتمال عرضه این خودرو به‌صورت محدود وجود دارد، اما خبر بد این‌که حتی اگر نیسان به تولیدش، چراغ سبز نشان دهد، قیمت GT-R50 کمتر از 900 هزار یورو نیست. جهت اطلاع‌، هم‌اکنون GT-R Nismo تنها با 175 هزار دلار قابل خریداری است.

در چند سال اخیر، فولکس‌واگن مدل‌های مفهومی زیادی را با آلایندگی صفر رونمایی کرده است، ولی هیچکدامشان به خط تولید نرسیده‌اند. البته هدف فولکس، چیز دیگری است؛ او می‌خواهد تا سال 2020، نسل جدیدی از خودروهای الکتریکی‌اش را به بازار بفرستد و معرفی این همه مدل مفهومی، تنها برای سنجیدن پتانسیل بازار و تغییردادن نگرش مشتریان سابق این برند است.

در گودوود 2018 شاهد یک خودرو برقی از فولکس بودیم؛ خودرویی که فقط برای مبارزه‌کردن در پیست‌ها ساخته شده است. نام این برقی را I.D.R Pikes Peak گذاشته‌اند. اگر اهل موتوراسپرت باشید، حتماً می‌دانید که «پایکس پیک» نام معروف‌ترین مساب

موستانگ خودران، اختراعی بود که زیمنس همین چند وقت پیش آن را رونمایی کرد. نکته جالب داستان اینجاست که زیمنس هیچ تغییری در قسمت فنی این موستانگ 1965 نداده و فقط آن را به انبوهی از حسگرها و رادارهای مختلف مجهز کرده.

قرار بود فقط راننده برای جلوگیری از بروز هر اتفاقی، درون این موستانگ باشد، ولی در روز تست، سه نفر دیگر نیز در خودرو حضور داشتند!

هوندا با معرفی نسل دوم Mean Mower، نشان داد که هم می‌توان وسیله‌ای برای کوتاه‌کردن چمن‌ها داشت و هم می‌توان سرعت 240 کیلومتربرساعت را با آن تجربه کرد! این چمن‌زن سریع و آتشین تنها به بهانه چهلمین سالگرد تولید اولین چمن‌زن هوندا، ساخته شده و قرار نیست به بازار بیاید.

خلاصه ماجرا این است که BMW M، قطعات جانبی محصولاتش را با نام M Performance Part در اختیار مشتریان قرار می‌دهد. حالا این شرکت یک قدم جلوتر رفته و پکیج کاملی از قطعات فیبرکربنی را برای اولین‌بار برای مدل M2 مهیا کرده است. این پکیج هنوز به بازار نیامده و به همین دلیل نیز نامش را M Performance Part Concept گذاشته‌اند. 

مهم‌ترین ویژگی این پکیج، کاهش 60 کیلوگرمی وزن خودروست. رنگ مشکی مات (Frozen Black) و رنگ طلایی مات (Frozen Gold) برای رینگ‌های 19 اینچی، از جذاب‌ترین ویژگی‌های این باواریایی است.

سیگنت، یک استون‌مارتین واقعی نبود چون از پلتفرم مشترکی با تویوتا iQ بهره می‌برد و انگلیسی‌ها نیز تنها ویژگی‌های ظاهری‌اش را تغییر داده بودند. خط تولید این کوچک‌ترین محصول استون، در 2013 جمع شد. حالا بعد از گذشت 5 سال، دوباره شاهد بازگشت این کوچولوی مغرور هستیم، ولی با یک تغییر بسیار بزرگ.

سیگنتی که استون به گودوود 2018 آورده بود، زیر دست تیونر اختصاصی این شرکت (Q by Aston Martin) افتاده است، پس انتظارش را نداشته باشید که هاچ‌بکی معمولی باشد.

نوبل (Noble) از آن دسته خودروسازانی است که نه فروش بالایی دارد و نه قیمت ارزانی. این شرکت انگلیسی فاقد خط تولید است؛ از این‌رو تمام فرآیند مونتاژ محصولاتش به‌دست کارگران انجام می‌شود.

تاقبل از گودوود 2018، نوبل تنها M600 را تولید می‌کرد که در سه نسخه مختلف عرضه می‌شد، ولی حالا دومین محصولش را با نام M500 رونمایی کرده است. M500 قرار است ارزان‌ترین عضو خانواده نوبل باشد، البته این ارزانی، دلیلی بر ضعیف‌بودنش نیست.

M500 از پیشرانه 6 سیلندر 3.5 لیتری Ecoboost بهره می‌برد، که فورد قبلاً هم برای سوپراسپرت GT و حتی خانواده F-150 خود از آن استفاده کرده است. قدرت M500 به حدود 550 اسب‌بخار می‌رسد که فقط 100 اسب کمتر از M600 دارد. جعبه‌دنده آن نیز از نوع دوکلاچه اتومات انتخاب شده، در صورتی‌که جعبه‌دنده M600 از نوع دستی بود. قیمت این بریتانیایی تازه‌وارد مشخص نشده، ولی قطعاً با قیمتی کمتر از قیمت 300 هزار پوندی M600 به&z

دیگر باید عادت کنیم که هر چندماهی که می‌گذرد، یک مک‌لارن جدید رونمایی می‌شود! تنها با تغییر ظاهر و حتی با بالا و پایین کردن قدرت پیشرانه، مهندسان مک‌لارن در چندسال اخیر، مدل‌های زیادی را به بازار فرستاده‌اند. دقیقاً با همین استراتژی نیز جدیدترین محصول این شرکت، یعنی 600LT، معرفی شده است. مکلارن 600LT را باید همان 570S دانست، ولی با ظاهری اسپرت‌تر، وزن کمتر و پیشرانه قوی‌تر.

ولوو برای رقابت مستقیم با تسلا، اواسط سال 2017 برند جدید Polestar را به صنعت خودروسازی معرفی کرد؛ برندی که قرار است محصولاتی لوکس، ولی پاک بسازد.

اولین محصول پول‌استار، کوپه‌ای لوکس است که با نام Polstar 1 در نیمه اول سال 2019 به بازار می‌آید. جالب است بدانید که خط تولید پول‌استار، در شهر چنگدو (Chengdu) چین واقع شده. این کوپه سوئدی، در کنار پیشرانه 2.0 لیتری توربوشارژ و سوپرشارژ خود، از دو موتور الکتریکی نیز بهره می‌برد و به همین دلیل دارای قدرت 600 اسبی و گشتاور 1000 نیوتن‌متری است.

مگر می‌شود طرفدار موتوراسپرت بود، ولی «جک برابهام» اسطوره‌ای را نشناخت؟ حالا که هفت دهه از دوران اوج جکی گذشته است، برابهام می‌خواهد 70 دستگاه از نسخه‌ مسابقه‌ای BT62 خود را روانه پیست‌ها کند؛ خودرویی که قیمت پایه آن از یک میلیون پوند آغاز می‌شود.

بولیت (Bullitt) نام یکی از معروف‌ترین فیلم‌های اکشن جهان در دهه 60 میلادی است. در این فیلم سینمایی، که سال 1968 میلادی و با هنرمندی استیو مک‌کوئین، به نمایش درآمد، سکانسی بسیار مهیج و معروفی از تعقیب و گریز دو خودرو وجود دارد: یک موستانگ جی‌تی فست‌بک که حدود 10 دقیقه در تعقیب یک دوج چارجر R/T 440 مگنوم بود. حالا هردوی این خودروها به گودوود 2018 آمده‌اند.

برای فیلم بولیت تنها دو دستگاه موستانگ استفاده شد؛ یک دستگاه برای تعقیب و گریز واقعی و پرش‌های بلند در خیابان‌های سان‌فرانسیسکو بود و جزئیات چندانی در کابینش نداشت. از موستانگ دوم نیز تنها برای فیلم‌برداری چندین سکانس‌ کوتاه استفاده شد و خود مک‌کوئین پشت‌فرمانش نشسته بود.

موستانگ اول، چون صدمات زیادی دیده بود، را در مزرعه‌ای رها کرده بودند، که خوشبختانه در اوایل سال 2017 در باجا (کالیفرنیا) آن را پیدا کردند. موستانگ دوم نیز، که صحیح و سالم مانده بود، در سال 1

خودرویی که می‌بینید، نامش Roborace است؛ نخستین خودرو مسابقه‌ای جهان که از تکنولوژی خودران بهره می‌برد. روبو ریس، یک موتور الکتریکی روی هر چرخش دارد و مجموع قدرتش به حدود 720 اسب‌بخار می‌رسد.

طراح روبوریس، آقای دنیل سایمون (Daniel Simon) است؛ همان طراح معروف آلمانی که شهرتش در خلق وسایل نقلیه برای آینده است. اگر سایمون را نمی‌شناسید باید بدانید هر وسیله‌ای که در فیلم‌های سینمایی فراموشی (Oblivion) و «ترون: میراث» (Tron: Legacy) دیده‌اید، زاده ذهن خلاق اوست. همچنین سایمون، که سابقه حضور چندین ساله در گروه فولکس‌واگن دارد، اولین موتورسیکلت لوتوس را هم طراحی کرده است.

به افتخار پیروزی فراری در مسابقات استقامت جهانی (WEC) سال 2017، این شرکت، نسخه تولید محدودی از فراری 488 پیستا را با نام Piloti Ferrari به بازار فرستاده است؛ خودرویی که فقط رانندگان حاضر در برنامه‌های موتوراسپرت فراری، مجوز خریدنش را دارند.

تاریخ اسپیدسترهای پورشه را که ببینید، به این نکته پی خواهید برد که اسپیدسترها، هم تولید محدود بودند و هم بیشترین سطح تجهیزات را داشتند. حالا نسخه‌ای جدید از این خانواده معرفی شده است. پورشه 911 اسپیدستر با اینکه به‌عنوان یک کانسپت رونمایی شده، اما نشانه‌های زیادی برای به تولید رسیدنش وجود دارد که مهم‌ترین‌شان، شاید تست‌های متعدد آن در پیست نوربورگ‌رینگ (Nurburgring) آلمان باشد.

هرچند اصلی‌ترین تفاوت اسپیدستر با 911 کابریولت، در مکانیزم سقف آن و طراحی متفاوت قسمت انتهایی خودرو، خلاصه می‌شود، اما چیزی که این خودرو را خاص‌تر و نوستالژیک‌تر کرده، قرار گرفتن درپوش باک در وسط کاپوت است. فراموش نکنیم که نسل جدید 911 (اتاق 992) را در پاییز 2018 می‌بینیم. پس برای قضاوت درباره سرنوشت اسپیدستر

تری گرانت (Terry Grant) راننده بدل‌کاری است که 25 رکورد جهانی مختلف را در کتاب گینس، ثبت کرده است. گرانت در فستیوال گودوود نیز تاکنون سه تلاش خوب برای رکورد زدن انجام داده که فقط دوبار آن موفق بوده است؛ آن هم رکورد با خودروهایی که روی دوچرخ‌شان درحال حرکت بودند!

اولین رکورد او در سال 2011 بود که زمان 2 دقیقه و 55 ثانیه را ثبت کرد. دومین رکوردش در سال 2015 ثبت شد و توانست با نیسان جوک نیسمو RS، به زمان 2 دقیقه و 10 ثانیه‌ای برسد. در گودوود 2018 نیز آقای گرانت با رنجرور اسپرت SVR سومین تلاشش را انجام داد، ولی با ثبت زمان 2 دقیقه و 24.5 ثانیه، موفق به شکستن رکورد سه سال پیش خود، نشد. رنجروری که برای این کار استفاده شد، نسبت به نسخه استانداردش، فقط دو تغییر داشت:

• ارتقای دیفرانسیل برای انتقال قدرت بیشتر به چرخ‌های روی زمین.
• افزایش فشار باد تایرهای روی زمین تا 90 پی‌اس‌آی (پوند بر اینچ مربع).

لندرور برای جشن 70 سالگی‌اش، سنگ تمام گذاشت و رژه‌ای بزرگ از محصولاتش را در پیست گودوود به راه انداخت. در این رژه اولین لندرور - که فرمان وسط داشت - و حتی اولین نسخه پروتوتایپ از سری اول (Series I) این خودرو نیز حضور داشتند.

البته این رژه تنها مختص چهار نسل لندرور نبود و سایر محصولات این شرکت نیز حضور داشتند؛ مانند پنج نسل دیسکاوری به همراه دیسکاوری اسپرت، دیفندر، چهار نسل رنجرور به همراه دو نسل رنجرور اسپرت، دو نسل فریلندر، ایووک، ایووک کانورتیبل و ولار، جدیدترین محصول لندرور.

اروپایی‌ها شانس این را داشتند که زودتر از موعد مقرر، ب‌ام‌و سری 8 را روی جاده ببینند چون این آلمانی قرار است از نوامبر 2018 در اروپا و از دسامبر 2018 نیز در آمریکا عرضه شود. هرچند نسل اول سری 8 تنها دوسال (1989 تا 1999) روی خط تولید بود، اما ب‌ام‌و برای نسل جدید 8، خواب‌های زیادی دیده است!

سری اول این خودرو در آمریکا فقط با تیپ M850i تحویل مشتریان می‌شود که پیشرانه‌ای 4.4 لیتری 8 سیلندر خورجینی توئین توربو با قدرت 523 اسب‌بخار، زیر کاپوتش نهفته است. البته مشتریان اروپایی، امکان سفارش نسخه دیزلی این آلمانی، یعنی 840d، را هم دارند که از پیشرانه 3.0 لیتری 6 سیلندر خطی با قدرت 315 اسب‌بخار بهره می‌برد. خریدن M850i حدود 113 هزار دلار برای مشتریان آمریکایی خرج دارد.

با اینکه فولکس‌واگن با I.D.R پایکس پیک توانست رکورد سریع‌ترین زمان خودروهای برقی را در مسابقه Hill Cllimb در گودوود 2018 جابجا کند، ولی واقعیت این است که این خودرو، فاصله زیادی تا تولیدانبوه دارد. اما یک خودرو برقی سریع‌السیر دیگر هم در فستیوال امسال حضور داشت؛ خودرویی که از چین آمده و ساخت شرکت Nio است.

EP6 نام جدیدترین سوپراسپرت برقی جهان است که توانست پیست گودوود را در 44.32 ثانیه طی کند تا هم سریع‌ترین خیابانی امسال گودوود و هم پنجمین خودرو سریع در 25 سال اخیر فستیوال گودوود باشد.

نیو EP6 قرار بود در تیراژ 6 دستگاهی ساخته شود که همه آن‌ها از مدت‌ها قبل، پیش‌خرید شده‌اند، ولی نیو تصمیمش را تغییر و تعداد نسخه‌های تولیدی‌اش را به 10 دستگاه افزایش داد که هرکدام، قیمت 1.48 میلیون دلاری دارند. حالا چند نکته جالب درباره این خودرو:

• حداکثر قدرت: 1342 اسب‌بخار

گل سرسبد محصولات استون‌مارتین، یعنی DBS سوپرلگرا، تنها شاهکار حال حاضر جهان در کلاس کوپه‌های سوپراسپرت است. می‌پرسید چرا؟ چون در زمانی که همه خودروسازان به‌دنبال ساخت پیشرانه‌های کم‌حجم و کم‌مصرف هستند، استون روی این خودرو یک پیشرانه 12 سیلندر کار گذاشته؛ آن هم با دو توربو. حالا بگویید 305 هزار پوند (حدود 400 هزار دلار) برای این انگلیسی 715 اسبی، کافی است؟

دو سال پیش بود که هندی‌ها، با معرفی DC Avanti، رسماً به بازار سوپراسپرت‌ها آمدند. حالا آن‌ها یک قدم جلوتر رفته‌ و با معرفی Vazirani Shul به بازار خودروهای الکتریکی وارد شده‌اند. البته چیزی که در تصویر می‌بینید، ماکت واقعی خودروست و فاقد هر پیشرانه‌ای است.

طبق گفته‌های آقای چانکی وزیرانی (Chunky Vazirani)، اگر روزی این خودرو به تولید برسد، قیمتی بین 2 تا 3 میلیون دلار خواهد داشت. آقای وزیرانی هم موسس این شرکت و هم طراح این خودروست. البته آقای کازونوری یاماناشی (Kazunori Yamauchi)، خالق بازی‌های ویدئویی گرن توریزمو، نیز در طراحی این خودرو، نقش مستقیمی داشته است.